Samenwonen
 

Hooi alemaal ik heb een vraag , ik word bijna 17 maar ik ben van plan om op me 18de samen te wonen ja ik weet (best vroeg) maar ik en mijn vriend willen het heel graag . mijn broer is 22 en woont nog bij me vader. maar ik wil graag op me 18de uit huis :D , nu heb ik gehoord van me leraar en me moeder en vader dat , dat heel duur is . op je 18de kan je toch huurhuis hebben of is dat nog te duur voor een 18 jarige

Een echt huis is vrij duur, zeker als je onder de 23 bent kom je vaak niet in aanmerking voor huursubsidie, en als dat wel zo is, dan is dat veel minder. (Tenzij je vriend boven de 23 is).
Je kan samen iets antikraak zoeken, dan heb je vaak een wat grotere woning voor weinig geld, wel is dit maar tijdelijk.

Ik zou er toch voorzichtig mee zijn. Je relatie wordt toch in zekere zin beproeft doordat je elkaar veel vaker ziet, en ook geen plek voor jezelf meer hebt waar de ander niet is. Als je tot nu toe een weekendrelatie had zou ik toch voorzichtig zijn.

De meeste huurhuizen beginnen zo rond de € 500-600 per maand, er van uit gaande dat je niet in the middle of nowhere woont. Daar bovenop komen dan nog allerlei vaste lasten zoals je (zorg)verzekering, nutsvoorzieningen enz.
Voor de meeste 18-jarigen is dat inderdaad te duur.

Bovendien moet je er rekening mee houden dat de sociale huursector is afgesloten. Als jongere moet je van onderop beginnen, en dat betekend meestal toch minstens een aantal jaar op de wachtlijst.


Wat al gezegd werd: anti-kraak is meer voor minder geld, maar daar staat minder zekerheid tegenover. Wel zijn er veel anti-kraak woningen te krijgen waar je een bepaalde termijn van hebt van tevoren wanneer ze verwachten dat je eruit moet, of een garantie dat je er minstens X maanden in kan zitten. Als je zoiets kunt vinden is het zeker een goede deal.

Ga eens voor jezelf een lijstje maken met kosten die je hebt als je uit huis gaat.
Denk aan:
- Huur
- Gas, water, licht
- Eten en drinken
- Verzekering
- Overige medische kosten (eigen risico)
- Schoolkosten
- Kleding/schoenen
- Vervoerskosten
- Internet+tv abonnement
- Telefoon abonnement/kosten
- Uitgaan/cadeautjes/gadgets

Zoek van alles op hoe duur dat ongeveer is, zodat je eerst weet waar je aan begint.
Kijk daarna naar je inkomen: wat verdien jij en je vriend, wat verwacht je als bijdrage van je ouder(s), etc.


En bedenk je ook wat je zou willen: een kamer (relatief goedkoop maar niet echt samenwonen) of echt een huurwoning/appartement? In dat laatste geval heb je te maken met een wachtlijst.
Anti-kraak is ook nog een optie, al heb je dan veel onzekerheid.

Je mag op je 18e een huurhuis hebben, je mag dan ook een contract tekenen. Maar het is duur inderdaad! Daarom maken de meeste jongeren eerst de stap naar een (studenten)kamer. Het kan wel, ik ken studenten die samenwonen en de kosten delen, allebei hebben ze stufi en een bijbaan.
Belangrijkste is dat je vaste inkomsten hebt, dus dat je per maand weet dat er genoeg geld binnenkomt en dat dit ook in de toekomst gaat zijn. Die zekerheid heb je nodig.
Daarnaast kun je je beter zo snel mogelijk als woningzoekende inschrijven (ik weet niet zeker of dat voor je 18e al mag), om zo voldoende punten/wachttijd op te sparen. Wie vandaag zoekt, heeft morgen geen woning, helaas.

Oriënteer je inderdaad en vraag (jonge) mensen die op zichzelf wonen hoe zij dat doen. Praat ook met je ouders en kijk of er eventueel een bijdrage van hun kant mogelijk is. Bedenk samen wat je over hebt voor je vaste lasten (maar hou het wel reëel), zo kun je ook beter beoordelen of een huis te duur is of niet. Hoe meer je jezelf voorbereidt, des te minder onverwachte situaties je tegenkomt. Bijvoorbeeld dat er ineens een aanslag gemeentebelastingen op je mat ligt waarvan je (ik zeg maar wat) niet eens wist dat het bestond!

