Zekerheid van kennis...
 

Net zoals empiristen geloof ik dat al onze kennis uiteindelijk aan een zintuiglijke ervaring is ontleend...Veel empiristen denken dat deze empiristische kennis aanspraak kan maken op absolute zekerheid...Maar onder welke voorwaarden is het mogelijk dat onze kennis absoluut zeker is? Traditionele antwoord van het empirisme is: zeker is die kennis, die op methodisch correcte wijze is ontleend aan een volkomen zeker empirisch uitgangspunt... Maar het is niet genoeg wanneer men zegt dat het uitgangspunt in de ervaring ligt...Wanneer ik zeg dat ik een glas melk zie, dan kan ik me nog vergissen...Er blijft nog iets te twijfelen over...Zekerheid van kennis kun je niet hebben, behalve wanneer deze over zintuiglijke indrukken gaan...Wanneer ik zeg dat ik een zintuiglijke indruk van iets blauws heb, dan is geen vergissing en geen twijfel meer mogelijk...

Mijn vraag aan jullie: wanneer heb je zekerheid van kennis???

(dit topic overigens naar aanleiding van dit topic)

ik heb geen zekerheid van kennis, als je bedoelt echte pure waarheid, die bestaat niet. vind ik

je moet vetrouwen hebben in je zintuigen of die van anderen. als ik denk dat iets voldoende bewezen is, rekeninghoudend met de rest van mijn kennis dan beslis ik of ik het geloof of niet. maar het blijft om geloof gaan, zekerheid heb je nooit.

Er bestaat geen zekerheid van kennis. Alle waarnemingen zijn subjectief, omdat de menselijke hersenen subjectief zijn. Iemand is geen onbeschreven blad waar de informatie objectief en kleurloos op komt te staan wanneer deze opgenomen wordt, iedereen neemt informatie op zijn eigen manier weer.

De reden dat we bepaalde stellingen en feiten als 'waarheid' aannemen, is een puur pragmatische: je moet íets als uitgangspunt nemen, anders kun je niet leven. Meestal wordt als uitgangspunt genomen datgene wat door de meeste mensen als aanvaardbaar wordt beschouwd.

Wow Thijs, je leeft nog! :eek: ;)

We nemen veel aan voor waar zogauw we met onze zintuigen hebben waargenomen. Een empirist is daarmee snel klaar, maar een filosoof twijfelt altijd aan dergelijke waarheden.


(L)

Axioma's? Ach de indrukken zijn voor jezelf wel waar en het is wel zo simpel jezelf als uitgangspunt te nemen. (was dat niet holistisch?) Over kleur kan je discusieren of het poepgroen is of vaag blauwrood-groenig, maar de frequentie blijft hetzelfde. Of moeten we ook aan Hertz gaan twijfelen?

REIE