stereo type
 

heej mensen.

ik erger mezelf vaak dood aan de vooroordelen over mensen met een handicap.
dus ik wil weten , als je aan autisme denkt , wat komt er dan in je op. graag een eerlijk antwoord

Mensen die contactgestoord zijn.. Met andere woorden slecht in het maken van contact met andere mensen.

Al heb ik geen vooroordelen over autisten ik merk wel dat ik ze heb over mensen met lichamelijke en geestelijke beperkingen. Ik denk al snel dat ze zielig zijn terwijl ik ook wel weet dat dat in veel gevallen niet zo is. De gevallen die ik ken daar was dat wel het geval bij dus dat werkt daar in door.

Stereotype opmerkingen (let even op de correcte schrijfwijze) zijn vooral te wijten aan een gebrek aan kennis.

Tja, mensen met autisme. Ik ken er nogal wat en ze zijn net als "normale" mensen allemaal anders. Ik kijk dus per persoon hoe ik ermee om moet gaan en wacht het gewoon af. Hoewel ik het zelf fijn vind om te weten dat de persoon autisme heeft zodat ik er rekening mee kan houden heb ik gemerkt dat het soms ook verkeerd kan uitpakken. Zodra een jongen bij mij op het werk aangaf dat hij autisme had behandelden ze hem alsof hij dom was ofzo... Dat vond ik niet zo leuk want het was juist een heel slimme jongen.

Ik ken er een paar, maar iedere autist is anders. En je moet dus sowieso geen vooroordelen hebben. Het kan lastig zijn er mee om te gaan, maar als buitenstaander bent dit vaak makkelijker. Maar je moet niemand behandelen alsof die ''anders'' is. Ook niet mensen met een andere handicap. Bij een verstandelijke beperking kan ik me wel voorstellen dat je anders reageert.

Ik merk zelf vooral dat sommige mensen verbaasd zijn als ik ze vertel dat ik autisme of asperger heb, omdat ik waarschijnlijk niet aan het stereotype beeld voldoe.

Mensen die moeite hebben met het uiten van emoties en contact leggen met andere mensen zoals eerder gezegd.

Anders zijn. Meer op zichzelf. En ik denk automatisch aan de mensen die ik ken waarvan ik weet dat ze autisme hebben. En volgens mij zijn hersenen geprogrammeerd om vooroordelen te hebben, niet alleen over mensen maar ook over situaties en dergelijke, zodat ze sneller kunnen reageren en niet elke situatie steeds opnieuw moeten beoordelen. Wat ontzettend veel tijd scheelt die levensreddend kan zijn als je toevallig een tijger tegenkomt en niet blanco moet beginnen met wat voor iets dat is en wat het gaat doen. Enzo.

Niet dat ik het goedkeur dat mensen onnodig negatieve oordelen over andere mensen hebben en die niet opzij durven/kunnen/willen zetten, maar meer dat vooroordelen erg menselijk zijn. Ook positieve, trouwens.

Je ergeren aan vooroordelen vind ik een onzinnige en vooral oneindige bezigheid. En ik ben het met Em. eens: mensen zijn geprogrammeerd met vooroordelen sinds de oertijd, om zichzelf te beschermen. Dat vooroordelen vaak negatief zijn én ongegrond is natuurlijk naar maar waar.

Toch wil ik wel een ding zeggen: Je hebt het over autisme als een handicap en om eerlijk te zijn maakt alleen dát me al een beetje bevooroordeeld: dan denk ik meteen aan mensen die zichzelf in een donker hoekje zetten en geen contact maken met anderen, dus basically hét vooroordeel over autisme. Ik ga echt niet alle autisten/'Aspergers' over één kam scheren maar ik heb zelf vaak genoeg meegemaakt dat autistische mensen ronduit asociaal/grof waren en dingen lekker op andermans schouders lieten dragen en het afdeden met 'het is niet mijn schuld, autisme is een handicap'. Hierdoor maak je jezelf een speciaal geval en creeër je des te meer vooroordelen (hetzelfde geldt voor mensen die het continu over hun autisme hebben en alles erop verhalen, die zijn er zeker op dit forum). Ik zou als ik jou was het begrip 'handicap' loslaten, want hierdoor maak je jezelf juist onnodig zielig.

