Jong en kinderwens
 

Hallo,
Ik ben 15 alleen zou nu graag al een kindje willen,
Alleen sommige denken van WAT NU AL, ja want dan heb ik ook nog tijd voor mijn kleinkinderen,
Dan leer ik die ook kennen, en zoveel heb k al niet aan mijn jeugd.
Ik mag nie uit gaan. Zoveel weg ook niet.
Meestal zit ik thuis of bij mn vriend$
Ik vind kleine kinderen ook zo leuk en schattig.
Mijn vriend gaat sws niet weg als ik kindje krijg alleen ik ben bang
Voor pijn maar ook weer niet.
En wanneer kun je het beste seks hebben als je kindje wil.
Voor of na de menstruatie?
Hopelijk helpt iemand mij.

Toen ik 15 was dacht ik ook dat ik graag een kindje wilde. Ik ben ontzettend blij dat ik geen actie heb ondernomen, want ik was er echt nog niet klaar voor. Ik ben nu heel blij dat ik niet een vijfjarige om me heen heb rennen. Ik geniet van mijn studie en ik reis ontzettend veel op en neer tussen mijn familie en het zou allemaal geen doen zijn met een kind. Hoewel ik natuurlijk als ik toen een kind had gekregen, geen studie had kunnen doen omdat ik mijn middelbare school niet af had kunnen maken. Misschien heb je nu het gevoel dat je niks aan je jeugd hebt, maar als je nu een kind krijgt heb je ook niks aan je studietijd en je sociale leven en wat dan ook.
Als je moederdingen gaat doen om andere moeders te ontmoeten, zullen ze allemaal zo twee keer zo oud zijn als jij, dus het zal lastig zijn om daar nieuwe vriendschappen mee te sluiten, en je kunt niet meekomen met je leeftijdsgenoten die geen kind hebben omdat die met heel andere dingen bezig zijn (neem ik aan). Ik zou er met je ouders over praten (die ongeveer zoiets zullen zeggen als ik) en er nog eens heel hard over nadenken.

Heb je al uitgezocht wat een kind kost? En hoe ga je dat betalen?

En daarbij, mijn oma heeft haar kinderen ruim na haar 15de gekregen en ik geniet ook al 23 jaar van haar en zij van mij. Beetje slap argument dus. Ik denk dat jij graag je liefde aan iets wil geven. Begin dus maar met een huisdier. Je bent nu nog een kind en helemaal niet in staat een kind op te voeden. Je hersenen zijn pas over 10 jaar klaar!

Als je kindjes leuk vindt en het idee hebt dat je tijd te veel hebt, is het dan geen idee om te gaan babysitten? Je ouders kunnen al hun kennissen met kleine kinderen zeggen dat ze jou mogen vragen als ze oppas nodig hebben en je kunt ook bij al je buren met kleine kinderen aanbellen om te zeggen dat je graag wil babysitten.
Dan heb je wat meer te doen én je kunt leuk met kindjes spelen, en dan kun je de grote verantwoordelijkheden nog een paar jaar laten wachten.
Want echt, ook als je op je 20e kinderen gaat krijgen zul je je kleinkinderen nog wel meemaken hoor, gemiddeld worden mensen 78 jaar ;)

Als je een kind gaat broeden zonder medeweten van je man, weet dan wel dat hij het recht heeft om je te slaan.

Het feit dat je om kwart voor vijf 's nachts, in een normale schoolweek hier dit gaat posten zegt veel over je psychische gesteldheid. Misschien moet je jezelf eerst ontwikkelen voor je aan kinderen gaat denken.

Want stel jij bent zelf die baby, dan heb je toch liever een ontwikkelde vrouw van 25 als moeder dan een meisje van 15 die 'kindjes erg lief en leuk vindt'.

Nou ik heb geen pygiatrische problemen hoor want, het feit is dat ik tot woensdag sws vrij heb van school.
En ik kon totaal nie slapen en dat heb k wel vaker.

Jammer dat dat het enige is waar je op reageert.
Ik zou graag willen weten hoe jij van plan was een kind te financieren. Kun je al voor je eigen onderhoud betalen?

Een beetje goede moeder zorgt ervoor dat ze haar zaakjes op orde heeft voor ze aan een kind begint.

