Verbieden: Gehandicapten die kinderen krijgen
 

Er zijn gehandicapten die met elkaar een relatie krijgen. Het kan zijn dat ze een kind willen. Maar het kind groeit om tussen twee gehandicapten die niet of net niet in staat zijn om het op te voeden. (ik heb het over hele zware gevallen)
mogen zij kinderen krijgen want er is ook kans dat het kind ook gehandicapt kan worden.
Dit kost best veel geld.

Moet dit veboden worden of niet?

Dit is altijd een moeilijk dilemma, omdat je mensen met een verstandelijke beperking net zo goed een normaal leven gunt, als ieder ander. Maar het belang van het kind gaat voor; de vraag is alleen wanneer het kind dusdanig benadeeld wordt, dat de keuze om de persoon met een handicap geen kinderen te laten krijgen, voor gaat.

Dus de vraag is eigenlijk: kan je van te voren vaststellen dat iemand niet goed voor zijn kind zal kunnen zorgen? Dat is behoorlijk lastig, want iemand die zwakbegaafd is kan misschien wel een uitstekende ouder zijn. Dat kan voor iemand met een licht verstandelijke handicap mogelijk ook nog gelden, terwijl er misschien ook personen met een licht verstandelijke handicap zijn, die niet kunnen opvoeden. En dan heb je nog mensen bij wie het prima lukt, maar met ondersteuning van de omgeving.
Oftewel, waar leg je de grens? Die leg je niet op niveau of op een diagnose. Zat mensen die zonder diagnose leven. Je kijkt naar of iemand kan overzien wat het inhoudt om een kind op te voeden. Iemand die dat niet kan overzien, maar wel seksuele contacten heeft, wordt wellicht wel verplicht om aan voorbehoedsmiddelen te doen, zoals een prikpil. De mogelijkheid om iemand die niet wilsbekwaam is (op dit onderwerp) iets op die manier te verplichten, die bestaat al.
Maar de manier waarop jij de stelling brengt, klinkt alsof je iedereen preventief wil steriliseren oid. En dat lijkt mij tamelijk ingrijpend; daarnaast vind ik het dus niet terecht dat er over een hele groep mensen verondersteld wordt dat zij allemaal exact dezelfde kwaliteiten bezitten en daarom dus maar exact dezelfde behandeling moeten ondergaan. Jij benoemt wel dat het alleen op zou gaan voor 'de hele zware gevallen' maar hoe ga jij dan beoordelen dat iemand een 'heel zwaar geval' is. Waar leg je de grens? En ga je iemand die ingrijpende operatie ook verplichten als diegene helemaal niet seksueel actief is?

Wat mij betreft te veel nadelen, dus oneens. Binnen de gehandicaptenzorg wordt overigens nog steeds bizar weinig aan voorlichting gedaan op seksueel gebied. Laat men daar maar mee beginnen, dan ben je al de helft voor.

Eigenlijk heeft balance het prima verwoord.

Je moet kijken naar het kind. Kunnen 2 gehandicapte mensen een kind opvoeden.
Dit valt van te voren niet vast te stellen. Je kunt ze wel echter een opvoedcursus geven of een soort van test waaruit moet blijken dat ze bekwaam zijn om op te voeden. Maar valt het te controleren of gehandicapte mensen een kind krijgen? Stel ze spreken stiekem af, ze hebben seks, en de vrouw is zwanger. Wil je het dan verplicht laten weghalen?

Daarom vind ik ook dat ze gehandicapte mensen moeten laten steriliseren.

ohja dat kan zomaar denk je? Waar ligt de grens? Onderbouw het eens..

