schoonmoeder:S
 

heej mensen,

dit kan een lang verhaal worden.
ik heb sinds 3 maand een vriendin. maar bij een vriendin horen schoonfamilie en nu krijg ik en me vriendin steeds meer problemen met mijn schoonmoeder dus haar moeder. en ze woont normaal gesproken bij der vader , gescheiden ouders
zei is 14 en ik ben 18. ik zal ff de meeste dingen proberen op te noemen.

- ze is 2x te laat thuis gekomen van mij door het ov en nu mag ze niet meer na mij toe.
- der moeder brengt allemaal leugens de wereld in.
- der moeder probeerd ons tegen elkaar op te stoken
- de stiefmoeder mag mij niet , omdat ze vind dat der dochter te veel van huis is ( door de afstand zien we elkaar maar 1x per 2 weken of minder.
- mijn vriendin is een grote fan van andre rieu en ik had kaarten gehaald en ze mogt mee van der vader en nu opeens niet meer van der moeder.

ik trek het echt niet meer pleas help

Onder je naam staat dat je 20 bent, in het topic dat je 18 bent. Anyway, je bent meerderjarig en hebt iets met een meisje van 14. Als ik haar ouder was zou ik dat ook niet accepteren en geef haar dus volkomen gelijk.

ik gebruik op dit soort dingen normaal niet me echte leeftijd.
ik ken der al een paar jaar en ze word begin juni 15. en toen we vrienden waren had de moeder er geen problemen mee.

Vrienden is iets anders dan een relatie, ik vind dus sowieso dat jij op dat punt al fout zit door eraan te beginnen.

Pa zegt ja, moe zegt nee. Dat kun je zo hebben bij gescheiden ouders. Waren ze bij elkaar horen ze daar samen uit te komen, nu mogen ze helemaal zegt beslissen.
(Wist je trouwens dat kinderen van gescheiden ouders ook meer kans hebben te gaan scheiden?)
Als die twee er al niet uitkomen zul je het aan de vader moeten vragen op het moment dat ze (je vriendin) bij hem is. Het moet dan ook een datum betreffen wanneer ze bij hem zou zijn. Je kunt niet een date bij haar vader maken als ze op die datum bij haar moeder zou zijn. Is ze bij haar vader, dan beslist hij, is ze bij haar moeder, beslist zij.
Je kan dus makkelijker de één negeren dan wanneer ze nog getrouwd waren, eigenlijk heb je geluk ! :D

No offence mensen..maar mn vriendin is 16 ik word er 21..we zijn meer dan een jaar samen en het lukt nog altijd goed ;). Leeftijd maakt echt niet uit in een relatie, WEL of het goed klikt en jullie aan het zelfde stadium zijn van volwassenheid;).

Mijn vriendin heeft ook verschrikkelijk veel problemen met mn ouders, ze mag niet een thuis komen van mn ouders...maar toch zijn we nog altijd samen :).
Doe wat wij doen..soms "stiekem" afspreken en dergelijke..zo denken haar ouders dat je ze vb maar 1x/week ziet, maar je haar uiteindelijk toch Vb. 2-3x heb gezien :D

Het is inderdaad niet fijn als ouders een stokje voor een relatie willen zetten..maar je leert er iets uit! Als koppel kom je er veel sterker uit dan andere koppels die dit niet hebben meegemaakt! :y
Je gaat na een tijdje veel closer zijn met elkaar.
Wel moet je trachten het positieve uit het negatieve te halen. Stel dat ze negatief doet omdat haar ouders zo zijn, moet je haar gerust stellen en zeggen dat jullie hier wel door raken omdat je véél van haar houdt :D. Soms heeft ze mss ook gewoon een bevestiging nodig van jou kant:). Dit was toch zo in mijn relatie..ik had schrik dat mn vriendin me daardoor zou laten vallen...toch niet dus..