Edit: @TS: Ik las net een reactie van je op een ander topic waarin je het precies hebt over wat ik nu zeg. :) Betrek het nu niet op jezelf.

Wel een vraag.
Stel dat het lullig is om een autist te zeggen dat hij slecht communiceert, op een andere manier natuurlijk. Is het dan beter om autist tegen hem te zeggen? Hoe reageren autisten trouwens als iemand ze een autist noemt?


Is trouwens helemaal niet vanuit de oertijd, alleen ontwikkelt het zich meer. Denk je dat gorilla's andere apen dan niet anders behandelen dan zichzelf? Dat een hond die is opgegroeid tussen wolfshonden niet anders doet tegen een schoothondje?

mogoleh

ik zou het persoonlijk niet graag hebben dat ze autist tegen me zeggen. ik zou me beledigd voelen. ik vertel het dan ook aan zo weinig mogelijk mensen. nu zien ze me als mens. dan zouden ze me enkel als autist zien, met alle stereotypen van dien.

Ik snap niet zo goed waarom je wilt dat wij onze eerste gedachtes over autisme (eerste gedachtes bevatten vaak minder nuance en dus meer stereotypen) hier neerzetten terwijl jij juist niet van vooroordelen houdt ;)

Ik denk dan aan dat boek van Mark Haddon, van 'Het wonderbaarlijke voorval met de hond in de nacht'.

Jij bent nou precies het beeld wat ik heb bij jongens van jou leeftijd.

Dat is wel een beetje een belediging voor alle relatief "normale" jongens van 15. :p

Klopt je hebt gelijk.. het is wellicht een beetje een overhaaste generalisatie, maar ik heb nou eenmaal het idee dat de gemiddelde jongen van 15/16 niet eens een idee heeft van wat het woord respect betekent. Ik wil niet doen alsof de kerels die wel normaal zijn en wel respect op kunnen brengen voor andere mensen niet bestaan. Ik heb gewoon het idee dat er een verschrikkelijke minderheid is.

Overigens is het ook mogelijk dat ik een verstrooid beeld van de gemiddelde puber heb, maar als ik zo hier eens rondkijk in de omgeving komt het nogal veel voor.

Typische 19 jarige die maar door blijft mijmeren over respect, wat hij zelf nog niet goed begrijpt.

het probleem is gewoon dat veel te veel mensen niet weten wat autisme eigenlijk is. ze denken direct aan rainman als ze er over horen en daarom generaliseren ze dat naar iedereen en weten ze niet dat er ook veel mensen met autisme zijn die heel normaal overkomen. het is net zoals met steroïden. ze zien enkel maar de extremen en ze denken dat dat dan de maatstaf is.

Wellicht is dat andersom ook het geval? Jij hebt het over 'te veel' mensen maar er is niemand in mijn omgeving die autisme direct associeert met de regenman. Misschien zien veel autisten ook slechts enkel de extremen en denken dan dat dat de maatstaf is?

Ik erger mij dood aan mensen die grapjes te serieus nemen. Ik heb niks tegen autisten

Hm. Tja. Ik denk dat ik bij de minderheid behoor. :p

Ja ik zeg al misschien heb ik het compleet verkeerd.. maar hier in de buurt zie ik constant van dit soort lui rondhangen..

mensen die moeite hebben om de gevoelens van mensen goed te begrijpen

Mensen met beneden gemiddeld empathische vaardigheden..

Klopt, er zijn inderdaad véél hangjongeren van die leeftijd. Maar, als ik dat überhaupt zou willen, zou ik geen tijd hebben, ik heb 39 uur per week schoolles. Daarbij komt mijn huiswerk en natuurlijk mijn sport nog.

De enige echte keren dat je mij op straat is dat ik ergens heen fiets of iets koop bij de C1000. ;)

Wat in me op komt een kennis met een autistisch kind. En de zoon van een vrouw waar mijn moder poetst. allebei zijn ze heel slim maar kwa ouder worden zeg maar liggen ze achter. Ze doen dus dimgen wat kinderenc van 6jaar doen. Daar merk je aan dat ze autistisch zijn. Maar het zijn erg aardige mensen.En iedere autist is anders.