Ouders
 

Even de situatie schetsen: Ik ben 21 jaar oud..

Mijn moeder heeft een zéér slechte relatie met haar schoonmoeder. Ze kunnen het beiden totaal niet met mekaar vinden. Sinds 1-2 jaar hebben mijn ouder het MINIMALE contact met haar. Ze bellen enkel voor Nieuwjaar, verjaardag ed.
Ik heb persoonlijk niets tegen mijn oma, het is en blijft mijn oma ;)...en het is niet omdat mijn ouders zo tegen haar doen dat ik persé hun mening volg.

Nu heb ik al bijna 2 jaar een vriendin. Deze is thuis niet welkom omdat ik haar de eerste keer verkeerd zou hebben voorgesteld en ze op mijn schoot zat terwijl mijn moeder binnen kwam.
Hierdoor maken ze haar ook altijd zwart als ze het over haar hebben. Hier kan ik natuurlijk niet tegen en als dit gebeurt, zeg ik eens goed mijn mening!:mad:
Het is een super lief meisje, maar door dat voorval 2 jaar geleden zien zij haar als het losbollig meisje dat niet goed voor me is ed. (terwijl ze eigenijk superlief is, totaal niet losbollig is en altijd rekening met me houdt..)
Ik heb al meerdere malen (zeker 100x -letterlijk-) gevraagd wanneer ze nu EINDELIJK eens mag komen...de ene keer is het antwoord: "Nooit" andere keren "als je goede examens hebt" of "we zullen zien"... Het is elke maand altijd een ander antwoord :s

Het voorbije jaar is de situatie thuis echt slecht te noemen. Ik MOEST om 23u30 thuis zijn als ik naar mn vriendin ging. Ik mocht haar niet meer dan 3 avonden (een avond was meestal 2-3u lang) zien. Want dit vonden ze zelfs al héél veel..:nono:
Als ik om 23.40 thuis kwam had ik al 5-6 gemiste oproepen van mijn ouders op mn GSM :confused:
De situatie was dus eigenlijk helemaal niet tof.. Mijn ouders waren/zijn mij zo kotsbeu dat ze me zo snel mogelijk weg willen na mijn studies. Mijn moeder zei zelfs verschillende keren "en ik wil nooit op je trouw komen" of "je moet later nooit meer naar hier komen, ook niet als je kinderen hebt" of "ik heb je nooit gewild als kind"..

Nu heb ik herexamens en willen ze na de herexamens 2 weken op vakantie..MET MIJ..-Begrijpen wie kan?!-
Ik heb al meerdere malen gezegd dat ik niet zou meekomen: Wil na mijn herexamens wat kunnen doen met vrienden en mijn vriendin.
En mijn vriendin is nu een dikke week weg, dus dan ga ik haar een maand niet hebben gezien:s..
Maar desondanks willen ze persé dat ik meekom :s. Ik heb gezegd "dan blijf ik wel bij oma logeren", maar dat vonden ze al helemaal niet kunnen..:facepalm:
Mijn vader zei dat hij een vliegtuigticket voor mij ging halen en ook ging reserveren voor mij..:nono:

Ik heb ze echt al goed duidelijk gemaakt dat ik niet mee wou...Er zijn vroeger ook gewoon teveel harde woorden gevallen tov mij en mn vriendin om dit zomaar te vergeten en alsof te doen dat mn ouders en ik een goede relatie hebben...
Mn ouders willen me ook niet alleen thuis laten gedurende die 2 weken....Te weinig vertrouwen?..

Ps- Ik rook niet, drink met MATE (nooit zat geweest) en heb nog nooit drugs gebruikt en ben dit zeker niet van plan... Gewoon even melden voordat sommigen denken dat ik het type ben dat extreem veel drinkt/drugs gebruikt ;)

Hm. Gewoon niet meegaan. Je bent 21, volwassen, ze kunnen je nergens toe dwingen. Wat betreft de ruzie tussen je moeder en je oma heb ik eigenlijk weinig te zeggen, je geeft geen reden aan voor de ruzie. Vind het wel heel kinderachtig dat ze je vriendin geen kans geven, haar meteen als een losbollig iemand zien terwijl ze alleen maar op je schoot zit. Als je ouders je zo blijven behandelen als een klein kind, is het misschien beter om op jezelf te gaan wonen. Beter voor jou, je vriendin en je studie.

