The Human Centipede II aangepast voor Britten
 

Is het goed dat iets eerst aangepast wordt voor het mag worden laten zien, om te aanstootgevend materiaal eruit te halen?
Lijkt dit te erg op censuur, ervan uitgaande dat mensen bepaalde dingen niet mogen zien hoewel het gespeeld is?

Tsja, tenzij er een volgende categorie 30 jaar en ouder komt? (Alsof een a.s. kijker zich IETS aantrekt van de waarschuwingen.)
Maar ja, het nieuws is in ieder geval wel weer lekkere gratis reclame.

De BBFC is opgezet vanuit de filmindustrie zelf en het is officieel een adviesorgaan. Het verbiedt niet dat Britten de film kijken, het zorgt er alleen (effectief) voor dat de film in geen enkele bios vertoond wordt. Vroeger mocht een bios de film nog steeds vertonen overigens, maar dan zou een gemeenteraad het advies van de BBFC overnemen en de vertoning verbieden (net zoals demonstraties verboden kunnen worden). Tegenwoordig is het advies van de BBFC bindend in de zin dat een film zonder classificatie van de BBFC ook niet vertoond mag worden. Maar dat was je vraag niet :p

Ik vind het principe van een zelfregulerende filmindustrie op zich niet gek. (Anders zou de overheid/politiek die taak op zich nemen, en dan krijg je pas echt censuur.) Verbieden is een grote stap, maar een orgaan als de BBFC (of de Nederlandse Nicam) vertegenwoordigt in principe de heersende normen en waarden van een land. Net zoals het niet geaccepteerd wordt als je naakt door Londen loopt, zo wordt ook deze film niet geaccepteerd. In Nederland doen we wat minder moeilijk, en er bestaan voor zover ik weet geen officiële vertoningsverboden hier op basis van censuurmaatregelen (alleen leeftijdsrestricties en een verbod op het vertonen van beelden van bepaalde echte strafbare feiten).

Als je het niet eens bent met een oordeel, kun je daartegen in beroep gaan.

Preutse aanstellerij.

Normen opleggen vanwege aanstootgevendheid is waardeloos. Niet alleen kunnen mensen zelf vaak beslissen of ze blootgesteld willen worden aan andere normen (al helemaal in een bioscoop), maar ook is gekwetst zijn door een uiting van een ander - zeker als die uiting niet specifiek kwetsend bedoeld is of op een persoon gericht is - geen goede bron voor wetgeving; immers, de "kwetser" zou dan vantevoren nooit weten of iemand aangifte doet, en iedereen komt zo terecht in een positie van permanente rechtsonzekerheid over wat iemand wel of niet mag laten blijken. Daarnaast (en belangrijker) wordt bij het verbieden van kwetsen slechts gekeken naar de (mogelijke) negatieve emotionele reactie van een enkele persoon, terwijl het goed mogelijk is dat er meerdere personen zijn die een positieve emotionele reactie hebben bij de uiting. Om nog maar te zwijgen over vrijheid van meningsuiting (en hoe die de uiter inherent gelukkiger maakt, de marktplaats van ideeen, en het belang om juist machtsstructuren (zoals heersende normen) aan de kaak te kunnen stellen.
Daarnaast heeft een regulatieorgaan dat door commerciele bedrijven gerund wordt het gevaar in zich dat men films zou verbieden uit commerciele belangen; kunnen ze nieuwkomers uitsluiten of juist films een keurmerk geven waardoor ze een groter publiek trekken.

Niet iedereen weet wat hij kan verwachten als hij naar een film gaat. Als er een documentaire over het zorgstelsel wordt vertoond en er zitten beelden bij van afgerukte ledematen, ga ik kokhalzend de zaal uit terwijl Tristan naast me zit te genieten.. Hoe voorkom je dit?

Lees vantevoren een review.

1. Elke recensent heeft een andere maatstaf;
2. Recensies beslaan nooit alle aspecten van een film;
3. Recensenten kunnen net zo goed belang hebben bij een vertekenend oordeel, maar zij kunnen daar niet op aangesproken worden. (BBFC en Nicam kennen klachtenprocedures, journalisten zijn grotendeels vrij in hun oordeel.)

Recensies zijn dus veel onbetrouwbaarder om een beeld van een film te krijgen dan de vragenlijst (pdf) die voor elke titel hetzelfde is bij Nicam, of de Guidelines van de BBFC.

Onze hele wetgeving is gebaseerd op normen. En in tegenstelling tot veel wetten heeft de Kijkwijzer tenminste nog een wetenschappelijke onderbouwing (pdf). ;)

Daarom is zelfregulering beter dan overheidsbemoeienis. Heilig is het misschien niet, maar er gaat zich altijd iemand mee bemoeien, en dan liever de industrie zelf. Voordat deze zelfregulering bestond (zowel in Nederland als in Engeland) was de lokale overheid verantwoordelijk voor het wel of niet vertonen van films. Dat had wel eens politieke censuur tot gevolg.

In Nederland is dat eerste punt in ieder geval opgelost doordat de distributeur zelf verantwoordelijk is voor de keuring, zodat uitsluiting niet echt een probleem is. De BBFC kent eigen controleurs wat inderdaad minder betrouwbaar is in deze, maar er bestaat altijd een klachtenprocedure.

