Bang in huis
 

Hoi allemaal, ik zit met een probleem waar ik elke dag heel veel last van heb.
Als ik 's middags alleen thuis ben, dan is er niks aan de hand. Maar als ik 's avonds thuis ben, maakt niet uit of ik alleen ben of dat m'n ouders er zijn, nou dan heb ik het niet meer, serieus!

Ik durf niet alleen in huis te lopen, ook al is het overal verlicht en zijn de deuren op slot en gordijnen dicht, en ik weet zeker dat er verder niemand dan m'n ouders in huis is.
Als ik in m'n kamer zit, waar ik me soms veilig voel, en ik moet bijvoorbeeld naar de badkamer (die 2 meter verder is...) dan kan ik niet normaal daarheen. Ik ben dan bang dat er opeens een geest om de hoek staat of dat ik wordt achtervolgd door "iets" dus dan ren ik 2 meter met een hartslag van 220.
Of ik ben bang dat ik opeens een aanraking voel terwijl er niemand is.
Ik kan ook niet normaal de trap op- of aflopen want dan ben ik bang dat er "iets" of "iemand" achter me is.
's Nachts als ik wakker wordt dan durf ik niet eens naar de wc.

Ik keek eerst altijd van die enge films over geesten enzo, maar die vond ik juist helemaal niet eng. Maar achteraf als de film af was dan werd ik bang dus nu kijk ik geen enge films meer.

Maar het probleem is dus dat ik echt doodsbang ben. M'n moeder vroeg eerst ook wel is waar ik dan zo bang voor ben, en waarom. Maar ik weet het zelf ook niet echt.
En zolang ik me kan herinneren heb ik hier al last van en ik ben nu al 16 jaar.
Weet iemand wat ik hieraan kan doen want ik vind het echt heel erg vervelend, ik kan niet eens normaal 's avonds thuis zijn :(

Een geest die 'pakt' je niet als je naar de wc gaat, ze zitten alleen in een kast of ze komen tevoorschijn als keen camera in je handen hebt

bedankt voor je reactie, hier heb ik heel veel aan...:n

Ik vind dit een prima advies, buiten dat het cursief is geschreven.

Je moet je inderdaad afvragen wat of wie er dan precies achter je aan komt en waarom? Je maakt jezelf gek, enge films kijken voedt dat soort gedachtes ook.
Inderdaad voor ogen houden dat het nep is en dat je het jezelf aanpraat.

Ik was vroeger ook bang in het donker, niet omdat ik dacht dat er spoken/monsters waren, maar omdat ik dacht dat het donker me zou opslokken als een zwart gat. Ik wist dat het onrealistisch was en dat dit helemaal niet kon, maar dat helpt niets tegen zoiets als angst. Dus bedacht ik dat als ik bang kon zijn door iets in mijn hoofd, mijn hoofd ook iets kon bedenken om me veilig te houden. Ik zei tegen mezelf dat mijn oudste en dierbaarste knuffel in staat was een onzichtbaar schild te maken en dat daardoor niets kon gebeuren. Op een gegeven moment was het zo 'logisch' geworden dat ik dan veilig was, dat ik niet meer bang was, knuffel of geen knuffel. Misschien moet jij ook zoiets voor jezelf verzinnen? Hoeft niet een knuffel te zijn, kan ook een armband of een bepaald liedje of desnoods een muntje naast je kussen zijn. Als jij iets creeert waardoor je je veilig voelt, zal je op een gegeven moment niet eens meer stilstaan bij je angst.

Dit heb ik ook! Als ik 's avonds naar bed ga bijvoorbeeld. Mijn lichtknopje is 3 meter van mijn bed vandaan, dus dan ga ik altijd met mijn arm helemaal gestrekt naar het lichtknopje, en als ik dan het licht uitdoe, spring ik gelijk in me bed, en dan kijk ik eerst helemaal om me heen of er geen geesten of zogenaamde ''shadow people'' zijn.

