Uiterste leeftijdsverschil
 

Hah, mijn eerste topic ever hier :D

Stelling:
'Wat is voor jou het uiterste leeftijdsverschil wat er tussen jou en je vriend(in) zitten 'mag' ?

Ben benieuwd, aangezien ik op dit moment in een bepaalde situatie zit.

Be nice.

Dit is geen stelling, maar een vraag.

Verder ben ik er niet mee bezig, eventuele kandidaten zijn toch wel volwassen en ik ben al bezet.

"Liefde kent geen leeftijd" en daar ben ik het wel mee eens.

Hmm dat verschilt per individu en per relatie.

Voor mij geldt in de praktijk een ondergrens van 2 jaar en een bovengrens van zo'n 5 jaar, denk ik. Maar als ik nou de perfecte man van 10 jaar ouder zou tegenkomen, dan zou ik hem denk ik niet afwijzen. Veel ouder moet het echter niet worden, daar zou ik gewoon niet op vallen. Jongere mannen zijn tegenwoordig ook al wel sexy (van een jaar of 20 ofzo, van die slungelige puisterige postpubers moet ik natuurlijk niks hebben), maar een relatie met een veel jongere man lijkt me niks; dan zit ik denk ik al in een heel andere levensfase.

Als mensen meer dan 5 jaar verschillen, trek ik eigenlijk altijd wel mijn wenkbrauwen op... dan moet een van de twee in relationeel opzicht best 'achterlopen' lijkt mij, en helemaal als een van de twee nog in de puberteit is, vind ik dat behoorlijk raar. Snap ik niet waarom je op een puber valt. Maar ik ken wel relaties met verschillen van 10 jaar die wel gelijkwaardig zijn en prima werken, dus het hóeft niets te zeggen.

Ik ga geen uitgebreid antwoord geven, maar wel even op Freyja reageren, want je zegt

maar kan iemand dan ook gewoon al heel volwassen zijn voor zijn/haar leeftijd en dus 'voorlopen?'

Dat zegt ze toch in de laatste zin?

Zo' 3 jaar naar onder, 1 jaar naar boven ...

Minimale leeftijd is sowieso 18, lager dan dat ga ik niet. Heb ik verder niet echt een goeie reden voor. En 2 jaar naar boven.

Ik vind het altijd zo raar als mensen dit zo stellig zeggen. :o Wat nu als je een meisje tegen komt van 17 en 8 maanden en je vindt haar hartstikke leuk, dan ga je haar toch niet afwijzen? Of een meisje dat over een maand 24 wordt, of zo?

Ik geloof niet zo in voorlopen, want je hebt hoe dan ook tijd nodig om te leren reflecteren en helemaal als puber zijn je hersens in bepaalde gebieden gewoon nog niet uit-ontwikkeld, of je jezelf nou volwassener vindt of niet. Maar ja, natuurlijk zit er verschil in hoe snel mensen zich ontwikkelen; vandaar ook mijn laatste zin ;)
(Ik heb bijvoorbeeld een nichtje dat op haar 9e al ongesteld was en op haar 13e dus fysiek/emotioneel gezien eerder 16 was en ook behoefte had aan '16-jarige dingen' als 'serieuze' vriendjes en uitgaan en oudere vriendinnen enzo. Haar moeder heeft het daar best moeilijk mee gehad omdat ze natuurlijk nog zo jong was, maar ze was er gewoon echt al aan toe met al die opspelende hormonen. Het is alleen wel 'gevaarlijker' omdat ze natuurlijk wel wat minder levenservaring had en dus gewoon nog iets minder weerbaar was. Maar zij heeft tot nu toe altijd oudere vriendjes gehad, want die zitten emotioneel gezien meer op haar niveau. Mentaal zullen ze 'in verhouding' wel wat dommer zijn, denk ik eigenlijk...
En ikzelf was juist laat in mijn fysieke/emotionele ontwikkeling, en in de puberteit vond ik jongens die ouder waren dan ik eigenlijk vooral altijd eng :D Dat is pas na mijn twintigste echt bijgetrokken. Terwijl ik mentaal altijd wel 'voorliep', maar dat is imo dan weer iets heel anders.)

Dit; en als ik grenzen zou moeten aangeven dan is het denk ik van 2 jaar jonger tot 10 jaar ouder ofzo; het boeit me echt niet, zolang er maar geen generatiekloof oid is :p

ehhh maximaal 2 jaar jonger en niet ouder dan 30 want dat klinkt zo oud en volwassen. Maar ik heb een relatie gehad met een jongen die bijna 5 jaar jonger was en intussen kom ik zelf in de buurt van de 30 (wtf:eek: ). Het zit zo in mijn hoofd, maar zegt verder niks.

