Jaloezie???
 

Wie kan mij hier z'n ervaring met jaloezie vertellen? Ik wil er heeeel graag vanaf maar het lukt me niet echt, ik ben zo boos op mezelf!

Hoe zijn jullie ervanaf gekomen, als je het hebt gehad of hebt

Ik ben constant jaloers op bijna iedereen. Ben er nog niet vanaf gekomen maar zo gauw het lukt vertel ik het :D.

hoe ga je ermee om?

Hmja dat is lastig... Maar ik heb heel vaak het idee van, was ik maar niet MEZELF maar meer zoals "insert random person here". Ik heb namelijk altijd het idee dat mensen beter zijn of meer plezier hebben in het leven dan ik. Is nogal lastig, hetgeen waar ik het meest aan moet werken om er minder last van te hebben is zelfvertrouwen en een iets positiever zelfbeeld te krijgen.

Ermee omgaan.. tja, ik probeer er gewoon niet teveel aan te denken. Ik merk namelijk wel aan mezelf wanneer ik op zo'n negatieve wijze ga denken. Ik heb vaak genoeg gewoon dat ik een hele dag aan het nadenken ben over dit soort dingen. Geloof me ik word daar niet vrolijker op.

Verder ben ik wel benieuwd naar jou situatie eigenlijk. Of wil je die liever niet kwijt?

Uh nou om een paar voorbeelden te geven, ik verbied mijn vriend bijna alles, ben jaloers op mijn moeder omdat ze zowat meer met haar nieuwe vriend omgaat dan met mij, en ben jaloers op me zusje omdat ze gestraft zou moeten worden door d'r slechte cijfers maar nu krijgt ze allemaal nieuwe spullen en meubels.

Ik weet dat ik een probleem heb hoor, volgende week heb ik mn eerste afspraak bij een psycholoog, maar het lijkt me echt heel eng.. Ik moet ineens een ander gaan vertellen hoe kut ik eigenlijk ben..

En je hebt een negatief zelfbeeld dus. Ik weet dat ik nu een verschrikkelijke hypocriet ben, maar je moet niet zo denken over jezelf. Je bent niet kut. Daar hoef ik verder geen argumenten voor te geven, je bent niet kut en daarmee uit. Verder, ik snap dat het eng is om naar een psycholoog te gaan. Ik zou dat ook heel eng vinden, maar je moet zo proberen te denken dat elke hulp welkom is. Ook die van een vreemde. Bij sommigen werkt een psycholoog wonderen, bij de ene werkt het niet. Maar als je er bij geholpen bent kan dat je leven zoveel makkelijker maken. Ik hoop in ieder geval dat het goed uitpakt voor je ;).

Wat bedoel je met een negatief zelfbeeld? Op school vind ik mezelf de beste.. Of is dat hypocriet?

Misschien heb ik dit verkeerd geïnterpreteerd, maar als je jezelf kut vind zou ik zeggen dat je een negatief zelfbeeld hebt. Maar ik zal er dan wel langs zitten. Mijn fout :bloos:

Ik weet zelf inmiddels niet eens meer hoe ik ben, sinds gister (ruzie met vriend) ben ik helemaal in de war, en hij gelooft me niet, hij is verandert en ik merk gewoon dat ik mezelf aan het verliezen ben..


Ps, waarom denk jij er niet over om met iemand te praten? Of gaat het niet zo slecht?

Nou ik heb niet echt het idee dat specifiek met iemand praten veel nut zal hebben voor mij. Ik heb namelijk het idee dat niemand me echt kan helpen.

Ja ik denk dat ook over mezelf, maar je kunt het toch proberen? Dan zal niemand het je kwalijk nemen

Klopt, maar ik weet echt niet of ik wel echt iets heb wat ik kan bespreken. Wat ik voel en denk kan ik nauwelijks verwoorden.

Je kan toch vertellen waarom je jaloers bent en op wat?

Verplaats je eens in een ander, dan besef je dat een ander het heus niet zo makkelijk heeft.

Je schrijft: Waarom?

Dus je ouders zijn gescheiden, denk je dat dat een pretje voor je moeder is? En als ze een nieuwe vriend heeft gaat ze daar natuurlijk óók mee afspreken, dat is toch logisch?

