Wanhoop (vage stijl)
 

verwelkte roos van geluk
trage geest te moe om te zien
achterlopend geheugen baart
frustrerende zelfhaat

wederom de geluiden de stemmen
klagend en smekend voor de stop
Het vage pad verdwijnt uit mijn zicht
ontevredenheid roept om aandacht

Emoties begraven, ongeroerd
in bedwang, verdoofd
korte krijsen om verandering
blijven gesmoord

He doffe besef van de fout
De onbegrepen kracht die remt
ondoorbroken
En zo gehaat

hijs triestig..
maar wel mooi!

groeten!

Ik hou van je Nederlandse gedichten schat,
dees is echt mooi, en echt, hij klinkt zo echt, dat gevoel...
mooi heel mooi

luv joe toekie

mooi de woorden bij elkaar... ook al is het zo'n triest gevoel dat het oproept!

hm nah,
houk nie van.

mooi kipsel, echt geweldig! triest idd wel maar wel mooi http://forum.scholieren.com/smile.gif ksnap mezelf vanavond niet helemaal maargoed, dees is wel mooi

X

Niet wa'k van de kip gewend ben...
Misschien ook wel, alleen dat Nederlandse niet dan...
Anywayz, I like it... Mooi Muis...
X