|
De gevreesde actualiteit!
En wel van dat jonge dichtersgedoe. :O
Dus. Ik heb een ietsje ouder (twee maanden ofzo) gedicht wat wel voor actueel kan doorgaan, en wat wel 'af' voelt (als dat het een kop en een staart heeft, niet dat ik er echt mee klaar ben), en nog een schrijfseltje. En uiteindelijk moeten dat vóór 1 november twee Echte Goede Gedichten over de Actualiteit worden. En ik kan niet echt mijn eigen gedichten beoordelen, ik heb soms héle andere ideeën dan zeg maar, de rest van de wereld. Dus ik wilde even jullie ideeën en meningen en opmerkingen en hulp en dat soort dingen. :Y Het gedicht wat al 'af' voelt (maar nog niet perfect): Ik kan niet meer huilen want mijn tranen zullen nog drie landen doen overspoelen die tot heden de dans ontsprongen zijn. Alles is uit den boze: eten nog het meeste. Je weet dat elke hap een ander vier happen ontneemt van plaatsen waar de grond nog vruchtbaar is. Want waar de grond nog vruchtbaar is zijn de mensen hongerig. We hebben onszelf tot God durven benoemen en we knippen de verkeerde draden door tot alles deze kant oprolt. Gentechnologie is een loze belofte in een wereld als dit: alleen de tomaten raken voller van water terwijl monden verdrogen. Terwijl de monden verdrogen duurt het nog vele jaren tot wij eindelijk eens sterven mogen. Tot de aarde onze huid mag straffen voor al wat wij misdeden, maar we vullen de bedden met rimpels en kwijl en geven het eten. Euthanasie helaas nog niet verplicht. We rekken eindeloze levens. Ik zat eraan te denken het in het begin al meteen over eten laten gaan, en niet over huilen. Als ik die twee dingen trouwen combineer, is het een beetje een cirkeltje, en dat lijkt me ook wel mooi? Oh, en ik ben een beetje bang dat ik hier véél te groot en algemeen en verschillende onderwerpen ga? En het schrijfseltje van gisteravond oid: Arabische lente In Sirte bloeide een Arabische lente, de straten waren gekleurd en de mensen dansten, de bomen waren getooid, een lach schitterde door de straten. In Sirte bloeide de bomen van het vlees aan jonge meisjesbenen aan de takken schommelden reepjes vredig zuchtend in de wind. En oh! De klamme straten waren rood, en over kogels dansten men, met opgetrokken voeten en ingetrokken schouders. Achter de muren grijnsde de dood. Maar dat voelt nog helemaal niet zo fijn, het einde wel al beter dan het begin. Maar dat is mijn visie, die wil wel eens hemelsbreed verschillen van mensen die er objectief naar kunnen kijken. Maar is het de moeite van het uitwerken waard? :O |
Citaat:
Liefde voor dit: Citaat:
Citaat:
Ik hoop niet dat je denkt van, shit hee, wat een hoop commentaar, want dat dacht ik wel toen ik het teruglas. Je moet namelijk wel weten, dat ik dol ben op je schrijfstijl :) |
Ik zou eerder denken 'shit hee, daar kan ik wat mee!' :cool:
En die aan en dat men had ik nog niet opgemerkt (ik had ze dus nog niet goed doorgelezen, dat mag wel blijken :O) en met de eerste strofe heb ik ook ruzie, die kreeg ik niet lekker. Zo weer eens proberen. :Y En inderdaad, het eerste gaat erover dat wij in het Westen van alles opeten (vier keer is omdat het eten van één kilo vlees, vier kilo graan - voor de koe ofzo in kwestie - vergt, en dus heel oneerlijk is, eigenlijk) en iets van twee weken nadat ik het schreef kwam er iets op het nieuws dat men uit China en het Westen vruchtbare grond in Afrika opkoopt, waardoor wij eten krijgen van hun vruchtbare grond, en zij honger leiden op een continent vol prima grond. Zoiets. En toen dacht ik 'hé, dat heb ik opgeschreven! :eek:' Alleen heeft het ook linkjes naar milieuvervuiling, en gewoon, dat wij in het Westen alles te veel, te zwaar, te overdreven, ect. doen. Zo komen die overstromingen (mijn tranen zullen nóg drie landen doen overspoelen) ook weer door het broeikaseffect, en het broeikaseffect... ect. En oh, ik vind dat oudere mensen niet per se maar zo lang mogelijk moeten leven (en het zo bevreemdend als je denkt aan oude mensen van negentig in bedjes die niets meer kunnen maar dure zorg krijgen hier, en jonge kinderen die sterven daar). Eigenlijk zit er inderdaad héél véél in. :O |
Jeetje eigenlijk vind ik dit toch wel heel erg goed. Vooral je eerste gedicht vind ik prachtig. Em, je zou nog wel eens kunnen gaan winnen!
