Verloren in de wind
 

Het is een gedicht dat ik eigenlijk nu net in 2 minuten heb verzonnen over hoe ik me eerst voelde en nu soms ook nog.


Alleen al door jou ogen
Aan het mooie zomerstrand
Kan ik jou beloven
Dat waar je ook beland
Ik je zal halen
Door weer en door wind
Over bergen en dalen
Tot ik je weer vind

De eeuwige nacht
En de sterren schijnen zwak
Zo voelde de kracht
Van toen jij mijn hart brak
De schittering van ons leven
Zomaar verloren in de wind
Wat ik nu ga beleven
Is waar ik wil dat het begint

Maar ik wil niet dat het verder gaat
Ik wil niet dit verdriet
Ik wil dat je weer met me praat
En over hoe je me verliet
Je bent voor mij de ware
Zonder twijfel zeg ik dit
Maar ondanks alle tranen
Weet ik dat mijn leven weer begint

cool man.