Denk je dat je zusje het leuk vindt om slechte cijfers te hebben? Misschien doet ze wel heel erg haar best en dan nog, wie ben jij om te bepalen dat zij ervoor gestraft moet worden?

Waarom heb je die afspraak gemaakt, omdat je jaloers bent of omdat je stiekem wel een slecht zelfbeeld hebt?

Denk je dat ik weet waarom? Denk je dat ik dit voor me lol doe ofzo?

Nee natuurlijk niet. Maar als je een afspraak maakt met een psycholoog/je vriend dingen verbiedt heb je daar meestal wel een reden voor.

Ja omdat ik ervanaf wil.

Je moet er gewoon keihard voor werken, om het weg te krijgen. Een onbekende alles vertellen is misschien eng, maar het kan je ook heel erg opluchten. Een psycholoog is een proffessioneel en zal luisteren, niet lachen of andere dingen doen die andere mensen misschien zouden doen. Let wel op, naar de psycholoog gaan is een ding, maar je moet er ook keihard voor werken, misschien dat de psycholoog je misschien verder op weg kan helpen, ik denk van wel. Het lucht wel op, zie het als een vertrouwenspersoon die getraind is om je verder te helpen.

Wat onpersoonlijk van je. toch bedankt ofzo

Ach joh, het komt wel goed!

Iknow.. ooit

Wat een vreemde reactie :confused:

Let op dat je psycholoog ook moeilijke vragen gaat stellen en ook confronterende. Hij/zij zal de vragen vast niet zo suggestief stellen als ik. Maar ik begrijp alleen niet waarom je je vriend vanalles verbiedt en wat voor dingen dat zijn, waarom doe je dat? Heeft hij iets verkeerds gedaan?

Mijn vriend..

Nee echt niet, ik ben gewoon bang dat hij meer met anderen om wilt gaan dan met mij.. Dat ie anderen leuker vindt dan mij..

Dan moet je ten eerste je vriend wat losser laten denk ik, want anders komt het je relatie niet ten goede.
Dat van je moeder is natuurlijk vervelend maar het is ook begrijpelijk dat ze bij haar nieuwe vriend wil zijn. Zie je je moeder nog wel regelmatig of ze alleen maar bij haar nieuwe vriend? En zo nee, weet zij dat jij het vervelend vindt? Als zij dat niet weet dan kan ze er natuurlijk ook niks aan veranderen.

Ten tweede kan je psycholoog je waarschijnlijk wel helpen met omgaan met jaloezie. Het is misschien eng om tegen een vreemde alles te vertellen, maar het is wel iemand waar je alles bij kwijt kan. Bij iemand anders kan je dat waarschijnlijk niet doen. Dus wacht gewoon je psycholoog af en dan komt het waarschijnlijk wel goed.

Ja dat is juist het probleem, ik kan hem niet losser laten, dat gaat bijna niet.. En mijn moeder zie ik elke dag, en dr vriend mag ik ook, maar er komt gewoon ook jaloezie uit voort. Ze weet het wel, ze was degene die het ontdekte.

Ja, ik kijk wel hoe a.k. dinsdag gaat lopen.. ;)

Serieus, waarom heb je een vriend als je hem niet kunt vertrouwen. Je behandelt hem als een kind door hem dingen te verbieden. Je bent zijn vriendin, niet zijn moeder! Waar is jullie relatie op gebaseerd als je niet eens genoeg om hem geeft om te willen dat hij zich goed voelt bij wat hij doet? Waar is jullie relatie op gebaseerd als jij hem niet kunt vertrouwen?

En die jaloezie met je moeder. Kun je niet gewoon blij voor haar zijn? Misschien moet je maar eens naar jezelf kijken. Ik heb de indruk dat jij jezelf of je leven niet zo leuk vindt maar dat afschuift op de mensen om je heen. Jij voelt je miserabel dus mogen je vriend (die echt gestoord is dat hij nog bij je is), je moeder en je zus niks leuks hebben in hun leven.

Wat is het ergste dat kan gebeuren als jij je vriend losser laat?
Wat is het ergste en ook waarschijnlijkste dat kan gebeuren als jij dat niet doet? Dat hij gillend bij je wegrent op een dag.

In ieder geval goed dat je naar de psych gaat.

Als je niet weet waar ik het over heb, bemoei je er dan gewoon niet mee oke? Ik heb dit topic niet aangemaakt voor mensen zoals jij, die gewoon maar conclussies gaan lopen trekken.