|
Citaat:
En, variantttt: Een lente bloeide op in Sirte, vroeg zonlicht deed de straten glanzen, aan de bomen hingen nieuwe vruchten, en alle mensen dansten. Want in Sirte bloeide de bomen van het vlees van jonge meisjesbenen aan de takken schommelden reepjes de wind zuchtte langs hun tenen. En oh! De klamme straten waren rood, en over kogels danste men, met opgetrokken voeten en ingetrokken schouders. Achter de muren grijnsde de dood. Is-ie zo beter? :O |
Hm ja, wel beter, maar ik moet zeggen dat het onderwerp me ook niet echt aanspreekt. Maar dat is meer persoonlijk dus.
|
Oh, je moet 'm wel even herlezen. ;x Ik wist niet dat je zo snel zou zijn, want ik heb hem per ongeluk ter plekke nog tig keer aangepast. :D Nu rijmt ie een beetje.
En nou ja, de actualiteit spreekt me ook niet zo aan, maar ik vond 'Arabische lente' en 'Sirte' wel mooi (dat laatste zag ik op nu.nl toen ik iets acuteel zocht) klinken, en het contrast tussen de vrolijke lente en het bloederige Sirte, kon ik wel waarderen. Meer dan economische crisissen! :P |
Oh, ik heb hem wel echt anders beleeft toen ik hem las! Haha. Nee, ik vind deze echt beter. Compacter, begrijpbaarder.
|
Ja, beter. Alleen, er staat nog steeds 'dansten men' :)
|
Haha, wat slecht. :D Dan heb ik het verkeerde deel gekopieerd, want ik had het wel ergens verbeterd. Maar ik heb zes versies, ofzo. :P Ik ga het meteen even aanpassen!
|
Citaat:
Morgen is de deadline, toch? Ik denk dat ik maar gewoon wat de deur uit ga gooien en er niet zo over na ga denken. |
Ik vind het trouwens wel superflauw dat - als ik het goed heb - het om de 2 jaar is, en je mee mag doen als je 16, 17 of 18 bent. Moraal van het verhaal: ik (en alle mensen die nu een onevenleeftijd onder de 18 hebben) mogen één keer meedoen, mensen met een even leeftijd onder de 16, mogen twee keer meedoen - als ze zestien én als ze achttien zijn. Hmpf.
|
Citaat:
|
Citaat:
|
Citaat:
|
Waarom mag ik niet twee keer winnen? /arrogant :O :P
Al heb ik niet het idee dat mijn gedichten echt GEWELDIG genoeg zijn. Misschien wel goed, maar goed is niet goed genoeg! Maar ik ben wel weer heel lui, dus ik herschrijf eigenlijk... niets. Lekker dan. :D Ik hoop maar dat iedereen hier heel heel heel veel moeite mee heeft, dat actualiteit. :( |
Ik heb nog niet nagedacht over mijn keuze! :P Nou ja, niet echt, maar ik heb wel een beetje een idee van wat mijn betere gedichten zijn. Oh, en ik bedacht dat ik misschien deze moest doen, omdat het ook een beetje werelddrama is, maar dan heb ik helemáál zoveel werelddrama, zeker i.c.m. met de eerste titelloze in dit topic!