Voor die prijs heb je hier hooguit een tweekamerappartement. Exclusief alles. Maar in een tweekamerappartement kun je ook samenwonen, waarom zou je meteen een heel huis willen? Wat je ook doet, je zult je allereerst moeten inschrijven, dus begin daar maar eens mee.

Als je jonger bent dan 23 jaar, mag de huur niet meer dan 361,66 euro zijn om in aanmerking te komen voor huurtoeslag. Het moet wel om een zelfstandige woning, dus niet een kamer waarbij je het huis met een aantal anderen deelt.

Vergeet niet op je 18e zorgtoeslag aan te vragen. Alle beetjes helpen!

Of particulier huren, daar is het wie het eerst komt, die het eerst maalt. Dat is dan wel gelijk 100-150 euro duurder dan woningbouw.

Ik had het ook over vrije sector appartementen eigenlijk. Vrije sector huizen zijn al gauw € 900-1000 voor een rijtjeshuis.

Maar dat is dan dus nóg duurder. Ik had het over een woningbouwtweekamerappartement, dat kost vaak al rond de zeshonderd euro. Goedkoper dan dat kun je eigenlijk niet, tenzij je een eenkamerappartement goed vindt, of je ergens in een dorp woont of zo.

Een huis (3 slaapkamers + zolder) via de woningbouw kost zo'n 350 euro, maar daar moet je wel jaren voor op een lijst staan.

Ik zou eerst maar eens beginnen met kijken hoeveel je verdient en of je wel een vaste baan hebt. En hoeveel je vriend verdient. Vergeet niet dat als je op jezelf woont je ook allerlei belastingen moet gaan betalen dat zijn in totaal een paar honderdjes per jaar. En tenzij je een uitzet hebt moet je flink wat dingen aanschaffen, dat kost ook een hele hoop.

Misschien is het ook een idee om te bedenken wat jullie doen als het uit is. Misschien ga je daar niet van uit maar het is wel slim en realistisch om het van te voren er vast over te hebben. Dingen als wie in het huis blijft en wat van wie is.

Ja maar als je je op je 18de inschrijft bij een woningbouwvereniging, dan moet je echt wel 5 jaar sparen voor je iets redelijks kan gaan huren....

Als je dan nog thuis woont al helemaal en ben je uitwonend dan krijg je ook maar iets van een halve punt extra per maand. Hoe moet je dan ooit op je 20ste het huis uit zijn gekomen, dat moet dan wel via de vrije sector of niet?

Daar komt het meestal wel op neer ja. Maar goed, de woningmarkt zit totaal vast omdat er te weinig gebouwd wordt, en wat er gebouwd wordt zijn meestal appartementen in steden die toch niemand wil. Da's het achterlijke stedelijke verdichtingsbeleid.

En zo weinig doorstroming betekend weinig kansen voor starters.

Hier werkt het niet met punten maar met jaren. Dus dan is je inschrijven op je 18de heel slim. Vooral ook omdat er bij elke woning bij staat hoe lang je er ongeveer voor ingeschreven moet staan. Bij de een is het 2 jaar en bij de ander 8 jaar. Dus hier is het wel mogelijk om op je 20ste via de wooningbouw iets hebt.

Maar ik zit dus particulier tot ik aan de beurt ben voor een huisje.

Oh maar dat is wel al een beter systeem(y). Met die punten kom je nooit ergens namelijk... Ik denk dat het voor mij ook particulier zal worden.

??? 350 euro als je de huursubsidie er vanaf hebt getrokken, bedoel je? Zo'n huis betaal je (in mijn relatief goedkope kant van het land) toch wel minstens 500 euro voor, hoor.

Ik keek ook al op van €350,-, dat zou ik ook wel willen. Voor mijn appartement betaal ik niet eens zo weinig, en ik heb 50m2
Zelf heb ik een tweekamerappartement sociale huur, maar dat was ook geluk hebben. Hier werkt het systeem met punten, maar iedere maand spaar je al een punt. Mijn woning werd aangeboden door middel van loting, omdat ze graag starters een kans willen geven. In één keer een nieuw complex met 30 appartementen, dat vergroot je kansen wel. :cool:

Bedenk ook goed wáár je wil wonen en hoe de woningen worden verdeeld. Dus: heb je punten, inschrijftijd of loting? Binding met een stad kan een voorwaarde zijn (werk, familie, er zelf wonen) wat het dus gunstiger maakt om in je eigen omgeving te zoeken.

