Hartpijn…
 

Gevangen in een kooi.
Ik kan geen kant op.
Waar naartoe,
ik weet het niet.
Niemand luistert naar mij.
Verlaten, eenzaam, alleen de geluiden in mijn hoofd.
Tranen in mijn ogen.
Het doet erg pijn.
Ja, hartpijn mijn eigen pijn.

Niemand hoort mijn gezang.
Niemand ziet mijn mooie vleugels.
Ik voel geen wind meer.
Ik haat het, mijn vrijheid, mijn eigen ik.
Ik zing, het zal altijd blijven.
Niemand merkt mijn schoonheid,
mijn gezang dat in de verte te horen zal zijn.

snap de toegevoegde waarde niet van de kleurenletters maar nee.. ik vind het niks sorry..

tekst zelf is overigens wel ok...

mocht wel wat minder verschillende lettertypes though, misschien gewoon in tahoma, leest zo lekker... en die emoticon aan het eind stoort me heel erg...

Ik vind het wel potentie hebben.

Het is 'gezang dat', niet 'gezang die'. Als je het omdraait zul je het horen: dat gezang / die gezang.

Ik vind je eerste twee zinnen en laatste twee zinnen het beste. Probeer de rest van het gedicht ook eens meer in die stijl te zetten?

Bedankt voor de leuke reacties. Ik ben er blij mee!