zwaar ongelukkig
 

Hooi

Wie kan mij advies geven?
Ik heb veel nare dingen meegemaakt en het ziet er nog niet naar uit dat er grote positieve dingen gaan gebeuren. Ik heb een half jaar geleden hulp gehad en het leek daana goed te gaan, maar mijn soort van depressie denk ik is weer helemaal terug.

Ik voel me zo somber en ik geef helemaal niks meer om mezelf en heb last van stemmingswisselingen. Op dit moment sta ik op het hoogtepunt.

Ik weet gewoon niet wat ik moet doen. Ik voel me zo eenzaam. Ik haat mijn leven

wat moet ik doen?

Er met iemand over praten & miss een hobby zoeken om je 'te uiten' zegmaar?!

Hmm.. weet niet echt ^dat is maar een idee hoor ;).
Up dus!

Als het je leven beïnvloed kan je beter praten met een psycholoog, die kan je denk ik beter helpen dan Forumers,
verder inderdaad een hobby zoeken waar je goed in bent om je zelfvertrouwen op te krikken

Heb je nog steeds hulp? Als je dat niet hebt dan moet je misschien weer beginnen met hulp zoeken. Dat lijkt het beste wat je als eerste kan doen.
Verder kan je je misschien op verschillende manieren uiten. Als je veel agressie hebt kan je dat bijvoorbeeld door sport er een beetje uit proberen te krijgen. Of je kan al je gedachtes opschrijven, want dat kan ook enorm opluchten. Verder kan je misschien met vrienden (heb je vrienden?) wat gaan doen zodat je even afleiding hebt uit je omgeving.

Ik kan je aanraden als je in een depressie zit, om in het begin zo veel mogelijk vervelende en moeilijke situaties te vermijden.
Allereerst moet je voor zover mogelijk, alleen maar leuke en veilige dingen gaan doen. Ook als je totaal geen zin hebt om iets leuks te gaan doen, neem dan toch die stap! Dit is om te zorgen dat je weer wat ''sterker'' wordt.
Ik spreek uit ervaring, dus misschien heb je wat aan mijn tips.
Wat je daarna (zodra jij het gevoel hebt dat het kan), zou moeten doen is een soort stappenplannetje maken. Je hoeft het niet op te schrijven, maar dat kan wel.
Hierin bedenk je alle dingen waar je op dat moment moeite mee hebt en aan zult moeten werken. Even een klein voorbeeld(hoeft niet op jou van toepassing te zijn):
Ik zelf had op een gegeven moment totaal geen zelfvertrouwen meer en ik had het gevoel dat ik zelfs simpele dingen niet meer kon, dit was ook zo. Dat is dus een punt waar in dit geval ik dus aan wilde werken. Dit heb ik gedaan door eerst zoveel mogelijk in ''veilige'' omgevingen te blijven en daarna het steeds uit te breiden. Ik heb nu een baantje waarbij je veel zelfvertrouwen nodig hebt. Ik durfde in het begin totaal niet, maar door jezelf toch een beetje te pushen kun je een hoop bereiken.

Maar goed, de dingen waar je aan wilt werken moet je niet te veel pushen en jezelf het in het begin ook niet te moeilijk maken. Het kost tijd om je weer wat gelukkiger te gaan voelen. Ga ook na waar die depressie vandaan is gekomen!

En heel belangrijk, zoek mensen waar je mee kan praten hierover. Bijvoorbeeld je ouders, vrienden, of een vertrouwenspersoon op school.

Ik hoop dat je hier wat aan hebt en mocht je willen staat mijn PM ook open;)

Ken je de site www.gripopjedip.nl ?
Daar staan ook veel tips op om te voorkomen dat je in een depressie terecht komt als je somber bent, of om er weer uit te komen. je kunt ook chatten/mailen met hulpverleners en er staan verhalen/gedichtjes etc. op van jongeren/jongvolwassenen met dezelfde soort gevoelens.

verder schrijf je dat je eerder hulp hebt gehad en het daarna goed leek te gaan, maar nu niet meer.
Wat heeft je toen geholpen waardoor het beter met je ging? Welke van die dingen zou je weer kunnen oppakken?
Kun je dit zelf doen of is het misschien handig opnieuw contact op te nemen met je hulpverlener van een tijd terug?