En ook als ik boven op zolder ben, waar de wasmachine en droger staan, ben ik bang. Als ik dan bijvoorbeeld de droger aan doe, die best wel lawaai maakt, ga ik altijd zo snel mogelijk naar beneden, omdat ik me bekeken voel door ''iets'' terwijl er niets is. Mijn zus heeft dit ook.

Ik vind dit erg raar. Je bent dus niet de enige :)

Hey Chiara,

Eerst, een gedeelte heb ik ook gehad. Namelijk na het kijken van Ringu, de japanese versie van The Ring kon ik niet meer naar de TV Kijken. Het is niet raar je reactie. Alle mensen hebben b.v. in het donker het 'tastend' zicht. Of toewel je ziet weinig. En dat is juist -wat- je bang maakt. Het onbekende. Niet zeker kunnen zijn wat je ziet. Je bent niet echt bang, maar jou lichaam maakt je klaar om je alert te maken. Je gehoor, je hartslag, je adrenaline gaat omhoog zodat mocht er echt iets vijhandelijks zijn dan kun je de benen nemen. Daarom hoor je ook méér als je alert bent. Of zie je bepaalde dingen. Dat je echter iets voelt is ook en gevolg van een verhoogt gevoels mechanisme. Je voelt dingen sneller. En reageert er helaas wel veel effectiever op dan normaal. Dat dit gepaard gaat met 's avonds is iets wat zich in je brein afspeelt. En dat kan waarschijnlijk komen door of een traumatische gebeurtenis 's nachts. Of inderdaad horror films. Die plakken het plaatje 'eng en gevaar' aan 's nachts. En dus schakelt jou hersenen dat ook als 'waarheid' aan.

Dat je zo'n hevige reactie hebt is wel interessant. Ik zou voor de zekerheid even een testje laten afnemen dat je misschien een vorm van paranoïde hebt. Dit is helemaal niet erg ofzow. Wees niet bang, hier wordt meestal overheen gegroeid of onderdrukt met therapie/medicatie.

Paranoia staat ookwel bekend als: Het achtervolgingswaan. Daarom zou ik even checken. In ieder geval als dit zo blijft. Want niemand wil 's avonds bang zijn terwijl er helemaal niets is. :]

je bent niet de enige, ik heb het ook weleens, en zeker met dat op de trap
ben 13 (word nog 14), vroeger was het erger, het zwakt vanzelf wel af
gewoon gaan, anders zet je jezelf er nooit overheen

bij mij helpt het meestal om voor het slapen nog effe NCIS te kijken, ja ik weet, heel raar, maar dan heb ik meestal geen enge gedachtes meer ofzo, en ik vind ncis ook wel leuk om te kijken, al m'n fantasie zit dan in dat programma, dus hoef ik ook niet meer te fantaseren op de trap ofzow

Het gaat inderdaad voorbij naarmate je ouder wordt, bijna iedereen heeft hier last van gehad. Echt, vertrouw erop dat het goed komt, als ik thuiskom van het uitgaan heb ik soms ook even een heel eng momentje in mijn hoofd als ik de deur openmaak, daarachter zitten namelijk veel bosjes en water :P Maar echt, zelfs dit slaat nergens op en uiteindelijk moet ik er van lachen. Het gaat vanzelf over ;)

Hoe ouder? Want ik ben 22 en ik heb dit nog steeds vrij vaak, en volgens mij (?) een groot deel van de volwassenen ook nog wel.

Het enige advies wat ik je kan geven is geen enge films met geesten kijken, of er op een andere manier mee bezig zijn.

Ik herken het wel, op het moment zelf kan ik zo'n film aardig hebben, maar later als ik 's avonds een keer naar de wc moet ofzo, dan denk ik er ineens weer aan en word ik bang.

Ik ken niemand die het er last van heeft:confused:
En ouder, ik denk dat ze op z'n minst bedoelt als je klaar bent met groeien en je fysieke ontwikkeling klaar is ofzo?