Ik loop po het moment stage bij Ondersteund Wonen, heel kort door de bocht gezegd; mensen die een lichte verstandelijke beperking hebben en met de nodige hulp hun eigen huishouden/sociale leven/werk/alles eigenlijk in kunnen vullen. Er zijn daar verbazingwekkend veel cliënten met kinderen. De meeste cliënten met kinderen, zijn gescheiden vrouwen die (een groot deel van) de voogdij hebben gekregen. Er zijn cliënten bij waar het inderdaad beter is als ze geen kinderen hadden gekregen (een jongen en meisje van 21 dat vorig jaar oktober een zoontje kregen dat in februari weggehaald is door onder andere Bureau Jeugdzorg. Hem ken ik niet, maar zij wekt bij mij de indruk 'uit het oog, uit het hart' en lijkt de consequenties van keuzes niet te overzien. Bij hen is het een heel bewuste keuze geweest om kinderen te krijgen met alle begeleiding die maar denkbaar was, en nog gaat het fout). Er zijn ook cliënten die het, gezien hun situatie, heel erg goed doen (vrouw van een jaar of 60 die in haar eentje twee verstandelijk beperkte kinderen heeft opgevoed. Kinderen hebben weliswaar een beperking, maar gezien haar situatie heeft ze het heel goed gedaan).

Het is op deze plek neit mogelijk om mensen te verbieden kinderen te krijgen, of te dwingen om voorbehoedsmiddelen te gebruiken. Dit kan niet omdat deze mensen geheel wilsbekwaam zijn en hun eigen leven invullen zoals zij dat willen. Zij hebben net zoveel recht op kinderen als ieder ander mens. Het enige wat wij als begeleiding kunnen doen, is zoveel mogelijk proberen te ontmoedigen (er is een ontmoedigingsbeleid) en onderzoeken wat de mensen wérkelijk willen. Ik ken een echtpaar die heel graag een kindje wilden, maar de begeleiding wist dat helemaal om te draaien. Uiteindeilijk hebben die mensen een hondje gekregen en daar waren ze dolgelukkig mee. Het kwam er op neer dat ze niet meer wilden dan iets hen hen samen om voor te zorgen.

Vanuit mijn huidige situatie (met de kennis die ik nu heb en de cliënten die ik nu ken), ben ik het oneens met de stelling. Verbieden is simpelweg neit mogelijk, dat gaat niet. Het enige wat we kunnen doen, is mensen zoveel mogelijk proberen er van af te laten zien. Als ze toch door willen zetten, kunnen we begeleiding bieden zover als de cliënt ons toe laat.

Denk dat de grens echt licht bij het verstand en de leefwijze/ omgeving van de personen
Net als je iemand wilt adopteren. Ze kijken heel streng naar je leefwijze en zien of je als ouder geschikt bent of niet. Het kind gaat altijd voor. Want het moet gelukkig worden
Lijkt er een beetje op

Idd dit bedoel ik precies. Als de ouders niet geschikt zijn om het kind op te voeden vind ik dat ze geen kinderen mogen (kunnen) krijgen.

Maar dat geldt bij andere groepen net zo goed, maar als man en vrouw gewoon gezond zijn, geen mens die ernaar om kijkt of ze wel geschikt zijn om een kind op te voeden.. wat geeft ons het recht dat dan wel bij gehandicapte mensen te bepalen? Hoeveel kinderen groeien er niet op in een gezin zonder liefde? Wie zegt dat gehandicapten een kind niet kunnen opvoeden, waarschijnlijk zal dat kind in het merendeel van de gevallen niks te kort komen aan liefde. Ik denk persoonlijk wel dat er hulp voor ze klaar moet staan, maar dat vind ik voor iedereen

Daar ben ik het volledig mee eens. Want er wordt heus niet gegarandeerd dat 'normale' mensen geschikt zijn om een kind op te voeden.

ik denk dat gehandicapte mensen wel een kind mogen krijgen, als tenminste 1 van de twee wat lichter gehandicapt is, en als ze beide wel gewoon weten wat ze doen(dus niet verstandelijk gehandicapte die de gevolgen niet kunnen inzien) en het lijkt me sowieso niet onverstandig om dan een hulp aan te bieden die bijvoorbeeld een maal per week of misschien als het kind jong is wat vaker, langskomt en tips geeft voor de opvoeding, het huishouden etc.

Ik vind dat dat per geval bekeken moet worden. Voorlichting lijkt me vooral ook heel belangrijk.

Wat ik wel vind: het houdt een keer op. Als jij al drie kinderen hebt gekregen en die zijn stuk voor stuk door Jeugdzorg weggehaald, dan zou het mogelijk moeten zijn om iemand verplicht anticonceptie te laten gebruiken of eventueel zelfs te laten steraliseren. Als je dan je leven betert, kun je misschien (een van je) kinderen terugkrijgen, maar nog weer nieuwe maken, lijkt me dan geen goed idee. Je hoort soms verhalen van: "Ja, ik ga net zo lang door totdat ik er eentje mag houden!", dat vind ik zeer onwenselijk.

