Ze liep geërgerd over de onzorgvuldig gelegde klinkers, met haar ijskoude handen in de zakken van haar met bruin gestreepte lange zwarte winter jas.
Ze trok haar sjaal wat verder over haar mond en liep stevig door op haar lange zwarte laarzen.
Nerveus keek ze op haar horloge, ‘bijna half acht’ dacht ze terwijl ze door de licht verlichte straat tuurde.
De bus zou normaal om kwart voor acht langskomen, maar je wist het maar nooit met dat onberekenbare weer.
Plotseling stopte ze, zonder reden keek ze om zich heen, nerveus spitste ze haar oren en luisterde naar haar omgeving.
Ze dacht iets gehoord te hebben, maar zoals gewoonlijk zal het wel weer haar verbeelding zijn geweest.
Dan maakte ze zich weer druk terwijl en natuurlijk niets aan de hand was.
Terwijl ze rond keek merkte ze dat er, in tegenstelling tot andere dagen niemand over straat liep, ze zuchtte en blaasde een wolkje warme adem uit, ‘misschien toch eerder dan normaal?’ dacht ze nerveus.
Ze haalde haar handen door haar lange bruine haren, ze besloot kalm te blijven en liep een pasje harder, toen ze eindelijk bij de halte aan kwam stond er in koeien letters op een sneeuw wit blaadje:
‘Vandaag rijden wij niet wegens stakingen, Excuses voor het ongemak.’
Ze zuchtte nogmaals, had ze kunnen weten ze hoorde het laatst nog op de radio toch weer vergeten, ‘pap en mam hebben ook niks gezegd’ dacht ze geërgerd.
Ze haalde haar handen uit de zakken van haar zwarte met bruin gestreepte jas en wreef ze over elkaar heen.
“ en nu?...” vroeg ze nerveus aan zichzelf, ze had een grote angst om te laat te komen, maar dit was toch niet haar schuld? Of wel? Misschien als ze vanmorgen eerder was opgestaan had ze tijd gehad om het nieuws te zien.
Ze haalde haar schouders op en schudde haar hoofd, ze probeerde kalm na te denken over wat ze nu zou moeten doen terwijl ze terug richting huis liep.
‘ pap.. misschien kan pap me naar school rijden, hij is toch vrij vandaag? Of morgen pas? ’ vroeg ze zichzelf af terwijl ze door de verlichte straat liep.
Ze besloot door een speeltuintje in de buurt te lopen, ‘des te sneller des te eerder ik op school ben’ dacht ze terwijl ze door het donkere speeltuintje liep, ‘misschien was het toch beter als ik de langere route had genomen ’ dacht ze bij zichzelf.
Het was er erg stil, en een beangstigend gevoel bekroop haar, ‘altijd verkeerde keuzes..’ dacht ze terwijl ze nog een pasje hoger liep, ze bleef naar de grond kijken wat ze wel vaker deed, ‘geen oogcontact maken met vreemde mannen.’ hoort ze haar moeder nog zeggen.
Ze schudde haar hoofd, “ moeders ook..” zuchtte ze, tot ze plotseling een akelig geluid door haar oren naar binnen sloop, ze stopte en keek vlug om haar heen, weer.. ze hoorde het weer.
Ze hoorde iemand iets mompelen van achter haar, geschokt draaide ze zich om.
Er stond een knul van ongeveer één meter zeventig groot voor haar, hij leek schouderlengte lang zwart haar te hebben, z’n gezicht zag er niet bepaald ‘zuiver’ uit, één lok bedekte zijn linker oog, ze keek geschokt naar zijn handen.
“ bloed? ” zei ze zacht terwijl ze geschrokken achteruit liep. ‘moordenaar ’ ging er door haar hoofd.
Er was maar een uitweg, ze draaide zich snel om en rende naar de dichtstbijzijnde uitgang, ‘brandgang’ dacht ze hijgend en puffend terwijl ze zo snel rende als ze kon, terwijl de knul haar achterna riep, maar ze leek het al niet meer te horen. ‘ ..moet hier weg, ik heb niks gezien ’ dacht ze terwijl ze harder begon te rennen tot ze eindelijk het einde van de brand gang zag.
