[(Heel) kort verhaal] Russische vliegvelden
 

Russische vliegvelden

Twee weken terug kwam ik Michael Jackson tegen bij het busstation.
Ik groette hem.
‘Hallo daar,’ zei hij, een beetje verlegen.
‘Was jij niet dood?’ vroeg ik.
‘Ja, eigenlijk wel.’
‘Je bent wel veranderd, zeg,’ zei ik. Dat was inderdaad zo. Hij had nu korte rode krullen en een hoop sproeten. Hij stond er ook een beetje stijfjes bij.
Micheal Jackson haalde zijn schouders op en zei niets.
‘Zeg, vertel eens,’ vroeg ik hem. ‘Hoe is het nou in hiernamaals?’
‘Niet zo bijzonder, hoor. Je moet vooral lang wachten. Ik heb uren in een wachtruimte gezeten. Alles ging heel langzaam, net als op Russische vliegvelden.’
Ik lachte vriendelijk om hem aan te sporen door te vertellen, maar hij was een beetje schuchter.
‘Is het nou waar dat je er in de hemel uitziet zoals wanneer je sterft?’ vroeg ik hem.
‘Volgens mij niet,’ zei hij. ‘Iedereen ziet er daar uit zoals hij er eigenlijk uit wil zien. In die wachtruimte zat ook een verre achterneef van me, die was altijd wel zelfverzekerd over zijn uiterlijk, dus die zag er nog hetzelfde uit. Maar hij herkende me niet.’
‘Goh,’ zei ik. ‘Jammer.’
Toen kwam z’n bus. We namen afscheid, hij slofte slungelig naar de bus toe en peuterde een kaartje uit zijn zak.

Die avond vertelde ik mijn vrienden in de kroeg over het voorval.
‘Hij is heel erg veranderd,’ vertelde ik. ‘Hij heeft nu rood haar en sproeten.’
‘Leuk voor hem,’ zeiden ze.
Ze bestelden nog een biertje.

Leuk, origineel, grappig!

- Je schrijft het als Michael, niet als Micheal
- uit ziet => uitziet
- z'n => zijn

De reactie van de vrienden is grappig, ik ging me toen pas afvragen hoe jij wist dat Michael Michael was, ondanks zijn andere uiterlijk. Leuk dat je dat niet uitlegt, daar zit ook de kracht van het verhaal: de gemoedelijkheid.

Ik vind hem ook erg leuk! Vooral dat stukje over zijn achterneef, en het einde. Grappig. :)

En welk subtiel verschil zit er dan tussen Michael en eh, Michael? ;)

En ik vond het leuk om te lezen! Grappig, vanwege de achterneef, het Russische vliegveld en gewoon, vanwege de verlegen roodharige Michael Jackson. En ook wel, tja, diep/interessant, zo van 'hoe zou ik er dan uit zien als ik in de hemel was? Zouden mensen mij herkennen?'-vragen. En oh, ik vond het tof dat het zo vanzelfsprekend was dat de ik-persoon Michael Jackson herkende, terwijl hij tóch anders was. Dat hij niet aan z'n uiterlijk herkend werd. Zonder dat ik het maar absurd en onrealistisch vond. Dus: leuk! :Y

Verbeterd (Y) Deed het vanzelf twee keer goed haha

Dat van Michael i.p.v. Micheal wist ik niet. :P Bedankt voor de reacties. :) Ik heb dit verhaal heel anders geschreven dan normaal, want ik had al bijna elke zin in m'n hoofd zitten.

Ik wilde nog hierop reageren! Ja. Ik vind het gaaf. <3

Erg leuk verhaal! :cool: (y)