Ik heb er toen ik klein was last van gehad. Maar toen zij mijn moeder dat god over me waakte en was alles weer goed. Toen ik daarna niet meer in god geloofde geloofde ik ook niet dat er 'dingen' waren die mij konden pakken. Met rationeel nadenken heb ik het eigenlijk overwonnen. Misschien is dat een tip, gewoon blijven staan als je bang bent en bedenken hoe belachelijk het is dat je bang bent en dan gewoon hardop gaan lachen. Door situaties te vermijden of snel weg te rennen voed je je angst.

Oke, ik wel :confused::confused:

Genoeg volwassenen hebben er ook last van hoor, ik ga zelf ook niet graag in het donker 's nachts naar de wc, ik maak dan onderweg echt wel lampen aan ;) Als het je al helpt een lampje naast je bed te zetten, dan is daar niets mis mee. En je hebt ook van die led-lampjes die je in het stopcontact steekt en die gaan branden wanneer er iets beweegt, dus als je die bijvoorbeeld in de gang of op de overloop plaatst, heb je altijd een klein beetje licht wanneer je 's nachts naar de wc moet. Dat kan echt al super fijn zijn, kun je in ieder geval zien waar je loopt en dat er niets is. Als je toch iets denkt te horen of te voelen, zeg dan tegen jezelf dat het niets is en probeer te ontdekken wat het was; dus draai je om als je het gevoel hebt dat er iets achter je is, ga je niet nóg gekker lopen maken met het idee dat je niet mag kijken oid. Gewoon kijken dus, dat lucht echt op. Als je dat een tijdje vol houdt, zal je merken dat je op een gegeven moment ook prima zonder licht kan.
Maar het belangrijkste; niet meer naar dat soort films kijken, dan wordt het vast ook veel minder.

Ik heb het zelf overigens ook als ik een enge film heb gezien, maar wat extra licht en een extra rondje door 't huis lost 't altijd wel op :P

ik heb er ook soms last van als ik een enge film heb gezien.
san denk ik altijd aan leuke dingen of pak mn miobiel want daar zit een leuk versdlavend spelletje op als ik dat speel vergeet ik waar ik ook alweer bang voor was en kan rustig door het donker lopen.

als ik nar bed ga en het licht uitmaak sprint ik meteen mn bed weer in of als ik naar de wc moet doe ik ook de lichten maar dat is denk ik meer om te zien of ik niet ergens tegenop loop.

Wat vaak helpt is juist dat wat je eng vind, extra te onderstrepen. Om het anders te zeggen: een soort van druk op jezelf leggen. Wat je bijvoorbeeld kan doen is een keer alleen thuis zijn en dan juist veel rondlopen, lichten aan en uit doen, gordijnen open en dichtdoen.
Ik had bijvoorbeeld heel vroeger dat ik niet met mijn rug richting de deur van mn kamer kon slapen. Dat heb ik toen verholpen door het express wel te doen (en een soort discussie met jezelf aangaan waarom je nou bang bent :P)

Mm, ik geloof niet dat je direct een vorm van paranoia hebt als je alleen maar bang bent 's nachts. Om er nou direct zo'n etiketje op te plakken lijkt me redelijk ver gaan.

Je moet gewoon denken, geesten kunnen ook vermoord of verjaagd worden :P

Misschien denk je bij mijn antwoord ja daar heb ik dus niks aan! maar het helpt wel. Ik heb zelf ook daar last van gehad elke keer als ik naar beneden ging moest AL het licht aan. Wat je moet doen is steeds meer sloten opendoen,steeds meer deuren opendoen en een lichtje uit. Dus stel elke 2/3 dagen doe je 1 slot open, doe je 1 deur open en een lichtje uit. Die 2/3 dagen omdat je er dan aan went en als je daarvoor al denkt hmmm kan wel nog een slotje open dan doe je dat en dat moet je doen totdat alle sloten open zijn alle deuren open etc. Het heeft bij mij gewerkt en ik denk dat het het probeen wel waard is. Ik hoop dat ik je geholpen heb!:P

Groetjes, Mythical.