Contact opnemen met je huisarts of vorige hulpverlener.

Jouw verhaal komt mij bekend voor van een meisje wat ik ken van school. Zij voelt zich ook erg eenzaam weet ik. Maar omdat ze ook last heeft van stemmingswisselingen en een depressie denkt ze dat andere mensen haar stom vinden, een trut en raar. Terwijl juist heel veel mensen haar een hartsikke aardig meisje vinden. Maar als ze dit laten blijken zoekt ze geen toenadering tot anderen, maar gaat juist nog meer afstand nemen. Ze doet altijd alsof ze een heel druk sociaal leven heeft, wat eigenlijk helemaal niet zo is.....Ik vind haar erg leuk, en heb diverse pogingen gedaan om dit aan haar te laten zien, maar ze neemt juist alleen maar meer afstand.

In jouw geval weet ik zeker dat er mensen zijn die graag met je om willen gaan, en die heel erg lief voor je zijn en graag vrienden met je willen zijn, maar je moet je er wel voor openstellen, en niet bij voorbaat al denken dat je niets bent of je voor jezelf schamen. Mocht je al diverse pogingen ondernomen hebben om vrienden te maken om minder eenzaam te zijn, dan is het heel goed mogelijk dat anderen je uit de weg gaan, omdat ze geen interesse in je hebben. Veel mensen willen nu eenmaal niets met de problemen te maken hebben of bij mensen in de buurt zijn die een steuntje in de rug nodig hebben.....wat diep triest is natuurlijk.

Ik zou zeggen, laat zien dat je graag vrienden wilt worden aan mensen die je wel leuk lijken en probeer wat vriendschappen op te bouwen. Ik weet zeker dat er op school, of in de privé leven mensen zijn die graag bij je willen zijn. Ik kan me goed voorstellen dat dit allemaal erg moeilijk voor je is, als ik je eerdere posts lees.....maar het zou zo fijn zijn als je weer wat plezier kunt maken in je leven Girlie91.

En praten met mensen die je vertrouwt helpt ook altijd natuurlijk.

Ik wens je veel sterkte. Het komt goed.

ik herken er wel wat dingen in wat ik zelf ook had, toen ik begon met graffiti is het een stuk beter gegaan, ik kan mezelf er lekker in uiten en ben tegelijkertijd lekker creatief bezig, mensen die het zagen hebben ook tegen me gezecht dat het mooi was enzo en dat hielp erg voor mijn zelfvertrouwen, was eerst laag, nu gaat het wat beter.
misschien ook wat voor jou, of een andere hobby waarmee je je gedachten aan andere kan laten zien zonder erover te praten ofzo.

Dit adviseer ik ook, ik zie persoonlijk in mijn omgeving dat vrienden heel veel steun bij elkaar zoeken, ook ik. Vrienden in zware tijden heb je zeker nodig, en ikzelf vind het ook nog leuk om vrienden te helpen, het geeft een soort voldoening. Dus als iemand je wil helpen waarmee je goed bevriend lijkt te zijn, moet je geen afstand gaan nemen, omdat je hem/haar niet met je problemen wilt opzadelen, want zo zie ik dit dus totaal niet. Je moet natuurlijk niet iedereen blindelings gaan vertrouwen, want dat kan je de strop om doen in je sociale omgang. Je komt er echter ook achter wie je échte vrienden zijn, de mensen die door dik en door dun vierkant achter je staan, zijn je echte vrienden.
Ik hoop dat je door deze depri periodes heen komt, en dat je nog veel leuks mag beleven.
Je kunt alles bereiken, zo lang je het zelf maar wilt.

Ook is een leuke hobby aan te raden, iets waar je goed in bent geeft je zelfvertrouwen, dit kan je helpen weer op de been te komen. Het is echter wel een zoektocht om zoiets te vinden, als je het nog niet gevonden hebt. Maar je komt er wel, dat weet ik gewoon.

Zelfde, ik ben aan de St. janskruid gegaan, geen idee of het daardoor komt, en het is al een heeeeel klein beetje beter aan het worden, maar niet echt.
Ik zou vooral leuke dingen proberen te gaan doen.
Sterkte!