Ze zuchtte opgelucht, ze rende naar huis en bonsde angstig op de deur. “ pap. mam.” schreeuwde ze, al snel ging de deur open, haar moeder stond slaperig in de deur opening in haar roze pyjama.
“ Lieverd? Wat doe jij hier? Ben je iets vergeten? ” vroeg haar moeder geschokt, toen ze haar uitgeputte dochter van top tot teen bekeek.
“ Uhm nee, ik- de bussen rijden niet ze staken. ” zei ze snel, terwijl ze naar de grond kijkt, ze had graag willen vertellen wat er gebeurd was maar wat als die knul nou wist waar ze woonde en ook achter haar en haar familie aan zou komen.
Ze schudde het van zich af, “ Oh lieverd ” haar moeder begon “ ik zal je wel naar school rijden ” zei ze terwijl ze de metalen auto sleutels uit de lade pakte en in haar pyjama naar buiten stapte.
Haar moeder wreef over haar rug, “ Lieverd, je moet het vast koud hebben zo lang in de kou te hebben gestaan, je trilt helemaal.” zei haar moeder bezorgt.
Ze knikte, “ Ja.. dat is het mam.” zei ze terwijl ze een lach op haar gezicht probeerde te vormen.
De hele rit naar school bleef het stil terwijl op de achtergrond de radio een paar van haar favoriete nummers draaiden.
Eenmaal op school aangekomen stapte ze snel uit de auto, “ bedankt mam.” zei ze opgelucht terwijl ze de deur dicht sloeg en door de grote school deuren rende.
Ze rende trap op en trap af richting haar kluisje, ‘487’ dacht ze, ze greep haar sleutels en drukte ze in het slot met trillende handen, ze pakte haar boeken, stopte haar jas weg en draaide de deur op slot.
Ze rende de trap weer op en keek op haar horloge, ‘tien voor half negen, nog steeds op tijd’ dacht ze terwijl ze de volgende trap op stormde.
Al snel zag ze haar vriendin zitten op de verwarming bij een groot beschilderd raam.
“ goeie morgen Kyra ” riep haar vriendin vrolijk, “ ‘morgen Daphne ” zei ze iets minder vrolijk terug, terwijl ze een plekje naast Daphne in nam.
“ vanwaar zo laat? Jij bent altijd zo vroeg, ik dacht dat er iets ergs was gebeurd. ” zei haar vriendin een beetje bezorgt terug.
“ oh, ik wist niet dat de bussen niet reden..” zei ze haperend terug. ‘ ik kan niemand vertellen wat er gebeurd is. ’ dacht ze snel.
“ natuurlijk, dat wist jij weer niet, mevrouw zat weer niet op te letten. ” zei Daphne terug terwijl ze haar lange rode haren naar achteren gooide.
“ ach ja je bent op tijd, en weet je? ” begon Daphne, “ nou nee? ” zei Kyra terug met een geforceerd lachje, “ hij komt dit weekend bij me langs. ” zei ze blij terug.
“ nou dat is ook voor het eerst in een jaar, hoe lang zijn jullie nou al samen? Twee jaar? ” zei Kyra een beetje spottend terug, terwijl ze opstond en de tas over haar schouders gooide.
“ nou uh.. ja twee jaar maar hij woont helemaal in Zuid-Duitsland, dus het is niet alsof hij elke dag langs kan komen.” zei Daphne beledigd terug, terwijl ze ook op stond en haar tas op haar rug bond.
Kyra knikte, “ leuk voor je, dus we kunnen dit weekend niks leuks doen? ” zei ze terug.
“ nou nee? Wou je dat dan? Misschien kunnen we met zijn drieën en neemt hij wel een leuke vriend mee ” zei ze vrolijk terug terwijl ze haar vriendin in de zij porde.
“ nee dank je, ik hoef niet al jullie kleffe gedoe te zien, en trouwens ik heb echt geen tijd voor nog een persoon om me heen, zullen we gaan? ” zei Kyra terug terwijl ze richting het klas lokaal begon te lopen.
