Ben ik ongezond dun geworden?
 

Hee allemaal,

Ik heb een vraag over het volgende. Ik ben sinds ruim een jaar nu bezig met hardlopen en fitness. Dit doe ik sinds het begin af aan heel gestructureerd, meestal 3 en soms 4 keer in de week een uur a anderhalf uur mijzelf helemaal in het zweet werken. Ik ben dit gaan doen op aanraden van de dokter, omdat ik destijds erg slecht sliep. Een leuke bijkomstigheid van al het sporten was dat ik afviel. Ik was altijd al slank: rond de 59/60 kilo op een lengte van 1.72m, maar al het sporten (en ik denk ook vooral het hardlopen) zorgde ervoor dat ik heel langzaam maar zeker na ongeveer een half jaar 6 kilo kwijt was en rond de 53/54 kilo woog. Kleren die voorheen strak zaten zitten nu heel los, ik ben van maat 36 naar maat 34 gegaan, en mijn nette pak heb ik zelfs in maat 32 moeten kopen. Niets alarmerends in mijn ogen, want ik eet naar mijn idee gewoon gezond. Ik ontbijt op een dag vaak met yoghurt, musli en een banaan, eet rond 10:30 wat crackers, lunch met een salade of brood, eet 'smiddags nog een banaan en wat eierkoeken en eet 'savonds gewoon pasta/rijst/aardappelen (wat ik vaak ook 2x opschep). Ik snoep nauwelijks, maar dat deed ik daarvoor ook al nooit. Ik heb ontzettend veel complimenten gekregen over mijn nieuwe lichaam, vooral van mannen, wat er voor heeft gezorgd dat ik een soort van 'verslaafd' ben geraakt aan dit lichaam. Ik wil niet dunner worden, maar ook zeker niet dikker. Ik doe er dus alles aan om dit te behouden, en let daardoor wel op wat ik eet (veel light producten, probeer koolhydraten soms smiddags te vermijden maar eet dat savonds wel) en als ik een keer bijvoorbeeld uit eten ben geweest en veel te vet heb gegeten met toetje en alles erop en eraan, sport ik die dag erop iets harder. Ik heb er aan de andere kant geen moeite mee om lekker uit eten te gaan, ik voel me echt totaal niet 'schuldig' over te vet eten.

Nu vraag ik mij af of ik ongezond bezig ben door dit te doen. Vriendinnen verdenken mij er inmiddels van dat ik een eetprobleem heb: als ik zeg dat ik vanavond liever thuis eet en later aansluit bij de groep denken zij dat ik dit doe om maar niet te hoeven eten. Dit is absoluut niet waar! Zij denken dit te meer omdat ik net een paar maanden op reis ben geweest, en kennelijk (ik heb daar nauwelijks gesport en juist veel meer gesnoept dan thuis!) weer een kilo kwijt ben (weeg rond de 52,5 kg). Dit was absoluut niet de bedoeling dus ik ben nu bezig om weer rond de 53/54kg te wegen, dat lijkt mij een mooi gewicht. Ook denken vriendinnen dat ik orthorexia zou hebben, maar ik herken mijzelf totaal niet in dat ziektebeeld. Ik eet naar mijn idee gezond, sla nooit een maaltijd over, maar inderdaad: ik let op wat ik eet, ik check soms calorieen op verpakkingen en sla een zak chips liever over. Inmiddels ga ik bijna aan mezelf twijfelen.. Ben ik gewoon gezond of begin ik door te slaan?

De vraag is of het jou op wat voor manier dan ook problemen oplevert, objectief gezien dan.
- Is je lichaam nog gezond? Je hebt een bmi van onder de 18, dat betekent (licht) ondergewicht. Word je nog ongesteld? Verder ben je gaan sporten dus een deel van je gewicht is ook nog in spieren gaan zitten waardoor je nóg minder vetreserves hebt dan je kunt afleiden uit het gewichtsverlies.
- Ben je er overmatig mee bezig? Hoewel je het zelf niet snel zo zal zien, is dat volgens mij wel zo. Je weet nogal veel details te noemen.
- Belemmert het je? Ja. Je gaat niet meer uit eten of dingen doen met vriendinnen.

