Eerlijkheid op Psychologie.
 

Ik lees hier eigenlijk al jaren af en toe topics, maar ik reageer vrij weinig, omdat ik bang ben dat ik meteen geband word wanneer ik te eerlijk ben. In hoeverre mag je eerlijk zijn op dit forum?

Wat mij vooral opvalt is dat er bijna nooit iemand is die "negatief" reageert op een post en/of topic. De politieke correctheid straalt er over het algemeen vanaf en het lijkt alsof niemand wil (of durft te) zeggen dat iemand zich "verdomme eens niet zo moet aanstellen en moet ophouden met het gewhine."

Om even een paar voorbeeldjes te geven:
Deze post zorgt ervoor dat ik haar gigantisch wil bitchslappen en bijvoorbeeld dit topic is zo ontiegelijk dramatisch dat ik niet meer wist of ik er nu om moest janken of lachen. :o En dan is er nog dit topic - en die spreekt voor zich, lijkt mij..

Het liefst wil ik er dan ook op reageren. En dan soms inderdaad alleen met een ":D" of een ":facepalm:" (want soms is het ook niet meer waard), maar af en toe ook wel met een serieuze post waarin ik uitleg dat iemand zich niet zo moet aanstellen en dat je met zo'n houding ook niet echt iets opschiet.

De drama is soms niet te genieten en ik verbaas me er telkens over dat er zo'n cultuur is van *handjevasthoudt* en "awwwww :(" - terwijl ik het idee heb dat sommige mensen (lees: niet allemaal dus) veel meer baat hebben bij een reality check en dat je echt niet altijd maar lief en aardig hoeft te blijven.

Oh en waar ik ook zo'n hekel aan heb zijn al die mensen die te pas en te onpas het woord "depressie" of "depressief" in de mond nemen. Houd daar toch eens mee op, man. Mensen die echt depressief zijn zullen je dat in dank afnemen. Ik voel me ook wel eens kut, maar het is niet het einde van de wereld. Jezus. En "booohooo, iemand vindt me niet aardig" - Shit happens. Of "amamam ik ben dertien en mag niet uit van pappie en mammie" - Je bent dertien, wat verwacht je dan? Of "niemand begrijpt me, de hele wereld is tegen me, ik voel me nergens op m'n plek :(:(" - ja, ehh, je kunt ook overdrijven hoor. :rolleyes:

Ach, misschien komt het omdat ik vrij allergisch ben voor (onterechte) drama en daar is er hier veel van te vinden. Maar goed, een discussiepuntje dan:

Moet je hard en eerlijk kunnen zijn door iemand keihard met de realiteit te laten botsen ("snap out of it!") of is de dramatische, zachte, lieve aanpak beter?

Disclaimer: Ik heb het dus niet over iedereen of over ieder topic.

Ik ben zelf meer fan van een hardere en eerlijkere aanpak. Maar dat is omdat ik weet dat dat bij mezelf meer helpt dan mensen die 'aaawwww' tegen me zeggen. Tuurlijk, soms ben je ook wel even klaar met zo'n eerlijke aanpak, en ik vind dan ook dat je best een keer een avond mag hebben dat je alleen maar huilt dat het allemaal zo kut is. Maar daarna moet je ook weer gewoon doorgaan. En soms heb ik ook wel het idee dat mensen problemen zoeken. Als ik eerlijk ben betrap ik mezelf daar vaak genoeg op. En dan werkt het vele malen beter om iemand gewoon bij wijze van spreke in zijn gezicht te slaan en gewoon keihard de waarheid te vertellen. Nee, dat is niet altijd leuk, maar het werkt imo wel het beste.

Ja luister. Ik voel me ook wel eens kut. Ik heb ook wel eens een jankbui. Ik heb soms ook avonden dat ik mezelf lekker opsluit en niets van de wereld wil meekrijgen. Dat is normaal, iedereen heeft daar wel eens last van. En als mijn beste vriendin een avondje wil uitjanken en zeuren, dan mag ze dat absoluut doen (en vice versa ook), maar het moet niet iedere dag zo zijn. Als mij zoiets overkomt dan denk ik bij mezelf "ach, ik voel me kut" en dan accepteer ik dat, blijf er even lekker een paar uur in hangen en dan is het voorbij. Meer is het ook niet. Ik heb echter vaak het idee dat mensen de kleinste dingen opblazen tot iets dat niet eens bestaat en er vervolgens een heel drama van maken.

