Het gooi de gevestigede orde van je gedichten omver-topic
 

Hoi DoPpers. Een nieuwe poging om hier wat (meer) leven te krijgen. *O* Dit topic is bedoeld om iedereen aan te moedigen eens of meerdere keren, bij wijze van experiment, te breken met al zijn gewoontes op dichtgebied.

Uitleg:
Iedereen heeft in meer of minder mate een stijl, of in elk geval voorkeuren voor bepaalde manieren van dichten, voor woorden en rijm, voor onderwerpen, lengtes enz. enz.
In bepaalde mate zul je steeds op dezelfde manieren aan inspiratie komen (bijvoorbeeld: het dagelijks leven van de mensen in de buurt, liefdesverdriet, zware documentaires over oorlogsgebieden in landen die je nauwelijks van naam kent.) Bovendien hebben de meeste mensen wel ideeën over wat een ''goed'' of ''mooi'' gedicht is. (bijvoorbeeld: ''Ik vind dit mooi omdat het me raakt!''). En dan hebben ook nog al die andere DoPpers daar ideeën over en ik heb het vermoeden dat je je daar onbewust naar voegt.

Maar wat zou er gebeuren als je al die gewoontes en gecultiveerde ideeën overboord gooit? Bijvoorbeeld: Kunnen gedichten ook goed en mooi zijn als ze je niet raken? Kan ik rijmen als ik dat normaal nooit doe? Kan ik ook zonder inspiratie, maar uit fantasie iets schrijven? Wat gebeurt er als ik mezelf forceer heel ander taalgebruik te hanteren? En een gedicht dat ik in eerste instantie lelijk vind, zit daar niet toch een element in waardoor het postenswaardig zou zijn? En als ik van een stijl uitga die me normaal niet aanstaat, kan ik zelf dan in die stijl iets schrijven dat toch mooi wordt?

Et cetera. Ik denk dat jullie mijn punt wel begrijpen. :) Overigens ken ik de stijl van een aantal vaste DoPpers behoorlijk goed en dat geld onderling geloof ik ook, dus we kunnen elkaar ook aanmoedigen door elkaar te wijzen op het ''vaste stramien'' in onze dichtsels.

/lap tekst.
Ik ben benieuwd wat dit oplevert!

Wat een goed topic! Ik weet nog niet zo goed hoe ik dat in de praktijk ga toepassen. Maar, ik vind het een heel interessant idee en ben ook heel benieuwd naar wat de rest ervan maakt.

En Quis - voor mij is dat gedicht niet heel anders dan wat je normaal schrijft. Je opmaak ergens wel, en de beelden en metaforen enzo die je gebruikt een beetje, maar je zinsstructuren zijn nog steeds heel Quissig.

Het is natuurlijk ook heel moeilijk om in een keer alles wat je gewend bent overboord te zetten. Dus wellicht is een 'kenmerk aan je stijl' per keer al een heel aardige oefening. Zo zou jij het redelijk dromerige/hang naar romantiek/nostalgie wat vaak over je gedichten hangt, eens kunnen weglaten.
I know. :D Het lukte dus ook niet zo goed maar het was een poging en dit is wat die poging opleverde. Maar daar blijft het niet bij, natuurlijk. Al vind ik afgebroken zinnen (= ook zinsstructuur) en spreektaal wel heel erg on-Quissig hoor. :o Bovendien vond ik het pas na een keer of twintig lezen, niet meer lelijk. :p

Dat is inderdaad wel een grote uitdaging! :y Vooral ook omdat ik gewoon zo... zo denk. :D En ik denk dat ik ook op een bepaalde manier zinnen in elkaar zet en dat sommige constructies typisch voor mij zijn ('wat ik ook nog dacht - waarom doe je je haar niet een keertje anders?' en 'de IKEA, overigens, is best een kutwinkel, ja'.). Misschien moet ik dat ook een keer anders doen... ik ga proberen.

Ik vond hem meteen de eerste keer al mooi! :o

Uhu. Hoe je denkt is het lastigste om te veranderen. Maar het helpt misschien om je vaste gewoontes in praktische zin te veranderen. Dus computer ipv opschrijfboekje of andersom. Of al rondlopend in de stad heel veel dingen bedenken en ze pas later opschrijven, ipv thuis zitten te pijnzen. Of ehh, weet ik veel, dichten terwijl je naar rapmuziek luistert.
:bloos: Blijft fijn om te horen.

Oh top.

