Cadeautjes!
 

Naar aanleiding van een vraag in het forumer boven je topic. Wat is het meest stomme cadeautje dat je hebt gehad? Een barbiepop op je twaalfde? Wat doe je met zulke cadeautjes? Ben je zelf ook gul met cadeautjes bij vrienden?

Ik ben wel benieuwd wat voor gare dingen jullie allemaal hebben gehad.

Leuk topic :)

Een soort mega-advanced staafmixer. Sowieso haat ik het om keukenapparatuur te krijgen, of ik moet er specifiek om gevraagd hebben. Het ding staat al 2,5 jaar in de kast en gaat een keer mee naar de rommelmarkt. Ik reageer wel altijd gefaked blij als ik iets krijg waarvan ik weet dat ik het niet ga gebruiken.

Ik ben niet heel gul met cadeautjes, en vooral ook niet creatief. Ik weiger wel om dingen te geven die ik zelf ook stom zou vinden zoals dus keukenapparatuur.

ik heb nog nooit iets gehad wat ik kut vond. ik heb geleerd om een gegeven paard niet in de bek te kijken, maar ik heb dus nog nooit een paard gehad.

het tofste (verjaardags)cadeautje ooit is natuurlijk mijn f1-auto van technisch lego met werkende schakelbak en vering :cool: en de dobbelstenen aan mijn achteruitkijkspiegel :y

http://forums.3dtotal.com/attachment...1&d=1237914871
http://forums.3dtotal.com/attachment...1&d=1237914823

kickass! :cool:

ik win het topic nu al.

Carn naamzoek :o

:D

:D<3

Ik heb nooit écht kutcadeaus gehad volgens mij. Mijn vader wilde me vroeger wel altijd aan de Thea Beckman-boeken hebben, terwijl ik daar gewoon echt helemaal niets mee had, maar toen kwam ie met Sinterklaas toch weer een keer aanzetten met een of andere trilogie van haar. En ik kreeg vroeger vaker boeken waar ik echt niets mee had.
Oh ja, en mijn oma kwam nog met Spice Girls-kalenders aanzetten toen ik alláng fan van Leonardo DiCaprio was, maar ach, dat vond ik dan toch nog wel prima.

Verder vind ik het volgens mij - en dat meen ik serieus - leuker om cadeautjes te geven dan om ze te krijgen :o Hoewel ik jarig zijn wel heel erg leuk vind, maar met bijv. Sinterklaas, geniet ik er altijd meer van om inkopen te doen dan dat ik mijn cadeautjes uitpak :o

Ik werd niet héél erg blij van het sporthorloge dat ik afgelopen verjaardag van m'n moeder kreeg, terwijl ik net na heel veel frustratie toch maar niet meer ging hardlopen. Oja en een gruwelijk lelijke vaas (rechthoekig, glas, beplakt met ronde spiegeltjes :() die ik een paar jaar geleden van een vriendin heb gekregen met de boodschap "ik vond dit zó jou!" Het ding staat dus helaas nog steeds in het zicht bovenop m'n kast. Ik durfde niet eerlijk te zeggen dat ik het een walgelijk kitschding vond :o.

Ik ben altijd heel bang dat mensen mijn kadootjes niet leuk vinden, maar ik geloof dat het redelijk meevalt. Ik geef in ieder geval graag kadootjes die ik zelf ook kan waarderen. Heb een hekel aan geld geven. Dat is net alsof je geen zin had om moeite te doen.

Als ik een cadeau niet leuk vind dan zeg ik dat meestal, want wat heb ik aan iets dat ik lelijk of stom vind.
Ik kreeg ooit een bedsprei voor mijn verjaardag van kennissen van mijn ouders. Hij was zalmroze, van zijde met allemaal versiersels. Meer iets voor 70+ers. Ik heb toen gezegd dat ik het niet mooi vond en niet in mijn kamer paste. Toen hebben ze het geruild en heb ik een heel romantisch wit dekbedovertrek gekregen.
Ook soms van die expo-achtige rommel gekregen van vriendinnen vroeger, tja, ik hou daar niet van dus dat zeg ik dan ook.

