Koning van de nacht
 

De angsten trotserend
ga ik net weer even verder
En doordat ik speel met mijn eigen angsten
voel ik me steeds maar sterker

Balancerend op het randje
van wat je eigenlijk niet wilt
Toch voelt het onbeschrijfelijk goed
omdat je die eeuwige honger stilt

Wat weet jij nou van het donker
wat weet jij nou van de nacht
het is een andere manier van leven
het is een andere vorm van kracht

Het is een hele ander wereld
zo heerlijk rustig, zo heerlijk koel
noodgedwongen de dood trotseren
geeft je een ongelofelijk gevoel

Leef eens in het donker
en je valt ongetwijfeld in de schacht
Doordat je het donker niet in je vingers hebt
ik ben de koning van de nacht

aan de ene kant klinkt t heel eh... gelukkig; en aan de andere kant staat er een http://forum.scholieren.com/frown.gif boven. ik volgut nie meer...

Maar iig een mooi gedicht, wat je er ook mee bedoelt! meen ik echt!

Je verhaallijn is bijna niet te volgen (spirng tvan de hak op de tak) maar als je een beetje oplet snap je het nog wel...in ieder geval mooi omschreven...

Dankjewel voor de reacties. Heb bewust gekozen voor een onduidelijk gedicht, omdat dat mijn leven duidelijk weergeeft op momenten dat ik niet meer weet wat en hoe ik ben.. Op momenten dat ik me voel zoals ik me voelde toen ik dit gedicht schreef, voel ik me goed, en machtig.
Maar ik ben heel sociaal aangelegd, dus afhankelijk van sociale contacten. En ik voel me vaak weer ongelukkig doordat ik weet dat als ik veel in de nacht leef, ik die contacten teniet doe.

Daarom misschien een http://forum.scholieren.com/smile.gif gedicht, met een http://forum.scholieren.com/frown.gif erboven en een vage verhaallijn...

Genesis

zonde van de ommezwaai in de 3e strofe...klinkt te geforceerd daar.....het begon zo goed.....en ik snakte naar meer...veel meer van datte....maar ik werd een beetje bedrogen (=mijn visie)
3e en 4e strofe zijn ok op zich maar niet als geheel in dit gedicht..
groeten