Je voelt je kut. En dat is het dan ook. Het is niet meteen een depressie, de hele wereld heeft niet ineens een hekel aan je, en je hele leven is niet opeens kut. Ik snap gewoon niet dat mensen het zichzelf zo moeilijk maken. :o

Klopt. Ik denk dat zo'n 90% van de problemen die in topics naar voren komen opgelost kunnen worden door een flinke draai om de oren van de TS. Het is inderdaad tergend als mensen met termen als depressief slingeren zonder dat ze enig idee hebben wat dat precies inhoudt.


Wat me ook opvalt op psychologie is het gemak waarmee wordt doorverwezen naar professionele hulp. Ik kan me niet aan het gevoel onttrekken dat het voor iedereen beter is als er eerst wordt getracht iets zelf op te lossen.

Maargoed, lekker eerlijk zijn en vooral niet te makkelijk schouderklopjes uitdelen (Y) Alleen facepalmen is verleidelijk, maar ik denk dat het nog beter is om de TS in dat soort gevallen te wijzen op zijn/haar aanstellerigheid.

Ik denk dat eerlijkheid, hoe hard ook, soms wel op zijn plaats is. Juist bij verhalen waar de drama er zo dik bovenop ligt omdat het misschien niet eens altijd met opzet zo gedaan is, maar omdat die persoon echt is gaan denken vanuit zijn situatie van dat alles hem tegenzit, zich almaar zieliger gaat voelen en niet meer inziet dat hij er zelf wat aan kan veranderen. En dan kan diegene toch juist geholpen zijn met de nuchtere kijk van iemand anders op zijn situatie? Maar omdat het zo unhappy klinkt, neigen de reacties misschien naar een troostende 'ahhww' ondertoon.

Jouw posts zijn vaak scherpzinnig, ad rem. Maar ik denk dat de bewoording dan het verschil maakt tussen een botte of spottende reactie en een neutrale reactie die zegt waar het op staat. En steunende reacties kunnen ook helpen, maar in the long run heeft diegene er als hij er echt zelf uit kan komen, meer aan als hem dat ook gezegd wordt. En dan misschien zonder de :D's en :facepalm:'s

Hmm, bij mij werkte het destijds juist dat iemand me eens vertelde dat er wel een probleem was, omdat ik alles zelf nogal bagatelliseer. Maargoed, ik open dan ook geen topics op psych. Ik denk dat de mensen die dat wel doen, soms best eens baat kunnen hebben bij een eerlijk antwoord. Maar meer omdat een andere kijk op de dingen helpt. Dus bij mensen die hun problemen bagatelliseren, dat ze wel een probleem hebben, en bij mensen die denken dat iedereen tegen hen is en alles fout gaat, dat het vooral hun houding is bijvoorbeeld.

Volgens mij heb ik het eerder ook wel eens gezegd, maar ik denk op zich dat het bij sommige mensen wel goed zou zijn als ze eens wat minder zouden dramatiseren, maar dat bereik je mijns inziens niet met facepalms ed. Als ik naar mijzelf kijk toen ik in mijn dramatische puberteit periode zat, dan werd ik alleen maar pissig, defensief en kreeg ik nog meer 'zie-je-wel-niemand-moet-mij gedachtes/uitingen' van dat soort reacties. Dat immer elkaar steunen werkt dan nog slechter hoor, begrijp mij niet verkeerd. Ik denk dat psych al heel wat verbeterd is op dit punt door de jaren heen.

Duss, ik denk dat neutraal reageren meer helpt en voorbeeld functies helpen denk ik ook goed (daarbij helpt dit topic ook denk ik!).

Hulde voor dit topic.
Kan de beginpost niet eens in het lucht je hart topic geplaatst worden. En dan weer telkens bovenaan elke pagina?

De mensen die hier veelvuldig komen, hebben voor 99% allemaal maar 1 probleem: ze zitten te navelstaren. En ze vinden het prachtig om te wentelen in zelfmedelijden, want dat is makkelijker dan de deur uitgaan, en te leven.

Maar ja, eerlijkheid wordt door deze mensen dan ook niet op prijs gesteld. Dus ik denk dat je het evengoed kan laten

Persoonlijk vind ik dat je gewoon eerlijk mag zijn en niet bang hoeft te zijn voor een ban. In real life zal je waarschijnlijk ook zeggen wat je denkt, en zal je ook geen medelijden tonen als iemand zielig bij je komt doen zonder dat daar echt een rede voor is. Dit doe ik zelf ook: ik ga niet om mijn punt heendraaien en ik zal gewoon zeggen wat ik denk tegen vrienden. Op het forum moet dit ook kunnen dus. Wel vind ik dat je je mening niet moet vormen door ':facepalm:' en ':d', maar gewoon (subtiel) in woorden uit moet leggen omdat je dan veel meer zal bereiken.