Maar het gebeurt niet zo vaak dat ik cadeautjes niet leuk vind, meestal kopen mensen wel leuke dingen voor me.

Oh en als m'n moeder iets lelijks voor me kocht dan zei ik daar meestal niks over, omdat ze altijd zo lyrisch is en dat vond ik zielig.

Ik vond het laatst al vervelend om te zeggen dat ik het boek al had, dat ik van een vriendin kreeg. :o

Ikzelf zou het trouwens ook prettiger vinden als iemand eerlijk is, want anders is het ook zonde van het geld en de tijd die je erin hebt gestoken als de ander het nooit gaat gebruiken.

gewoon kapotsmijten dat ding. waarom in godsnaam neerzetten? :D

Een stijltang dit jaar:O
Ik gebruik heel af en toe steel ik de stijltang van mijn zusje omdat er een pluk haar soms de verkeerde kant op staat. Verder heb ik gewoon stijl haar dus eeuh hij ligt in de kast.

Het lelijkste dat ik ooit heb gekregen was een kristallen mja, fruitschaal-ding. Echt wat een lelijk ding :D Toen we 'm uitpakten was degene van wie we 'm kregen er gelukkig niet bij, want we slaakten allebei een gil van pure walging. Hij is nog nooit uit de doos geweest en ligt nu ergens op zolder.

Van een "tante" die ik al 10 jaar niet had gezien. Ze had blijkbaar niet door dat ik in de tussentijd ook 10 jaar ouder was geworden en kwam aanzetten met kinderspeelgoed. Ik was er wel blij mee, vond het leuk dat ze aan me had gedacht. Het zou wel leuker zijn geweest als ze iets beter had nagedacht...

Ik vind het not-done om te zeggen dat je iets niet wil/mooi vindt. Dan had je maar een wenslijstje moeten opgeven met specificaties.

Lijkt me als gever ook wel kut om zoiets te horen, omdat je toch ervan uitgaat dat de ontvanger er blij mee is :D De gever kan dan wel "vriendelijk" reageren met "OH, oh. Ja. Hm, dan ruil ik hem wel...:):)" maar het blijft knagen en dan is de sfeer voor de rest van de avond verziekt.

Ik heb eigenlijk verder nog nooit iets gekregen dat ik wilde ruilen ofzo, één keer een boek van mijn opa en oma dat ik al had (bak-ker-tje deeg, brrr! al die streepjes tussen lange woorden! brr!) , toen ben ik samen met hen een nieuw boek uit gaan zoeken. Verder krijg ik eigenlijk altijd dingen waar ik blij mee ben, mensen die niets kunnen verzinnen, geven geld of een boekenbon oid, ook altijd dikke prima (y)

Ja eh, als iemand komt aanzetten met iets waar ik niet om heb gevraagd....Maar ik vind het veel gekker als mensen het vriendelijk in ontvangst nemen en als het bezoek weg is op zolder dumpen en nooit meer naar omkijken.
Als ik iemand een cadeau geef, en die vindt dat niet leuk, dan zou ik het prettiger vinden als die persoon iets krijgt dat hij wel leuk vindt en iets aan heeft, ipv dat het op zolder of marktplaats verdwijnt.
Het ligt er natuurlijk ook aan het je het brengt, maar ik heb bepaald geen pokerface dus meestal kan je het al wel zien wat ik van iets vind.

Ik vind het in elk geval bij een simpel expo-cadeautje een beetje overdreven om kritiek te geven. Als het nou een enorm duur ding is, snap ik wel wat je bedoelt, maar verder ben ik ook liever van het gegeven paard niet in de bek kijken.

Omdat ik echt niet zomaar iets kan kapotmaken :o. En ik kan er daarna ook niet glashard (ha.ha.) over liegen hoor. Want je hebt liegen en liegen. Liegen om iemand even niet te kwetsen als je een kadootje niet leuk vind is wat anders dan het kadootje mollen en zeggen dat het per ongeluk ging en 'ojee wat vind ik dat nou jammer'. Ofzo.

Dan weet je wel gelijk wat je bij je volgende verjaardag krijgt.

