Jullie zijn er niet
 

Zoekend naar warmte,
gezelligheid.
Zoekend naar een vader,
naar een moeder.

Het gevoel hebben
er alleen voor te staan.
Het gevoel hebben
dat ik bij anderen moet zijn.

Waar zijn jullie,
waar is mijn thuis?
Pap, mam,
waar zijn jullie,
waarom laten jullie me
zo alleen zijn?

Zelf op zoek,
op zoek naar wat ik nodig heb.
Waarom zijn jullie er niet?

Warmte is nu
een warme trui,
een mooi liedje,
een knuffel van
iemand anders.

Want jullie zijn er niet.

Zoooooooooooooooooooooooooo enorm herkenbaar!!!!!!!!!

Mooi...

*knuffiej*

Eend

Heeft dit toevallig betrekking op een bepaalde gebeurtenis. Daar doet het me wel een beetje aan denken. Naar mijn gevoel is dit iets van een "afscheidsgedicht"... Ik hoop voor je dat ik het fout heb...

Nee, dat niet. Het is meer ineens het besef, het moment dat het tot je doordringt. En misschien in bepaalde mate ook wel een afscheid, maar dan meer van de illusie.

meisjuh toch.. http://forum.scholieren.com/frown.gif

*slaat armpjes om Sanne heen* http://forum.scholieren.com/smile.gif

Dankjulliewel lieverds!
Fijn om te voelen dat jullie er wel zijn.

Kus en knuffel,
Sanne

er lijkt niet veel veranderd te zijn sinds vorig jaar he?
http://forum.scholieren.com/frown.gif

Jawel, is heel veel veranderd.
De situatie thuis is verslechterd, maar ik kan er nu beter mee omgaan, leer te luisteren naar mijn gevoel en het er te laten zijn. Ik zorg nu voor mezelf, en dat is een heel verschil met vorig jaar...toen brak ik mezelf alleen maar af.

En ik durf nu ook warmte bij anderen te zoeken....dat scheelt ook een hoop.

Het gaat dus twee kanten op....aan de ene kant slechter, andere kant beter...

Zolang je jezelf maar niet verliest...
Ik hoop voor je, dat het beter gaat...soon...