Depri ouders
 

Nou ik ben al een aardige tijd ziek(zie Lichaam en gezondheid). Zelf zit ik er een beetje doorheen. Maar nog vervelender is dat mijn ouders een soort van depri worden doordat ik al een hele lange tijd niet meer het meisje ben als ik eerst was. Lach minder enz.
Ze worden er zegmaar gek van dat elke keer als ik bijna beter ben er weer iets mis is.

Wat kan ik hieraan doen? Ik wil niet dat ze steeds depri/verdrietig zijn om mij.

Het is moeilijk, maar het is niet heel handig dat jullie je heen en weer zorgen maken zonder duidelijk te zijn. Je zult dus met ze moeten praten, aangeven wat jij ervan vindt en hoe zij het ervaren, en vooral hoe het voor beide kanten makkelijker kan worden. Laat ze bijvoorbeeld weten hoeveel je ze waardeert, ook wanneer het goed gaat.

Aan het einde van de dag zijn zij toch de ouders en jij het kind en blijven zij voor jou zorgen.

Dat doen we al, we praten er elke dag over. En we lachen soms ook wel enzo maar er blijft zo vaak zo'n depri sfeer omdat hun zich zorgen maken en ik me gewoon niet goed genoeg voel om blij te doen

Ik herken het wel eigenlijk. Maar hier wordt er uiteindelijk heel nuchter met problemen omgegaan en maken we er grapjes over. Ik weet niet hoe jouw ouders zijn, maar grapjes maken helpt hier enorm. Zo is het allemaal niet rot en vervelend maar kunnen we er ook gewoon om lachen.
Verder helpt heel veel praten. En niet alleen over de problemen maar ook gewoon over leuke dingen of dingen die wel goed gaan met je lichaam/ziekte.

Oh en het helpt ook wel als je met je gezin leuke dingen gaat doen. Ga een dagje naar een stad oid en maak er gewoon een leuk dagje van. Zo kom je een beetje uit die negatieve spiraal.

Hoe sluit ik deze topic?

Een topic kan alleen door een forumbaas (plus) worden gesloten.

Oh nou als de forumbaas het leest, hij mag weg!

hij is nog niet weg, maar bij mij is dat ook een tijd zo geweest, alleen is bij ons het probleem dat we er neit over praten.. Het kan wel, maar ik ben zelf gwn geen prater, en ben heel vaak bang gwst hun pijn te doen.. kvond ltijd dat ze het al druk genoeg ahdden met mij&mn broertje.. maarjaa uiteindelijk tog maar een brief geschreven.. heeftwel een beetje geholpen, kben neit meer depri amar praten erover doen we nog steeds niet..
Maar dat jij je zorgen maakt kank me heel goed voorstellen hoor, ouder van een (vaak) ziek kind zijn is ook niet gemakkelijk,, maar ze hebben het beste met je voorr, en wat er ook is ze zullen altijd moeite voor je doen! dat is wat ze mij hebben duidelijk gemaakt, en dat is ook so denk ik!