de laatste paar maanden van je studie en werk zoeken
 

Ik bne momenteel aan het afstuderen en ik merk dat ik steeds de drang heb om te zoeken naar werk, terwijl ik me eigenlijk op mijn scriptie zou moeten focussen. Ik vroeg me af hoe andere hiermee omgaan. Is het een doel om eigenlijk al ruim in een sollicitatieprocedure te zitten als je aan het afstuderen bent, of richt je je rustig op de laatste paar maanden van je studie en geniet je er nog even van?

En financieel? Zou je genoegen nemen met een callcentrebaantje voor de eerste paar maanden na je studie of wil je dit voorkomen?

Zelf heb ik het idee dat mijn kans op werk niet heel hoog is,zeg gerust laag. Ik weet dat er per relevante vacature minsten 100 kandidaten zijn tegen wie je het op moet nemen. Nou heb ik voor het begin van komend jaar een studentassistentschapplek aangeboden gekregen voor ongeveer 20 uur in de week. Aan de ene kant zou ik het rustig aan kunnen doen en vergroot dit mijn kans op een baan aanzienlijk, aangezien er mogelijkheden zijn om op basis van het project een PhD voorstel te schrijven of omdat het project als stage kan worden gezien, wegens het vele contact met de opdrachtgever en dat is het enige dat nog niet op mijn cv staat (bestuurservaring, bijbaantjes, buitenlandervaring staan er allemaal wel op).

... en aan de andere kant? Je noemt alleen de positieve dingen en het lijkt mij ook echt iets heel positiefs, maar je impliceert dat er nog een andere kant is, met negatievere dingen. Het lijkt mij ook wel heel positief, het is toch hartstikke leuk om zo snel na je studie meteen met iets wat aan je studie gerelateerd is geld te verdienen?

Ik vind het al heel wat als ik me in plaats van op mijn scriptie op solliciteren focus, in plaats van op forummen focus ;) Ik hoop wel zo snel mogelijk een baan te vinden, dus het is wel handig om dan nu alvast rond te kijken, ja.

Ik ken het wat je noemt.

Sowieso mijn baankans is op dit moment in mijn afstudeerrichting 0.00 dikke bezuinigingen van de overheid en de ontwikkelingen in de private sector lopen ook niet goed (opleiding is gerelateerd aan de bouw). Ik vind het sowieso al lastig om een startersfunctie te vinden, want waar moet je nou precies op zoeken? Maar als ik dan al zoek komen er bijna alleen maar senior functies uit waarbij ze om minimaal 5 jaar relevante werkervaring vragen (en ik heb toch echt maar een half jaar stage gelopen straks).

Dus om je vraag te beantwoorden: ja ik zou genoegen nemen met een simpel bijbaantje onder mijn niveau. De vaste lasten moeten immers toch betaald worden en ik wil ook nog is wat leuke dingen doen. Het liefste zou ik een studierelevant bijbaantje krijgen, maar daar is helaas niet aan te komen vrees ik.

In jouw situatie zou ik niet aarzelen om een studie-assistent baantje aan te nemen! Dat is de manier om nog wat kennis op te doen en in ieder geval iets te doen wat aan je studie gerelateerd is.

Kan zeker geen kwaad om al rond te kijken. Want het is moeilijk om als starter ergens te beginnen. In mijn branche (laboratorium/farmaceutische industrie) wordt al jaren geschreeuwd om medewerkers en nog heeft het een eeuwigheid geduurd voordat ik eindelijk iets had dat er een beetje op begint te lijken.

Ik zou het sowieso accepteren. Elke ervaring die je kan krijgen is mooi meegenomen, want er wordt enorm hard aan getrokken. Heb je die ervaring niet, dan heeft de volgende het wel, zo heb ik het ook af en toe moeten afleggen als 2e keus. Want ik was veelbelovend qua CV, maar een risico wegens gebrek aan ervaring.

Je kunt als je onder niveau accepteert wel tegen zaken oplopen als collega's die zich afvragen wat je komt doen, of dat ze enorm hoge verwachtingen van je krijgen. Maar ik bedenk me dan altijd dat ik niet heb getekend voor 40 jaar.

Natuurlijk mag je scriptie er niet onder lijden, maar je kunt ook "parttime" solliciteren. Sowieso heb je altijd wel periodes dat er gewoon echt even niets is om op te reageren, dan kan je aan je scriptie werken.

Kansen die zich voordoen zou ik pakken. Het is ook mijn ervaring dat banen niet voor het oprapen liggen. Toen ik tijdens en na mijn studie solliciteerde, moest ik het opnemen tegen tientallen mensen voor dezelfde vacature en werd het ook afgeketst door een nog te kleine werkervaring.

Uiteindelijk ben ik ergens begonnen als stagiair, toen was ik tijdelijk vrijwilliger, daarna verving ik een zieke, vervolgens had ik uren voor mijn afstudeerscriptie en er kwamen uren vrij op een andere afdeling.
Inmiddels heb ik een urencontract. Beetje ellebogenwerk, jezelf bekend maken en je interesse laten blijken, wellicht leiden die 20 uur die je kunt pakken ook tot meer uur of tot een andere baan omdat je meer ervaring hebt opgedaan!

Nou, een studentassistentschap is dus voor studenten. 't Is een bijbaan, voor rond de 10 euro per uur, en over het algemeen is het niet enorm uitdagend (meestal houdt het vooral data verkrijgen en dan vervolgens data verwerken in). Het is geen 'echte baan', fulltime en op niveau. Maar zo lang je niks anders hebt, is het wel dikke prima, denk ik zo. Doe je tenminste iets dat een beetje aan je studie gerelateerd is, kans op promotieplaats, en je kunt ondertussen rustig solliciteren en mocht je aangenomen worden, gewoon weggaan.

Ik heb besloten om het studentassistentschap maar wel aan te nemen. Het komt er nu op neer dat ik de eerste twee maanden van volgend jaar twee dagen in de week practica begeleid en twee dagen in de week onderzoek doe voor een bedrijf (het zijn dus nu twee studentassistentschappen geworden). Dit geeft me hopelijk genoeg tijd om een PhD proposal te schrijven waar ik achter sta, in plaats van dat ik nu gehaast iets op papier zet, alleen omdat het voor mijn studie verplicht is.

Maar dan nog heb ik het idee dat het heel meoilijk gaat zijn om als promovendi aangenomen te worden op mijn faculteit, omdat er niet bepaald veel geld voor onderzoek binnenkomt en er wel heel veel concurrentie is. Bovendien zijn de professoren op mijn onderzoeksgebied niet bepaald welwillend in het uberhaupt maken van een afspraak, dus heb ik het idee dat ze de boot afhouden.

Ik ga dus ook maar solliciteren buiten de universiteit, in de hoop dat al die studentassistentschappen nog enigzins gaan helpen daarbij...