Moet ik eerlijk zijn wat ik nu op dit moment voel?.. "Als ze er later niet meer zijn, ga ik nooit een normale relatie met hun hebben gehad".. Maar langs de andere kant wil me gewoon niet laten doen.

Maar door die slechte relatie willen ze niet dat ik bij mn oma ga logeren gedurende 2 weken..schrik dat ze hun zwart zou maken -.-'
Voor de rest bemoei ik me ook niet met hun relatie tussen hun en mn oma.

Inderdaad ik vind dat van mn vriendin ook ZOOOOO kinderachtig!Ö
Ze kunnen het ook niet accepteren dat er een leeftijdsverschil is van 5 jaar tussen ons... Maar dan denk ik "accepteer het gewoon..het lukt al 2 jaar, wat is het probleem?!"
Ze kennen haar totaaaaal niet, maar commentaar hebben ze in overvloed hoor!Ö
Ik heb daarnet een voorwaarde opgesteld.."aanvaard mijn vriendin thuis en dan bestaat er een kans dat ik meekom.."
Ik denk niet dat ik iets onmogelijk vraag..

Ik ga mijn studies afmaken en dan ga ik misschien een beetje sparen (enkele maanden) en dan alleen gaan wonen. Want financieel is het nu wat moeilijk.. Studies betalen/laptop voor school/...en als er dan nog een woning bovenop zou komen :s

pfff dat je daar nog woont zeg..

Wat lente zegt. Je bent 21. Blijkbaar kan dit niet op een volwassen manier worden opgelost. Mijn eerste optie zou zijn praten, maar als dit niet werkt. Dan zou ik lekker wat voor mijzelf zoeken. Je studeert dus je kan gewoon lenen bij het duo. Best veel studenten hebben een lening.

Ik moet toch nog maar 1.5-2jr studeren..dus zolang moet ik hier niet meer wonen eigenlijk.
mijn vader heeft de tickets besteld (heb hem bezig gezien)...ben benieuwd of hij er ook één voor mij heeft gekocht of niet. Het zou me niet verwonderen dat hij het zou gedaan hebben ondanks ik niet wou..:n

Pfoe wat rot zulke ouders. als je ouders niet willen dat je alleen bent thuis kan je gedurende die tijd bij je oma slapen. Hebben ze al een ticket voor je gekocht? Tjaa je hebt gezegd dat je niet mee wilde. Echt hoor je ouders maken het je gewoon belachelijk moeilijk, je bent 21 volwassenen je hoeft niet mee met hun op vakantie en als jij gewoon naar je oma wilt doe je dat.

Ik weet het niet en ga het ook niet vragen...hij moet er maar zelf mee afkomen ;)
Ja inderdaad ik wil graag naar mn oma gaan, is echt geen probleem voor mij.
Ik zei vroeger zelfs "ja ik moet begin september ook rapport gaan halen"
en dan zei mn vader dat hij naar school heeft zitten bellen (zonder mn naam ze zeggen) en blijkt dat ik niet verplicht ben om op die dag mn rapport te gaan hale..
En dan zegt hij ook "doe je moeder een plezier", komaan zij zegt altijd van die harde dingen tegen mij en nu moet ik haar een plezier doen door mee te komen :nono:

je bent volwassen, ga niet mee, je mag je eigen keuzes maken. ik zou zelf allang weg zijn gegaan bij dat soort ouders trouwens. kan je niet bij je vriendin wonen ofzo??

Als z'n vriendin 5 jaar jonger is, dan zal ze 16 zijn, dus ik neem aan dat ze nog bij haar ouders woont. En om nou bij je schoonouders in te trekken als je 21 bent?

Maar inderdaad, kun je niet op jezelf gaan wonen?

Heeft al gezegd dat het financieel niet mogelijk zou zijn geloof ik.