Sowieso een goed topic, alleen ik zit nu met 'wtf is mijn schrijfstijl eigenlijk ook alweer ja' dus het is misschien ook wel eens leuk om de tegenovergestelde vraag te stellen. :Y En ik schrijf inderdaad áltijd op de computer, ik houd niet van met de hand schrijven, dus dat is op zich wel een goede, denk ik. En iets anders doen dan mijn rare regelafbraak. Eigenlijk zou ik een gedichtje moeten schrijven zoals ik begon, met een vreselijk overdreven taalgebruik en precies even lange regels en strofes van precies vier regels en bwah. Maar dat heb ik al eens gehad, dus misschien moet ik juist nog eens iets verzinnen. Zoals hele erge rijm en geen strofes en even lange regels.

Misschien dat jij had ik verloren
een portemonnee en wij gevonden
misschien had ik had jij zien liggen
wat geld en dat de ander dan
gegeven,

misschien had jij een deur was ik
gegaan weer terug en jij naar jou
jouw huis mijn gevonden ja een
portemonnee die is van mij maar
misschien het geld van jou

of misschien wel helemaal
niks jij ik ook niets gevonden en niks
gelegd weer terug en ik naar jou
en jij naar mij en dan elkaar
wel helemaal weer misgelopen.


--


Raarrrr om te doen. :D Ik ga het zo misschien ook nog even vocaroo'en, gewoon omdat ik wil horen hoe mijn eigen stem dit leest.
Normaal houd ik niet zo heel veel van dit soort rare, onbegrijpbare zinsconstructies, trouwens. :o Maar het was toch leuk om te doen.

Ik vind het een heel (hele?) leuke gedicht! <3

--

Om de gevestigde orde om te gooien moet je wel dichten, en dat doe ik op dit moment absoluut niet, dus mijn bijdrage aan dit topic komt nog hopelijk.

Jeetje wat gaaf Azeche :bloos:

Dank jullie! :o

Dan is het juist omgooien van gevestigde orde als je nu gaat dichten, wat dan ook! *O*

Oh jeetje Azèche je bent in elk geval heel erg geslaagd in het anders dan anders doen. (y) Het is zo enorm anders dat ik er heel erg aan moet wennen en het nog niet mooi of lelijk kan vinden (al neig ik wel aan naar 'leuk'). Ik denk dat ik het straks eens ga lezen zonder eraan te denken dat jij het bent die het schrijft, dan kan ik vast wel een oordeel vormen. :y


Dit ja!

Jeetje, wat anders Azèche! Wel geslaagd in die andere vorm, denk ik, hoewel ik meer geneigd ben van je gedichten in jouw stijl te houden. Maar knap dat je überhaupt voor elkaar krijgt om dingen (zo) anders te verwoorden.

En ik bedacht me dat ik misschien ook een gedicht in een totáál andere stijl kon zoeken en die nadoen. Alhoewel het misschien beter en moeilijker is om zelf een andere stijl te verzinnen.

O! Vermelding van de inspiratiebron!

omg <3

er staan wel dertig kopjes
in de keuken
op een rij

ze horen
bij de wereld, maar het meest
bij mij

Zijn er ook woorden waar geen rijmwoorden op te vinden zijn?
Wie weet een rijmwoord op het woord herfst?

er staat een bloemetje in het gras naar mij te kijken en terwijl ik denk aan hoe het was moet ik er onfortuinlijk aan bezwijken want wat verder staat de das al weer te prijken met iets dat op een dassenvacht moet lijken.


wou dat al een paar dagen proberen, een gedichtje in één doorlopende zin. ik weet niet of het gelukt is of toch teveel op een traditioneel kortgedichtje lijkt. mijn onderwerp is wel anders dat waar ik normaal over schrijf. normaal schrijf ik meestal over de liefde en/of de moeilijkheid van het leven. hier schrijf ik totale onzin (is wel eens leuk, moet ik meer doen)

vinden jullie het gelukt of moet ik zoiets niet meer verder proberen (of bestaat dat al lang en ben ik niet origineel :p)?

ps: toen ik de titel van het topic las dacht ik dat je een gedicht tegen het politiek/sturend systeem van je land of zo moest schrijven. was het dat geweest,dan:

de wever is een dommekloot
di rupo is een lul
maar ik moet werken voor hun geld
dus wie is hier nu de sul

:p

De buren waren grimmig, zijn ouders diep gegriefd.
En onder zijn collega’s was hij ook al niet geliefd.
De oude juffrouw Zomer, baas Voorjaar, meester Herfst.
Ze riepen driewerf schande, juffrouw Zomer het driewerfst


of:


Als de blaad´ren vallen in de herfst
zijn alle bejaarden op hun sterfst.


Beide van Drs. P. ;)

Wikipedia: Gek, zijn best normale woorden bij, zoals wereld en nieuws.