:bloos::cool:

Ik heb een keer een zak drop en salmiaksnoep gehad. Ik háát salmiak (want ik denk dat vogelpoep ongeveer zo smaakt) en ik haat ook drop (omdat het gewoon gestolde hoestdrank is). Dat was voor surprise met school in groep acht of zeven of zo. Het meisje dat het aan me gaf was ook heel stom. Ik heb het maar aan vrienden gegeven die toevallig van smerige dingen hielden.

Verder heb ik geloof ik nog nooit iets gehad waar ik echt niet blij mee was.

Je kunt het ook in een dichte kast zetten :o

Mijn schoonvader was goed in slechte cadeautjes geven. Zo kreeg ik de dvd Stuart Little 3 toen ik 24 werd, 'omdat ik konijnen had', en kreeg ik ooit voor een verjaardag een soort electrisch scheerapparaatje om je wenkbrauwen mee te stylen. Ik ben niet iemand die daar dan iets van zegt, maar ik voel me dan ook niet verplicht om het te gebruiken ofzo.
Oh en ik vroeg ooit een fotolijst voor meerdere foto's, en toen kreeg ik van iemand een soort mini-plasmaschermpje waarop je fotobestanden kon uploaden en die wisselen elkaar dan af. Toen vroeg diegene of dat was wat ik bedoelde, heb ik wel gezegd dat ik dat niet bedoelde :o :D maar als-ie niets gevraagd had, had ik niets gezegd.
Ik zeg er ook wel iets van als ik een boek krijg dat ik al had, want dan kunnen mensen ruilen.

Verder vind ik het altijd leuk om cadeautjes te krijgen, ook als het dingen zijn die ik zelf niet gekocht zou hebben, want ik hou van verrassingen die niet negatief kunnen uitpakken :Y.

Ja :d dat zul je zien

Hmja ik heb de fout gemaakt het ding in het begin op m'n kast te zetten en nu weet ze natuurlijk dat 'ie daar altijd staat. En als 'ie dan ineens weg is valt het zo op. Misschien moet ik maar verhuizen :o.

Ja, en zo maak je het jezelf dan wel weer onnodig moeilijk :D
Dan had je het beter gewoon eerlijk kunnen zeggen, of nu iets anders kopen en op die plek neerzetten, en als ze er naar vraagt zeggen dat je een beetje was uitgekeken op de vaas. Moet kunnen.

Ik maak het mezelf wel vaker onnodig moeilijk :bloos::d

Ik ben het wel met Pip eens. Het is op het moment zelf misschien niet zo tof om te horen dat je cadeautje kut was, maar ik zou dat ook wel liever hebben dan denken dat je een tof cadeautje had gegeven terwijl dat niet zo was. Als iemand dat tegen mij zou zeggen, zou ik daar ook best vrede mee hebben. Het hangt wel van de situatie af of ik het zelf tegen iemand zou zeggen. Als ik om iets redelijk specifieks vroeg, en het is verkeerd, zou ik het wel zeggen. Als het zomaar een cadeautje is waarschijnlijk niet. En ook niet als het in wat formelere kringen zou zijn.

Ik kreeg toen ik een jaar of dertien werd van mijn opa een make-up doosje. Maar dan wel zo eentje:

http://www.multihouse.info/shop/imag...0028.jpg_s.jpg

Ik was er vooral oprecht verbaasd over. :P

Verder kan ik me niet echt iets herinneren.

:d

omg, bakkertje deeg, die had ik ook. vreselijk was dat ja :D

:D:D <3

--
Verder krijg/geef ik niet zo veel cadeau's. Ik vind cadeau's - vooral op verjaardagen - erg onpraktisch. Ik heb het gevoel dat ik nooit iets krijg waar ik wat aan heb.
Waar ik echt kinderlijk dol op ben zijn boeken-/cadeaubonnen. :y