O ja, ik zie het. Ik had er overheen gelezen en verwacht dat het in een andere post zou staan. :P

Inderdaad ze is 16..en denk niet dat haar ouders dat zouden zien zitten om permanent bij haar te wonen. Is misschien toch net iets teveel van het goede (denk ik dan:p) :)

Nee financieel gaat het niet echt..ik verdien "maar" maximum 250€/maand..en daar moet ik dan al school mee betalen (1000€), laptop (500-600€) en dan zijn er nog andere kosten die erbij komen.
Ik denk dat alleen wonen toch zeker (met voeding!) 1000€/maand kost..dus ik kom daar al 750€/maand tekort.
Als ik een vaste job heb (geen vakantiejob) zou dit uiteraard haalbaar zijn :)

Zoek een job

Dat ken ik, is hier thuis hetzelfde, altijd van die ontwijkende antwoorden. En als je dan zelf eens zo durft te antwoorden, krijg je de volle laag.

Ouders hé, op 1 na de grootse misteries, naast vrouwen dan :D

Gelijk heb je, ik zou het hun ook niet vergeven.

Ze willen gewoon niet dat jij het huis voor je alleen hebt, stel je voor wat er allemaal achter hun rug kan gebeuren tussen jou en je vriendin nu ze er niet zullen zijn om je te controleren ;)

Ik studeer verder aan de hoge school, en moet zeggen, das een beetje onmogelijk.
Heb amper tijd om naast al mijn huiswerk nog eens uit te gaan...
Laat staan dat ik moet gaan werken, wanneer mag ik dan slapen? :confused:

Inderdaad, dan zwaait er wel wat..



Nu doen ze al een weekje fijner tegen me...om me te kunnen overtuigen om mee te gaan? ik weet het niet

Nagel op de kop..:)



Ik werk elk weekend 1 dag, krijg ongeveer 250€/maand daar. Maar een voltijdse job gaat inderdaad echt niet als je elke dag les hebt :(
Uitgaan heb ik ook geen tijd meer voor, ja misschien 1 keer per maand met de vriendin gaan poolen/ film zien. Maar bedoel echt uitgaan-uitgaan, feesten..daar heb ik helemaal geen tijd en budget voor :n

DUO is alleen Nederlands, toch?

Ik zou maar eens met je ouders gaan praten. Leg maar uit dat je écht geen zin hebt om mee te gaan en dat je bovendien al volwassen bent. Je kunt best twee weken alleen thuis blijven. Je ouders zeggen dat niet te willen, maar weet je ook waarom niet? Het is juist een goede voorbereiding voor op jezelf wonen, hopelijk zien je ouders dat ook in.

Ik heb al aan op het werk gevraagd of ik na mn herexamens in september niet 1 week kan werken..mag blijkbaar nog (je mag maar een bepaald aantal dagen werken gedurende het jaar, als student)
..Dus ik werk dan al ga ik zeggen.
Is wel een mooi argument dat je daar geeft, dat het een voorbereiding is als ik later alleen zal wonen. Had ik zelfs niet aan gedacht :)

De reden dat ik thuis niet alleen mag voor zo een lange tijd is zoals TimV zegt, schrik dat er iets zou gebeuren ed.
En dat ik mn vriendin gewoon thuis laat komen terwijl het niet mag ed.

Maar dan zijn je ouders ook wel tegenstrijdig, want enerzijds zeggen ze:
-ga na je studies zo snel mogelijk het huis uit

en anderzijds:
-je mag niet een week alleen thuis blijven, omdat je dan misschien je vriendin uit zal nodigen. Ja, wat denken ze dat je gaat doen als je uit huis bent... Maar je kan bijvoorbeeld dan best je ouders tegemoet komen en beloven dat je vriendin niet zal blijven overnachten of zo. Een algemene angst 'dat er iets zou gebeuren' lijkt me onnodig, wat kan er nu gebeuren als jij alleen thuis blijft? Je zult heus niet zomaar het huis in de fik zitten. Wel zul je gaan oefenen met koken en het huishouden, daar hebben je ouders ook profijt van ;)

Jaa het zijn constant tegenstellingen, maar altijd mijn moeder die zo is. Mn vader kijkt toe en doet maar mee...terwijl ik er bijna 100% zeker van ben dat hij er anders over denkt..;). Misschien kan er ik erven bij zeggen dat mijn moeder 5-6 jaar geleden een depressie heeft gehad en hij daardoor niet durft tegen te spreken zodat ze weet dat hij "achter haar staat".