Als we elkaar echt heel leuk vinden, dan kunnen we best nog wel een maand of 4 wachten. Hebben we meteen tijd om elkaar beter te leren kennen.
En iemand van 24 of ouder zie ik mezelf gewoon niet mee samen. Klinkt heel stom, maar ik kan het me gewoon niet echt voorstellen. Vaak ook verschil van levensfase enzo. Bedoel, ik zit in de eerste van een MBO opleiding en iemand van 23/24 of ouder heeft vaak al een opleiding afgerondt, heeft vast werk en zoekt naar vastigheid met evt. samenwonen. Dat is in ieder geval mijn ervaring. Dat wordt lastig met iemand die nog 3,5 jaar naar school moet. Kan het me dus niet echt voorstellen dat iemand van die leeftijd of ouder iets wilt met iemand van 21 die net begint met een opleiding en nog geen vaste toekomst voor ogen heeft of kan hebben.

Ik ben zelf 16

Leeftijd meisje minimaal 2 jaar jonger max 1 jaar ouder.

Minimaal twee jaar jonger? Dus onder de 14? :p

Bedoel je niet maximaal 2 jaar jonger?

'n Jongen mag 'maximaal' één jaar jonger en drie jaar ouder zijn dan ik, maar onder bepaalde omstandigheden ben ik bereid om uitzonderingen te maken :D.

Je quote mij, maar honkballertje is degene die het zei. ;)

Sowieso niet jonger, en ouder, tsja... Ik ben wel van als het klikt dan klikt het, maar op de lange termijn gaat een relatie met een veel ouder iemand toch niet werken, 30 is dan toch ook wel echt maximale... Maar goed, ik heb een vriend, en die is maar half jaar ouder dan mij, en dat werkt prima:)

Ik doe niet echt aan een grens :). Ik vind gewoon dat je moet kijken naar de persoon zelf. Bovendien is het natuurlijk wat anders als je een stel van 60 en 50 hebt, of een stel van 23 en 13. Hoe ouder je wordt, hoe groter het verschil "mag" zijn. Mag tussen haakjes :P maar ik bedoel het als in: minder raar dan dus mensen die jonger zijn. Ik vind meisjes van 14 met jongens van 20 toch een beetje raar, dat klinkt gewoon fout. Maar als het bijvoorbeeld 16 en 21-22 is valt het ietsjes beter. 18-24 wordt nóg weer beter :P.

Ik wilde dit gaan quoten omdat ik het ermee eens was, maar toen de laatste alinea (N) Ik denk dat je het in de meeste gevallen niet eens ziet als er 5-10 jaar tussen zit. Dus het verhaal van de wenkbrauwen optrekken, is een beetje lame.

Oh, dan is er iets verkeerd gegaan.

Mee eens; en meisje van 20 met jongen van 14 klinkt imo nog fouter :o Zoiets heb ik ook nog nooit gezien eigenlijk.

20 en 15 (hij werd 16 niet veel later en ik 21 overigens). Niet dat ik dat als een relatie zag, terwijl hij dat wel deed. Ik nam het idd niet serieus. Hij is volgens mij nog wel een tijdje verliefd op mij geweest, maar zijn vrienden moesten mij niet, dus heeft hij afstand van mij genomen.

Dan 27 en 23. En nu ben ik nog steeds verliefd op mijn ex die 9 jaar jonger is. 19 dus. En ik weet niet waarom eigenlijk. Ik weet dat ik vaker voor jongere jongens val, misschien omdat ik nog steeds niet in de gaten heb dat ik al bijna 30 ben. Wat ik opvallend vind is dat mensen er sneller over vallen dat de jongen jonger is dan als het meisje jonger is.

Ik hecht zelf niet teveel waarde aan leeftijd, al weet ik dan stiekem ook wel dat zoiets weinig toekomst heeft. Maar zeg nooit nooit.