Toen ik een jaar of 12 werd, kreeg ik van mijn ouders een jojo. De jojo-rage was vlak daarvoor geweest, maar inmiddels toch echt al weer uit. Buiten dat vond ik mezelf toch echt veel te oud om een jojo voor je verjaardag te krijgen. Ik durfde het niet te zeggen, want het was een vet goede die nog redelijk prijzig moest zijn geweest. Maar mijn ouders merkten ongetwijfeld wel dat ik er niet super blij mee was, want volgens mij heb ik nog gevraagd waarom ik die had gekregen en liet ik bij iedereen die vroeg wat ik had gekregen, de jojo weg :p

Pfoe, ik krijg best vaak cadeautjes die ik niet zo leuk vind, maar dat is ook omdat ik nogal kritisch ben. Ik ben niet snel blij met iets (erg, weet ik :O) en daarom zorg ik ook dat ik een duidelijk verlanglijstje heb (voor familie) en eigenlijk vraag ik altijd gewoon geld, zodat ik zelf iets kan kopen.

Van m'n oma krijg ik meestal dingen waarvan ik denk, mweh, zoals pyjama's, lelijke toilettasjes, of best vieze geurtjes. Maar dat vind ik van haar niet zo erg, want m'n oma is heel erg lief.

M'n moeder wil me nog weleens boeken geven, maar dat is een gevaarlijk cadeau, want smaak in boeken is erg persoonlijk, en bijna ondoenlijk om iemand een boek te geven waar iemand niet specifiek om gevraagd heeft.

Ohja, ik kreeg van mijn zusje eens een SUPERlelijke pen, in de vorm van takken, met een koalabeertje erop. Ik vond het echt sneu dat ik hem zo lelijk vond, want zelf vond ze hem heel erg leuk. Ja, we hebben nogal een andere smaak.

Ik vind het ook best opmerklijk dat mensen geld, of een boekenbon, een beetje fout, of not-done vinden om te geven, want ik ben daar juist blij mee. Lekker zelf dingen uitzoeken ftw!

ik heb heel lang geleden van een vriendinnetje eens zo'n diddel-blok(ja dat was toen nog een rage) gehad, waarvan die vriendin wist dat ik die al had maar haar moeder vond die zo leuk dat ze erop stond dat ik m kreeg, en toen had ik m dus dubbel:facepalm:

Ik hou wel van boekenbonnen trouwens (Y). Maar geld vind ik zo ongeïnspireerd, geef het zelf ook (vrijwel) nooit. Juist het nadenken over wat iemand leuk zou vinden, wat bij die persoon zou passen vind ik leuk. En andersom ook, ik waardeer het dat iemand die moeite heeft genomen.

:D

Ik ben vrij makkelijk met cadeautjes. Ik heb veel liever een bon, zodat ik zelf wat kan uitzoeken, dan dat ze met iets komen aanzetten waar ik niet veel aan heb. Oh, ik weet er wel eentje. Voor mijn 19e verjaardag had ik van een vriendin armbandjes gehad. Maar ze waren roze, lelijk en echt iets voor een 13 jarige. Maar ik ben dan ook zo iemand die doet alsof ie het leuk vindt.

Het sufste cadeautje dat ik ook had gekregen was een scheermes en scheerschuim, van mijn tante, toen ik 16 of 17 werd. Dat vond ik een stom cadeau omdat ik me sowieso al een paar jaar scheerde, en ik zoiets hetzelfde vind als een tube tandpasta geven. Ik vind het ook een beetje flauw, om op zo'n manier een poging om een flauwe grap te maken om een puber zo te kijk te zetten op zijn verjaardag. Ik heb daar ook een beetje onaardig op gereageerd, mijn vroeg ik aan haar of ze dan voor mijn nichtje een pak maandverband had gekocht.

Het stomme bij die expo-cadeautjes vind ik dat het meestal van die suffe gimmicks zijn waar je niks mee kan, maar die wel duur zijn. Dan geef/krijg ik liever een cadeaubon.