Nou, gillend wegrennen zal ik denk ik niet doen hoor, maar ze probeert er wat aan te doen...Ik weet niet of de psychiater helpt, maar ze probeert er in ieder geval iets aan te doen.

jaa, weet jij nou hoe de vork in de steel zit, wat een ongepaste reactie.

Is er een moderator? Helaas moet dit topic gesloten worden door 2 mensen, ik zoek t zelf wel uit. Precies door deze reacties heb ik het lastig, leden die me wilde helpen, bedankt!

hoe haal je het in je hoofd om zo een reactie te plaatsen, de persoon zoekt hulp en wil niet afgezeken worden, anders had ze er wel om gevraagd, ik denk dat dit topic dicht kan.

Wat wil je van ons horen dan?

Je vraagt om advies hoe je er mee om moet gaan... En ja, misschien heb je het zelf niet door, maar als je psychische hup nodig hebt, betekent het niet dat ineens alles opgelost is. Daarnaast maakt jouw vriend waarschijnlijk het meeste daarvan mee. Psychische problemen hebben binnen een relatie is niet makkelijk, ook niet voor je vriend.

Ik denk dat er meer aan de hand is dan alleen jaloezie, omdat je vriend je niets misdaan heeft, maar toch mag hij niets van je doen. Dit is absurd en dat weet je zelf ook wel. Ten eerste je vriend steunt je in de dingen die je doet en je bezoek aan de psycholoog (besef je dat dat heel waardevol is?), maar ondertussen houd je hem kort. Je wil gewoon niet horen wat wij er van denken, terwijl je weet dat wij gewoon gelijk hebben.

Er is een moderater en dat is Pluis die zegt wat er gezegd moet worden en jij wordt er boos van.

Ik denk dat jij een stukje zelfvertrouwen mist. En dat je hierdoor:

1) Al dan niet onbewust denkt dat andere mensen/meisjes mooier en knapper en leuker zijn, en je moeder/vriend dit in zal zien. Hierdoor wordt je bang mensen te verliezen.

2) Door de angst mensen te verliezen (aan andere mensen), wil je ze zo dicht mogelijk bij je houden en eigenlijk voorkomen dat ze andere mensen zien. Als ze alleen jou zien, zullen ze niet weten dat er veel leukere mensen bestaan. Je wilt mensen graag onder je controle hebben.

3) Verder heb je véél zelfbevestiging nodig. Je bent héél makkelijk te kwetsen, omdat je er zelf niet van overtuigd bent dat je goed genoeg bent. Je kunt jezelf niet bevestigen, en daardoor heb je daar voortdurend andere mensen voor nodig. Tegelijkertijd reageer je hierdoor agressief op reacties die niet meteen positief zijn.

Tenminste, dat denk ik aan de hand van jouw posts en het deel van je verhaal dat ik gelezen heb. De dingen die erbij staan zijn niet als negatief bedoeld, maar als de negatieve gedachtes waarvan ik dénk dat jij ze hebt.

Het is alleen jammer dat je door een combinatie van héél veel controle én heel veel zelfbevestiging nodig hebben, niet beter overkomt op andere. Op het moment dat je iemand teveel wilt controleren, teveel 'in een gouden kooi' wilt stoppen, rent diegene zo hard mogelijk van je vandaan. Mensen willen waarschijnlijk heel graag bij je blijven, vanuit zichzelf, maar zodra ze gedwongen worden vinden ze het niet zo leuk meer.

En als je zoveel zelfbevestiging zoekt en daardoor zo agressief reageert, kom je ook niet beter over bij mensen. Op korte termijn is je doel bereikt: je wilt jezelf beschermen en door je zo 'arrogant' voor te doen denken mensen dat je sterk en onkwetsbaar bent (terwijl het eigenlijk het tegendeel is). Jammer genoeg kom je hierdoor wel erg negatief op mensen over. Het is veel mooier en knapper en moeilijker als je kwetsbaar durft te zijn, zonder dat er een harde en gemene muur tussen jou en de rest moet staan.