Dromen der Aarde Op de dag dat alle bomen zwijgen, met bladeren verstard in de wind, en alle wateren blijven, op hun plek, rond de uitgesleten gaten. En alle riet werd goud in de morgen en zilver in de dag en blinkend als liefde in de nacht. En jij dreef in je mandje op dat water gelijk Mozes. En jij had met je handjes beminning op mijn rug getekend. En jij wist alle bochten in alle magen van elke koe. Dan nog waren er wateren en zeeën en verre werelden waarin de mensen besloten dat het Nooit Meer ochtend werd. Dat de avond stierf in een bed ingewreven met bloed. En als vierde dan deze: Mus De zeevogels traag in de lucht gekerfd: hun vleugels verstard en hun roep onbedaarlijk als de horizon de ruimte tart. Ik zou niet willen dat je giftige appels at - komkommer of taugé, het is mij om het even - de heksen zouden komen. Je bent te bruin te lief te zacht. Je hebt al bijna borsten. En als je toch langzaam loslaat van je lijmlaagje, zullen we de spijkers scherpen, zullen we je verzekeren van altijd-hier en nimmer elders. (want er zit één ooit actueel iets in, namelijk taugé! :bloos:) Maar misschien moet ik wel mijn 'waarom je mensen niet als huisdieren moet houden'-gedicht nemen? :O Edit: haha, verkeerd topic. :cool: Handig met al die verschillende topics over JDDV. :D Ik was mijn post al kwijt! Even verplaatsen. :O |
Allerlaaaaatste moment. En deze variant? Want ik voel me toch nog niet helemaal lekker over alles bij de vorige variant. :O
Een lente bloeit op in Sirte! Vroeg zonlicht doet de straten glanzen, aan de bomen hangen nieuwe vruchten, en alle mensen dansen. Want in Sirte bloeien de bomen van vlees, van jonge meisjesbenen. Aan de takken schommelen voetenreepjes de wind zucht langs hun tenen. Oh! De klamme straten kleuren rood, en over kogels kan men dansen, met opgetrokken voeten en ingetrokken schouders. Achter de muren grijnst de dood. |
Hm, hij voelt nog niet helemaal goed. Even nog verder puzzelen dan. Het voelt me te simpel, ergens, en het loopt niet.
|
Volgende, volgende, volgende.
Arabische lente In Sirte doet vroeg zonlicht de straten glanzen, haar bomen zijn met nieuwe vrucht behangen, en alle mensen dansen. Een lente bloeit op! Want in Sirte bloeien de bomen van jongemeisjesbenen, hun takken dragen het vlees, er schommelen zachte, lieve reepjes de wind zucht langs hun tenen. En oh! De klamme straten kleuren rood, en over kogels kan men dansen, met opgetrokken voeten en ingetrokken schouders. Achter de muren grijnst de dood. zouden ze nou ook googlen en dit topic vinden? :D En zouden ze dan denken 'jeetje, wat goed dat ze er langer over nadenk! je hebt wel van die mensen die meteen tevreden zijn, maar deze gelukkig niet!' :P En nu mis ik nog wat bij 'hun takken dragen het vlees'. |
Upperdenup om even het nieuwste schrijfseltje te delen. Het gíng ineens. :eek: Maar ik moet het wel nog schaven en één kern, in plaats van twee halve lulverhalen, geven enzo. :Y
(O ja, en mijn termen controleren!11! Of het überhaupt wel kabinet is enzo.) Een wat ongemakkelijk kabinet (Of: Aan Mario Monti) Heeft u wel eens geluisterd, naar statistieken, of die echt fluisteren en zo ja - hoe dan? Met hijgende stootje of zachtjes als geritsel terwijl ze onder je handen wegglijden. En die handen, mogen dat dan ook jonge handen zijn, met fijnere lijntjes waar water uit wegstroomt en geld nou ja, geld eigenlijk ook. Mag dat? En ze zeiden dat uw cijfers schreeuwen om aandacht maar ik dacht dat het probleem nu juist was dat ze zo stilletjes in een hoekje konden blijven zitten, liggen, hangen, terwijl ze van schaamte zo nu en dan wat rood aanliepen maar verder niets. Ik dacht dat ze fluisterden dus doen ze dat? Als je je oor ertegen legt? Klinken ze ook een beetje als de zee? En tot slot die stoelen dan, hoe zítten die? Zijn er geen politieke konten in gesleten, want zijn die bibsen van Italiaanse politici niet wat anders dan de uwe? Zit uw hele kabinet straks niet verschrikkelijk te wiebelen? Zo’n wiebelkabinet met rood aangelopen cijfertjes, dat lijkt me wel wat ongemakkelijk. |
Geweldig grappig. Het leest niet zo gemakkelijk, maar het wiebelkontenstukje is super! Trouwens, is het niet bipsen? In plaats van bibsen. Je moet er inderdaad nog wat aan schaven, zeker het eerste stuk, maar complimenten voor het einde!