Ik heb al eerder adviezen gegeven waarbij ik benadrukte dat er op dit subforum iets te meelevend wordt gedaan. In het LJH-topic kom ik niet, want er zijn bepaalde personen die ik continu zou willen vertellen 'stop met huilen, en doe eens iets'. Ik vind dat mensen die zeggen 'awww arm ding' eens moeten nadenken uit welk perspectief zij zelf reageren.

De groep die ik eens ernstig zou willen toespreken, is onderling nogal meelevend en haalt elkaar in mijn optiek vooral omlaag ipv dat ze allemaal eens wakker worden. Ik hoop dan ook dat meer mensen die zich buiten LJH houden, daar eens gaan posten.

Verder wil ik ook graag dat er gelet wordt op hoe termen als 'depressief' gebruikt worden, dit kan, net als het automutileerverhaal, gewoon negatieve gevolgen hebben voor mensen die wél depressief zijn.


Ook ik benadruk dat het niet gaat om elke persoon op Psychologie en om elk topic.

Dit klopt wel, ik snap wat je zegt, maar mijn idee van de oplossing is dat er een beter idee wordt geschetst van de 'normale' wereld inclusief mensen die gewoon meedraaien. Dus aanmoedigen dat er een nieuwe golf personen zich mengt in de discussies en in LJH.

Even voor de mensen die erop reageerden: Ik zou natuurlijk nooit met alleen een ":D" of een ":facepalm:" reageren, omdat dit niets toevoegt en het niet mag - zelfs op Seksualiteit bijvoorbeeld niet, hoewel ik er soms wel de neiging toe krijg. ;) Maar het was eigenlijk meer om een punt te maken.

Het lijkt nu overigens alsof er een consensus bestaat dat er wel degelijk hard en eerlijk gereageerd mag worden (in sommige gevallen), maar ik vroeg me eigenlijk af of er misschien ook mensen zijn die hier zelf vaak/regelmatig problemen posten (Hoi Lentekriebel, jou had ik al gezien hoor. <3) en hoe zij graag willen dat mensen reageren? Ik bedoel, een meelevende post zal best fijn zijn, want dan weet je dat je begrepen wordt, maar juichen jullie zelf ook harde, eerlijke reacties toe?

Ik post regelmatig in het LJH topic en ik zit eigenlijk niet te wachten op harde reacties. Wel op eerlijke reacties, maar afhankelijk van de manier waarop het gebracht wordt. Ik vind zelf dat het LJH topic bedoeld is om te klagen. Er worden soms ook goede adviezen gegeven. En ik vind dat er best een eerlijke reactie mag komen, maar de reactie van Deadlock vandaag vind ik bijvoorbeeld al minder prettig. En daarom post ik bijna nooit op andere subfora ;) Hij kan dan wel gelijk hebben, maar ik vind zulke reacties niet fijn.

Ik post in het LJH topic voor mezelf, zodat ik het kwijt ben. Ik kan er ook voor kiezen om een post te typen en vervolgens niet te verzenden (dan ben je het ook kwijt), maar soms komen er nuttige tips. Ik verwacht ook echt niet op elke post een meelevende reactie. En daarna ga ik verder met mijn leven. Ik kan niet voor alle posters in het LJH spreken, maar ik heb het idee dat jullie beeld van de mensen die daar posten ook niet helemaal klopt.

Ik lees verder eigenlijk geen andere topics op Psych, dus over de manier van reageren in die topics kan ik verder niks zeggen.

Als jij dit twee jaar geleden gepost had had ik je zo extreem hard uitgelachen :bloos:

Tough luck. Het leven is zo hard als je zelf wil dat het is. Welke goede adviezen worden er eigenlijk gegeven? Dit hele subforum zou opgeheven moeten worden, simpelweg omdat 'jullie' elkaar meetrekken in een neerwaartse spiraal. Het is echt van de zotte om wat voor redenen jullie elkaar schouderklopjes en 'awww arme meid/gast/daartussenin' geven. De wereld is niet eng, de wereld is niet hard, de wereld is zoals jij hem maakt.

En JA ik had ook 6 maanden een wekelijkse sessie met een psycholoog nodig om dat onder ogen te kunnen zien maar ik heb er wel zelf iets aan gedaan.

Ik heb "vroeger" hier wel goede adviezen gehad, daar kan ik zo geen voorbeeld van geven. Iets meer recent heb ik het advies gehad om naar een chiropractor te gaan bijvoorbeeld.
Ik vind niet dat 'we' elkaar meetrekken in een neerwaartse spiraal, kan je daar een voorbeeld van geven?

