Met een diagnose naar de psycholoog
 

Ik wil contact opnemen met een psycholoog, maar ik heb al een idee wat voor diagnose ik heb.
In het verleden heb ik wel contact gehad met psycholoog/spv-er en ik ben daar nooit volledig eerlijk geweest. Heel slecht, maar dan zei ik dat het goed ging en als ik bij haar was ging het ook goed, maar zodra ik weer thuis was niet. Ook vond ik het beschamend om sommige dingen over mezelf te zeggen, omdat ik dat niet wilde accepteren. (dat ik bepaalde dingen deed)

Maar wat ik vooral wil weten. Heeft iemand ervaring ermee als je naar een psycholoog gaat en al een idee hebt wat je diagnose is?
Is het slim om dat al in het gesprek te vertellen of juist niet? Ik ben sowieso van plan om tegen deze persoon helemaal eerlijk te zijn, want ik ben er wel achter dat het anders niet echt helpt..

Alvast bedankt!

Ik heb er zelf geen ervaring mee maar ik denk eigenlijk dat het het beste is om open kaart met de psych te spelen en je vooral nergens voor te schamen. Als je dingen voor ze achterhoudt heb je daar alleen jezelf mee. Denk niet dat het iets uitmaakt als je zelf de diagnose al denkt te weten. Succes!

Ik denk niet dat het verstandig is om de ruimte binnen te lopen met de mededeling: 'Hoi, ik ben Eloo en ik ben/heb *insert diganose*'. Wat je wel kunt doen, is gaandeweg in eht gesprek benoemen dat je het idee hebt dat je dat hebt, maar dan ook uitleggen waarom je denkt dat je dat hebt. Dan zal je psycholoog daar wel verder op in gaan.

Behoorlijk veel mensen komen bij hulpverleners (ook bijv. bij de huisarts) met: ja hoi, ik heb eens gegoogeld en het is DIT. Een beetje psycholoog of huisarts of wie dan ook, staat sterk genoeg in zijn schoenen om zijn eigen conclusies te trekken. Dat je het noemt is dus niet gek, maar onthoud wel dat jij niet de deskundige bent en dus ook respect moet hebben voor wanneer het niet blijkt te zijn wat je zelf zegt. Zelfdiagnose is absoluut geen diagnose, dus noemen is niet erg, maar laat het wel over aan de hulpverlener.

Het is juist goed als je het noemt. Niet van "ik heb dit" maar "ik herken veel van mezelf in dit" of "ik denk dat ik misschien wel dit heb". Dan kan de psycholoog ook met je meedenken bv. wat je daar dan in herkent en waarom.

Zelf moet ik niets van psychologen en hun diagnose's hebben, maar als je je er dan toch aan overgeeft dan vind ik de reactie van Sarah toepasselijk.

Dit ja :y Prima gespreksmateriaal. Vertelt de psycholoog sowieso veel over jezelf.

Wel zorgen dat je een goede psycholoog hebt, iemand die je echt vertrouwt en waar je ook 'leuk' mee kan praten! Dan is het het fijnst en boek je het meeste resultaat.
Voordat ik naar de psycholoog ging had mijn dokter me al een diagnose gegeven en daar heb ik tijdens de sessies met mijn psychologe op voort geborduurd. Dus je kan het zeker aangeven. (zoals Sarah zegt!)

Dankjewel voor de reacties! Ik heb vandaag gebeld en een afspraak gemaakt. Aan de telefoon heb ik ook aangegeven dat ik bij andere hulpverleners nooit volledig eerlijk ben geweest en dat ik toch merk dat ik nog wel hulp nodig heb. Zij heeft ook met mij afgesproken dat ze geen informatie bij vorige hulpverleners zal halen en dat we een open gesprek houden over mijn hulpvragen en samen gaan zoeken naar waar ik het beste geholpen kan worden.

Tijdens het gesprek zal ik misschien zoals Sarah zegt laten weten dat ik bepaalde eigenschappen/handelingen herken van een bepaalde stoornis. :)

Wat goed dat je van te voren aangegeven hebt dat je nooit alles hebt gedeeld met eerdere hulpverleners. Je hebt recht op een goede behandeling, want jij bent de meest speciale persoon in je leven! Je zou jezelf te kort doen door niet open te zijn.

Het is helemaal niet gek dat je bepaalde dingen in je gedrag plaatst bij een psychische stoornis. Dit is eigenlijk heel menselijk, en veel mensen doen doet. Ik zal dit gewoon benoemen naar de hulpverlener, dan is er gelijk duidelijkheid. En misschien kloppen je vermoedens helemaal niet.

Succes!

als je niet constant haar gaat zwepen met je eigen termen zul je vast wel ver komen.

verder ook niet hopen dat je datene hebt of verwachten dat je zo'n uitslag gaat krijgen, je hebt er alleen iets aan als je voor elk antwoord open kan staan.

:y

Ik vind het heel goed van je dat je naar een psycholoog gaat om over je problemen te praten. Toch denk ik niet dat er echt sprake zal zijn van een diagnose. een diagnose is bij mijn weten toch vooral als je echt ziek bent. Je kan natuurlijk wel bepaalde handelingen op een typische manier verrichten, waaraan een naam is gegeven. Maarja, dat doet er niet echt toe. Ik denk dat je er goed aan doet om vooral naar je eigen individualiteit te kijken en je problemen samen met deze psycholoog op te lossen. Elk persoon is anders, dus iedereen heeft min of meer een eigen behandeling nodig. Ik hoop dat de psycholoog jou daarmee kan helpen, en ik wens je veel succes :D