Puur praktisch gezien; hoeveel denk je dat een kind kost? Hoe ga jij aan dat geld komen? Nu zorgen jou ouders voor jou, verwacht je dat zij ook alles voor je kind zullen betalen etc? En hoe ga je het combineren met school? Dat is nog maar het begin van allerlei praktische zaken waar je rekening mee moet houden...

Verder inhoudelijk over wat je zelf zegt; denk je dat het een goede basis is om een kindje te krijgen omdat je nu niet uit mag etc? 'Ik mag niet veel, dus ja, dan maar een kindje' lijkt me niet echt een goede denkwijze... Over een paar jaar kun je op jezelf gaan wonen en bepaal je zelf of je uitgaat of niet, met een kind wordt dat heeel lastig (en zul je waarschijnlijk ook nog langer afhankelijk van je ouders blijven).
Het feit dat je later je kleinkinderen zal kunnen leren kennen, lijkt me ook geen argument om nu al kinderen te krijgen. Mijn moeder was 27 toen ik werd geboren en ik heb een prima band met mijn grootouders, ik ben nu zelf bijna 27 en in verwachting van mijn eerste kindje; mijn grootouders zullen dus ook hun achterkleinkind nog meemaken. Daarvoor hoef je niet al op je 15de kinderen te krijgen.

Ik vind verder wat Sarah zegt wel heel goed; ga op zoek naar oppaswerk! Er zijn vast genoeg mensen in de buurt die regelmatig een oppas nodig hebben. Zo kun jij ervaring op doen met kinderen, zonder dat je er van alles voor moet opgeven. En dan heb je meteen nog wat te doen ook!

Je uitspraken geven mij niet echt een volwassen, evenwichtige indruk.

"zoveel heb k al niet aan mijn jeugd."
"ja want dan heb ik ook nog tijd voor mijn kleinkinderen,"
"Nou ik heb geen pygiatrische problemen hoor want" (ik had het over psychische gesteldheid, meer als in het psychische gedeelte van volwassen worden. Weten dat je ritme en biologische klok heel belangrijk is als school er weer aankomt en jezelf daar ook aan kunnen houden)
Zie dit niet als een aanval o.i.d.

Ik vind het heel bijzonder dat je iets wat je wilt helemaal uitgedacht hebt en je hebt het blijkbaar heel goed overwogen. Maar dat neemt niet weg dat ik het afraadt.

Je kunt pas wat betekenen voor je baby als je wat ouder en volwassener bent. Daarnaast komen nog de financiele aspecten. Luiers alleen nemen zoveel kosten met zich mee. Daarnaast onderdak, (je ouders kunnen dit bieden, maar dan is het wel zo eerlijk om het met ze te overleggen) voeding, onvoorziene kosten enz.

Doe het voor niet, voor jezelf, maar ook voor je baby. De tijd komt nog=)

Een kind met een kind? geen goed plan, lijkt mij.

Zowiezo, het is ook best wel slecht voor je
je bent volop in de groei en een baby baren kost heel veel energie
Wat ten koste gaat van je ontwikkeling.
Maar ik ben het ook helemaal eens met de met de mensen boven mij

ik heb de topictitel even aangepast omdat de titel wel wat moet zeggen over de inhoud van het topic.

Of je er klaar voor bent of niet, is iets waarvan ik vermoed dat we je niet digitaal kunnen overtuigen. Jij voelt dat je er klaar voor bent en hoe hard wij ook roepen dat je nog maar 15 bent en dat je die verantwoordelijkheid niet kan dragen, je kent ons niet dus veel zul je je er waarschijnlijk niet van aantrekken.