Je weet alleen pas of iemand geschikt is om een kind op te voeden als ie al een kind heeft. Daarvoor is het moeilijk in te schatten wat een persoon gaat doen.

Even dit: ik vind de term gehandicapten hier tamelijk misplaatst. Iedereen met een handicap is feitelijk gehandicapt, dus ook bijvoorbeeld met een lichte verlamming aan het been etc..

Het is hierboven op zich al redelijk goed verwoord. Want er is geen harde lijn te trekken, want hoe weet je dat iemand het niet kan. Maar ook, hoe weet je dat iemand niet veranderd is?

Ik ben het voor 100% met VogelVrij eens.
Behalve dat stuk dat je dan 1 kind terug mag krijgen, ik denk dat het psychisch voor die kinderen niet goed is als ze weten dat de een bij de moeder mag zijn en de andere niet.

Ik ben met Balance in dezen. Verbieden. Want ja, het zou goed kunnen gaan. Maar als je kijkt wat dat de maatschappij aan kosten oplevert, voor alle ondersteuning erbij, plus alle ellende die erbij komt als het misgaat, (nog even los van die kinderen) kun je je afvragen of we dat wel moeten willen.

Ik herinner me een eerdere discussie daarover.

Toen bleek dat van de kinderen van gehandicapten tweederde uit huis geplaatst moet worden door de kinderbescherming, en het grootste deel van wat overblijft in de categorie 'zware problemen' vallen.



Dan heb je een kans op een normale jeugd en een normaal leven die ergens onder de 5 a 10% ligt.

Vraag je liever af waarom dat zomaar kan. Hoe kunnen mensen die niet eens voor zichzelf kunnen zorgen, wel voor een kind zorgen?

Ja maar daar had ik het niet over. Tuurlijk vraag je je af hoe een mens, die niet voor zichzelf kan zorgen wel voor een kind kan zorgen. Alleen bekijk ik het ook van de andere kant. Hoe breng je zoiets in praktijk.

Precies dit.

Als iemand toch al onder hulpverlening valt, is dat heel simpel. Alles dat er hoeft te gebeuren is wat voorlichting, en aandringen op een vorm van anticonceptie die niet te vergeten is. En daarna gaan mensen lekker hun eigen gang, zonder risico op een drama.

ik vraag mezelf af over welke soort gehandicapten we het hier dan hebben.
Iemand die doof is, of iemand die zijn beide benen mist, kan naar mijn idee net zo goed een kind opvoeden als iemand anders.
En er zijn genoeg ouders met een ASS ofzo waarvan de kinderen ook niet bij Jeugdzorg terechtkomen, maar bij mensen met bijvoorbeeld het syndroom van Down betwijfel ik toch of het zo verstandig is....

Jij wil mensen verplicht de pillen laten innemen?
En je hebt ook gehandicapten die wel redelijk zelfstandig wonen.
Verder; welke gehandicapten? Zoals waffie zegt. Ook mensen met een psychische ziekte of?

Het gaat niet alleen om de psychische gesteldheid van de ouders en hun opvoedkwaliteiten, maar ook om wat zij eigenlijk op de wereld zetten, to begin with. Het verschilt ook per geval natuurlijk, maar hoe groot is de kans dat zo'n stel een kind krijgt dat ook in meerdere of mindere mate gehandicapt is?

Eigenlijk ben ik vrij hard hierin (huhu), ik ben in veel gevallen voor verbieden van kinderen krijgen.

Eigenlijk vind ik dat iedereen die niet voor de volle 100% voor zichzelf kan zorgen geen kinderen moet krijgen. En eigenlijk vind ik dat ook van mensen met erfelijke ziektes en ook dat mensen die ziek zijn niet geholpen moeten worden en dus gewoon moeten doodgaan.

Maar dat is allemaal niet menselijk.

Ben ik het wel gedeeltelijk met je eens... Als het uitstel van executie is dan vind ik het inderdaad zonde van de moeite/het geld... Maar goed, sommige mensen met erfelijke ziektes kunnen natuurlijk prima 100 worden met wat kleine aanpassingen, en best van betekenis zijn voor de maatschappij... En inderdaad, wat moet iemand die al niet voor zichzelf kan zorgen met een kind?