Met je laatste zin ben ik het eens. Maar er kan toch wel eens wat tegen zitten? Dan mag je daar toch over klagen? In andere topics wordt toch ook geklaagd over dingen, waarom zou dat in het LJH niet mogen?

Nee ik ga geen concrete voorbeelden geven want dan komt mijn mening erover naar voren en dan mag ik 6 maanden brommen. Kijk eens naar het LJH-topic. Waar mensen zich daar druk om maken dat is echt ongelofelijk. En vervolgens krijgen ze "ach meissie toch" te horen. Dat is toch niet normaal? Als een van mijn vrienden zo doet dan zeg ik 'hey kappen met dat negatieve gezeik en DOE ER WAT AAN.'

Oh het mag wel hoor. Prima vermaak voor mij en nog een hele rivier vol met forummers (y)

Is jouw mening zo erg dat ze je er de cel voor in gooien?

Yuh. :o Black page in the book. I'm over it. :P En met vernieuwde realiteitszin is het vrij opvallend dat heel veel mensen een "black page" hebben, maar het nogal moeilijk is om er overheen te komen als niemand je eens keihard vertelt waar het op staat. ;)

Voor mij is het LJH topic een momentopname, alles wat ik daarin post is wat ik op dat moment voel. Als ik daar dan hard en eerlijk commentaar op krijg dan denk ik 'ja, prima, maar dit is niet hoe ik normaal denk, alleen wat ik op dat moment voel'. Dat is ook het probleem wat ik heb met reacties in het LJH, aangezien ik denk dat de meeste mensen er op die manier posten. Natuurlijk zitten er mensen tussen die eens moeten leren objectief hun posts te bekijken en te beseffen dat er meer in de wereld is dan alleen datgene wat kut is, maar ik voel me niet geroepen hun dat te leren. Sterker nog; vroeger had ik daar ook niet naar geluisterd en had ik mijn eigen gedrag juist 'verdedigd' op het moment dat ik daarop gewezen werd.

Van alle andere topics op psych lees ik bijna niets, alleen datgene waar ik zelf iets mee heb en dat is eigenlijk wel precies om dezelfde reden als alle anderen hier. Op het moment dat er een opsomming gepost wordt over wat er allemaal mis met jezelf is en hoe zielig je bent, denk ik ook 'wat is er wat je tegenhoud om het te veranderen?' en 'get a life'.

Nee maar ik wil hem graag ongenuanceerd/ongezouten geven en dat levert me geheid een ban op.

Ach, zo af en toe is eerlijkheid een ban waard (Y)

Ja maar het probleem is meer dat als er iemand eens op dat zogenaamde tere zieltje stampt (WAKE UP CALL) dat men gelijk aan de kant van de klager staat. Dat is me in het verleden vaker gebeurd. En een ban, prima, maar een half jaar is wel iets teveel van het goede.

Omdat er zo vaak/lang in een kringetje wordt geawwd, ontstaan vanzelf de minder subtiele reacties. Iets meer bijval levert een minder banbare sfeer en een wat betere weergave van de werkelijkheid. Wanneer iemand al weet dat ie een beetje miept, dan hoeft er geen :') overheen.

Even over Lucht Je Hart: daar is nu een korte discussie gaande, het wordt 'Klaag Maar Raak' genoemd.

Laatst bedacht ik dat De Kantine en Psychologie hiermee steeds meer overlap krijgen. Psychologie was altijd pffff ik móet het even kwijt, en 'ernstige' zaken, op De Kantine kon je vertellen hoe het ongeveer gaat en kletsen en kleine dingen noemen.

Op dit moment loopt er een topic op Psychologie over wat je 'haat', maar het komt neer op hetzelfde als wat je niet waarderen kunt, op De Kantine. Op dit moment wordt er regelmatig in LJH regelmatig oppervlakkig gepost, en komt daarmee overeen met kletstopics op het forum. Wat saai zeg, op De Kantine, en heel onzin.

Ik begrijp dat iedereen andere zaken heeft waarover ie zijn hart wil luchten, en dat dat voor de een inderdaad is dat je meldt dat je nog boodschappen moet doen, maar dan ben je volgens mij in LJH gewoon niet op de goede plek en dan is het een idee om op andere plekken op het forum te zoeken naar waar je meerdere posts per dag maakt over kleine zaken.