Nee zonder huursubsidie. Je hebt ook echt wel duurdere huizen, maar voor die prijs kun je ook gewoon een huisje met tuin hebben. Je mag dan alleen niet meer dan ongeveer 33000 per jaar verdienen.

Ik weet niet waar je woont, maar een studentenkamer kost vaak al 350 euro, dus ik kan me bijna niet voorstellen dat je voor die prijs een heel huisje hebt, zelfs met een tuin :eek:
Als ik op Woningnet zoek op die prijs, vind ik ook maar twee woningen, beide zonder tuin, tweekamerappartementen, in buurten waar de meeste mensen liever niet willen wonen. Als ik op maximaal 600 euro zoek, vind ik al iets meer, maar ook dan zijn het meestal appartementen zonder tuin, niet een heel huis.

Maar studentenkamers zijn ook veel duurder dan huizen als je kijkt naar wat je ervoor krijgt. Veel studenten betaalden meer voor een kamer dan ik voor mijn huis toen. Voor 600 euro heb je toch best een flink huis, als gauw 4-5 slaapkamers, tuin erbij. Is het buiten Eindhoven echt zo duur dan allemaal? Moet ik toch maar eens stoppen met klagen:o

Hm, misschien is dat het, zijn studentenkamers inderdaad veel duurder. Raar eigenlijk. En o ja, jij woonde in Eindhoven. Misschien moet ik toch maar eens terug verhuizen dan ;)

Ik zoek nu regelmatig in de buurt van Zwolle, maar daar heb je echt niet voor minder dan 500 euro een heel huis. Prijzen liggen tussen de 500 en 560 euro voor een rijtjeshuis met tuin hier, en dan mag je vaak niet meer dan 33000 verdienen idd. Met huursubsidie eraf zijn het wel heel acceptabele prijzen trouwens, met z'n tweeën betaal je dan misschien 150 euro p.p. En daar staat inderdaad een wachttijd op van minstens 5 jaar.

Een appartementje kan daar soms nog wel voor iets van 350 euro ja, maar dat is dan wel erg klein. Maar kan me niet voorstellen dat er in Eindhoven minder woningnood is dan hier :confused:

Hier (= Gouda) heb je voor 400/500 best wel een volwaardige woning, alleen kom je er gewoon nevernooit tussen als je zo jong bent. Dus ze zijn er wel, maar of ze voor iedereen beschikbaar zijn is een ander verhaal.

€ 600 per maand is een klein galerijflatje in Hilversum. Er zitten best wel forse regionale verschillen in.

Hier (Dordrecht) ben ik zelfs maar weinig woningen tegengekomen voor minder dan €500,-. Er zijn wel woningen aangeboden voor €250,-, maar dit was antikraak en die zijn inmiddels ook gesloopt. Hier is echt niks te krijgen voor €350,-. Zelfs de flats in de krachtwijk hier kosten nog minimaal €400,- en dan heb je een twee- of driekamerappartement. Ook met het vooruitzicht op sloop binnen een aantal jaar. Dus €350,- zonder speciale omstandigheden klinkt echt als walhalla. :confused:

Ik zit in Rotterdam in een tweekamerappartement van de sociale woningbouw voor 335 euro per maand. Niet in de beste buurt maar wel overal dichtbij. Ik heb drie jaar ingeschreven gestaan. Hier zie je veel dat ze in de achterstandswijken van dit soort appartementen aanbieden voor mensen onder de 26 met een minimum inkomen uit werk van bijvoorbeeld 25.000 euro. Ideaal dus als starter mar wel een kleine doelgroep waardoor je meer kans maakt. Je moet het dan alleen niet erg vinden om in zo'n wijk te wonen maar ik vind het juist superleuk hier.

Nou even een hele domme vraag tussendoor:p.
Hoe kan je ooit op je 18de zoveel als 25.000 per jaar verdienen?
Ik zie dat eigenlijk als onmogelijk... Als je dan al geen studie meer zou doen, dan nog lukt dat toch nooit?

Is zo'n €2.100,- bruto per maand. Als je nog geen scholing hebt gehad is zo'n bedrag praktisch niet mogelijk. Maar als je bijvoorbeeld op je 24e begint met werken na je opleiding, kan het wel. :)
Of als je op je 16e/18e gelijk bent begonnen met werken en je werkt al een tijd. Maar een minumum vind ik wel erg veel, in mijn regio geldt juist een maximum.

:bloos: Ik zal nooit meer klagen. Heb vandaag weer voor huizen gekeken en het duurste volledige huis was 580.

