weg van verdriet
 

Over de bergen van liefde
Over de vlakte van geluk
Over de rivieren van vreugde
Is de weg van het verdriet

Zie mij daar zitten
Niemand die me ziet
Waardeloos, hulpeloos
Op de weg van het verdriet


Over de zee van de pijn
Over de woestijn van afscheid
Over het moeras van haat
Is de weg van het verdriet

Zie mij lopen
Tranen lopend over mijn gezicht
Jij proberend mij op te vrolijken
In het bos van troost

We reizen snel
van gevoel naar gevoel
Maar de gevoelens die we voelen
Horen nergens thuis

Dan in het woud van...ons


-hij is niet helemaal lekker!-

[Dit bericht is aangepast door tisdit (27-10-2001).]

...

Zitten wel hele mooie stukken in. Ik vind alleen, dat het 'Zie je mij', telkens, niet in de sfeer van de rest van het gedicht past. verder goed!

Waarom puntjes?

[Love]

Niemand gaf commentaar ofzo...
dankje! http://forum.scholieren.com/smile.gif

klopt ik haal het eruit!
dankjewel zus!