Ik stoor me aan de negatieve cirkel die op psychologie hangt en door wat mensen verder te verwijzen buiten de LJH-groep wordt ie misschien doorbroken. En ik zeg dit vooral in dit topic omdat er voor mijn gevoel dan ook veel minder botsingen ontstaan waarbij opeens facepalmreacties opduiken en de WAKE UP wat geleidelijker ontstaat in plaats van de neiging van niet-LJH'ers om in te breken in het topic (hoi deadlock :zwaai: )

wat die termen betreft daar ben ik het wel mee eens.
Ik kan me een topic herinneren van niet zo heel lang geleden waarin iemand beweerde dat ie twee weken lang een depressie had gehad en daar op eigen kracht weer uitgekomen was.
Dat is natuurlijk ronduit bullshit. (sorry voor de ts van dat topic als je dit leest)
En in zo'n gevallen vind ik dat mensen dan ook wel ff op hun bek mogen gaan en te horen mogen krijgen dat het flauwekul is(dat gebeurde volgens mij ook bij dat topic)

Ik ben het hier helemaal mee eens.

Ik ben het hier in principe mee eens, maar ik denk niet dat mensen emo moeten gaan doen in saai. Om even voor mijzelf te spreken: Op Psychologie houd ik me nog in qua reacties (zoals wel te zien is aan het feit dat ik hier amper post), maar dat ga ik dus echt niet doen in saai. :o

En er hangt toch echt een andere, minder emotionele sfeer op DK. Ik denk dat het "Wat kun je niet waarderen?"-topic bijvoorbeeld absoluut geen goed topic is voor iemand die dit doort posts maakt. ;) Nu zie ik liever dat zulke posts überhaupt niet meer worden gemaakt, maar hey, je kunt niet alles hebben hè? Op DK zit je dan echter wel helemaal fout.

Maar misschien is het inderdaad geen slecht idee om dingen (wellicht in andere woorden) te posten in andere fora, want als er luchtiger mee om wordt gegaan is het wellicht makkelijker om dan zelf ook te relativeren?

Maar ik denk dat je in saai juist het effect krijgt dat mensen niet alleen maar klaagposts maken, maar ook eens meedoen aan een leuk gesprek. En een keer zeuren doen zoveel DK'ers in saai. LJH hoeft echt niet opgeheven te worden, dus niet dat wsz ineens volkomt met klaagposts, maar dat juist de kleine irritaties des levens meer daarheen gaan, of naar het niet-waardeer-topic.

Ik denk dat op DK zo iemand gewoon genegeerd zou worden.

En hier ben ik het mee eens dus. :y

Hier ben ik het helemaal mee eens. Maar ook met Vowel: niet iedereen moet ineens zijn hart gaan luchten in saai bijvoorbeeld. Want ik weet zeker dat dat daar de sfeer gaat bederven en dat is natuurlijk ook niet de bedoeling.

En ja, ik erger me soms ook heel erg aan de negativiteit die hier heerst. Vooral in het lucht je hart topic. Zelf probeer ik van van alles zoveel mogelijk de positieve kant te zien, en bij veel posts (niet iedereen natuurlijk!) merk je al dat alleen maar de negatieve kant gezien wordt. Maar ik weet eerlijk gezegd niet zo goed wat ermee gedaan kan worden terwijl ik zeker weet dat er leden zijn die door die negativiteit in een neerwaartse spiraal blijven zitten. Aan de andere kant vind ik dat iedereen het zelf moet weten en dat anderen zich er niet mee moeten bemoeien. Ik lees ook wel iets waarvan ik denk 'ok, als je dit al erg vindt hoe moet het dan de rest van je leven gaan?', maar dat is de verantwoordelijkheid van die persoon. Laat ze lekker in het lucht je hart topic posten als ze dat zelf fijn vinden en willen.

De LJH-posts mogen dan ook in LJH blijven;)

Begrijp me niet verkeerd, ik vind zeker niet dat LJH opgeheven moet worden, want zo verdedigen jullie het nu. Ik vind enkel dat er bij zeer vaak posten van relatief doorsnee dingen, of voornamelijk reageren op elkaar, dat een forumbaas weleens kan zeggen: misschien is het een idee om per pm of op een andere plek verder te kletsen.

Ik weet niet zo goed. Volgens mij hebben bar weinig mensen er last van dat er veel wordt "gepraat" in LJH. Dat er mensen zijn die zich daardoor mee laten slepen in een neerwaartse spiraal - dat zal ongetwijfeld. Maar het lijkt me de verantwoordelijkheid van die mensen om dat te voorkómen, of om het tegen te gaan. Mijns inziens hoeft niet "het forum" daarvoor de verantwoordelijkheid te dragen. Sure, ik word ook moe van eindeloze klaagposts, of van mensen die vier keer per dag in LJH posten, maar dan kijk ik er toch lekker niet naar? Ik ben zelf degene die elke keer weer die link aanklikt.

