uit de schoenendoos: toen ik je weer zag...
 

toen ik je weer zag...

je vroeg hoe het met me ging
het gaat, antwoorde ik vlug
hoe is het met jou? vroeg ik,
Alles goed, zei jij.

Je vroeg wat ik had gedaan
ik zei niet dat ik had gehuild
niet veel, zei ik,
en jij zei ok.

Wat is jou overkomen? vroeg ik
en jij antwoorde niet
Misschien uit beleeftheid
misschien wist je het niet.

Ik moet weer gaan, zei ik
En jij zei rustig doei
Dag lieverd, zei ik zacht
en jij reageerde niet.



Jaar...

Een seconde kon ik vliegen
een seconde maar
het duurde niet langer
maar het duurde een jaar

En je leerde me vliegen
zonder vleugels nog wel
Maar het leek een seconde
het jaar ging te snel

Het leek maar een seconde
en in die tijd
heb ik alles beleeft
Zonder spijt.

Maar een seconde
van mijn leven
lijkt een jaar
weg gegeven.



Donkere kamer...

Ik heb de lichten uitgedaan,
ik heb de deur op slot gedaan.
Ik heb het bed al opgemaakt,
alles staat klaar, voor morgen.

Ik heb het kussen opgeschud,
al zal er niemand slapen.
Ik heb de rommel opgeruimd,
mocht iemand het zien.

Ik heb me zachtjes uitgekleed,
om niemand hier te waken.
Al zou ik gillen
zou niemand het horen,

Ik heb de lichten uitgedaan,
en in een donkere kamer.
Luister ik naar jouw muziek,
zijn we toch een beetje samen.

Deze vind ik echt super mooi!! http://forum.scholieren.com/smile.gif
Die andere 2 ook, maar deze is de beste..

ik vind de 1e zo echt, je ziet het gebeuren...

2e is wel mooi, maar trekt me niet zo aan...

3e vind ik weer heel mooi...

1e: is idd niet echt ee gedicht, wel poezie vind ik...Maar het betreft een zeer pijnlijke situatie die ik letterlijkheb opgeschreven dus ben blij dat jullie het mooi vinden (ik destijds niet)

2e: is een heel oud gedichtje, zeker 2 jaar oud ofzo, ik denk dat het duidelijk is waar het over gaat...

3e: is nog vrij recent vergeleken met de rest...geschreven omdat ik steeds moest denken aan dat nr van jewel...zo kon ik mijn situatie ook beschrijven...