Je dierbaarste bezittingen
 

Wat zijn je dierbaarste bezittingen en waarom? Kleeft er een belangrijke herinnering aan? Zoals een popje wat je van je overleden oma hebt gekregen, of een mooie vakantiefoto met al je vrienden erop? Vertel!

TS begint:
Eén van mijn dierbaarste bezittingen is denk ik mijn oudste knuffel, een mooi hondenkopje met een poppenkastlichaam <3. Hij ligt nog steeds in mijn bed en is ouder dan ik ben. Hij is opgelapt met een stukje deken omdat er een gat in was gesleten en hij is helemaal verwassen. Ook deed ik hem vroeger altijd in mijn rugzakje naar de kleuterschool omdat ik bang was voor de juf en de kinderen :(. Ik voelde me er heel getroost en beschermd door.

Mijn beertje is ook best belangrijk voor me :bloos: ik kreeg 'em toen ik een jaar of 1/2 was. Vroeger kon ik niet zonder 'em slapen (ik kan me een klein drama herinneren toen ik bij m'n opa en oma op Ameland was, en beertje per ongeluk achter was gebleven bij papa en mama). Ik slaap nog steeds met beertje in m'n armen, want ja, wat moet je als je niemand anders hebt om vast te houden ;).

Mijn foto's zijn ook belangrijk, vooral de verlovingsfoto van mijn inmiddels overleden pake en beppe. Ook sieraden die van m'n moeder, beppe en tantes zijn geweest hecht ik veel waarde aan.

Ik kan eerlijk gezegd geen enkele bezitting bedenken waar ik emotionele waarde aan hecht.

Ik heb niet echt "dierbare" bezittingen, hoewel ik wel kan janken dat mijn desktop ermee is gekapt. :D

Sorry, maar materialistische mensen...maken de wereld kapot. Aangezien slavernij is afgeschafd en mijn vriendin niet bezit, moet ik maar mijn huisdieren zeggen.

:confused: Que?

Oh ja, mijn katten zijn juridisch natuurlijk wel bezittingen. Maar dit topic gaat geloof ik over voorwerpen.

M'n VWO- en m'n Bachelordiploma. En binnenkort m'n Masterdiploma *O*.

dit ja.

Misschien een map met bijna alles wat ik geschreven heb van kinds af aan tot nu. Maar verder eigenlijk helemaal niks.

:D

OT: niet dierbaar, maar als m'n iPod en laptop kapot gingen, zou ik dat niet echt kunnen waarderen

Nou goed, als er hier brand uit zou breken zou ik in elk geval hard mijn best doen om m'n doos met negatieven mee te nemen, zodat ik alle foto's later nog kan nabestellen. En ik heb wel iets met Vasicons natuurlijk, m'n nijlpaardenknuffeltje. Stefenootje naamzoek :mad:;)

Hm. ik heb een witte poes die Poes heet en die ik van de slager kreeg toen ik 10 dagen oud was. Hij is zelden van mijn zijde geweest sindsdien. Die is wel speciaal. Het trouwalbum van mijn ouders ook. En ik heb een ketting met een gouden tientje eraan geerfd van mijn oma's oma. Dat zijn wel onvervangbare dingen, maar ik zou er op zich best zonder kunnen, als alles door een brand verdween ofzo.

Ik heb geen spullen waar ik zo aan gehecht ben dat ik ze niet zou kunnen missen. Alleen als mijn witte ijsbeer, die ik heb sinds ik twee ben, weg zou raken, zou ik dat echt erg vinden om emotionele redenen.

Vroeger dacht ik altijd dat ik al mijn dagboeken mee zou nemen als er iets zou gebeuren. Ze lagen altijd in een rugzakje onder mijn bed, voor als ik ineens weg zou moeten vanwege brand of wat anders. Maar het was te veel, en op een gegeven moment bedacht ik dat het onzin was om zoveel te geven om loos papier met gênante dingen erop. Toen heb ik bedacht om alles weg te gooien, en een uur later was dat plan uitgevoerd en een dag later de kliko geleegd. Ik voelde me duizend kilo lichter daarna. Nu wil ik nooit meer zó gehecht zijn aan dingen.

Gut ja, ik heb ook een doos vol dagboeken staan. En al mijn oude agenda's.

Als er brand uitbreekt zou ik in eerste instantie om al mijn spulletjes wel verdrietig zijn. Maar als dat verdriet weg is, zou alleen het gemis van mijn foto-albums aanwezig blijven. Maar tegelijkertijd is het niet zo dat ik ze dagelijks in kijk ofzo; wel af en toe.

Ik heb geen dierbare bezittingen, wel bezittingen waarvan ik het driewerf ellende zou vinden als ze in een brand zouden sneuvelen, omdat ze duur zijn en omdat ik ze nodig heb in mijn dagelijkse bezigheden.

:D:o

Hij heeft het er zeker nog wel eens over?

een knuffel idd, en een paar fotoalbums.
en 3 foto's van mijn overleden hond.
en wat Noedelhap zegt idd ook.
Als mn laptop gestolen wordt of kapot gaat dan ben ik financieel toch wel ff de pineut.