@WInnie: Maar zou je het ook nog tof vinden als jouw posts in het LJH gerelativeerd werden door anderen, als daar op gereageerd wordt met de mededeling 'lighten up and snap out of it', je doet een groot gedeelte van wat er gebeurt, je zelf aan?

En hetgene dat mij opvalt, is dat, wanneer er een keer iets van word gezegd, is dat er meteen heel aanvallend gereageerd word. Wanneer er een keer gerelatvieerd wordt en er wordt eens iets van gezegd, wordt dat meteen heel erg persoonlijk opgepakt en schiet iedereen in de verdediging. Dat is wat mij opvalt, maar ik weet niet zo goed waar het aan ligt of hoe het komt. Imo ligt het wel aan beide kanten, Wat de oplossing zou moeten zijn, weet ik niet. Ik ben het overigens wel met een heel groot gedeelte van de posts in dit topic en vnd het een tof topic!

@SA,
er is niks mis met relativeren, maar soms post ik ook ff uit frustratie die dan maar heel even duurt, dan moet ik het gewoon even kwijt omdat ik anders alleen maar nog bozer wordt. En dat geld dan vooral wanneer er even geen hond of psych of persoonlijk mentor of wie dan ook in de buurt is.
Ik denk dat het LJH topic voor mij af en toe ook een goede plek is om ff zegmaar vanaf een andere kant naar mezelf en de situatie te kijken en dat is ook belangrijk,
en de laatste zin die je typt snap ik eerlijk gezegd niet helemaal.

Er zijn anders heel wat mensen die nu hun frustratie hierover uiten en op andere plekken staat het vol met diezelfde frustratie.

En de verantwoordelijkheid is altijd gedeeld. Vind je dat bescherming geen taak van het forum is, dan kun je :')-reacties ook niet verbieden. Da's dan ook een LJH-reactie, eentje om frustratie kwijt te raken. En om te voorkomen dat je een groot kutsubforum krijgt waar de huidige LJH-ers zich totaal niet meer thuisvoelen, is dus een andere optie zaken wat meer te splitsen. Dat is ook wat eerlijker wb aanpak van offtopicness op andere plekken.

En dat je gewoon uit frustratie post die maar even duurt, wil dat zeggen dat anderen er niet op mogen reageren? Want dat is wat je volgens mij nu zegt. Maar het kan natuurlijk zijn dat ik het verkeerd interpreteer. En het is inderdaad belangrijk dat je vanuit een andere kant naar jezelf leert kijken, maar dat zie ik je nooit posten, om eerlijk te zijn. Of zit dát alleen maar in je hoofd?

De laatste zin gaat er over dat ik het een goed topic vind en dat ik het met een groot deel van de posters een sben hier.

Ik denk dat Winnie bedoelt dat er best op gereageerd mag worden, maar dat dat hoogstwaarschijnlijk dingen zijn die ze zelf ook wel weet. ;)

En verder vraag ik me voornamelijk af waarom iedereen zich toch geroepen voelt om andere mensen hier een dosis relativiteit te geven? Ik denk dat de posts in het LJH een heel slechte maatstaaf zijn om anderen op te beoordelen, juist omdat het momentopnamen zijn die vaak uit emotie geplaatst worden.

En @SA; dat je de andere kant van veel verhalen niet ziet omdat het niet gepost wordt, wil natuurlijk niet zeggen dat die er dan ook meteen niet is. Alleen zie je die voornamelijk niet omdat dat natuurlijk niet je hart luchten is, en dus gewoon niet gepost wordt. En dat het topic daardoor een verzameling van grote klaagteksten wordt, is dan toch een logisch gevolg.

Er zullen zat mensen zijn die elk stukje tegenslag direct vertalen tot een onmogelijk zielige post. En die mensen hebben soms inderdaad meer aan een realitycheck. Alleen lijkt me dat je dat via internet nauwelijks kan weten of iemand in een bui is die de realitycheck kan handelen. De frustratie waarover iemand post kan klein lijken, maar misschien zit er een gigantische klote situatie achter. En maakt dát dat die persoon om zoiets kleins al uit elkaar spat. Dan kan jij met je realitycheck aankomen, maar je ziet niet hoe de persoon dit opvat. Volgens mij is zo´n LJH topic er om mensen zich bter te laten voelen. Zolang je niet kan zien of iemand zich alleen maar kutter er door gaat voelen, lijkt het mij verstandiger de ´realitycheck´ in softere vorm (keerzijde van een 'probleem' rustig benoemen) gebracht zou moeten worden.