Hallo :) Elk persoon draagt tientallen erfelijke afwijkingen bij zich.

Dat weet ik ook wel, maar dat is voornamelijk omdat we die er zelf hebben ingefokt. We zouden er heel wat uit kunnen fokken denk ik.

:d jezus.

Dat hebben we er niet zelf ingefokt. Dat ontstaat als gevolg van mutaties, het is normaal en gezond om mutaties te hebben, maar sommige mutaties leiden tot afwijkingen. Elke mens heeft tientallen foutjes in zijn dna of zelfs gehele afwijkingen. Eruit fokken, is niet mogelijk en moet je ook niet willen.

Sociaal darwinisme alert, zo simpel ligt dat niet.

Natuurlijk hebben we het er zelf ingefokt. We hadden ook kunnen denken van 'hee die is niet 100% gezond, we gaan daar geen seks mee hebben of ermee voortplanten'. Als je het alleen nog met gezonde mensen doet en de genen goed in de gaten houdt is het echt wel mogelijk bepaalde dingen eruit te fokken. Dingen als erfelijke doofheid enzo. Of vrouwen die een grotere kans hebben om borstkanker door te geven een broedverbod geven. Het kan wel. We zouden ook iedereen breed en gespierd kunnen maken. Hoewel dat vroeger ook al gedaan is.

Strak plan, alleen mensen met blond haar en blauwe ogen en een gespierde borstkas in het geval van mannen en een volle boezem in het geval van vrouwen mogen zich voortplanten. Dan krijgen we een soort tweede Sparta.

Overigens vind ik het raar dat gehandicapten wel een test zouden moeten doen en 'normale' mensen gewoon hun gang kunnen gaan ook al kunnen ze geen kind opvoeden zonder hulp. Moet dan iedereen die zakt voor zo'n test verplicht aan de pil?

Ach, hier kon je op wachten. Hoe goedkoop. Vals dilemma, drogredenering...

Het enige dat dit standpunt kan helpen is een argument waarom we aan de kant moeten blijven staan kijken bij enorm lijden terwijl dat te voorkomen is.

Volk zegt letterlijk dat we ziektes 'eruit moeten fokken' door een broedverbod. Wat mij betreft had dat niet zoveel te maken met gehandicapten die al dan niet kinderen mogen krijgen, maar met het hele concept van goede genen fokken.

Overigens is het zo dat mensen die een genetische afwijking hebben waarmee je oud genoeg wordt om voort te planten, maar waar je wel veel onder lijdt, bijvoorbeeld BRCA (borstkankergen) of ernstige hemofilie, en die dat ook weten, wel degelijk goed nadenken over of ze hun kinderen dat aan moeten doen, en vaak kiezen voor selectieve IVF. Maar bij de meeste verstandelijke handicaps is dan weer geen genetische afwijking bekend, of ze zijn sowieso niet genetisch (bv. bij zuurstofgebrek bij de geboorte), of ze omvatten zo veel afwijkingen dat je er onvruchtbaar van wordt (bv. down syndroom; 99% van de mannen en 60% van de vrouwen is onvruchtbaar, daarbij is er 90-95% kans op een miskraam), dus dat is nu niet echt aan de orde in dit topic, lijkt me.

We doen nu overigens alsof alle verstandelijk gehandicapten ergens geregistreerd staan oid. Juist de groep die er vrij bewust voor kan kiezen, de mensen met een lichte verstandelijke handicap of mensen die zwakbegaafd zijn, komen regelmatig helemaal niet in aanraking met hulpverleningsinstanties. Ik heb hem voor mijn werk IQ-testen afgenomen bij mensen die pas na 30 of 40 jaar er tegen aan liepen dat zij niet helemaal mee konden komen in de samenleving. Mensen die schulden hadden bijvoorbeeld, omdat zij hun financiën niet op orde kregen. Uiteindelijk bleek uit de IQ-test dat die mensen zwakbegaafd of licht verstandelijk gehandicapt waren. Stuk voor stuk hadden ze al wel een heel leven opgebouwd, inclusief een netwerk aan personen en vaak ook met partner en/of kinderen.
Het kan dus ook over je buurman of buurvrouw gaan, die mogelijk niet al te snugger is maar verder wél een leuk bestaan heeft. En die zijn kinderen mogelijk echt niet slechter opvoedt dan de asociale buurman een paar huizen verder die wel een gemiddeld IQ heeft.