Als ze niet meer naar je toe mag moet je die moeder gewoon even opsluiten in de badkamer of de kelder als je daar bent. Kun je rustig met je vriendin een filmpje kijken en is ze ook netjes thuis gebleven ;)

:facepalm:

- ze is 2x te laat thuis gekomen van mij door het ov en nu mag ze niet meer na mij toe.Dit had makkelijk voorkomen kunnen worden door wat eerder te vertrekken. Het laat zien dat jij haar en haar familie serieus neemt. Het laat zien dat je inderdaad de hersenen van een 18jarige hebt. Dit deed je niet en het is 2 keer misgegaan terwijl je na de eerste keer al maatregelen had moeten nemen om dit te voorkomen. Het kind is 14, natuurlijk moet ze op tijd thuis zijn
- der moeder brengt allemaal leugens de wereld in. Dat is jammer
- der moeder probeerd ons tegen elkaar op te stoken Lukt alleen als je het zelf toe laat.
- de stiefmoeder mag mij niet , omdat ze vind dat der dochter te veel van huis is ( door de afstand zien we elkaar maar 1x per 2 weken of minder. Misschien kun jij dan vaker naar haar toe. Ik zou het ook niet fijn vinden om mijn dochter van 14 naar een jongen van 18 te laten gaan.
- mijn vriendin is een grote fan van andre rieu en ik had kaarten gehaald en ze mogt mee van der vader en nu opeens niet meer van der moeder. Je had op z'n minst kunnen overleggen met de ouders voordat je kaartjes kocht. Volgens mij vergeet je steeds dat ze 14 is en dit soort dingen niet voor zichzelf mag bepalen. Door de ouders erbij te betrekken laat je zien dat je respect hebt voor hun autoriteit.

Conlcusie, je hebt het verkeerd aangepakt. Houd rekening met haar ouders, ze is nog lang niet oud genoeg om alles zelf te mogen regelen. Voor jou is het misschien onzinnig als ze moeilijk doen omdat ze te laat is, maar het is niet meer dan normaal om je aan afspraken te houden. Daarbij, het feit dat ze haar laten gaan laat zien dat ze haar en jou willen vertrouwen, en als ze dan te laat thuis komt van jou hebben jullie dat vertrouwen geschonden en laten zien dat jullie niet volwassen genoeg zijn om zoiets simpels als op tijd thuis komen te doen.

Eens met Volk.

Wat jij moet doen is een volwassen gesprek voeren met haar ouders. Volgens mij heb jij ze helemaal de verkeerde dingen laten zien en als je een veertienjarige dochter hebt is dit gedrag echt niet fijn. Jij moet aan haar ouders laten zien dat je een verantwoordelijk persoon bent die het beste voor heeft met hun dochter. Het laatste wat je dan moet doen is achter hun rug om van alles regelen en haar de regels van haar ouders laten breken. Ze is veertien, ze heeft nu eenmaal geen complete vrijheid om te doen en te laten wat ze wil.

Dus ga nu niet als een klein kind lopen rebellen, want jij weet ergens ook wel dat die ouders het helemaal niet bij het verkeerde eind hebben. Ga naar haar huis, spreek met haar ouders, bied je excuses aan en laat zien dat je zelf ook inziet dat je bepaalde dingen verkeerd hebt aangepakt. Het is niet zomaar wat om je kind van 14 zelf weg te laten gaan (naar een jongen van 18), dus je moet ervoor zorgen dat ze jou beter leren kennen.

Nee nee nee. Bij elke ouders waar ik ben geweest vinden de ouders mij geweldig, tot de relatie stukliep denk ik.
Eerst moet je weten wat voor ouders het zijn, wat je meestal al kunt zien aan het meisje zelf. Oefening baart kunst.
Wanneer de vader dominant is ga je direct voor de moeder. Als je beleefd bent zal zij aardig tegen je doen, jij doet aardig tegen haar en het meisje kan meedoen. Met de vader zal je amper praten, hij werkt wel of zoiets. Praat met hem over werk, maar met fascinatie in plaats van een diep gesprek.
Wanneer de moeder dominanter is dan de vader moet je je focussen op de vader. De vader zal vaker thuis zijn, waardoor je hem ook vaker spreekt. Als je een andere krant dan de Telegraaf ziet liggen en hij ziet eruit alsof hij weleens een boek leest dan hoef je niet over zijn werk te praten. Praat met hem over nieuws, vooral speciaal lokaal nieuws doet het goed. Hiervoor ga je naar school, gebruik je kennis wanneer hij er iets van weet. Met de moeder zal je niet veel praten, maar de vader zal enthousiast over je praten mbv het meisje.

De ouders zullen je fantastisch vinden voor maar 1 uurtje werk. Ze zullen je vaker alleen laten en het is minder awkward als je ergens met ze bent of daar aanbelt.

PS: vergeet ze niet enthousiast te groeten wanneer je ze ergens tegenkomt.

Eens met Volk en Siori.