Liever niet jonger dan mijn broertje en verder als ie maar in de zelfde levensfase zit. Ik heb liever geen al te groot verschil. Als ik bijvoorbeeld kijk naar mijn schoonouders, die hebben een leeftijdsverschil van 20 jaar, en dat gaat heel goed. Maar als zij 60 is is hij al 80. Hij is nu met pensioen en zij moet nog heel lang werken. Dat gaat allemaal heel goed hoor, maar het lijkt me niks voor mij. Als ik met pensioen ga wil ik graag allemaal gepensioneerde dingen gaan doen met mijn vriend die dat ook is.

ik vind jongens die jonger dan mij zijn sowieso al niks. heel veel ouder dan mij ook weer niet.
gewoon een beetje daartussen.

mij maakt het echt niet uit wie wat met wie heeft.
als 2 mensen van elkaar houden vind ik het allemaal best weetje.
echter zou ik er zelf wel even bij na denken als mijn vriendin later veel ouder dan mij is. en dan bedoel ik echt rond de 10 jaar. stel je voor, je bent een actieve vader van 38 en je vrouw word dan al bijna 50.. ja dat lijkt me ff slikken maar dat zie ik dan wel hahahahh

Persoonlijk max 1 jaar jonger en max 6 jaar ouder.
Ik zelf ben 18. Persoonlijk heb ik niks met jongens die jonger dan mij zijn. (Qua als het om relatie gaat dan.) Verder denk ik dat 24 wel een goeie maximale leeftijd voor mij is. Ligt beetje aan de jongen zelf.
Maar ach... Ik heb nu een vriend van 21 waar ik heel erg blij mee ben. :)

Zelf denk ik dat als je nog in de puverteit zit, zeg tussen de 11 en de 16 jaar, dan denk ik dat het qua verschil veel groter is dan van iemand die 17+ is. Dan heb ik het over qua relatie ervaringen en ervaringen op seksueel gebied, school en werk, intresses etc.

Dat je het niet ziet als ze op straat voorbijkomen wil toch niet zeggen dat het geen verschil maakt binnen een relatie :confused: En ik had het wel over jonge mensen - als je allebei 25+ bent, verschillen de leeftijdsfases ondertussen vaak een stukje minder/zijn de fases 'ruimer'. Maar als ik nu naar klasgenoten van 19/20 kijk, dan kunnen dat hele leuke en ook heel aantrekkelijke mensen zijn, maar er is zó veel verschil in ervaring en ook in wat je wil in een relatie; het lijkt mij totaal niet leuk om daar iets mee te hebben, en ik ken ook eigenlijk geen jongens die dat wél leuk zouden vinden. En natuurlijk zijn daar uitzonderingen op, maar uitzonderingen bevéstigen de regel hè, ze ontkrachten hem niet :P

Ik kan geen onder- of bovengrens aangeven. Ja, ik zou me volgens mij niet aangetrokken voelen tot iemand <18. Ik hou niet zo van jongens die er echt nog als jongens uitzien, ik hou meer van mannen :o Maar ook qua gedrag is mijn ervaring dat <18 gewoon niet bij mij past, maar er zal vast een jongen van 17 rondlopen die ik wél heel leuk zou kunnen vinden. Maar te laat, ben al getrouwd :P Qua bovengrens maakt het me niet zoveel uit, zolang ik iemand maar aantrekkelijk vind (dus mannelijk maar ook qua karakter moet ik 'm leuk vinden). Kan me best voorstellen dat er mannen van 50+ zijn die ongelooflijk leuk zijn, maar dat zijn er wel minder dan dat er mannen van 25-35 oid zijn. Voor mijn gevoel iig. Dat heeft natuurlijk vooral ook met levensfase te maken.
Ik ben getrouwd en mijn man is 10 jaar ouder, inmiddels zijn we alweer bijna 11 jaar samen, dus dat gaat al een hele tijd (sinds mijn 15de) prima (y)

Of ik m'n wenkbrauwen op zou trekken als ik bv een meisje van 15 met een jongen van 25 zie, weet ik niet. Dat ligt helemaal aan het meisje en de jongen. (Het feit dat ik zelf in die situatie heb gezeten, maakt niet dat ik het per sé 'goed keur'.)

Ik vind het nogal een vreemd argument omdat de spreiding in "volwassenheid" ook binnen dezelfde leeftijdsgroep fors is.

Ik bedoel dat het verschil tussen 25 en 30 jaar levenservaring relatief kleiner is dan tussen 15 en 20 jaar levenservaring.

Ja sorry ik was er niet helemaal bij met mn hoofd.
Je snapte vast wel wat ik bedoelde ;)

tussen de 14 en 17 dus voor mij.

Voor mij, mijn leeftijd / 2 + 7, ik ben twintig, dus 17 is mijn minimum, en bovengrens laat ik wel rond de twee jaar hangen, maar zo zwaar weeg ik me er niet aan.