@Balance,
dat soort mensen kun je het bijna niet verbieden.
tegenwoordig heeft iedereen dyslextie of autisme dus dan zou half nederland niet bestaan.

goed topic.

Ehm, hoe menselijk vind jij het plan om kinderen geboren te laten worden bij mensen die misschien wel helemaal niet in staat zijn om kinderen groot te brengen?
En denk je zelf ook niet dat de kans dat een zwakbegaafde zijn kind goed kan groot brengen kleiner is dan bij een normaal begaafde?

Overigens: ik ben het wel met je eens dat iedereen die zich wil voortplanten, een test zou moeten doen. Want zogenaamd hoogopgeleiden, of hoger opgeleiden, maken er soms ook een tering bende van.

Nee hoor. Gehandicapten mogen géén kinderen krijgen. Ze zijn slecht in staat er zelf voor te zorgen.

Waarom kan je dat niet verbieden? Gewoon sterilisatie opleggen.

De grens ligt wat mij betreft bij iedereen met een IQ <110(sorry .sann). En voordat iemand me beticht van grappig doen; Dat meen ik.

Jammer genoeg is dat onhaalbaar. Zwaar lichamelijk en geestelijk gehandicapten die niet voor zichzelf kunnen zorgen mogen van mij best een kindverbod hebben. Op het moment dat ze gezond genoeg zijn om oppasmoeder/vader te spelen mogen ze van mij wel kinderen maken.

Waarom 110? Ik meen me te herinneren dat meestal havo ongeveer 110 is. Dus mavo en daaronder niet? Waarom precies daar de grens?

Gezien alles wat uit het vmbo komt rollen een extreem grote kans heeft om een slechte ouder te worden.


Ook zijn de kinderen van mensen met een IQ van 110 (en alles daarboven) altijd gezond, te vertrouwen en harde werkers. Altijd.

Omdat je toch ergens een grens moet trekken.

:D

Gelukkig wil ik die krengen toch niet hebben (Y)

Een beetje erg jammer dit. Jij denk dat IQ hetzelfde is als opvoedkwaliteiten?
Ja en ik snap dat iemand met een IQ van 50 die niet voor zichzelf kan zorgen ook geen kind kan opvoeden. Maar onder de 110 is natuurlijk de grootste bullshit ever, dat weet jij ook. Dus ik weet niet of je nou de boel wilt proberen te zieken.

Ik vind dat er grenzen gesteld moeten worden. Erfelijke, belemmerende ziektes, verstandelijke handicaps in die mate dat ze niet voor zichzelf kunnen zorgen, laat staan voor een kind, ik vind dat je een kind niet in zo'n situatie mag plaatsen. Maar daarentegen ben ik eigenlijk ook voor een soort examen waarbij je getest wordt in welke mate iemand geschikt is voor kinderen. Mensen kweken er maar op los, want ze hebben er recht op. Waar ze niet bij nadenken is dat het plichten oplevert.

Persoonlijk wil ik dan ook geen kinderen (nu toch niet, wie weet sla ik ook ooit nog wel door of word ik omgepraat, maar ook dan zou ik kiezen voor adoptie waarschijnlijk) omdat ik met psychische en lichamelijke problemen zit die ik niet wil overdragen aan een kind.

Nee niet altijd maar meestal wel. Sowieso, slimmere mensen zijn vaker hogeropgeleid en hogeropgeleiden produceren ook weer meer hogeropgeleide kinderen.

Ik ziek de boel niet, ik wil graag domme onopgeleide mensen uit de samenleving verwijderen.

Ik ben niet van je gewend dat je zo snel je conclusies trekt die vrijwel nergens op gebaseerd zijn. Niet iedereen heeft de hersencellen die jij gekregen hebt of niet.

Verklaar "vrijwel nergens op gebaseerd zijn".

Er is namelijk genoeg onderzoek gedaan naar dit soort dingen.