Moodswitches
 

Hey iedereen,

Ik vraag me af, en zelfs bij mezelf. Ik ben heel veel mensen aan het proberen te helpen via privéberichten. Nu zie ik dat heel veel mensen continu last hebben van moodswitches. En dat ze hun dag hieruit bepalen. Ik ga geen namen noemen natuurlijk maar goed. Ik heb het zelf ook een beetje.

Natuurlijk. Als ik me goed voel dan help ik natuurlijk mensen meer dan als ik me slecht voel.

Maar hoe kunnen mensen voorkomen dat ze niet letterlijk helemaal veranderen? Ik heb ook een vriendin in het echt aan het helpen die voelt zich 3 dagen super vrolijk en goed. En vervolgens voelt ze zich 5 dagen zeer slecht en kruipt ze letterlijk helemaal weg en wil ze compleet met rust gelaten worden. Dan stuurt ze een mail dat ze niet meer weet wat ze moet doen. Of wat ze kan doen.

Ik heb al van alles geprobeerd. De gedachtegang op een positieve manier benaderen heeft maar voor een paar daagjes nut. Daarna slaat alles compleet om en komt het dubbel zo hard aan. Voldoende beweging helpt ook maar dat is maar voor 1 of 2 dagen.

Ik heb geen idee hoe ik hiermee om moet gaan heh.. :o

Ik denk niet dat jij de juiste persoon bent om haar dan te helpen. Ik ben er van overtuigd dat je een mens alleen maar handvaten kan bieden, maar dat elk mens voor zich moet bepalen hoe en wat hij daarmee gaat doen. Jij kan haar niet gelukkig maken of haar beter doen voelen, dat moet ze zelf doen.

Daarbij vind ik moodswitches helemaal niet slecht. Ja, het is vervelend, en zeker als ze wat extreem zijn. Daar weet ik zelf alles van. Maar voor mij is het wel altijd even een pas op de plaats, even weer bedenken wat ik wil, wie ik ben en waarom ik dingen doe. Leuk is het niet, maar wel nodig.

Jij klinkt een beetje alsof je een Messias-complex hebt. Je kunt niet iedereen redden. Dat is jouw taak ook helemaal niet. Als jouw vriendin zich telkens zo rot voelt, kan ze beter bij de huisarts langs gaan of bij een psycholoog aankloppen. De common-sense aanpak (bewegen, gedachten wat anders bekijken) die je hebt gesuggereerd werkt niet, en jij weet ook niet meer wat je moet doen. Als zij hier erg last van heeft, moet ze om professionele hulp vragen. Het is jouw rol om een vriend te zijn, niet haar behandelaar. Ze moet in de eerste plaats zelf de verantwoordelijkheid nemen voor hoe het met haar gaat. Hulp is goed en heeft iedereen wel eens nodig, maar het klinkt alsof jij die verantwoordelijkheid van haar over probeert te nemen.

Ik ben het eens met Friday. Lief dat je mensen wilt helpen, maar mensen benaderen via een forum en zo een beetje hoogdravend (zo klonk het) zeggen dat je wel zult helpen, liever niet.

En ook wat Friday zegt, inderdaad. Het klinkt alsof je het nodig hebt om anderen te helpen.

Hm..

Ik heb al mijn hele leven mensen geholpen. Dus ja. Ik ken niets anders :) Tis gewoon gedeeltelijk mijn karakter. Ik heb inderdaad vaak het gevoel dat ik mensen moet helpen. Maar dat doe ik gewoon uit edelmoedigheid omdat ik het zelf wil. Ik heb wel inderdaad grenzen moeten stellen. In hoeverre ik kan helpen en hoeveel energie ik erin steek. En of die persoon zelf wil. Bedankt voor de bezorgdheid maar das wel goed, toch? O.o

Vandaar dat het belangrijk was voor mij om te weten in hoeverre ik kan helpen. Hoeveel energie ik kan missen :) Een tijdje terug stak ik al mijn tijd en alles in andere. Nu doe ik het in principe alleen tot een bepaald niveau. Als mensen het niet accepteren, dan is het goed, even goede vrienden :)

Maar ok.. Ik ben gewoon geinteresseerd in hoeverre ik inderdaad kan helpen. Als iemand met een zwaarder probleem komt dan zeg ik het ook eerlijk dat ik best wil helpen maar dat ik er geen bevoegdheid voor heb.

Losstaand van het feit dat je daar de bevoegdheid niet voor hebt, heb je daar waarschijnlijk gewoon de kennis neit voor. Werkelijk ingewikkelde, zware problemen vergen vrijwel altijd meer dan 'alleen maar' pm's of mailtjes of gesprekken met iemand die denkt dattie goed is in het helpen van mensen. Vaak kun je op zo'n moment beter niks doen dan evengoed willen helpen, want daarmee loop je kans alleen maar meer 'kapot' te maken dan goed te maken.
Ik weet niet of je zelf wel eens in therapie bent geweest, maar dat is toch écht heel anders dan een gesprek met een goede vriend ofzo. Of pm's, mailtjes van een vreemden.

Je kunt het helpen beter aan een professional over laten. Steunen is beter :)

Moodswitches http://i51.tinypic.com/2076o1z.gif

"ondersteunen" is inderdaad een beter woord :)

Ik kan iemand die wat mentaal verzwakt is hooguit paracetamols geven :o

^Wat?

Ondersteunen is zeggen dat het wel goed komt en achter iemand staan. Over iemands problemen praten en daar een oplossing voor proberen te vinden is niet meer ondersteunen.

En wat betreft je tweede opmerking, ik denk dat ik daar maar niet eens op in ga.

Ik sluit me bij Neko aan. Ondersteunen is iemand knuffelen, een avond met hem/haar meejanken, over de bol aaien en beloven dat het allemaal wel goed komt. Jij wekt hier de indruk dat je het idee hebt dat je mensen wérkelijk van hun problemen af kunt helpen en daar meot je vanaf. Dat gaat niet, dat kun je niet, daar heb je de kennis, ervaring en bevoegdheid niet voor. Daarnaast vind ik het arrogant om te denken dat je dat kunt zonder daar enige ervaring in te hebben. Maar dat zal dan wel weer mijn ding zijn. Meer dan een vriend zijn voor iemand die in de put zit, kun jij niet doen, ook al wil je het nog zo graag.

Eens met SA, dus, zeker wat betreft de arrogantie.. Sorry, maar zo werkt het niet.

Huh, paracetemol? :confused: :|