PS: Jeej eerste bericht :D

Hey, TS, dit heb ik ook.
Meestal krijg ik dan ook enge beelden enzo in mijn hoofd, maar ik heb een tip voor je. Misschien een beetje een rare, maar bij mij helpt het:
praat in jezelf tegen het 'Iets', en zeg dan dingen als ' rot op. Ik ben echt niet bang voor je. Wil je me pakken? Kom op dan? wil je bijten? nou, bijt maar, maar ik bijt terug.' Want als je zoiets zegt, ga je je ook dapperder voelen.
klinkt misschien een beetje vaag, misschien snap je t niet eens, maar in ieder geval succes.

heel herkenbaar dit
het is jezelf gewoon bang maken, omdat je zelf iedere keer het bewijs hebt dat er niemand achter je aanzit.
Dat weet je zelf diep van binnen ook wel, maar je blijft jezelf het wijsmaken, waardoor het niet weggaat.
Ik heb dit zelf ook hoor... ik ben bang voor geesten in mijn kamer of dat er iemand in huis rondloopt (een inbreker ofzo) maar iedere keer als ik toch naar de wc gaat is er niemand.
Dat bewijst dus dat er niks is, maar toch ben ik bang. Die angst komt niet door de persoon die er eventueel zou kunnen staan of de film die ik heb gekeken, gewoon door mijzelf.
Ik heb er opzich vrij weinig last van omdat ik vaak toch wel doe wat ik wil doen, maar aangezien jij het wel erg vervelend is, moet er toch wat aan gedaan worden.

Ik heb hier al een heleboel goede tips gezien dus ga ze niet herhalen, want dat heeft weinig zin. Gewoon proberen en kijk wat voor jou helpt

hahaha klootzak :P je maakt haar alleen nog maar meer bang?(n)

Wut??? Waarom Ben ik een klootzak???

Heb ik ooook.
Dan sluit ik mezelf op in de badkamer en word bang van elk kleinste geluidje xd

Ik ben bang voor al die grote lappen tekst op psychologie :o

je bent je 6e zintuig aan het ontwikkelen en daar horen deze gevoelens bij. ik heb er ook last van gehad en mij is altijd verteld, dat ik confrontaties aan moet gaan als ik bang ben. want wat jou bang maakt, is niet een geest, maar de angst erom heen maakt jou bang. je moet jezelf blijven want JIJ woont in JOU huis. misschien is er wel iets in jullie huis, wat jou ouders niet kunnen voelen. ik zou als tip meegeven. leer eerst met de angst om te gaan en het onder controle te krijgen. en als je echt het gevoel houd dat er een geest of iets in je huis is. koop wierook en sali. dat houd 'kwade geesten uit debuurt. maar misschien bedoeld 'de overledene het ook wel goed. dan zou je er gewoon mee kunnen leven
succes

Bullshit

hoewel ik wel in dergelijke dingen geloof, in dit geval heb je gelijk.

Ik heb hier ook een hele tijd last van gehad. Maar ik heb er inderdaad voornamelijk last van als ik zo'n films kijk. Het leuke is dat ik het om de zoveel tijd ook gewoon doe :o Als je er gewoon niet mee bezig bent / blijft dan gaat het opeens weg.

Wat zij vertelde kan kloppen. Ik ben hier in mijn verleden héél veel bezig geweest en ik ben ervan overtuigd dat er overal wel geesten kunnen zijn. Wij staan hier gewoon niet voor open. Kijk maar naar Char bijvoorbeeld. Hierop kun je ook "bullshit" zeggen maar helaas is het bij mij ook geweest. Ik heb zelf ook een hele lezing gehad zonder dat ik die kon :o

omg,wat een gelul