Je hoeft niet per se chips te eten, als jij er niet van houdt, dan niet. Je gewicht is nu laag, maar blijkbaar kun je gewoon sporten en zijn er verder geen noemenswaardige klachten..? Hierdoor is het niet iets wat deze week opgelost moet worden, maar het klinkt wel alsof je op termijn gelukkiger zou zijn als de focus er wat minder op lag. Daarnaast kunnen er op termijn wél serieuze klachten ontstaan, dus ik zou als ik jou was proberen er iets aan te doen. Niet omdat je superongezond dun bent, maar vooral voor je eigen.. welzijn.

Op zich is drie à vier keer per week sporten heel gezond, mits je gevarieerd en genoeg eet. Ik denk dat als je zoveel wil blijven sporten je wat meer moet eten om niet teveel af te vallen, want ik vind maat 34 voor een vrouw van 1.72 m echt te schraaltjes, ook omdat je gezonde maat al 36 was en maat 34 niet jouw 'normale' bouw is. Hiermee bedoel ik dat er echt wel meer meisjes zo lang zijn en dezelfde maat hebben als jij, maar waarbij dat altijd zo geweest/van nature is.

Het 'verslaafd'-gevoel wat je beschrijft zou mij wel meer zorgen baren, want als je dat houdt kan het in een eetprobleem ontaarden. De stap na het wat vermijden van voedsel is het minder gaan eten, dus dat je ook de gewone dingen uit je eetpatroon gaat weglaten. Let hier dus goed op!
Je wordt heus niet dikker als je gezond blijft eten en dit bewegingspatroon aanhoudt.

Trouwens: als jij 56 kilo zou wegen heb je een BMI van 19, wat echt nog heel slank is. Ik zou proberen om meer dan 54 kilo te wegen om gezond te blijven.

Je verbrand meer.

Als je er mee zit kan je overwegen een proteïnerijk dieet te volgen of minder duursport te doen (hardlopen)

Maar in principe hoeft het niet ongezond te zijn, ik vind je zelf wat magertjes maar ach dat zegt meer over mijn smaak.

Veel dank allemaal voor jullie reacties!

Even een paar opmerkingen:

Ik heb geen lichamelijke klachten. Ik weet niet of ik op een natuurlijke manier nog ongesteld word, want ik ben aan de pil.

Hmm, misschien wel, maar dat vraag ik me nu heel erg af: sla ik door?

Nee, juist niet! Die ene keer dat ik liever thuis at en later wilde aansluiten bij vriendinnen, was omdat ik nog eten in de koelkast had staan en ik krap bij kas zat. Het had dus een heel praktische reden. Ik ga juist wel lekker uit eten, en ik zeg ook: na een 3 gangen diner voel ik mij totaal niet schuldig. Keerzijde is wel dat ik bij veel eten de volgende dag extra hard sport.

Misschien moet ik me er inderdaad minder op focussen, maar dat vind ik op het moment wel lastig omdat ik heel erg graag dit lichaam en deze conditie wil behouden. Ik heb soms totaal geen zin om 10km te gaan hardlopen en lig dan liever met een reep chocolade op de bank, maar doe dat dan niet en trek toch mn trainingspak aan. Is dat dan ongezond gedrag? Ik weet het inmiddels niet meer. Ik heb ook juist het idee dat ik me er meer op focus sinds mensen (vooral vriendinnen) mij wijzen op mijn lichaam in negatieve zin. In plaats van dat ik lekker sport en er geen erg in heb dat ik let op wat ik eet, denk ik nu door alle kritiek: sla ik door? ben ik ziek? moet ik nu die extra boterham gaan eten? Vandaar dat ik een beetje in de war ben nu, vooral ook omdat het niet leuk is om te horen dat men denkt dat je ziek bent en smoesjes bedenkt om niet te eten, terwijl dat niet zo is :s

Op zichzelf hoeft het geen probleem te zijn om zo veel te sporten als jij doet, maar wat ik zélf gek vind, is dat je zegt "een leuke bijkomstigheid was dat ik afviel" terwijl je al érg slank was. Zoals Lusi zei, zit je nu gewoon op licht ondergewicht. Daarvóór zat je al aan de dunne kant van gezond.

Ik denk dat je voor de hoeveelheid sport die je doet, gewoon te weinig eet... En zou toch proberen om meer te eten. Dat hoeft heus geen chips te krijgen, maar het kan geen kwaad om dagelijks minstens 8 boterhammen naar binnen te werken, je te buiten te gaan aan walnootjes, en lightproducten heb je echt niet nodig (sterker nog, 't is twijfelachtig of die wel echt zo gezond zijn).