Slapen zal ze sowieso niet doen...zal ze waarschijnlijk ook niet mogen van haar ouders, maar daar gaat het me ook niet om :)

Daarnet vroeg ik nog "wanneer mag ze nu thuis komen?" en mn moeder "ze is jong, ze moet thuis blijven, dat hebben haar ouders waarschijnlijk ook graag"..echt zo antwoorden waarvan je denkt "WTF..:confused:"

Ik heb er nog even over nagedacht en ik snap niet dat je dit zo ver hebt laten komen. Op een gegeven moment houdt het opvoeden toch op? Dan ben je oud en wijs genoeg om zelf bepaalde beslissingen te nemen. Dat je het zo nu en dan niet met elkaar eens bent en ruzie krijgt, is logisch. Maar vanaf een bepaalde leeftijd ben je te oud om straf te krijgen.
Jouw ouders houden je klein door je hele normale dingen te verbieden: je vriendin mag niet langskomen en je mag niet alleen thuisblijven terwijl zij op vakantie gaan. Maar jij laat je ook kleinhouden. In plaats van dat je tijdens je puberteit hebt 'gevochten' voor de dingen die je nog niet mocht, laat je je op je 21e nog steeds vertellen wie je wel en niet uit mag nodigen. Waarom heb je je vriendin niet gewoon meegenomen? Waarom vraag je uberhaupt of ze langs mag komen?? Het is hun huis, maar jij woont er ook en ik kan echt niet begrijpen dat je dit allemaal accepteert.

Ik begrijp je reactie inderdaad goed ;).
De reden dat ik haar niet zomaar meeneem naar huis is omdat ik weet dat mn ma dan ofwel tegen mij of tegen haar hard gaat uitvliegen..is misschien zwak, maar STEL dat ze zou uitvliegen, hoe zou je het aanpakken?
Je zou eens moeten weten wat ze vroeger allemaal hebben gedaan..;)..ik zal eens een paar dingen opsommen:

- Mijn beste vriend wou me naar een adviescentrum brengen (zodat ik daar over mn problemen thuis kon praten). Mn moeder is dit teweten gekomen(wat me eigenlijk helemaal niet boeit) en heeft mn beste vriend zitten uitkafferen op zn voicemail. Ze vond het ongehoord wat hij deed omdat ze hem eens had geholpen met iets voor school en hij dan een "mes in de rug" steekt..

- Het ging er eens zo hevig aan toe thuis, dat mn ma me had geslagen..ik had iets van "Nu ga ik eens laten zien wat mag en niet mag..ik bel de politie". Ik was het dus zoo beu en heb dus gebeld. Ze zijn gekomen en de politie hebben mn ouders gelijk gegeven. "Aangezien je thuis woont moet je naar je ouders luisteren"
ik "jaa natuurlijk wil ik luisteren, als het maar redelijk blijft"
politie "Je zou blij moeten zijn dat je na het middelbaar nog bij je ouders mag wonen. Bij veel mensen is dat niet zo":confused:..toen heb ik niet meer geantwoord..
Sindsdien heb ik nooit meer iets gevoeld.

- Ik had eens ruzie met mn moeder (broer en vader waren niet thuis). S' avonds gingen we eten. Mn vader roept mn moeder en broer om te eten..mij niet..ik mocht een halfuur daarna zelf eten..:nono:
Dit hebben ze een paar keer geflikt. Maar de andere keren stuurde ik een sms naar vrienden om samen ergens te gaan eten, dan stonden zij daar voor janlul met teveel voedsel. Sindsdien is dit opgehouden!

-Ik had eens ruzie..ik ging naar me vriendin. Mn vader houdt me tegen=> vraagt dat ik de huissleutel afgeef. Ik doe dit niet (aangezien ik vrije toegang moet hebben tot de woonst volgens de wet). Hij zag mn brommersleutel liggen (Brommer is 100% door mij gekocht jaren geleden) en zegt dat ik die niet terugkrijg als ik de huissleutel niet gaf.
=> Maakte me niet uit, ik kon me brommer starten zonder sleutel;). Maar dan hield hij me tegen en mocht ik het huis niet uit tot ik de sleutel had gegeven. Dus dan heb ik deze uiteindelijk moeten afgeven..

