Welk genre boek lees jij het liefst?
 

ik lees meestal thrillers.

Ik lees eigenlijk van alles, zolang het niet in de tegenwoordige tijd is geschreven (dat vind ik heel vervelend lezen) of het verhaal zich in het verleden afspeelt (oorlog, middeleeuwen, /care).

Maar deze kan denk ik beter naar Letteren, dus ik verplaats hem even :y

- Thrillers / misdaad boeken. Met name de boeken van Tess Gerritsen en Karin Slaughter.
- Chicklits. Favoriet zijn de boeken van Josie Lloyd en Emlyn Reese.
- Psychologische roman / drama. Ik heb in dit genre (nog) niet echt een favoriet.

Historische romans, SF en oorlog zijn meestal niet aan mij besteed.
Fantasy eigenlijk ook niet, maar de Harry Potter boeken vond ik toch wel erg leuk.

Ik lees vooral eh... tja, hoe heet dat? Gewoon 'literatuur', zonder specifieke noemer? Maar andere genres, als fantasy of chicklit, lees ik ook wel, afhankelijk van of het boek me aanspreekt en of ik het überhaupt in handen krijg. Ik heb echt een hekel aan thrillers :o SF vind ik meestal ook niet veel soeps, hoewel ik wel eens positief verrast ben, vooral als het half SF, half fantasy was. Oh en af en toe lees ik zelfs non-fictie :P

Ik lees vooral historische/psychologische romans, maar een 'levende' biografie zoals 'Sonny Boy' vind ik ook mooi. Thrillers en SF vind ik niks en van fantasy tot dusver alleen Harry Potter-boeken.

Je wil dus iets dat in het heden afspeelt, maar dan wel in de verleden tijd? :D


Ik lees het liefst jeugdliteratuur. En ook wel gewone literatuur. Sowieso hedendaagse romans, oude literatuur interesseert me maar matig. Thrillers lees ik eigenlijk nooit, chick-lit ook niet. Science-fiction ook niet, maar wel jeugdfantasy (Harry Potter, Tonke Dragt). Sporadisch een waargebeurd verhaal of een literaire biografie.

Overwegend literatuur. Ik hou niet van thrillers, misdaad of SF, hoewel ik af en toe een thriller lees.
Zelfs HP heb ik niet gelezen (a).

Binnen literatuur hou ik van geschiedenis- en oorlogsverhalen tot non-fictie en verder wat me aanspreekt. Daarin ben ik niet specifiek.

Af en toe chicklit en non-fictie.

Oh ja kinderboeken lees ik ook supergraag :cool: Alleen heb ik het gevoel dat de huidige kinderboeken heel vaak ook themaboeken zijn geworden? (thriller, fantasy, chicklit, maar dan voor kinderen). Heb het idee dat het vroeger allemaal meer door elkaar liep, de scheidingslijnen niet zo zwart wit waren.

Ja precies :p je snapt wel wat ik bedoel toch? Liever "ik liep naar de bakker en kocht een brood" dan "ik loop naar de bakker en koop een brood".

Ik heb overigens wel eens een boek gelezen waarin een jongen onder hypnose terugging naar een vorig leven en hij melaats was, ik ben even de titel kwijt. Maar die kon ik wel waarderen (y)

Ik snapte wel wat je bedoelt, maar ik vond het grappig :) De verleden tijd is sowieso wel wat gangbaarder, volgens mij. Hoewel, misschien niet in van die thrillers, dan hoort de tegenwoordige tijd de spanning te verhogen of zo.

Historische romans liefst, zoals van Philippa Gregory of Sarah Waters.

Ik vind het vooral fijn om boeken te lezen die zich in het verleden afspelen, al dan niet in een ander land, en ook vaak als het over een langere periode gaat. Als in: dat het over een hele familie gaat, en je de kinderen ook 'ziet' opgroeien, zoals bijvoorbeeld in 'Het huis met de geesten' van Isabel Allende. En zoals in 'Laten wij aanbidden' van Ann-Marie Macdonald, wat ik een geweldig boek vind.

En het verleden/andere land vind ik wel prettig, want dan kan ik ergens anders heen in mijn hoofd, mijn eigen wereld ken ik toch al. :P En zeker als ik dan het gevoel krijg dat ik de wereld bijna kan rúiken. Als het helemaal anders voelt in zo'n boek. Kan een schrijfstijl ook aan bijdragen. Bijvoorbeeld bij 'Het huis van de Moskee' had ik het idee dat het o.a. de schrijfstijl was die de sfeer in het boek versterkte, het net wat exotischer maakte.

En verder lees ik, tja, gewone (?) boeken. Volgens mij valt het wel onder romans, maar dan zonder dat het per se over een hele familie/verleden gaat. En ik lees af en toe ook fantasy, dat vind ik ook wel leuk. :Y

Wat ik níet lees is sciencefiction en detectives, tenminste, de boeken waarvan ik me herinner dat ze SF waren, vond ik stom, omdat ik het gevoel kreeg dat zo'n schrijver zijn jongensdromen aan het verlekkeren was op het gebied aan technologie en alles. Maar dat waren twee boeken ofzo, en sindsdien heb ik niets dergelijks meer gelezen. En de detectives die ik gelezen had, had ik ook niet veel mee. Ik hoef niets op te lossen in een boek, ik wil gewoon verdwijnen in andermans levens, en daar doen detectives niet zo aan, geloof ik. En tot slot lees ik ook niet echt veel thrillers, al heb ik daar niet per se iets tegen.

Simone van der Vlugt - Schijndood?


Ik lees ook van alles, liever geen thrillers en met teveel doden. Oorlogsboeken, historische romans vind ik wel tof :). Deel van de kinderboeken is ook erg goed.

Historische romans staan met grote voorsprong op een. Daarna psychologische thrillers, misdaadromans, fantasy en soms wat sciencefiction. Non-fictie vind ik meestal nogal saai. (Met uitzonderingen natuurlijk.) Van chicklit moet ik kotsen.

Het liefst gewoon 'romans', dus niet thrillers of zo. Ik hou er wel van als het zich in een ander land afspeelt, zoals Em. ook zegt, maar ik hou niet zo van verhalen die zich in het verleden afspelen. Ik blijft het liefst zo ver mogelijk weg van elk boek dat met de Tweede Wereldoorlog te maken heeft, dat is zo uitgekauwd.

Vroeger was ik heel erg in van die epische fantasy verhalen die meerdere boeken in beslag namen, maar dat heb ik al lang niet meer gelezen. Ik zou er op zich nog best eens aan willen beginnen, want toen ik een tijdje terug The Lord Of The Rings keek merkte ik toch wel hoe gevoelig ik nog ben voor dat soort avonturen. :)

Verder zijn boeken met iets surrealistischs/mafs het leukst. Ik wil geen verhalen die ik zelf ook mee kan maken. Er moet iets bijzonders, iets onnatuurlijks in zitten, ook al is het alleen maar een ongemakkelijk sfeertje (zoals in Franse films, heerlijk). Of Murakami, dat soort vage boeken.

Pretentieuze romans zoals die van Harry Mulish vind ik afgrijselijk en ik vind het dan ook onbegrijpelijk dat die tot de belangrijkste van de Nederlandse literatuur gerekend worden. Overigens, als ik bij mezelf nadenk, zijn al m'n favoriete boeken van buitenlandse schrijvers.