|
bibs, bips. Hm, firefox helpt me niet uit de brand (haha, fire). Ik denk dat ik bibs schrijf omdat ik het van mijn juf Babs heb geleerd (kleuterjuf, je mocht nooit 'kont' zeggen, je moest 'bibs' zeggen), en ik Babs nog altijd met bibs associeer. Ik weet niet of het met een p moet. :O
Oh, volgens google kan beiden ook, waarbij bips de wat modernere variant is. Maar in mijn hoofd is het bibs en zo zou ik het ook net wat meer uitspreken, dus ik laat het zo staan. Al was het vanwege de kleuterjuf. Maar wat vind je er irritant aan lezen? De enters? Want die zijn ook irritant. :D Heel inspirerend, schrijven bij een korte regelbreedte, waarbij enters superwillekeurig zijn (dit was omdat ik eerst een andere opmaak in gedachten had en toen kwam ineens dit eruit en stonden m'n afstanden nog zo :P). (Ik kan natuurlijk ook zeggen dat het ongemakkelijke bij het thema van het gedicht past.) En o ja, ik wil dit dan doen als actueel gedicht in plaats van 'n ander actueel gedicht, dus ipv Arabische lente of mijn titeloos ding waarvan ik vermoed dat ik hem 'Ik kan niet meer huilen...' heb genoemd. Want daar ben ik bij beiden wat ontevreden over. :O En dankje voor je reactie! |
Babs-bibs, ja dan is het zeker goed :P
En ik denk dat het ongemakkelijke inderdaad door de regelafbreking komt. Maar het past ook wel bij het thema. Weet je al welke je wilt vervangen? |
Volgens mij moet ik één actueel gedicht voordragen (en dat mocht ook een nieuwe zijn), dus dan vervang ik beide. :Y
Ze zeggen er dit over: Citaat:
|
Versie 2!
Een wat ongemakkelijk kabinet (Of: Aan Mario Monti) Heeft u wel eens geluisterd naar statistieken? Ik dacht dat ze fluisterden, dus doen ze dat? Als je je oor ertegen legt? Klinken ze ook een beetje als de zee? Vloeken ze bij het behang? Bijten ze in de handen van uw vrienden, of zijn ze juist heel zacht en glad? Zegmaar, zo als kiezels op een strand. Hoe zee-ig zijn uw cijfers? Want met bergen kon men ze niet meer vergelijken. En als ze bijten doen ze dat dan (bij voorkeur) in diepgegroefde handen? Oude-mannen handen waarin het water blijft staan. En zitten de stoelen wel goed? Zijn er geen politieke konten in gesleten, want zijn die bibsen van Italiaanse politici niet wat anders dan de uwe? Zit uw kabinet straks niet verschrikkelijk ongemakkelijk te wiebelen? Had u niet beter, voor de zekerheid, wat bureaustoelen kunnen huren in de gangpaadjes kunnen zetten? Of bent u bang dat op rollende bureaustoelen uw kabinet straks gezamenlijk valt? Bent u niet bang dat uw ministers wiebelen? Dat uw cijfers van schaamte roodaangelopen in een hoekje verdwijnen? Bent u niet bang dat u te weinig mooie woorden kent om lege gaten mee te vullen, dat heel Italië straks ongemakkelijk wiebelt - dat het valt? |
Hier verspeel je je tijd aan? Oke (n)
Jammer want het had beter gekund |
Citaat:
|
Citaat:
|
| Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 16:36. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.8
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.