-Ze bluffen altijd om me "bang" te maken. Zo zeggen ze Vb dat me oma ooit zei dat ze niet wou dat ik bij haar logeerde. => zelf naar haar gebeld en bleek niet eens waar te zijn. Ze vond het zelfs tof als ik bij haar bleef logeren =)

-Ik moet zelfs liegen dat ik ergens heen ga terwijl ik naar me vriendin ga, omdat ze vinden dat ik haar vaak genoeg zie (3 avonden/week..na het eten tot +- 22u). Ik zeg dan meestal dat ik toertje ga rijden met de brommer, terwijl ik gewoon me vriendin ga zien.
Me moeder had dit na een tijdje door en belde haar moeder. Die haar moeder liet zich niet doen en het was ruzie..:rolleyes:

Oké dit zijn dingen van 1-2 jaar geleden. Het is eigenlijk sinds dat ik een vriendin heb dat ik BESEF dat ze thuis te streng zijn..of alleszins niet rechtvaardig!!
Moest ik geen vriendin hebben gehad had ik denk ik nooit zo gereageerd.
Op sommige vlakken vind ik het moeilijk om hard te zijn tegen mn ouders, ze hebben me vroeger vrij veel bijlessen betaald omdat ik dingen op school vaak niet van de eerste keer snapte (rond mn 10 jaar en heel af en toe rond me 16de). Ze hebben ook mn operatie bekostigd (ik had flaporen).
Daarom heb ik het er soms moeilijk mee om hard te zijn tegen hun, maar andere keren vergeet ik dit...

Die lijst verandert niks aan mijn post. Je kunt 3 dingen doen: je accepteert de situatie, je liegt om te kunnen doen wat je wil met als gevolg ruzie en wantrouwende ouders, of je geeft jezelf een schop onder je kont en gaat er eindelijk voor.

Schandalige ouders. Ik ben blij voor je als je uit huis kunt. Achterlijk gedrag.

Dan het laatste..Ben het eigenlijk beu om alles zomaar te aanvaarden.
Ik zal jullie laten weten hoe ze gaan reageren moesten ze een ticket voor me hebben gekocht voor me..;)

Ik zou niet wachten tot ze een ticket voor je hebben, maar nu heel duidelijk iets zeggen als 'jullie hadden het laatst over een vakantie met zn 3en en ik vind het lief dat jullie graag willen dat ik mee ga, maar ik wil thuisblijven dus ik ga niet mee.' Als er eenmaal een ticket is, is het veel moeilijker er onderuit te komen.

Je bent 21. Omdat je thuis woont, zul je je thuis aan hun regels moeten houden, ook als je die onzinnig vindt. Maar als je niet mee op vakantie wilt, dan ga je gewoon niet mee. Ze kunnen je moeilijk ontvoeren.

Op kamers (op kot) wonen hoeft trouwens helemaal geen 1000 euro per maand te kosten. Ik heb altijd voor 750 euro per maand geleefd op een studentenkamer en dat ging prima, en dit was in Nederland, ik hoor altijd dat een studentenkamer in België goedkoper is dan in Nederland. Je hoeft ook niet elk jaar een nieuwe laptop. Als je een studie al bijna hebt afgerond, is er dan geen beter betalend baantje te krijgen?

Ik heb al een beter baantje dan vroeger, verdien nu 10€/uur (netto). Die laptop vervang ik wel niet elk jaar hoor xD, is trouwens mn eerste :)
maar dan nog, 750€ is 500€ boven mijn maandelijks budget ;)

hoezo werk je dan maar 25uur per maand? dat is maar 3 dagen? :confused:

Er zijn ook maar 3 of 4 weekends in een maand, en maar 1 zaterdag elk weekend ;)

onzin, een maand is gemiddeld bijna 4,5 weken. en waarom zou je alleen op zaterdag kunnen werken? doe je zo'n intensieve opleiding? heb je 's avonds of in vakanties geen tijd? als je iets wil (veranderen), moet je er ook iets voor doen he. het komt eerlijk gezegd op mij over alsof ts zijn hart wil luchten over hoe moeilijk zijn ouders doen en niet zozeer er iets aan wil doen. dan had hij dat namelijk al lang gedaan. toch?

