Woede School carriere
 

De afgelopen twee of misschien zelfs drie jaar zit ik absoluut niet meer lekker in mijn vel.
Dit komt door school. Momenteel zit ik in het tweede jaar Wiskunde WO en het gaat nu eindelijk goed, Ik haal 8ten en 9ens! Maar voordat ik op dit niveau kwam moest ik mij omhoog ''klimmen'' vanaf het speciaal onderwijs. Mijn school carriere ging als volgt: SBO (speciaal basis onderwijs) -> lwoo pro (speciaal voorgezet onderwijs) -> vmbo -> havo -> 21+ test.

Ik heb altijd uit het raam gekeken en voor delen van mijn school tijd werd ik gepest. Eenmaal op de universiteit kreeg ik last van ernstige faalangst, dat leren 2 weken van te voren niet meer lukte en dat toetsen een grote zwarte waas waren. Dit heeft mij een jaar studie vertraging opgelopen.

Mijn punt is dat ik al die jaren geen drol heb uitgevoerd en helemaal niet geleerd heb om te werken en überhaupt te kunnen opletten in de les. Laat staan de enorm vertraging die ik hierdoor heb opgelopen terwijl ik het qua intelligentie prima aan kan!

Natuurlijk was er ook een goede reden moet ik zeggen dat ik op het speciaal onderwijs terecht kwam, ik ben autistisch. Enig probleem was dat ondanks dat iemand autisme heeft hij/zei nog steeds intelligent kunnen zijn, wat bij mij het geval was. Ik ben in totaal 3 keer blijven zitten om een niveau op te kunnen stromen wat ontzettend frustrerend is.

Waarom ik hier zo boos eigenlijk over ben? Mijn talent is amper benut en vele jaren zijn voor mij vergooid. Nu denken jullie vast waarom heb je niet zelf meer actie ondernomen om sneller er door heen te komen? Achteraf had ik dat moeten doen alleen op dat moment is het moeilijk aangezien de school en mijn ouders mij niet steunde.

Over dit alles ben ik enorm furieus nog steeds en het lukt me maar niet hoe ik het kan laten rusten. Ik ben momenteel overigens 23 jaar.

Btw: alle vragen zijn welkom als er nog iets niet duidelijk is in de tekst.

Niet om iets, maar weet je zelf eigenlijk wel wat je eigenlijk wil, ben je wel bezig in een richting die bij je past en waar je zelf achter staat, als je opleidingen gaat doen, die zogenaamd geweldig zouden zijn in de ogen van anderen, maar waarbij je zelf niet lekker in je vel zit, dan verdoe je jou tijd, doe iets waar jij je prettig bij voelt, sla een weg in die jij wil, niet die anderen voor jou geschikt zouden vinden, zoek eerst uit welk beroep of vak jij in de toekomst wil gaan doen, een beroep waar jij je prettig bij zou voelen, om het maar even gewoon te zeggen, als we allemaal advocaat zouden worden, zou er geen brood meer worden gebakken, omdat er geen bakkers meer zouden zijn, en zo geldt dat ook voor andere beroepen, zoek uit met welk beroep jij je geld zou willen verdienen......zoiets ongeveer.....succes(y)

Spatie gebruik mag wel hoor. En punten ook.

On-topic:

TS, wel respect dat je zo hoog bent gekomen hoor.

Wat is eigenlijk je doel van dit topic?

Het probleem is nu dus eigenlijk niet je school, want dat gaat nu goed, zeg je, maar dat je nog zo boos bent?

Misschien helpt het om het anders te zien. Niet te denken 'grr ze hebben me allemaal afgeremd, wat slecht van ze' maar 'ondanks dat alles me tegenzat, heb ik het toch maar mooi tot hier geschopt, wat goed van mij'.

Je hebt gelijk. Maar uit eigen perspectief is dit een geschikt niveau voor mij en ik heb 2 maanden hbo gedaan en dat was echt super makkelijk alleen ik kan totaal niet samen werken en practica`s ben ik ontzettend slecht in. Overigens toen ik op havo zat heb ik ontzettend veel geblowed en er was zowat niemand die zoveel spijbelde als ik.

En tja zelf heb ik ook fouten gemaakt. Zoals dat ik niet sprint havo -> sprint vwo heb gedaan naar mijn vmbo. Waarom ik dat niet heb gedaan is omdat mijn moeder een oud leraar inhuurde die mij zou helpen omdat ik anders vmbo niet zou halen.... Die zelf man heeft mij er vanaf gepraat door met alle leraren een afspraak te maken van die school in een ronde tafel gesprek en mij er met pure intimidatie eruit te praten.... Toentertijd stond ik totaal niet sterk in mijn schoenen.

Zelf heb ik ook een jaartje gewerkt na het halen van mijn 21+ test omdat ik 2 maand na het jaar begon klaar was maar ik kon nog instromen. Dit heb ik toentertijd gedaan omdat ik geen zomer vakantie heb gehad omdat ik moest leren, leren en leren en nog erg veel stress. Hier baal ik ook als een stekker van.

Mijn ouders hebben mijn keuzes gesteund maar me nooit bijgestaan met het proces van een keuze maken. Dit neem ik ze erg kwalijk, want ze hebben echt amper nooit echt met mij gesproken.

Misschien was jij op je 18e wel helemaal niet zo ontwikkeld op andere gebieden dat je geen WO had kunnen doen, misschien zie je de meerwaarde van heel wat dingen over het hoofd. Die hangen samen met de aanleidingen waarom jij eigenlijk lwoo moest doen. Misschien was je wel slim genoeg maar lang niet zelfstandig genoeg? Misschien scoorde je slecht onder druk omdat het sociaal niet zo goed liep? Misschien was je op je 20e gestopt met WO omdat je nooit een moment had gehad om uit het raam te staren?

