Hoe zie je wereldoorlogen?
 

(wereld)Oorlog wordt veelal gezien als 1 en al ellende en lijden... maar het is niet alleen slecht denk ik. Het geeft mensen meestal ook een kans om beter te leven... dan bedoel ik niet wapen-industrie, of leger. Maar normale mens dat vrij wil leven.

Naar mijn idee ontwikkelen wereldoorlogen zich alleen als belangrijke samenlevingen falen in de zin dat het merendeel van de bevolking niet meer krijgt wat zij wil (bijvoorbeeld voedsel, vrijheid, of wat dan ook).
Zo'n oorlog is dan een correctie die zichzelf ontwikkeld. Mensen sterven er maar het leid tot een betere wereld... een wereld die binnen de wensen valt van de mensen die ervoor gevochten hebben en zich minstens de eerste 10 jaar ontwikkeld zodat hij wordt zoals ze willen.



Als je oorlog slecht vindt en ontoelaatbaar... zeg je dan eigenlijk niet dat bevolking geen rechten meer heeft? - oorlog is laatste redmiddel... en ook betrouwbaarste redmiddel - zij het dat het wel altijd de laatste moet zijn.
Een politieke actie voor meer en betere rechten vereist veel organisatie, educatie, goede communicatie en bovenal grote meewerking van de media.

Verzet dmv oorlog vereist minder... wapens (niet eens in de eerste plaats) en EEN vorm van communicatie, om samen/tegelijk met mensen 500 kilometer verderop op te staan tegen regering is de enige vereiste communicatie een sterk gerucht... - en het gemak van communicatie neemt kwadratisch toe bij verlaging van vereiste geavanceerdheid.

Zoals vaker is dit eigenlijk een kwestie van geweld als een middel zien om je doel te bereiken waarvan je gebruikswaarde moet inzien (wel correct, geweld is meestal niet de beste oplossing maar is meestal wel een oplossing).

ik denk dat ik het hier niet mee eens ben. Hitler kwam aan de macht door z'n mooie praatjes en door in te spelen op gevoelens van ontevredenheid; schoof alle schuld af op de etnische minderheden en plaatste z'n eigen volk op een voetstuk. dat zwart-wit denken is helemaal niet realistisch maar het versterkt wel het groepsgevoel (wat heel menseigen is; denk maar eens aan die hormonen die door je bloed suizen als de trainer op je team inspreekt als teambuilder of aan met z'n allen in de kerk samen het volk van god zijn) en dat groepsgevoel kan, als haat de boventoon voert, heel gevaarlijk worden. Bovendien gaat bij een oorlog het recht van de sterkste gelden; de sterkste krijgt het na de oorlog beter; de zwakste is er dan niet meer om z'n beklag te doen.

zou het niet kunnen zijn dat oorlogen op de schaal van miljoenen mensen alleen maar voort kan komen uit machtsspelletjes van de politieke leiders? het groepsgevoel van een natie is fake; gesuggereerd door de leiders door middel van propaganda; het kan nooit realistisch zijn aangezien je niet die hele groep kent; ze zijn even onbekend als de tegenpartij.

misschien dat je theorie beter van toepassing is op een coup?

de technologie kan het leven wel een stuk aangenamer maken en die ontwikkelt zich in tijden van oorlog veel sterker; maar of dat nu een argument is voor het voeren van oorlog of voor het meer investeren in de wetenschap...?

ik zeg wereldoorlogen en Wo2 viel er amper onder.

Ook burgeroorlogen denk ik ja... maar in westerse landen kan je alleen nog wereld-burger-oorlogen krijgen. EN het recht van de sterkste ja...

en wie is sterker? - dat kleine groepje dat regeert of de totale bevolking? Bovendien kan dat kleine groepje de bevolking ook niet doden omdat ze ze nodig hebben.

En ik doelde niet op technologie. En technologische ontwikkeling is anders. In oorlog is het wat meer bruikbaar niveau bereiken met die technologie, in vredestijd effeciënter maken en dus perfectioneren.

fout was inderdaad om dat burger- te vergeten bij de oorlogen

Je hebt het inderdaad over een burgeroorlog. Ik vraag me trouwens af wat de definitie van een wereldoorlog is. Bij een burgeroorlog gaat het inderdaad (meestal) om het volk wat opkomt voor zijn recht, maar dat gaat niet altijd op. In een hoop gevallen en landen is de burgeroorlog niets anders dan letterlijk een oorlog tussen burgers onderling: een jungle waarin alleen het recht van de sterkste geldt. Zie bijvoorbeeld Colombia. Daar vloeit geweld voort uit de afwezigheid van overheidsgezag en een gebrek aan cohesie in de samenleving, die dan eigenlijk geen samenleving meer is maar een aantal losse eilandjes die elkaar op leven en dood bestrijden (warlords-verschijnsel, in Afrika erg populair). Dat zou ik toch zeker niet willen goedkeuren.

Een burgerlijke opstand, een revolutie, is mijns inziens wel te rechtvaardigen als het gaat om het strijden voor fundamentele mensenrechten die door de overheid of een andere groep systematisch geschonden worden.

en om niet-fundamentele rechten die meerderheid van de bevolking wel wil maar niet op een andere methode kan verkrijgen?

Sja, dat hangt van de aard van de rechten af. In de moderne wereld wordt een recht al vrij snel als fundamenteel recht of mensenrecht betiteld. Het is allang niet meer alleen de onaantastbaarheid van het menselijk lichaam, maar ook dingen als recht op (bijzonder) onderwijs, kiesrecht, recht op een dak boven je hoofd, recht op een ongestoord gezinsleven, enz enz.

Als die rechten niet bestaan, terwijl een meerderheid ze wel wenst, dan vind ik ook wel dat het gerechtvaardigd is om daar geweld voor te gebruiken. Maar dan hebben we het nog steeds over het verkrijgen van grondrechten. Het is alleen een kwestie van hoe ruim je de definitie van grondrechten oprekt.

Niet-grondrechten mogen m.i. niet door geweld verkregen worden.