Ik droomde vannacht dat ik allemaal cadeautjes kreeg :D Een soort voetencreme tegen zweetvoeten, speciale deodorant, shampoo met extra parfum... :D :(

Pff ik krijg over het algemeen gewoon geld van familie, vrienden en kennissen en mijn ouders zijn wel goed in cadeaus uitzoeken! Misschien van mijn oma een keer een boek dat niet helemaal mijn ding was ofzo:o

Hoewel ik het ook leuk vind om bonnen te krijgen, vind ik tegelijkertijd de moeite die iemand in een cadeau heeft gestopt, toch ook wel erg leuk. En áls iemand dan een cadeaubon geeft, dan hoop ik wel dat diegene het op zijn minst heeft afgestemd op waar ik van hou. En dus niet met een bon aan komt die hij/zij zelf nog over had.
Als ik een bon geef schrijf ik op het kaartje meestal ook waarvoor diegene het zou kunnen gebruiken. Bijv 'omdat je al zo lang een nieuwe lamp wil. Ik hoop dat je iets moois vindt bij de Ikea' als ik een Ikea bon geef. Dan is het toch iets persoonlijker, vind ik.

Daarnaast vind ik het bij een cadeaubon altijd zo lastig om een bedrag te bepalen. Want om eerlijk te zijn: voor een kennis geef ik maar 5 euro uit en voor een vriend(in) meestal ongeveer 7,50 à 10 euro. Maar je geeft iemand geen cadeaubon van 5 euro en zelfs met 10 euro begin je eigenlijk al niet veel in een winkel.

Ik had alleen de poster :(, wat een gaaf ding is het :D.

Als ik van mijn schoonzus + zwager geld krijg voor m'n verjaardag, wordt dat altijd zeer uitgebreid ingepakt in een soort surprise :cool:

Ik vind het ook echt niet leuk om geld of een boekenbon te krijgen. Naar mijn mening geef je dat niet als je uit jezelf graag iets aan iemand wil geven. Dat soort cadeau's zijn in mijn ogen geen cadeau's maar dingen die uit plichtsbesef worden gegeven. En ik wil alleen cadeau's als iemand iets ziet en dan denkt "hee, dat is nou echt iets voor Volk" en het dan meeneemt. Dan ben ik dolblij met het cadeau, wat het ook is. Of als iemand de moeite neemt een boek voor me te kopen in plaats van heel makkelijk een boekenbon geven. Of geld, dat vind ik nog erger. Ik heb dan liever dat ze het geld in hun zak houden. Want ik vind het ergens best beledigend dat mensen mij geld geven omdat ze het gevoel hebben dat ze mij iets moeten geven. Dan kennen ze mij blijkbaar niet. En als je dan zo graag je geld aan mij uit wil geven maar je weet echt niet wat, dan kun je me ook gewoon meenemen en dat we dan samen iets uitzoeken voor mij. Dat we er een gezellig uitje van maken. Maar anders mogen ze het geld houden hoor.

Maar ik vraag dan ook nooit om cadeau's, omdat ik dus wil dat het recht uit het hart komt. En als mensen vragen wat ik wil voor mijn verjaardag zeg ik dat ik niets hoef en dat ze zich vooral niet verplicht moeten voelen iets voor mij te halen. Hierdoor krijg ik weinig prul en alleen dingen die mensen voor me wilden halen omdat ze het wilden en niet omdat het moet omdat het toevallig een bepaalde dag is. En dan heeft zo'n gebaar meteen veel meer waarde.

Ik krijg trouwens altijd van mijn opa en oma behoorlijk wat geld op m'n verjaardag. Ik vind het nog steeds onpersoonlijk, maar als ik het uitgeef aan iets wat ik heel graag wil maar normaal niet zo snel zou kopen vertel ik het ze altijd later. Heb bijvoorbeeld ooit nieuwe winterlaarsjes gekocht, een dvd-recorder en een leren jasje en dan vind ik het leuk ze te vertellen hoe blij ik was met hun bijdrage.

Lol die heb ik ook. Maar volgens mij heb ik hem ooit zelf gekocht in een ver en grijs verleden:D

OT: Ik heb een tante die vroeger altijd aankwam met van die Xenos-rommel zoals zuignapjes met klemmetjes eraan en zo. Verder kan ik met niet echt iets herinneren. Tegenwoordig doe ik niet veel meer aan verjaardagen dus krijg ik alleen iets van mijn naaste familie, en die weten precies wat ik leuk vindt en wat niet.

Ik doe in principe niet aan cadeautjes.