Maar misschien kunnen we je wel helpen met de praktische zaken waar je eerst over na moet denken.
- Breng eens in kaart voor jezelf hoeveel een kindje kost. Zoek dus alles op, hoeveel (en wat) eet een kindje, hoeveel kosten luiers en hoeveel moet je er daarvan hebben, hoe snel groeit het uit z'n kleertjes, wat kost een kinderkamertje, etc.
- Breng eens in kaart wat jouw inkomen is, waar je recht op hebt als je moeder bent en wat je vriend kan bijdragen in het geheel.
- Bedenk ook eens wat je zou willen als je een kindje hebt qua huisvesting. Wil je bij je ouders blijven wonen en vinden zij dat ook goed? Wil je vriend ook bij zijn kind wonen en vinden je ouders het wel goed dat hij dan bij jullie intrekt? Of moet je dan een eigen huisje gaan regelen: hoe doe je dat en hoeveel kansen heb je daar op? Kun je dat betalen, wat kost het eigenlijk om op jezelf te wonen (verzekering, eten en drinken, gas water licht, huur, kleding, etc)
- Wat zou je (als je oud genoeg bent om dat te mogen van je ouders) graag willen qua uitgaan? Wil jij eerst nog ontdekken hoe het nachtleven eruit ziet, wil jij eerst nog regelmatig dronken kunnen worden, wil je tot diep in de nacht de sterren in het park gaan bekijken met je vriendje, wil jij nog vaak naar je vriendinnen toe? Kan dat allemaal als je een kindje hebt, of moet je dan altijd oppas regelen? En hoeveel kost een oppas, kan je dat betalen?

ik had ook zoiets rond die leeftijd, ik wou perse een kindje (was juist tante geworden), maar nu, dat het kindje ouder is, besef ik dat het echt lastig is om voor een kindje te zorgen. ik heb ook een vakantiejob gedaan in een kinderopvang, en ik weet nog dat ik elke dag thuis kwam en zei: ' ik zou dit echt nog niet kunnen'. je moet nog naar school, misschien verder studeren, eens je een kind hebt gaat dit allemaal veel moeilijker/langzamer... hoe zul je alles betalen? ben je wel zeker dat iedereen je zal blijven steunen? wil je geen andere dingen in je leven? misschien kan je babysitten? eens je vast babysit op een kindje raak je ook wat gehecht :-) of idd zoals ik hier lees een huisdier? mijn moeder kreeg m'n broer toen ze 20 was, ze trouwde op haar 18e. op mijn leeftijd nu. ik zou me er niet kunnen bij inbeelden dat ik hier in een kleed zou staan voor het altaar ofzo, ik ben daar totaal nog niet klaar voor! je lichaam zegt naar het schijnt vanzelf wanneer het ECHT klaar is voor een kind. op je 15e is je lichaam ook nogniet volledig volgroeid , en dan krijg je dus meer last van je zwangerschap & erna. wacht nog even tot je 18 bent, en overweeg dan eventueel of je al een kindje zou willen (al vind ik dat persoonlijk ook al vroeg, maar dat ligt natuurlijk uiterst persoonlijk. sommige mensen kunnen het wel...)

15 en dan kinderen willen? nou zou eerst zeggen maak lekker je school af, zoek een goed betaald baantje en denk er dan nog eens overna. Kinderen krijgen is misschien leuk, maar je moet ze ook onderhouden, ze kosten geld, jij & je vriend zijn er misschien klaar voor maar je ouders denken er vast anders over. Trouwens wie zorgt er voor het kind als jij nog je VMBO/MBO diplomaatje nog moet halen? Waarschijnelijk krijg je later ook spijt van je besluit. En stel je vriend zegt bij maand 6 van je zwangerschap *sorry ik zie er toch van af* dan zit je toch echt met de gebakken peren.

Lijkt mij om eerlijk te zijn een zeer dom plan.

na de menstruatie heb je sneller kans om zwanger te zijn. stond op google

Want alles wat "op google staat" is waar.

Wat nu al

Wacht gewoon nog maar eventjes. Verder 'zie mensjes boven mij'.

Wat kun jij een kind nu bieden?

k lees alleen maar redenen om het niet te doen.
Je zegt ik wil een kind omdat ik nu toch geen jeugd heb, ik ik ik.. best egoistisch maar logisch voor iemand van 15 maar dat geeft aan dat je nog lang niet volwassen bent en in staat bent om een kind op te voeden.

Oh no she didn't!
Ik zou gewoon een hond nemen of een ander huisdier dat veel aandacht vraagt.
een 15 jarige kan onmogelijk een kind bieden wat het nodig heeft en de last zal op de schouders van je ouders of familie vallen. Denk aan inkomen, huisvesting, verzorging, school!
Ik zou er over een jaar of 7 nog eens over nadenken.

http://www.youtube.com/watch?v=IkUf6q3cyfE

Ik weet niet hoe het komt, maar volgens mij hebben veel meisjes die een jaar of 15 zijn daar last van...
Het lijkt mij in elk geval een bijzonder slecht idee...