Hmm, juist, ben een cijfer mis... Inderdaad, 4 of 5 weekends per maand :facepalm:

Maar dat is niet zo, want je vergeet dat hij uit België komt en daar mag je maar een beperkt aantal dagen werken, zoals Balpen zelf ook al heeft aangegeven:

Daarnaast zijn studies in België inderdaad heel wat intensiever dan in Nederland, over het algemeen.

oh sorry, daar heb ik idd overheen gelezen en ik weet niks van die regels ;o

Nee, het is ook lastig te vergelijken, in België zijn mensen veel langer afhankelijk van hun ouders, wat als voordeel heeft dat ze meer tijd ook kunnen besteden aan hun studie, maar als nadeel dat als je niet goed met je ouders overeen komt, je een stuk meer moeite moet doen om zelfstandigheid te verwerven. Desalniettemin, als je 21 bent, ben je echt wel oud genoeg om niet mee te hoeven gaan op vakantie met je ouders. De meeste mensen mogen toch wel vanaf een jaar of zestien alleen thuisblijven...

Nu hebben mn ouders het nog eens gevraagd of ik mee wou komen...en ze zeiden erbij "als je meekomt kunnen we erover praten dat je vriendin thuis welkom is".
Langs de ene kant denk ik "ow..zou nice zijn", maar langs de andere kant denk ik "omg chantage!!"..
Het is ook dat ik denk dat ze daarna zullen terug krabbelen.

Inderdaad je kan als student maximum 23 dagen gedurende het jaar werken en 23 dagen gedurende de zomervakantie. Ik zit voor beiden bijna aan het einde van mn dagen :|.

Niet meegaan, dat is echt oplichterij

maak zo snel mogelijk je studie af ga werken en als je geld zat hebt het huis uit.

Je ouders manipuleren je en willen alle controle over je hebben.
Je zegt dat je moeder in het verleden een depressie heeft gehad, weet je misschien ook de diagnose die er destijds gesteld is? Want het lijkt me niet dat ze afbehandeld is als ik zie hoe ze zich gedraagt.
Helaas kun jij daar niet aan doen, maar de dingen die je zegt komen wel serieus over. Ook al heb ik het gevoel dat je het nog een beetje ontkent en je doet er tot nu toe niets aan/kunt er niets aan doen. Maar dat is je niet kwalijk te nemen, omdat je niet de mogelijkheid krijgt om te zeggen hoe jij je voelt en hoe jij denkt over bepaalde dingen in het leven.

Is het mogelijk dat je een baan vindt die wat meer per uur verdient, of niet? Spaar zoveel mogelijk hiervan op. Als het nu niet mogelijk is, richt je zoveel mogelijk op je studie zodat je die snel afrondt.
Een vriend van je wilde hulp voor je zoeken, is het een idee om dit alsnog te proberen? Misschien voelt het nu niet zo, maar het is zwaar om dit vol te houden. Je moet duidelijk leren om je grenzen te kennen, want die zoeken je ouders alleen maar op en gaan er zelf al overheen. Verder kun je leren hoe je met de situatie om te gaan en het is prettig om je hart te kunnen luchten bij iemand die er geen (verkeerd) oordeel over heeft.
Je moet ook er op letten dat als je klaar bent met studeren de stap zet door op je zelf te gaan wonen dat het niet in één keer over is. Je ouders zullen nog steeds op afstand proberen je te controleren, en misschien vind je het dan ook opeens moeilijk om zonder je ouders dingen te moeten regelen/doen en kun je een schuldgevoel krijgen.

Succes.

Mn ouders gaan morgen vertrekken, zonder mij.. ze hebben nog geprobeerd om me te overtuigen om de tweede week af te komen (eerst gingen ze 1 week weg, dan 2 weken..)
Ik blijf alleen thuis nu (weet niet waarom het nu ineens wel mag..).
Aangezien ik niet dag in, dag uit alleen thuis wil blijven ga ik de komende week 4 dagen werken en de week erna ook nog eens 4 dagen waarschijnlijk (bij mensen die ik ken, dus valt buiten de studentenuren die door de overheid worden opgelegd hier).

Mn moeder vond het spijtig dat ik niet mee ging en zei ook dat ze vindt dat ik thuis als een hotel beschouw: Eten en slapen..en voor de rest niets willen delen.

De depressie die ze had was door zaken die ze in haar verleden niet heeft kunnen verwerken..en ook doordat ze door een deel van de familie werd uitgesloten.
Hulp heb ik tot nu toe niet nodig, ik ga eens zien hoe het voelt om 2 weken alleen thuis te zijn eerst :). Tuurlijk is het de eerste dagen even wennen..:)

Hoe gaat het? :o