Stilte (doelloos gestaar)
 

waar denk je nu aan
waar wacht je nu op
we kunnen het samen wel aan
schat, geef astublieft niet op

verbreek de stilte
de stilte is voor mij teveel
de stilte werkt benauwend
ik krijg geen adem door mijn keel

waar is de liefde gebleven
we hielden toch van elkaar
geef me dan toch een reden
waarom geef je niets meer dan een doelloos gestaar

je verbrak geen stilte
je beïndigde wel onze relatie
maar ik weet niet wat ik fout heb gedaan
deze stilte bezorgt mij verdriet en frustratie

leuk gedichie

deze vind ik echt heel erg mooi, eenvoudig maar parchtig...

zo ben jij mij?
heel mooi verwoord... precies als het bij mij is gegaan...
is rot om het niet precies te weten he! maar gaaf je zelf niet de schuld.. dat is mijn fout!

dankjulliewel... nog verdere reacties