Ik ben van januari 1988 en ik heb een knuffel uit november 1987 die hooguit in al die jaar een week niet in mijn bed heeft gelegen. Bij een brand of iets dergelijks zou dat het eerste zijn waar ik naar zou grijpen.

Een hele grote foto waar ik als klein kind met mijn vader en moeder op sta. Die is mij heilig. Net als de andere foto's van mijn vader. Ik denk dat als ik dat niet mee kan nemen als er hier brand uitbreekt, ik daar echt heel erg kapot van zou zijn.
Ook ik heb een knuffel die ik al van kinds af aan had, en die overal mee naar toe ging. School, ziekenhuis, vriendjes, uit logeren, onafscheidelijk was ik met dat ding. Hij heeft eigenlijk tot ik 17 was ook nog gewoon bij mij in bed gelegen. Nu niet meer. Hij ligt nu onderin mijn klerenkast en daar ligt hij al goed anderhalf jaar. Ik zou er wel verdrietig om zijn, maar ik denk dat ik hem niet lang zou misen.
Wat me wel nog heel erg dierbaar is, is een doosje met daarop allerlei schelpjes die Opa ooit eens voor me meegebracht had van een vakantie. Niet zozeer het doosje is belangrijk, wel wat erin zit. Allerlei herinneringen aan belangrijke personen in mijn leven, en al mijn festivalarmbandjes. Ik zou dat echt heel erg vinden als hij weg zou raken, maar op zich heb ik die herinneringen ook wel in mijn hoofd dus ik zou goed zonder kunnen.

Mijn kat, ik kan niet zonder hem

Bezittingen.
Mijn auto, die is niet zozeer dierbaar, maar wel onmisbaar voor mijn werk.
Mijn trompet, die is wel dierbaar, want daar heb ik hard voor moeten werken. Het is dan meer de gedachte die erachter zit.
Mijn computer, omdat daar schrijfsels, foto's en muziek opstaat, die ik gewoon niet kwijt wil.

Maar voor de rest. Ach, alles zit toch ook wel in mijn kop. Ik zou als eerste mijn vriendin uit de brand slepen.

Niet iets specifieks. Al mn fotos heb ik digitaal wel ergens online, alle boeken en films zijn vervangbaar. Ik heb wel een hoop cd's, maar volgens mij zit daar ook niet echt iets unieks tussen.

Films en boeken, en foto's/brieven, en andere items met specifieke herinneringen.

Verder mijn laptop, telefoon, gietijzeren pan, koel/vriescombi en combimagnetron. :o Ik schaam me niet voor mijn materialistische aard. ;)

:D

Ik zie het echt voor me, je appartement is compleet uitgebrand, en jij zit op straat, op je knieën, met gebalde vuist en grote waterlanders op je wangen naar de lucht te schreeuwen: NEEEE, NIET MIJN COMBIMAGNETRON, DAMN YOU CRUEL GOD!! :D

:D

Nouja, ik vind het gewoon hele fijne, praktische zaken, maar dat komt ook een beetje omdat het zegmaar het enige is wat nog in huis stond (enigszins gedramatiseerd, maar toch) toen mijn ex en ik uit elkaar gingen, dus bij wijze van spreke heeft het wel enige emotionele waarde.

En toen het glazen deksel van mijn pan in duisent stukjes op de keukenvloer kapot viel was ik wel even teleurgesteld ja. :(

Ik ben ook wel vrij materialistisch, ik hecht al snel waarde aan dingen. Zo ben ik bijzonder gehecht aan een speciaal aantal boeken (die overigens ook op een speciale plek staan), en ben ik erg gehecht aan een groot aantal knuffels. Maar ik ben ook gehecht aan bepaalde alledaagse dingen: een mooi kistje, een briefstandaard en zelfs een kussensloop. Ook foto's hebben voor mij een onvervangbare waarde. Sommige sieraden overigens ook, maar niet zoveel. Pas heb ik mijn kruishanger met ichtus verloren, die ik van mijn moeder had gekregen, bij mijn vriend. Ik bleef haken in het overstroomgaatje van de wastafel bij mijn vriend thuis. Zijn vader heeft speciaal nog de zwanenhals eraf gehaald om te kijken of hij erin was blijven hangen, maar hij was weg. Ik moest bijna huilen dat hij weg was, en nog ben ik er verdrietig om, ook al hingen er niet zulke speciale herinneringen aan.
Dingen die ik van mijn vriend heb gekregen zijn me ook heel dierbaar, bijvoorbeeld brieven en kaartjes. Ook de brieven van mijn vriendin uit Canada zijn allemaal stuk voor stuk onvervangbaar.

Maar een gietijzeren pan hoef je niet per se uit de brand te redden ;)

Het ding heeft een houten handgreep. ;)

oei oei oei, waarschijnlijk waren constructieve blunders de oorzaak van het instorten van het stadion :o

oe en wat een baas is die hoogerland trouwens :o

oe en ik zit in het verkeerde topic!:D :bloos:

Oei! Dan wel :Y