het schip verging (mening)
 

Jij brak mijn hart in tweeen,
zo onverwachts, en het deed pijn,
Lange tijd vaarden wij over alle zeeen,
het enige wat toen telde was ons samenzijn.

Trotseerde alle stormen elke windvlaag in ons bestaan,
in tijden van vloed en eb,
totdat die "ene" storm opkwam,
ik raakte verstrengeld in jouw web,
het hout van jouw schip verotte,
tot........ en geloof mij het duurde niet lang,
totdat jouw schip was vergaan

tweeen ... zeeen

dat komt me veel te gerijmd over... tis dat je doorgaat over schepen en zeeen, maar ik vind het beetje te makkelijk ofzo...

Kweet niet, geen hoogstandje