Eens met Dobermann

@siori.

ik vind je reactie zeer kort door de bocht , over het algemeen kan ik prima met haar vader opschieten , ik kom er al sinds ik 7 was en toen ik 13 was zijn ze verhuisd , we hebben altijd nog contact gehouden, ze word morgen (dinsdag) 15 en in alles wat ik regel betrek ik der voogd, dus haar vader erbij , en dan kom jij met zon lul verhaal waar uiteindelijk niet meer veel van over blijft

Dat krijg je als je maar een half verhaal vertelt. Tevens vermoed ik dat je het verhaal van Volk bedoelt.. niet Syori..
Ik begrijp je probleem sowieso niet als ze bij haar vader woont. Hoe krijg je ruzie met haar moeder als ze daar zelden is? Je maakt me benieuwd naar haar "leugens".

Daarnaast doet een telefoontje, bij het dreigend te laat komen, wonderen.
Je kunt alles de schuld te geven; je schoonmoeder, haar stiefmoeder, het OV, maar dt zijn standaard problemen die je krijg bij een 14-jarig vriendinnetje op afstand. Niks aan te doen behalve je als verantwoordelijke volwassene te gedragen. En gelet op je taalgebruik zou ik kunnen concluderen dat het daar wat aan schort.

Als haar vader haar voogd is snap ik sowieso niet wat je probleem is. Wil je zeggen dat de moeder geen enkele ouderlijke macht meer heeft? Want als dat zo is, hoezo is het dan een probleem als ze ergens een mening over heeft? Dan ben je dus zelf problemen aan het verzinnen. Wie komt er nou met een lulverhaal waar niks van overblijft?

Hier klopt helemaal niets van! Hoe kan een kind nou bij een vader blijven wanneer de vader niet slim genoeg is om één of andere rare gozer van z'n kind te houden?

ik ben het eens met afwezig!

Maar als haar vader haar voogd is, wat heeft die moeder dan überhaupt in te brengen?

Het spijt me zeer dat je mijn verhaal een lulverhaal vindt, maar mijn mening blijft staan. Het meisje is 14. Ouders vinden het doorgaans sowieso niet leuk als hun 14-jarige dochter een vriendje heeft en al helemaal niet als het vriendje 18 is. Daarbij is het ook helemaal niet vreemd dat haar ouders het niet fijn vinden om haar in haar eentje een lange afstand te laten reizen om bij dit 18-jarige vriendje te zijn. En ze heeft nu eenmaal regels waaraan ze zich moet houden. En als zij dus steeds te laat thuis komt als ze bij jou is geweest, dan is het heel logisch dat die ouders daar een probleem van maken, want jij behoort volwassen te zijn en ervoor te zorgen dat ze op tijd is.

Vroeger waren jullie 7 en 13 en nu opeens 14 (bijna 15) en (net) 18?

Dat lijkt al niet te kloppen aan je verhaal en verder denk je te kort door de bocht, ga je te veel van jezelf uit en verder sluit ik me aan bij Syori :)

Beetje flauw hoe iedereen reageert.
Ik ben zelf 16 en heb een vriend van 19. Dat gaat prima. Dus het kán best goed gaan!

Ik raad je aan om vaker bij haar familie thuis te komen en je daar heeel erg netjes gedragen. Misschien kun je zelfs een keer een gesprek aangaan over wat jou dwarszit. Laat vooral zien dat je vriendin voor jou geen scharreltje is, maar dat jullie een stabiele relatie hebben. En zorg dat ze in het vervolg op tijd thuis zijn en lever haar netjes thuis af (als dat kan) Maar gedraag je in ieder geval een tijdje voorbeeldig zodat ze geen redenen meer hebben om jullie uit elkaar te willen drijven.

14 is wel iets anders dan 16. Het verschil tussen jou en je vriend is ook al een stuk kleiner, misschien niet in getal, maar wel als je kijkt naar het verschil in ontwikkeling. Toen ik 14 was vond ik mezelf bijvoorbeeld ook heel volwassen, maar als ik nu terug kijk moet ik toch echt mijn ouders gelijk geven (wat betreft de regels die zij voor mij stelden en wat ze allemaal (niet) toe stonden).

Ik zeg overigens niet dat het nooit kan werken, maar zet jezelf eens in de schoenen van die ouders. Ik kan me heel goed voorstellen dat ze niet zo'n hoge pet op hebben van 'de 18-jarige jongen naar wie hun 14-jarige dochter steeds toe gaat en waar ze god-knows-what mee uitspookt, waarna hij haar niet eens op tijd thuis brengt.'