Je hoeft trouwens niet meteen een eetstoornis te hebben om tijdelijk wat 'ongezond veel' met sport, eten en lichaam bezig te zijn. Je moet er alleen mee oppassen omdat de stap naar een eetstoornis natuurlijk een stukje kleiner wordt!

Als je totaal geen last hebt van een 3-gangen diner, dan hoef je de volgende dag toch ook niet extra hard te sporten?

Verder ben ik het met Freyja eens. Zorg dat je genoeg eet.. vooral veel eiwitten. En Light-producten zijn nergens goed voor.

Ik ga juist wel lekker uit eten, en ik zeg ook: na een 3 gangen diner voel ik mij totaal niet schuldig. Keerzijde is wel dat ik bij veel eten de volgende dag extra hard sport.
>>

Dat neigt toch richting een es stoornis..
Ik denk dat je op dat punt jezelf kunt uitdagen door de volgende dag NIET te gaan sporten en dan je gevoel nagaan... wat het met je doet. Als jij geen es hebt dan zou je dat makkelijk moeten kunnen.

Wss word je toch heel onrustig dan en dat is niet meer gezond.

Veel dank voor jullie input! Jullie hebben gelijk dat ik meer moet eten, en daar ben ik deze week al mee begonnen. Het sport-patroon wil ik wel gewoon aanhouden, daar voel ik mij nu gewoon lekker bij. Ik heb overigens geen eetstoornis, zoals April20 denkt, want hoewel ik na veel eten hard ga sporten, eet ik wel gewoon en geniet ik er ook erg van. Ik geloof dat het allemaal wel goed zit, ik moet alleen niet doorslaan.

Naast te weinig eten is er ook compenseren van eten, waarbij je dus kunt denken aan laxeerpillen of overgeven, maar dus ook overmatig sporten (of jezelf op andere manier 'straffen'), wat April20 zegt is dus niet zo heel vreemd. Zelfs als je goed eet kun je nog teveel bezig zijn met dat voedsel 'wegwerken' waarmee het alsnog een eetstoornis zou kunnen zijn.

Maar heel erg goed dat je deze week al verbeteringen aanbrengt (Y) Inderdaad niet doorslaan en mocht je twijfelen, dan is het nooit gek om wat hulp in te schakelen.

^ en als toevoeging, dat hoeft niet eens zozeer een psycholoog o.i.d. te zijn, maar ook een (sport)diëtist kan samen met je kijken naar wat een normaal eetpatroon zou zijn (waarbij je stabiel blijft in gewicht).

En nou dus niet harder gaan sporten omdat je meer eet!

Dank voor de tips! Een diëtist zou zeker een goed idee kunnen zijn, als ik echt niet meer weet wat ik moet eten en in welke hoeveelheden. Voor nu gaat het wel goed denk ik, ik ben nu een halve kilo aangekomen (was natuurlijk ook niet erg moeilijk na het onbedoeld afvallen op m'n reis). @ Volk: haha, nee ik sport zeker niet meer dan ik al deed. Ben afgelopen week 3x gegaan, ongeveer een uur.

Als je veel sport en fitness doet dan heb je die koolhydraten die jij vermijd juist nodig om je energie en kracht uit te halen.

Geniet je ook van eten als je erna/ervoor niet sport?
dat is juist het punt hé wat ik bedoel, zoals Lusi goed uitlegt.

Jazeker, ook dan geniet ik ervan. Dat gebeurt namelijk vaak genoeg. Ik voel na een zak patat wel meer aandrang om te sporten, ik wil dus inderdaad wel graag compenseren, maar ik raak niet in paniek als dat niet gebeurt. Het is toch niet erg om die compensatiedrang te hebben? Het belemmert me niet, dus ik zou niet weten wat dat uitmaakt. Ik ben op reis ook bijvoorbeeld heel ziek geweest en het eerste wat ik dan denk is 'ik moet wel echt heel goed blijven eten, anders gaat het niet goed'. Ik ben mij dus wel heel bewust van mijn gewicht dat wat aan de lage kant is, en zie ziek zijn bijvoorbeeld niet als een mooie manier om meer af te vallen ofzo. Misschien slechte voorbeelden hoor, ik weet het niet, maar ik heb gewoon geen eetstoornis.

Het klinkt alsof het je wel goed vergaat en geen eetstoornis hebt. Denk er wel aan dat een paar kilo reserve in sommige gevallen wel erg gewenst kan zijn, vooral als je heel ziek bent en écht niks binnenhoudt. In dat opzicht is je oude gewicht gewoon verstandiger.