![]() |
De bomen zwaaien haar verleden voorbij
De bomen zwaaien
haar verleden voorbij Met hun sierlijke bladeren ontkaderen ze haar wonden en verblijden haar gezicht En sluit ze heel zachtjes, haar ogen dicht En de ritselende bladeren brengen haar onrust naar boven en ebben het weg Verdoven, Geblust Laten de helderheid weer in haar ogen verschijnen Brengt haar, in een extase van rust |
magisch... gedicht neemt je zo mee, leest heerlijk weg, mooi en vrolijk :)
|
Citaat:
Liefs Kimry |
erg mooi verwoord (y)
|
Tnxx allemaal:)...
callista>>>w.b.t de wat gedwongen rijm>>klopt:). Ik vind het naar mijn gevoel, mooier om het woord "sluiten" te gebruiken maar tnxx voor de tip...:) |
Ik vind je eerste strofe meer magie uitstralen dan je tweede. Later ga je wat vaak je regels beginnen met "EN" dat zwakt het einde al wat af. Het gedicht zou eigenlijk best goed lopen zonder die "en" op sommige plaatsen. Vooral in je schuine regel vind ik het minder.
Je gebruikt wel in je hele gedicht een bijzonder mooie woordenschat die ervoor zorgen dat je de magie gaat voelen, meeloopt met je gedicht,en zorgt ervoor dat ik me in een bos waan :) |
Citaat:
xxxx |
Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 23:55. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.8
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.