Huilen in de zee
 

Als je huilt in de zee, dan smaken je tranen even zout als boven water
zei ze. Waarom zou je moeten huilen in de zee vroeg ik haar dan.


Omdat huilen in de zee makkelijker te verdrinken valt
want onder het wateroppervlak van je huid groei je
tot de deuren krimpen en hoeveel je ook zingt in schelpen,
je achteraf je oor erop te luisteren legt om in het ruisen je stem te horen


zal je op een dag wakker worden. Zullen de schaduwen zo anders vallen
dan vandaag herken je jezelf niet meer in het licht en geloof je niet langer meer
dat de sterren op de bodem van de zee gewoon het omgekeerde zijn
als die andere sterren -maar dan onder water- en je dus de hemelsterren ook kan vangen,


dan zullen voor je verdrinkt je tranen even zout blijven smaken als onder water.




Lange tijd geleden dat ik hier nog heb gepost.. en nog langer geleden dat ik heb geschreven.

Oud lid, zie ik? :cool: Welkom terug, dan.

En, ik vind dit een heel mooi gedicht! Ik heb er ook niet echt aanmerkingen op, behalve dat ik het heel zwaar vond lopen. Ik voelde de... de schwung niet echt, zeg maar. Maar daar had ik geen last van, het had wel iets, een verstil dicht-iets. <3

Door de lange zinnen moeilijk te lezen, maar zeer mooi. Dat zingen in die schelpen, daar voel ik wel wat voor. Lekker.

Prachtig gedicht. Heeeeeeerlijk dichterig. Ik hou hier wel van. <3