Volgens mij ben jij degene die hier rare reacties plaatst. Iedereen hier op het forum willen je helpen en als jij daar een negatieve reactie op terug geeft dan ben jij degene die rare en boze reacties plaatst. Iedereen bedoelt het goed joh. ;)

Je weet dat het probleem van je jaloezie bij jou ligt. Er moet dus iets met jou gebeuren. De stap naar de psycholoog is een goede maar verwacht niet dat hij(/zij) je met fluwelen handschoentjes gaat aanpakken, hij zal je confronteren met je eigen gedrag en je aan het denken zetten.
Je reactie op de mensen hier die datzelfde doen maken je al boos. Zodra je geconfronteerd wordt met je eigen gedrag veeg je het weg. Dat zal de psycholoog eerst moeten doorbreken, daarna kan hij pas aan je jaloezie gaan werken.

Ik heb echter meer het idee dat het om afgunst gaat, niet jaloezie. Jij hebt 't over straffen, verbieden, zelfs hier, met mensen die je totaal niet kent. Waar komt dat vandaan?

Veel succes dinsdag.

Oei meisje, jij gaat het nog heel zwaar krijgen bij de psych. Die zal je waarschijnlijk eenzelfde soort dingen gaan vertellen.

Psychologen doen niet anders dan conclusies trekken op basis van theorieën die ze uit een boek hebben geleerd.
Niks mis met jezelf helpen, ben zelf ook bij een psycholoog geweest.

Mijn ervaring is echter dat ze je op je pijnlijkste plekken raken, en er helemaal in laten voeren waardoor je op het moment zelf heel veel pijn ervaart, in plaats van je de goede kant of een mooie toekomst te laten visualiseren. En dat is jammer. Denk zelf dat er veel betere technieken zijn.

Mijn tip zelf tegen jaloezie: wees je bewust dat de liefde van mensen niet is uit te drukken in geld of materie, bijvoorbeeld voor je zus. En dat er altijd mensen zijn die voor altijd van je zullen houden, en als je het idee los laat dat je dat bewijs steeds wilt hebben, het veel makkelijker en leuker wordt.
Voel het en weet het.
Ik snap dat je erkenning wilt, maar in plaats van het te ontvangen kun je het ook geven, en zul je later er veel meer voor ontvangen. Wie geeft, krijgt. En dan wordt de wereld voor anderen (en vooral voor jou) wat draagzamer en makkelijker. Succes!

Dat geldt lang niet voor elke psycholoog. Als je een psychische stoornis hebt, moet er verandering komen in je gedrag, dat levert altijd confrontaties op met de dingen die je moet veranderen.

daar heeft iedereen wel last van. Gewoon negeren.

Ik ben niet zo heel snel jaloers. Op vrienden bijvoorbeeld bijna nooit. Ik ben altijd wel blij voor ze als ze iets leuks hebben. Ik kan er niet tegen als mijn crush met andere meisjes praat/afspreekt. Dan ben ik echt jaloers en kan ik er niet tegen en ga ik klagen tegen iedereen die maar in de buurt is :bloos: This een hele slechte gewoonte, maar dan voelt het altijd een beetje alsof hij haar leuker vind als mij... :n Ik ga er dus mee om, door de klagen en muziek te draaien van mijn idool, Avril Lavigne. Meestal lucht dat wel op. :)

Leuk topic. Random muts vraagt om hulp en iedereen die iets post wat ook maar enigszins in de buurt komt van "wellicht moet je gewoon niet zo'n kreng zijn" moet oprotten uit het topic. Dat wordt nog leuk als je zometeen bij de psycholoog komt en hij conclusies gaat trekken. Waarom zou je uberhaupt vragen stellen als je elk antwoord dat je niet aanstaat toch compleet negeert?

Op mij kom je in ieder geval over als een onzeker secreet dat meteen begint te huilen als de vingers (terecht) naar jou wijzen. Hopelijk helpt de psycholoog je van je egoïsme en totaal gebrek aan verantwoordelijkheid af. Als ik je vriendje was had ik in ieder geval al lang een ander matras gevonden.

Jij hebt zo'n subtiele manier van zeggen waar het op.staat

De psycholoog gaat waarschijnlijk nog een stuk minder subtiel zijn dus dit beetje eerlijkheid lijkt me een wenselijke voorbereiding.

De psycholoog zal geen secreet zeggen maar verder heb je gelijk

Hier heb ik dus ook last van, maar als ik andere dingen ga doen denk ik er niet meer zo over na

Afleiding is inderdaad handig

Hoe was het bij de psycholoog?