synesthesie, personificatie of metonymia
 

Hallo allemaal,

Na tijden weer eens een bericht van mij, ditmaal met een vraag over een Nederlands gedicht.
En welteverstaan een van J. C. Bloem, te vinden onder de naam insomnia.
Alles goed en wel, en met dank aan de vele analyses hiervan op internet, waaronder hier, ben ik al een heel stuk verder gekomen met het analyseren.
Morgen heb ik een SE hierover, maar een klasgenoot en ik zijn er nog niet uit wat de volgende regel zou moeten zijn:

'En het leven vliet gelijk het vlood’

Na al ons analyzerende 'talent' zijn we er echter niet uit of dit een metaforische vergelijking, een metafoor, synesthesie, personificatie, of een metonymia is...
Hopelijk weet een van jullie dit wel....
Feit is dat het leven niet kan stromen, maar daarmee houdt het begrip wel zo'n beetje op.

Graag zouden we van jullie horen wat het is, zodat we morgen het SE met een gerust hart kunnen maken.

Gr, Erweka

het is geen van allen.

het is niet eens beeldspraak.

de dichter trekt gewoon zijn oude vocabulaire uit de kast.

hij wil met de zin zeggen dat het leven wel zijn gangetje gaat en de dood er alsnog toch op volgt.


gr aron ;)

@ Kaasisdebaas: Wat je zegt is op zich niet zo raar, het is inderdaad een oud gezegde, maar je kunt het niet letterlijk opvatten, de tijd kan immers niet vlieden/ stromen, dus is het enige vorm van beeldspraak. Temeer hij het gebruikt om iets duidelijk te maken, maar niet letterlijk.

Gr, Renze

je hebt gelijk: "In de derde regel van de eerste strofe is beeldspraak te zien: En het leven vliedt gelijk het vlood. Het leven kan niet stromen."

dus personificatie lijkt mij

gr

Oke, heel fijn!

Renze

edit: zit er in de tweede strofe eigenlijk een retorische vraag?

Hoe onmachtig klinkt het schriel 'te wapen',
Waar de levenswil ten strijd mee noodt,
Naast der doodsklaroenen schrille stoot,
Die de grijsaards oproept met de knapen.

jazeker, dit is een retorische vraag in het kwadraat!
het gaat erom dat je je niet om de dood heen kunt 'vechten'
heb jij nog meer metaforen kunnen vinden?

gr

(11) ‘schoot’ is een metafoor. De schoot staat dan voor de buik waarin het kindje groeit.
(14) ‘wieg’ een metafoor in de betekenis van ‘leven’ en ‘het graf’ de betekenis voor ‘de dood’.
…………
(3) ‘en het leven vliedt gelijk het vlood’ Het leven kan niet stromen.
De hele tweede strofe is eigenlijk een vergelijking, een vergelijking met een oorlog. (7) het is een trompetstoot van de dood, niet van de oorlog. Het einde nadert. (8) ‘Die de grijsaards oproept met de knapen.’ Ofwel, oud en jong worden de dood in geslagen.
De derde strofe is een vergelijking met de vierde strofe. Het begint met ‘evenals’. Bij je geboorte ben je al gedoemd om dood te gaan. Een kind is zwanger van de dood. Zou beeldspraak kunne zijn, maar is werkelijkheid. Wel negatief.
(14) samentrekking, het laat delen weg, maar is ook een vergelijking. Het staat als (x : y).
Wieg: graf
Paren: dood


Dit is alles wat ik er in heb kunnen vinden....

Maar bij eenn personificatie draait het om het weergeven van een abstractum als een levend wezen.
Is een rivier (waarmee het leven door het gebruik van het ww "vlieden" impliciet vergeleken wordt) een levend wezen?

Je hebt gelijk, dat vroegen wij ons ook al af, maar ik heb het er toch maar op gegokt. Weglaten met benoemen in het SE leek me ook geen goed plan.