Verder vind ik dat je ook best op internet over kleine dingen mag klagen. Misschien omdat je niemand hebt om tegen te klagen, of omdat je met die kleine frustraties nou juist niet je familie en vrienden lastig wil vallen. Prima toch, dat er dan een plekje is op internet waar men je die ruimte geeft en eventueel nog lief met je mee leeft ook?

Dat eerste is waar,
en dat tweede ben ik ook grotendeels met je eens, tuurlijk is het niet verboden om op posts van anderen te reageren, maar ik denk ook (ookal komt het mss over als een slap excuus) dat wat jij zegt, dat mensen daar posten uit tijdelijke emotie, en juist als je heel boos/verdrietig of wat dan ook bent dan ga je nog wel eens dingen een beetje verwarrend omschrijven waardoor anderen zich weer geroepen voelen te reageren en die reacties zijn vervolgens niet altijd in overeenstemming met wat degene die gepost heeft werkelijk bedoelt.

en Balance, in jou post kan ik me helemaal vinden.

Natuurlijk mag je af en toe klagen. Maar er is nogal een verschil tussen klagen en dramatisch doen. Ik zit ook vaak zat te zeuren, bijvoorbeeld "Awww, en toen moest ik door de sneeuw, kom ik in de stad en dan zijn alle winkels dicht. Kan ik zo weer door de kou. :(" of "Godver, mijn camera is stuk. Het is mijn dag niet! Grmbl :mad:"

Maar wat ik dan niet doe is er "en mijn hele leven suckt en alles zit me tegen en zometeen ga ik aan de /am, boo fucking hoo" erachter plakken, want HET IS GEEN RAMP. Life sucks, shit happens, deal with the punches, en alles van die strekking. :o

Ik zit een beetje met gemengde gevoelens dit topic te lezen. Tot een paar jaar geleden zou ik het compleet met je eens zijn (sterker nog, ik geloof dat ik met enige regelmaat een beetje gereld heb op dit subforum en zeker ook deze discussie wel eens aangezwengeld heb, om vervolgens gewoon niet meer langs te komen :P). Maar nu...

Ten eerste denk ik niet dat het zo onmogelijk is om relativerende get-over-it posts te maken - ik verbeeld me tenminste dat ik dat regelmatig doe? Ik snap alleen niet waarom dat niet 'lief' zou kunnen? M.i. pakt iemand goedbedoeld advies beter op als het met begrip wordt gebracht.

Ten tweede ...en ik weet niet goed hoe ik dit moet zeggen, dus misschien krijg ik het totaal niet in woorden. Maar ik denk dat mensen klaar moeten zijn om überhaupt iets met zulk commentaar te kunnen. Je moet in staat zijn tot redelijk wat zelfreflectie wil je zulke denkpatronen zonder hulp kunnen veranderen, en dat is gewoon niet iedereen (vooral in de puberteit). En face it, sommige mensen komen nóóit op dat punt. Moet je ze dan begrip voor hun toestand misgunnen, omdat ze (nog) niet in staat zijn om te doen wat jij dénkt dat ze zouden moeten doen?

En ten derde kan ik me pas nu voorstellen hoe ongelukkig je je kunt voelen met een situatie - en hoe wanhopig je dat kan maken. Ik heb het geluk dat ik dat ik me dat voor mijn twintigste niet voor kon stellen, en dat ik daarbij van mezelf opgewekt ben. En zelfs dán herken ik het nog. Daarbij is, zoals Neko zegt, het LJH een plek waar mensen heel korte momentopnamen posten, en dat zijn idd vooral dingen die tijdens veel (negatieve) emoties geschreven worden. Het hoeft niet bepaald kenmerkend te zijn voor iemands algemene gemoedstoestand.

Ennnn... eh, het is laat. Ik geloof dat ik iets wil zeggen over dat relativerende opmerkingen maken leuk en aardig is op het moment dat je oprecht begaan bent met iemand en ze wil helpen, juist op een plek waar toch al wat fragielere mensen komen. Waarom? Nou, omdat ik geen reden zie om de wereld een lelijkere plek te maken als dat niet nodig is.

Ofzo.

