Aan zoveel mensen
 

Aan zoveel mensen


Soms zou ik je een lichtje willen geven
voor het duister van de nacht,
zodat je niet meer hoeft te vrezen,
omdat die clown van die film van dat land van
die regisseur met die naam en
die clown dan vanuit de schaduwen naar je lacht.

Alleen zou het zoveel meer schelen
als alles gewoon zwijgen zou,
wat je hoofd vult met ’n mist van idiote gedachten,
die aangevroren het bleek van je ogen vormen.

Want ik weet wel hoe leeg en kil jij bent,
dat het vanbinnen niets is dan lucht en vrees,
dat je leeft van versleten gebeden
van dat je best belangrijk bent
best
ongelofelijk onmisbaar
onsterfelijk ongelofelijk en
onmisbaar
bent.

Dat er een clown in een schaduw zou staan
voor jou.

Mooie titel <3

Ja. Goed. 'Die regisseur met die naam'. :cool: Maar verder vind ik deze heel goed. Alleen 'zodat je niet meer hoeft te vrezen' valt er imo een beetje buiten. Vrezen? Wie zegt er nou vrezen? Als je het hele gedicht in dichterlijke taal opschrijft, kan het prima, maar als je wel dingen zegt als 'van die film van dat land van die regisseur met die naam' vind ik niet niet dat je 'vrezen' moet zeggen.

Deze is minder. Waarom ''n' en niet gewoon 'een'? En de laatste zin begreep ik amper vanwege het 'bleek' - dat las ik als verleden tijd van 'blijkt'. En ik zou in de tweede zin misschien 'maar' ergens invoegen. ('als alles gewoon maar zwijgen zou'.)

Het einde van deze strofe vind ik heel erg mooi! Maar weer - 'vrees'. Misschien houd ik gewoon niet zo van het woord 'vrees'. Hoe dan ook, ik vind het er nogal vreemd staan.

<333 Mooi.

Al met al vind ik het een mooi gedicht, tegelijkertijd liefjes en hard en verdrietig, maar je pleegt soms wel een beetje stijlbreuk. O, en ik heb het idee dat het niet echt een geheel is, ofzo, maar ik kan niet goed aanwijzen waar hem dat in zit. Maar boeiend! Wat een mooie zinnen en vondsten staan ertussen! <3333

Ik ben het met Kat eens dat 'vrezen' in de eerste strofe niet echt past. En

Verder vind ik dit echt een prachtig prachtig prachtig gedicht! <3

Dat met 'het bleek' vind ik juist erg goed en sterk. Maar toch vind ik de tweede strofe het minst goed lopen van het hele gedicht.

Maar dan de derde strofe <333333 :bloos: (Y)

En dan het einde! Omg, die vind ik echt heel sterk. En dat is best raar, want als je (lees: ik) erover nadenkt dan is het best een cliché einde. Wacht dat zeg ik verkeerd. Hoe jij het verwoord hebt is helemaal niet cliché. Alleen het principe is cliché - dat iemand het waard is dat persoon X daad Y voor hem zou doen.

Maar, ik houd van dit gedicht. Intenst. <3

De eerste zin dacht ik: 'Cliche, dat had ik zelf ook kunnen bedenken.' Maar na twee zinnen was dat over en ging ik langzaam maar zeker van de clown in de schaduw staat te wachten houden.

Liefde voor dit:

En ja, er zitten mindere dingetjes tussen, maar die maak je ruimschoots goed met de rest :)

Chapeau

Weer fijn (Y) Ik zou graag een boek met jouw werk kopen

Dank jullie wel voor alle reacties! :Y Nu ga ik even kijken wat ik met jullie commentaar kan (ook dáár heel erg voor bedankt, het allermeest misschien wel, zolang jullie maar liev genoeg blijven zodat ik niet in een hoekje hoef te gaan huilen).

Dankje. :Y Ik twijfelde wel een beetje over de titel, ik wist niet zo goed wat ik moest nemen. Clown in de schaduw was ook weer zo stom enzo, dus ik ben blij dat jij mijn uiteindelijk keuze mooi vindt!

Hm. Ik denk dat ik vrezen zou zeggen. :D en hallo, jij gebruikt het woord 'bled', dat kén ik niet eens! :P

Maar je hebt misschien wel een beetje een punt met dat wat je later ook nog gaat zeggen, dat het niet helemáál één toon/stijl is. Misschien moet ik daar voortaan ook eens op gaan letten, want tot nu toe kwam het woord 'stijlbreuk' niet echt in mijn woordenboek voor. Eigenlijk. :O En wat men niet kent, nou ja, dat bestaat niet, dus fijn dat je me het woord hebt gegeven!


'Maar' ergens tussen vind ik inderdaad een mooie suggestie!
Ik zou 'bleek' natuurlijk door 'wit' kunnen vervangen, maar misschien moet ik die regel sowieso heel wat veranderen omdat het nu veel 'dichterlijker' is dan de rest. Gebruik ik 'm wel in een ander gedicht in een dergelijke vorm (of gewoon niet!). Ik wil 'm wel liever niet doodmaken /sentimenteelgedoe, maar dan lieg ik wel naar mezelf dat ik 'm in een ander gedicht stop, wat er natuurlijk nooit meer van komt, zul je net zien.


Ik ga er nog een alternatief voor verzinnen, denk ik. :Y Waar mijn mensch dan nog meer mee gevuld is, behalve met lucht.



Ik geloof dat het ook wel bij het idee van het gedicht past. Liefjes en verdrietig en hard. :Y En dankjewel!

Bang zijn past misschien ook meer bij de rest van de woorden, dan vrezen. Ik ken ook even geen andere (normale) synoniemen voor vrezen enzo.

En aan de zin/regel/strofe met bleek ga ik nog even sleutelen, denk ik. Ik besef me nu ook trouwens dat the Larch/kat ook wel gelijk heeft met dat het een beetje niet één toon/stijl heeft. Nou ja, ik heb het gevoel dat het heel duidelijk in drie delen uiteenvalt, en (in tegenstelling tot genoeg andere gedichten van me) kan ik ook niet zomaar een strofe weglaten, omdat het voor de betekenis wel zo moet zijn. Van 'soms zou ik je willen troosten / maar eigenlijk moet je niet zo bang doen voor die dingen / want je bent alleen maar bang omdat je zo leeg en zo mens en zo kortzichtig bent / (en waar je bang voor bent is onlogisch)' En de toon is dan ook automatisch anders (eerst troostend, dan je stelt je aan / je bent stom en leeg en dom, en dan weer wat liever, denk ik zo).

En dankjeeeee. <3


En jullie ook bedankt! En @flyaway: ja, ik zou ook graag een bundel/boek hebben die jij kon kopen. :D Maar. Ik vind eigenlijk niet dat ik genoeg (goede) dichtsels heb voor een hele bundel. :O