Logopedie bij volwassenen
 

Ik overweeg om naar de huisarts te stappen voor een verwijzing naar de logopedist. Dit i.v.m. stemklachten als ik lang moet spreken: binnen 5 tot 10 minuten klinkt mijn stem erg geforceerd; het is dan erg vermoeiend om te blijven praten. Voor mijn werk moet ik echter regelmatig langere stukken achter elkaar praten en dat werkt dus niet prettig.
Daarnaast is mijn ademhaling ook niet top.

Ik ben benieuwd hoe de ervaringen zijn en dan het liefst ervaringen op tiener- of volwassenleeftijd. Kan je op die leeftijd nog goed je (foutief aangeleerde) gewoontes bijschaven?

Vriendin van me moest naar de logopedist toen ze de lerarenkopopleiding ging doen - dus ze was 22 oid? Omdat haar stem inderdaad te hoog was en haar manier van praten niet zo efficient voor de klas :P Ze is er zich wel bewuster van geworden, maar ik weet niet of ze ook echt anders praat nu. Privé in ieder geval niet.
(Maar goed, ik moest als kind naar de logopedist omdat ik een hese stem had, en dat heeft ook nooit geholpen. Dus ik heb nog geen gevallen gezien waarin het wél hielp, die logopedist :P).

Ik heb een docente (van 28) die me wel eens heeft verteld dat ze dat ook heeft gedaan. Sorry maar ik weet er niet zoveel van, ze zei het alleen een keer in een mentorgesprekje.

Eerst nam ze tijdens de les vaak een slok water of van die anta-flu snoepjes die ze altijd mee had, dat zag je haar dan wel eens doen. Maar toen ging ze op aanraden van iemand naar de logopediste en ze vertelde dat ze volgens de logopediste haar stem verkeerd gebruikte waardoor ze last kreeg als ze te lang praatte. Dat is inmiddeld ongeveer een jaar geleden, en ze heeft nu niet meer standaard een flesje water op haar bureau of anta-flu in haar tas. Dus het zou kunnen dat het inderdaad geholpen heeft, maar dat weet ik dus niet zeker.

Ik heb een poos bij een logopediste gelopen omdat ik bij mijn werk vaak hele dagen moet praten. Ik geef eindexamencursussen en sta dan zeker vier uur per dag voor de klas; daarbij bovenop komt nog individuele uitleg. Dat was best wel een belasting van mijn stem en na anderhalve dag had ik vaak ook geen stem meer over.
Daarvoor ben ik doorverwezen, naar een logopediste dus, en dat was meer gezellig dan nuttig. Ze zei vooral dat ik langzamer moest praten - wat ik wist - en dat ik meer vanuit mijn buik dan mijn keel moest praten - wat ik ook wist, maar ik wist niet goed hoe. Ik heb wel een paar nuttige trucjes geleerd, maar ik gebruik ze eigenlijk amper. Ik blijf wel bij mijn thee met honing.

Als je meer vragen hebt, moet je 't maar zeggen, wie weet kan ik iets nuttigs zeggen! :)

Ik ook. Ik gebruik mijn stem nu (in het algemeen) beter, neem betere rustpauzes wanneer ik spreek en kan harder/beter roepen.
Ik vond het in eerste instantie heel vervelend dat ik naar een logopediste verwezen werd, maar ik heb er echt baat bij gehad. De logopediste sloot goed aan bij mijn 'hulpvraag' en kwam ook met interessant/nuttig oefenmateriaal voor mij.
Op stressmomenten schiet ik terug in mijn oude gewoontes, maar in het algemeen heb ik zeker veel geleerd van de aangeboden technieken.

Ik zit momenteel zelf bij een logopedist, ik praat te snel. Heb wel een beetje het idee dat het helpt, maar nog niet zo heel veel. Maar alle verbetering is welkom natuurlijk :)

Het is moeilijk om je eraan te houden. Ik ben zelf vorig jaar naar de logopedist geweest ivm stotteren. Ik heb wel een paar handige trucs gekregen maar gebruik dat lang niet altijd. Je word je bewuster van het spreken.