Ik ben het helemaal eens met Vowel en Aldan :)
Alleen, ik heb niemand echt gehoord over dat, naar mijn mening, een hele berg mensen die in het LJH-topic posten juist uit zijn op het hele ''ahww *aai* :(' gedoe in plaats van een wake up call. Juist omdat ze het allemaal ''niet meer aankunnen en effe kwijt moeten'' (dit geldt uiteraard niet voor iedereen) zijn ze uit op medelijden en niet op constructieve ideeën voor verbetering, hoewel ze daar natuurlijk meer baat bij hebben. En als je daar wel mee aankomt, krijg je mensen die, zoals Freyja zegt, heel defensief en vaak nog jankeriger worden. Hierop reageren andere mensen met ''nou, doe eens normaal, iedereen heeft het wel eens een hard leven en X heeft het nu moeilijk :mad:'' en wordt het een vicieuze cirkel.

Dat is precies de reden dat ik een tijd geleden al ben gestopt met het lezen van dit deel van het forum. :)

Eens. Maar niet in ieder geval. Ik denk dat dát ook het punt is dat ik probeer te maken. Mensen met echte problemen (en ik weet dat je de discussie aan kunt gaan over wat "echte problemen" zijn) moet je niet gaan lopen afbekken en daar mag je best begrip voor opbrengen, op een normale manier op reageren (doch eerlijk) en proberen daar een goede combinatie in te vinden. Maar ik krijg persoonlijk vaak het gevoel dat het een beetje wordt verpest door anderen. Ik kan me bijvoorbeeld goed voorstellen dat iemand die echt depressief is ontzettend ziek wordt van alle aanstellers die hun teen stoten en dan meteen beginnen te whinen dat het leven zo kut is en dat ze "depri" zijn. Nee. Je bent niet depri. Je hebt een dipje. Get over it.

Ook eens, maar weer niet in ieder geval. Toen ik 15 was kon ik ook behoorlijk emo zijn, maar ik ging toen vooral om met oudere mensen (ook op dit forum) en het heeft mij heel erg geholpen om gewoon eens ongezouten meningen te krijgen. Dan reageerde ik er misschien aanvankelijk niet zo geweldig op, maar als je dan alleen bent en je denkt een beetje na, dan zie je in dat mensen echt wel gelijk hebben, ook al brengen ze het niet al te lief. Dit gaat dus, nogmaals, niet over mensen die echt al jarenlang psychische hulp krijgen of bepaalde ziektes hebben, maar over dramatisch gewhine van mensen die eigenlijk helemaal geen probleem hebben. Dat onderscheid moet je wel kunnen maken.

Ja, absoluut en daarom laat ik LJH ook links liggen. Het is naar mijn idee een beetje zoals saai op DK, met een vast groepje mensen dat dingen met elkaar deelt en ik vind het mijn plaats niet om daar naar binnen te wandelen om iedereen te vertellen dat ze zich anders moeten gedragen. Af en toe je hart uitstorten is best fijn en dat moet gewoon kunnen. Toch denk ik soms dat ze daar onderling wel iets "harder" mogen zijn (want ik lees er geregeld), maar soit, niet mijn zaken.

Ook eens. Ik denk wel dat soms een keiharde, eventueel pijnlijke opmerking iemand het best kan helpen.

Dat denk ik ook wel, hoor. Alleen hoe weet je via het internet of iemand dat kan hebben of juist niet?

Op internet moeten mensen tegen een stootje kunnen. Zeker als het in hun eigen belang is.

Goed excuus voor hufterig gedrag, zelfde geldt natuurlijk op straat of in de kroeg (Y) Natuurlijk 'moet' iedereen tegen een stootje kunnen, maar dat wil niet zeggen dat iedereen dat ook kán. Daar mag je als weldenkend mens best rekening mee houden als je je zo graag ergens mee wilt bemoeien.

Af en toe kan het best lekker zijn om even te mopperen, maar ik begin ook regelmatig aan een reply op een 'zielige' post die ik uiteindelijk niet ver stuur omdat-ie misschien wel te 'hard' is. Ik kan van achter mij computer natuurlijk niet inschatten of iemand alleen maar even moppert of er echt helemaal doorheen zit.

Ik denk niet dat je de illusie moet hebben dat een paar keer zeggen waar het volgens jou op staat, iemand kan 'redden'. Daarbij komt dat volgens mij een groot deel van de dramaposters professionele hulp krijgt. Dus laat iedereen lekker zijn hart luchten in dat topic, prima toch?
In de andere topics staan, voor zover ik ze lees, ook hele nuchtere reacties. Daar zijn wel mensen wat harder en eerlijker, maar dat zijn topics van mensen die graag advies willen en expliciet vragen om de mening van anderen. Daar is in het LJH topic meestal geen sprake van. Lekker laten zeuren dus, want dat is best fijn soms. En als je er niet tegen kan, moet je het gewoon niet lezen ;)