Maar dan nog is "levenservaring" (niet dat het mij iets interesseert hoeveel "levenservaring" een vrouw heeft, maar dat terzijde) lastig te meten. Je hebt toch zat infantiele mensen van in de dertig, bijvoorbeeld.

Ja natuurlijk is het lastig te meten. Het is dan ook maar een indicatie en dat er uitzonderingen zijn, heb ik al lang genoemd. Maar gemiddeld genomen merk ik dus wel dat ik veel meer levenservaring (hoe zo'n loos woord dat ook is) heb dan mijn klasgenoten van 19/20.

ik scheel nu 15 jaar met mijn partner en das zo'n beetje het uiterste voor mij.

Als twee mensen elkaar tegenkomen en er heerst een wederzijds gevoel van geweldigheid, dan vliegen al die leeftijdsgrenzen, die hierboven zo stellig beweerd zijn, direct het raam uit.

De grap is dat je met geen mogelijkheid kan zeggen wat je in een bepaalde situatie zou doen, voordat je zo'n situatie hebt meegemaakt.

Ik heb zo iets van: Nu ik onder de 20 ben vind ik 2 jaar het maximale verschil. Maar denk dat als je wat ouder bent leeftijd op zich niet zoveel meer uit maakt. Heb genoeg verhalen gehoord over mensen waarvan de vrouw 30 is en de man 24 en ga zo maar door.

min 17 max 20?

Zolang 't klikt en 't van beide kanten goed voelt mag leeftijd geen probleem zijn.
Alhoewel ik ook wel een beetje een max heb. Ik val wel op wat oudere jongens. Nu een relatie met iemand van 20 en ben zelf 17. maar denk max een jaar of 2 jonger en ouder maakt niet heel veel uit. mijn opa en oma verschillen 12 jaar en dat ging altijd goed.

Ik heb eigenlijk geen leeftijdsgrens. Ik zou me niet voor kunnen stellen dat ik zou vallen op een jongen die twee of drie jaar jonger is dan ik, maar vooral qua bovengrens kan ik niets aangeven. Ik heb altijd oudere vriendjes gehad, dus op mijn zestiende een vriendje van 22. Dat ging altijd prima. Als ik iemand zou leren kennen die echt veel ouder was (dus +15), zou ik met name de praktische dingen moeilijk vinden. Dan heb ik het vooral over zijn (al dan niet bestaande) behoefte om te settelen, samenwonentrouwenkindjes zeg maar. Ik wil binnen nu en vijf jaar toch nog geen kindjes en ik weet niet of ik zo'n oude papa zou willen voor mij kindjes (hij zou dan ongeveer 45-50 zijn als er kinderen komen) Maar puur zijn leeftijd, dat zou voor mij geen probleem zijn.
Mijn vriendje is elf jaar ouder en het leeftijdsverschil is nooit een probleem. En een vriendin van me is 24, maar heeft een vriend van 51. En dat gaat ontzettend goed. Ze is nu zwanger en het is een heel mooi stel om te zien samen en ze doen het heel erg goed samen. Een groot leeftijdsverschil, ja, maar iedereen die hen leert kennen zal toegeven dat het een heel goed stel is.

Nee allicht niet, maar je kunt wel praten over waarschijnlijkheden. Ik heb zelf nog nóóit in het dagelijks leven iemand van meer dan 15 jaar ouder dan ik (op het moment dus boven de 40) fysiek aantrekkelijk gevonden (acteurs in films tellen dus niet mee, die worden opgepoetst :P). Het is voor mij dan ook érg onwaarschijnlijk dat ik verliefd zou worden op iemand die zoveel ouder zou zijn. Ik ken nu één man van 10 jaar ouder die ik wél aantrekkelijk vind in uiterlijk en karakter, en laat dat toevallig nu net iemand zijn die er jonger uitziet en bovendien nog steeds het leven leidt van iemand die net afgestudeerd is. (Die twee dingen hebben trouwens denk ik ook met elkaar te maken.)
Ben ook wel eens een man tegengekomen van nou, die zal toch tussen de 50 en 60 zijn geweest... waarvan ik zeker weet dat als hij 30 jaar jonger was geweest of zelfs maar 20 jaar jonger, dat ik dan heel verliefd op hem had kunnen worden. Maar nu toch écht niet.

Oftewel, ik geloof echt niet dat dat gevoel van geweldigheid ooit gaat gebeuren bij mij met iemand die veel ouder is dan ik...

Nee hoor. Ik weet uit ervaring dat ook in de liefde ik nog steeds denk zoals ik denk.