“ wat heb jij opeens? De bel ging helemaal niet. ” Kyra hield haar schouders op en liep stevig door.

“ Wauw die eerste twee uren waren slopend, ik dacht dat die vent nooit z’n mond zou houden.” zei Daphne terwijl ze naast Kyra begon te lopen.
Kyra knikte haar hoofd, “ ja.. ik zie je zo wel ” antwoorde ze terwijl ze snel de trap af stormde en een setje nieuwe boeken pakte ze liep zo snel mogelijk de trap weer op en probeerde een plekje bij de verwarming te veroveren.
‘gelukt’ dacht ze terwijl ze zichzelf rustig op de prettig verwarmde verwarming plaatste.
Ze keek naar de trap en zag haar vriendin in haar rokje met legging en zwart kanten jasje met een wit shirt eronder naar beneden lopen, haar lange rode haren en bruine ogen pasten perfect bij elke outfit die ze droeg.
Ze keek naar beneden, zelf droeg ze nooit dat soort dingen, ze droeg een spijkerbroek en een rood t-shirt met groen vest erover, zelf had ze lange bruine haren en bruine ogen.
Ze lachte in zichzelf, haar vriendin liep gehaast naar haar toe, “ die stomme eerste klassers ook, doen er uren over bij die kluisjes.. ” begon ze.
Daphne kon uren tegen haar aan praten, waarschijnlijk ook de reden waarom ze vrienden waren geworden, eigenlijk waren ze tegenpolen, Daphne was erg druk, open, aardig en wist haar mondje te roeren, Kyra was in tegenstelling tot Daphne vaak wat rustiger, ook wel aardig maar wat geslotener, Daphne was haar enige vriendin sinds ze op school kwam, op de een of andere manier klikte het meteen.
Kyra knikte als reactie op alles wat ze zei terwijl ze diep in gedachten verzonken was, tot ze plots geschokt op keek, en ze starend keek richting de grote school deuren, een groepje jongens stond bij elkaar.
“ het is hem..” fluisterde ze, ‘ hij lijkt sprekend op die knul van vanmorgen ’ dacht ze terwijl ze hem van top tot teen bekeek.
Hij had hetzelfde schouderlengte lange zwarte haar, z’n ene oog verscholen achter één pluk haar, hij droeg een spijkerbroek, die perfect om zijn middel en benen paste, met daar over een lange jas.
“ hem? Vind je alweer een ander aantrekkelijk? ” vroeg Daphne terwijl ze opstond, “ nou lopen dan hé voordat iemand anders hem pakt. ” zei ze vrolijk.
Kyra schudde haar hoofd, “ hij had blo- ” begon ze, totdat ze doorhad waar ze mee bezig was kapte ze zichzelf af ‘ niemand komt erachter ’ zei ze tegen zichzelf, “ ja je hebt gelijk, uhm misschien als hij een keer alleen is. ” zei ze nerveus terug terwijl ze opstond en haar tas pakte, ze werd nerveus toen ze merkte dat hij haar gezien had, nu had ze het zeker verknald.
“ oh hij komt naar je toe, wat een service ” zei Daphne terwijl ze Kyra in haar zij porde en haar een knipoog toe schoot. “ ik ben even naar het toilette ik zie je straks wel bij de les.” zei ze snel voor ze weg snelde.
“ wacht ik moet ook- ” probeerde Kyra haar vriendin na te roepen, maar ze leek genegeerd te worden.
‘ bedankt.. ik zie het al voor me ‘meisje dood op school gevonden’ ’ een rilling ging over haar rug toen hij dichter bij kwam, ze probeerde haar angst weg te slikken, z’n doordringende bruine ogen leken door haar heen te kijken.
“ wij moeten praten.” zei hij strak en kortaf, de toon beviel haar niet, maar het klonk nogal boos en agressief op zo’n toon waar iemands leven vanaf hangt, waarschijnlijk het hare.
Kyra slikte voor de laatste keer en knikte onvrijwillig, “ goed dan..” zei ze stotterend terwijl ze zichzelf weer op de verwarming plaatste.