Voorstelbaar
 

Je zult er zijn en altijd houden wat je hebt.
Op trommels zul je slaan, euforisch zul je omkijken.
Maar niet naar mij, of iemand anders. Jij bent de lat,
jij bent het einde van de horizon die toch nooit heeft bestaan.

Jij gelooft werkelijk in de werkelijkheid
je maakt hem, breekt af en bouwt opnieuw naar jouw geluk.

Want geluk is maakbaar.
Jij was dat niet.


-------------------------------------------------------------

brand los!

Tof!
Commentaar volgt (wellicht) later.

Heel mooi gedicht! Wat was je inspiratie? Ik vindt het echt zo mooi!