@TS: Hoe oud is je vriend en hoe zijn jullie van plan de kosten te verdelen? Dat is ook wel handig om van te voren te bepalen. Zeker als hij ouder is en dan ook waarschijnlijk meer verdient.

Die huizen zijn dus ook niet bedoelt voor achtienjarigen die nog studeren maar voor hoger opgeleiden die net afgestudeerd zijn en gaan werken. Tis ook de bedoeling dat de buurt een beetje opknapt van jongeren en hoger opgeleiden.

Maar Volk, woon je dan in een sociale woning oid? Want anders is 350 echt heeeel erg weinig!

In Enschede (veel goedkoper wordt het niet) betaalden wij 350 euro per maand voor ons niet geïsoleerde, heel langzaam scheef in de grond wegzakkende sociale woningbouw-appartementje van 43 vierkante meter (wel 3 kamers door efficiënte indeling). Een heel huis voor 350 lijkt me echt sterk, of het huis staat op een wachtlijst om gesloopt te worden ofzo.

Dat is dan wel weer logisch, want vanaf 650 is het geen sociale woningbouw meer :P

Als ik zo kijk bij de sociale woningbouw-website in Enschede staat er op zich wel een rijtjeshuis van 340 per maand bij, maar die heeft dan maar 2 kamers (één boven, één beneden). Een huis met 3 slaapkamers is 500-600 euro per maand.

Het is wel zo, ik check de site dagelijks. En ze worden niet gesloopt, het zijn gewoon socialehuurwoningen.

Dan heeft Eindhoven een goed geregelde sociale woningbouw (y)

Soms kan het van wijk tot wijk verschillen, in sommige achterstandswijken kun je heel goedkoop huren.

En alles gebeurt met een reden. :D

OT:
STOMMERIK.
(Ik heb het ook gedaan. Ook op die leeftijd.)
nuff said. :)

Een huurhuis vind ik persoonlijk sowieso not done. Het is een last die je blijft achtervolgen, terwijl je bij een koophuis er na 30 jaar vanaf bent. :)

Eerst denken, dan doen. En niet alleen 'omdat het je helemaal fantastisch lijkt'.

goeie tip, gewoon op je 18e een huis kopen!

Sjonge wat subjectief... een koophuis is juist een last, want als je weg wilt, moet je het onding eerst zien te verkopen, wat op dit moment nog zo gemakkelijk niet is. Terwijl je je huur gewoon op kan zeggen. Alsof je 30 jaar blijft wonen in je eerste huis, op je achttiende :facepalm:

De woningmarkt is op slot, banken zijn niet meer gemakkelijk in het verstrekken van een hypotheek op dit moment en NHG krijgen is ook lastiger. Daarnaast is de wetgeving aangepast zodat het ontslagrecht voor werkgevers is versoepeld, waardoor de kans op een intentieverklaring veel kleiner is geworden.

Onmogelijk is het niet, maar ik zie niet veel (meer) dat jongeren een huis kunnen kopen. Ik huur nu ook, omdat de koopmarkt nu voor mij onbereikbaar is. En ik denk dat ik niet de enige ben. Is dat not done? Wat moeten we dan, op kamers blijven zitten of thuis blijven wonen?

Ik heb wel gekocht. 'Pas' op m'n 23ste overigens, niet toen ik net 18 was en naar de uni ging. Ik zou mensen echt niet aanraden om te gaan kopen als ze nog studeren. De lasten van het kopen liggen een stuk hoger dan die van een studentenkamer of klein appartementje. En natuurlijk staat daar tegenover dat je dat geld voor een deel ook weer terug krijgt wanneer je je huis verkoopt, maar daar heb je op het moment zelf niks aan. Ik kan me niet voorstellen dat ik mijn huis had kunnen betalen toen ik nog niet werkte. Ook weet je als je werk hebt gevonden pas waar je wil wonen. Dus een studentenhuis kopen is niet praktisch, na 4 jaar studeren is de kans groot dat je weer wil verhuizen en dan heb je de kosten koper er niet eens uit.

