***-OUD - HEDEN-***** (een gedicht det Rocks)
 

Oude mensen kraken
Wijzende
Wortelvingers
En klapperende kaken
Over de ander z'n zaken

Bejaarde zotten
verdrietige botten
Voorzichtig vermeden
de jongen
de oudheden

De gladde stoep
Het steile trapje
In stilte
Valt ons verkeerd gevallen grapje

Een brok in de keel
Een steek in de zij
De jongen staren
En schuld bedruipt de rij

Ik hoor ze nog wegraggen
Om hun gejaag te hervatten
Het Zerk zwijgt
Maar het graf lijkt te lachen

EEn aanklacht

[Dit bericht is aangepast door Aeneas (29-10-2001).]

Ik roep de wijzen op om hier wat zinnige kritiek op los te laten.. (wie is wijs?)

Mooi, "een verkeerd gevallen grapje", kzie dat als een beschrijving van de bejaarde, en niet van het grapje.
Ieder graf lacht, en wanneer wij, voortjagende en druk zijnde met gebakken lucht, daarbij stil staan, komen we weer even tot rust. De graven kennen de waarheid en lachen om onze haast...

Bedankt man, leuke analyse

Mooi, mooi! Niet alleen gemanipuleer van symbolen, maar echte inhoud! Hoewel het met de taalkundige kant ook meer dan goed zit trouwens, maar ik houd van gedichten die niet alleen daar op hoeven rusten.