En die bestaat ook voor als men een te gunstige classificatie aan een product hangt.

De BBFC heeft dus geen formeel recht om een film te verbieden? Dus dan mag het in besloten kring wel vertoond worden. Mensen die de film willen zien zoals hij bedoeld is kunnen dat dan dus. Prima imo.

Recensenten maken er wel gewag van als er geweld in een film voorkomt (of iets anders aanstootgevends). Als je mij een review kunt geven van 128 hours waarbij geef ik je wel gelijk ;p.

Nee, onze wetgeving zijn geinstitutionaliseerde normen. De vraag is of je deze wetten afhankelijk wilt maken van aanstootgevendheid of rechtvaardigheid.

Of de overheid bemoeit zich er gewoon niet mee. De Nederlandse overheid heeft volgens mij, sinds 1945, geen boek meer verboden.

Mooi. Wie beoordeelt die klachten?

Mwah, wel een erg makkelijk voorbeeld :) Genoeg horrorfilms die als "ranzig" worden beschreven, zonder dat je dan weet wat je precies kunt verwachten. Het einde van Monty Python's The Meaning of Life is ook ranzig te noemen, maar heeft een classificatie "6"; Saw krijgt voor "ranzigheid" een classificatie "16".

En er zijn minder duidelijke voorbeelden. Is Disneys Cars 2 geschikt voor een 5-jarige of niet? Voor de meeste recensenten is een kind een kind, of het nu 5 of 10 is, en er wordt vooral geschreven over animatiekwaliteit etc. Daarnaast verschijnen er genoeg direct-to-dvd-releases die überhaupt geen recensies krijgen.

Overigens kan een bioscoop niet op basis van recensies iemand de toegang tot een film ontzeggen (een 14-jarige bij een 16+-film), met een uniforme classificatie kan dat wel. Of je het daarmee eens bent, is wat anders, maar het systeem past ook in het rijtje van niet roken en niet drinken voor kinderen.

Dikke kans dat je wordt staande gehouden door de politie als je naakt over straat loopt. Heeft niets met rechtvaardigheid te maken. In datzelfde straatje past het uitvoeren van een filmkeuring.

Volgens mij kent Nederland sowieso geen verboden boeken, maar dat terzijde. Een boek is namelijk geen film :p De kijkwijzer/BBFC-keuring zijn grotendeels gebaseerd op visuele elementen en gebaseerd op wetenschappelijk onderzoek naar het effect van deze elementen. De invloed van (audio)visuele producties wordt anders ingeschat dan boeken (maar ook theater e.d.)

Bij de BBFC weet ik niet. In Nederland is de distributeur verantwoordelijk voor de keuring, en als daar klachten over zijn, gaat het Nicam de keuring zelf uitvoeren en kan de distributeur een boete krijgen. Ben je het niet eens met de macht van de Nicam, dan kun je een parlementariër aanschrijven :p

Overigens zeg ik niet dat het systeem zo perfect is, maar wel dat het past binnen de kaders van wetenschap, wet en maatschappij zoals we die in West-Europa kennen.

Volgens mij kan de BBFC alleen de vertoning en de verkoop van films verbieden. Het kijken op zich is niet strafbaar voor zover ik weet. Maar de Britten zijn een stuk strikter dan wij, dus je weet het nooit of ze er niet ergens een regeltje voor hebben :)

Overigens:
bron
Een bioscoop of festival zou dus een uitzondering aan kunnen vragen.

Dit vind ik altijd enge situaties, nu valt het hier enorm mee, maar het verbieden van een film vind ik een stap té dicht bij censuur.
Aan de hele situatie heb ik inmiddels wel een goed Halloween idee over gehouden: als The Human Centipide gaan!
Nu eerst andere enthousiastelingen vinden...

Als een film echt te belachelijk voor woorden is en simpelweg niet geschikt voor mensen die wel normaal bij hun verstand zijn mag een film best verboden worden. Dat heeft niet zoveel met censuur te maken. Het is tenslotte niet zo dat de overheid, of de mensen die het verbieden er voordeel bij hebben. Ook zal zo'n film ook geen invloed hebben op het gezag, of de macht van de overheid.

Te dicht bij censuur? Het ís censuur.

Ik ben absoluut tegen iedere vorm van censuur.

Dus op kindernet moet op zondagochtend tussen boesboes en dommel keiharde porno geprogrammeerd kunnen worden?

Uiteraard. Dat is commercieel echter bepaald geen handige beslissing, dus het zal nooit gebeuren.

Waarom niet?

Welk nut zie jij erin?

Het gaat niet om nut.

Meer vrijheid voor de netwerken, zodat ze beter programma's kunnen maken waar vraag naar is.

en een nieuwe markt voor kleuter condooms om aan te kunnen boren :D

maar ff zonder dollen, knippen in die film kan niet vind ik, tuurlijk moet er een mate van censuur zijn (bovengenoemd voorbeeld bevestigt dat) maar een volwassen iemand die ervoor kiest om die film te kijkenmoet hem in originele staat kunnen zien.