Eens met de dame hierboven^

Ik vind dat, als je een huis hebt, er écht je eigen stekkie van moet maken, zodat je er kan blijven. :)
En dan nog: Ik ben hier niet weg te slaan hoor, of er moet een natuurramp/oorlog komen. :') Maargoed, dat is mijn persoonlijke keuze, wil niet zeggen dat iedereen zo moet leven. :) Ik kan prima mijn hele leven in mijn huis (wat uiteraard koop) wonen. (+ Zo duur was het niet eens :), maar dan staat het ook al een paar jaar leeg.. We hadden het voor 1/3e van een normale koopprijs. Het was meer het verbouwen wat behoorlijk wat kostte, maar goed, dan heb ik ook alles naar m'n zin, en dat zijn toch eenmalige kosten. :))

Bij mij zit er een 'jongen' (27) in de klas, die woont ook nog bij zijn moeder, omdat hij zich nog geen huis kan veroorloven, maar moet je dan raar worden aangekeken ofzo? Kijk als je een partner (en kind) hebt, en je hebt geen keuze, is het begrijpelijk dat je toch liever in een huis/ op een appartementje zit. :) Het is maar net hoe je er op dat moment zelf bij zit.

Ik ga niet zeggen wat goed/slecht is. Maar persoonlijk ga ik gewoon voor een koophuis. Ik zou er niet aan moeten denken op m'n 60 nog huur te moeten betalen.

Wie zegt er dat ik tot m'n zestigste in een huurhuis blijf wonen? In mijn ogen kan een huurhuis een prima beginnetje zijn zodat je nog lekker kan sparen voor een koophuis op termijn. Ik weet nu helemaal nog niet of ik wel altijd wil blijven wonen waar ik nu woon ook omdat m'n vriend nog geen vaste baan heeft, dan is een huurhuis ideaal want ik ben er ook zo weer vanaf.

Er zijn meer factoren die maken dat je altijd in een huis blijft wonen, dan alleen maar het huis zelf. Wat nou als je een baan vindt aan de andere kant van het land?

En áls iemand van 18 / 20 al een huis kan kopen (wat niet voor veel is weggelegd) dan is dat meestal niet het type huis uit de categorie 'geschikt om met een gezin in te wonen'. Dus naar mijn mening denk je er echt veel te makkelijk over.

Het is niet 'eens gekozen blijft gekozen'. Hetzelfde als wat Daantje zegt, ik wil ook niet de rest van mijn leven huren, of in het appartement blijven waar ik nu ben. Maar is het (gevoelsmatig) mijn eigen stekkie en woon ik er nu goed? Wel degelijk.
Er is dus best een gulden middenweg. Wellicht maak ik eerst de overstap naar een grotere huurwoning om daarna te gaan kopen. Ik wil eerst zekerheid in mijn eigen (financiële) situatie en op deze manier gaat het goed. :)

Natuurlijk spelen er meer factoren mee, en jullie mogen vinden wat jullie vinden. Daarom zeg ik ook:

"Ik ga niet zeggen wat goed/slecht is. Maar persoonlijk ga ik gewoon voor een koophuis. Ik zou er niet aan moeten denken op m'n 60 nog huur te moeten betalen. " (De kans is er dat ik (worst case scenario) ooit huur zal moeten betalen. So what? Ik wil het gewoon niet mijn hele leven doen. :))

Op mijn vorige stageplaats was er ook een vrouwtje uit Boxtel, die het er kennelijk voorover heeft om 2 uur per dag van/naar het werk te rijden. Dat is ook een optie. Niet de makkelijkste, maar goed. (Ze komt zelf wel hier uit de buurt. Maar is vanwege haar vriendje daar gaan wonen.)

Bij alles is een gulden middenweg. Maar het ging erom dat ik het niet wijs van de TS vond, dat ze zo vroeg ging samenwonen. :) Je bent áltijd wel van meerdere dingen afhankelijk, of het nu om een huis gaat of iets anders.

Ik ben op vroege leeftijd gaan samenwonen, en van het samenwonen heb ik geen spijt gehad.

Maar met de huidige benzineprijzen is dat echt geen lachertje. Daar kan je (woon-)budget zomaar door halveren (want geld kun je immers maar één keer uitgeven). Je moet dan wel echt goed afwegen of je zo ver van je werk wilt/kunt wonen en of je van plan bent om dat lang te doen.
Ik moet, sinds ik verhuisd ben, ook een eind rijden om op mijn werk te komen. Mijn reiskostenvergoeding dekt (alleen qua brandstof, niet eens qua verzekering/onderhoud) nog geen 1/4e van de totale reiskosten die ik maak. Onder het motto van 'beter inkomsten en veel reiskosten dan helemaal geen inkomsten' doe ik dit, maar ik ben niet van plan om dit lang te doen. Ik zou dit risico ook niet genomen hebben als mijn vriend geen vaste aanstelling had gehad.
Als je van plan bent om ergens niet zo lang te wonen, ben je een stuk flexibeler en financieel beter af als je huurt.