'Moderne' boeken - wat vind je er van?
 

Met moderne boeken bedoel ik boeken waarin gebruik gemaakt wordt van internet, weblogs. En dan vooral boeken met daarin stukjes e-mail, chatberichten met bijbehorende opmaak en smileys, enzovoort, al dan niet in een ander lettertype geschreven.

Ik vroeg me af of je dit leuk vindt, of je je hieraan juist ergert; of een boek juist gescheiden moet blijven van andere soorten teksten (emails, chat, blogs) of dat een boek hierin mee moet gaan (bijvoorbeeld voor de geloofwaardigheid en actualiteit van het verhaal).

Is het plot van een boek ongeloofwaardig als een situatie opgelost had kunnen worden als de hoofdpersoon zijn mobiel gebruikt had? Of als de hoofdpersoon bepaalde informatie even op internet had kunnen opzoeken? Of verpest het gebruik van mobieltjes en de hoeveelheid informatie die op internet staat juist jouw leesplezier?

Ik vind het niet storend; als je verhaal zich in de huidige tijd en in de westerse maatschappij afspeelt, dan hoort het internet er gewoon bij en mobiele telefonie ook. Daar moet je rekening mee houden, tenzij je juist graag een verhaal wilt schrijven over hoe ons bestaan nu was maar dan zonder internet en mobieltjes. Maar dan ga je eigenlijk terug naar de jaren '80 of '90, lijkt mij.

Ben het wel met Freyja eens. Het mag best een beetje hedendaags geschreven zijn. Als het er maar niet constant op doorgaat, een compleet boek over gebeurtenissen m.b.t. een website of een spel of iets dergelijks kan mij niet echt fascineren denk ik. Wat films betreft idem dito. Waar een hoop mensen enorm positief waren over 'The Social Network' vond ik hem maar matig.

Bij boeken als 'Hoe overleef ik' en zo vind ik het leuk, heb sowieso het idee dat jeugdromans hier veel meer mee doen dan volwassenenromans. Maar dat komt ook omdat het daarbij misschien minder snel iets toevoegt. Van mij hoeft het ook niet per se, want het kan een boek wat flauw maken als alles maar meteen op internet wordt opgezocht, maar anderzijds is het veel erger als een plot ongeloofwaardig is omdat de hoofdpersoon er niet aan gedacht heeft om even gebruik te maken van een telefoon, zonder dat daar een reden voor gegeven wordt.

Toevallig was dat ook het eerste dat in mij opkwam, 'Hoe overleef ik mezelf' om precies te zijn. Persoonlijk vond ik het weinig toevoegen, al moet ik zeggen dat ik nooit fan van die serie ben geweest.

Jongens behoren dan ook niet tot de doelgroep ;) Mja, het was toen wel origineel en grappig, dus in die zin toch wel een toevoeging.

Dus als je niet tot de doelgroep behoort kun je geen mening over een boek vormen? :P
Ik lees/las wel meer dingen die niet voor mijn doelgroep geschreven zijn, toch vind ik het soms heel goed hoor :)

O nee, zo bedoel ik het niet, je mag alles lezen wat je wilt en je mag je ook zeker over alles een mening vormen, het is alleen niet heel vreemd dat je geen fan bent van een serie waarvan de gemiddelde fan een twaalfjarig meisje is.

Het is dan ook heel wat jaartjes gelezen dat ik het boek gelezen heb, ik denk wel een jaar of 8 à 9. Overigens vond ik de 'Hoe overleef ik' serie in het verleden neutraler wat geslacht betreft, vooral door de komst van dat tijdschrift is het echt een meisjes-ding geworden. Volgens mij heeft ongeveer heel mijn basisschool klasje dat boek in der tijd gelezen, inclusief jongens.

Ik vind het in principe geen probleem, zolang het maar functioneel is en het niet wordt gebruikt 'omdat het hip is' oid. Maar een sms of stukje chat kan juist erg realistisch zijn, dus prima. Echt smileys in de tekst zou ik wel gek vinden, maar in principe ook geen probleem als het bij het boek past.

Die zou ik toch achterwege laten, een boek staat naar mijn mening toch symbool voor goed gebruik van de Nederlandse taal en smileys zouden denk ik een verkeerd voorbeeld geven. Bij sommige 14-jarigen vermoed ik echt dat ze die nog in hun sollicitatiebrief naar de plaatselijke supermarkt zouden schrijven. Een SMS in SMS-taal zou ik als schrijver ook niet voor kiezen.

Ik een boek dat ik laatst heb gelezen stond er soms een chat-gesprek tussen de hoofdpersonen, maar dat was dus gewoon een standaard gesprekje, maar dan met een gebruikersnaam voor elke zin etc. Het hoort er in dit geval gewoon bij. Een boek schrijven als iets op het internet is niet echt iets dat ik wil lezen.