En je kunt er nu niks meer aan veranderen. Het is wel heel makkelijk nu boos te worden en de schuld bij anderen te leggen. Zorg maar gewoon dat je het nu wél haalt.

Ik heb het tot nu toe altijd al gehaald en ik haal WO nu met hele mooie cijfers? Beetje lezen kan geen kwaad :p. Ik snap je punt, een sociale ontwikkeling is ook erg belangrijk en die heb ik wel doorgemaakt. Alleen als je bij mensen in de klas terecht komt die ver beneden jouw niveau zitten qua dingen begrijpen enzo (absoluut niet arrogant bedoelt hoor!) dan gaat het sociaal ook niet goed.

Maarja ik moet het gewoon accepteren en de voordelen ervan zien zoals dat ik nu een ontzettend sterk doorzettingsvermogen heb en zeer sociaal ben geworden. Achteraf gezien heb ik maar 3 jaar verloren, zo erg is dat ook weer niet.

Dat lees ik ook maar wellicht ben je dus op een niveau geplaatst wat je makkelijk aan kan zodat je andere aspecten kunt ontwikkelen. Het is geen kwestie van alleen je cijfers op het moment zelf. En als jij met niemand van jouw klas overweg kan ligt dat niet aan het intelligentieniveau van je klas, maar aan jouw sociale capaciteiten.

Als je goed las bedoelde ik met 'zorg dat je het nu wél haalt' dat je er dan ook gewoon doorheen moet nu je op dit punt bent gekomen, niet dat je in het verleden hebt gefaald maar dat je in het verleden er niet eens hebt mogen beginnen.

Ik snap je frustratie heel goed. Mijn broertje heeft ook speciaal onderwijs gedaan. Je leert daar echt de meest simpele dingen, zoals hoe je vakken vult in een supermarkt. Geen idee hoe het er bij jou aan toe ging. Ik zou helemaal knettergek worden als ik zulke dingen had moeten leren. Vind wel dat er bij jou grote fouten zijn gemaakt. Ze hadden bijvoorbeeld best een IQ test bij je kunnen afnemen. Oud klasgenootje is van vmbo ook helemaal opgeklommen naar het vwo. Nu studeert ze geneeskunde. Zij moest vmbo doen omdat ze dyslectisch is. Bij haar zijn er dus ook wat dingen mis gegaan.

Ik zou het nu gewoon achter je laten en accepteren dat het zo gelopen is. Wees trots dat je het zo ver hebt geschopt!

School is ook sterk overrated wat betreft relevante stof waar je later ook echt iets aan hebt. Het beste wat je kan doen, als je dat zo graag wil, is jezelf meer shit aanleren in je eigen tijd. En zo snel mogelijk met school stoppen natuurlijk.

Nou stoppen ga ik sowieso nu niet doen omdat het nu juist zo lekker gaat :P. Maar ik snap wat je bedoelt Reverend met dat school overrated is. Ik heb zo ongelovelijk veel dingen geleerd buiten school om, dingen waar ik de waarde soms niet helemaal van inzie.

En speelgoedgitaar (leuke nickname speel zelf ook gitaar :P), hoe het bij mij op school eraan toe ging was dat ik alles op een super langzaam niveau kreeg. Dus rekenen van groep 8 van de basis school nog een keer doen etc. En mijn basis vanaf de basisschool was ook om te huilen, ik wist niet hoe ik breuken bij elkaar moest optellen en ik kreeg groep 5 taal in groep 8.

Maarja al met al ik loop nu wel met de allerbeste mee en daar ben ik apetrots op! Alleen naast dat ik geen werk op niveau kreeg zat ik bij lui op de basisschool met een IQ van rond de 90 gemiddelt. Dit zorgde voor een sociaal isolement dat enorm was en geeft me tot op de dag van vandaag nog steeds het gevoel dat er iets mis met mij is.

Doordit alles vind ik dat op onderwijs absoluut niet bezuinigd mag worden, maar zelfs dat de uitgaven minimaal verdriedubbelt moeten worden en dat het ambacht van leraar zijn weer gerespecteerd word en niet gezien word als een tweede rangs baan!

Oh ja nee natuurlijk. School wel afmaken. Hoe leeg het ook is, dat papiertje zal je nodig hebben. Maar ik bedoelde dan ook meer 'zo snel mogelijk klaar zijn' in plaats van spontaan stoppen!

Ik wil alleen even zeggen dat ik je gevoel begrijp (althans ik kan mij erg goed vinden in mijn interpretaties van je verhaal :) ). Ik ben ook zeker niet te spreken over ons onderwijssysteem en die docenten die maar te pas en on te pas over iedereen lopen te oordelen hetgeen grote gevolgen kan hebben voor iemands ontwikkeling. Uiteindelijk doen ze natuurlijk wat ze denken dat goed voor je is, en zal dit in veel gevallen ook zo zijn, maar toch kan het ernstige gevolgen met zich meebrengen.
In elk geval denk ik dat jij trots en blij mag zijn dat je nu bent waar je vandaag bent! dat kunnen velen in vergelijkbare situaties niet zeggen denk ik. Je hebt bijna, door eigen inspanningen, een Wo diploma.
Ik weet niet wat ik met deze post wil zeggen :), maar ik las je verhaal en het deed wat met mij. Je bent dus in elk geval niet alleen en je bent goed bezig. Dat zijn twee positieve dingen :). Ik wens je alle sterkte, maar daar lijk je zelf al over te bezitten :)