zelfmoord..
 

Ik wil zelfmoord plegen.. Ik kan echt niet meer.. Elke dag word ik gewoon gek van mezelf en alles om me heen. Er is veel gebeurd de laatste tijd, maar daar heb ik het liever niet over..
Maar,, ik durf geen zelfmoord te plegen.. Ik ben bang dat het mis gaat en dat ik er veel pijn van krijg.. Ik durf ook niet mijn nicht te verlaten. Ik hou echt veel van haar, ze betekend echt veel voor me. Ik zou haar dit niet aan kunnen doen... Wat moet ik nu doen? :(
Ik word echt gek.. Ik kan gewoon niet doorgaan zo. Ik wil weg. :(

Het is hier compleet anoniem dus ik denk echt dat het helpt als je je verhaal hier doet. Anders is het ook erg moeilijk om hier iets op te zeggen, snap je? Wat is er aan de hand? En hou oud ben je?

doe het niet! het leven is echt niet zo erg dat je er niet meer wilt zijn..
hebje niet iets dat je leuk vindt om te doen ofzo? zodat je de bullshit ff vergeet, dat doe ik tenminste ;o
en als je zelfmoord pleegt.. wat heeft het voor nut? dan is er helemaal niks.. alles is weg.. vindje dat niet eng?

Er is dus genoeg om voor te leven. Je houdt van je nicht en zij van jou. Kan zij je niet verder helpen met je problemen? Heb je al therapie gehad? Want misschien moet je eens met iemand gaan praten. En hoe denken je ouders erover? Die wil je toch ook geen pijn doen? Of zijn zij juist het probleem? Wat ik nu van je begrijp is dat je het allemaal niet meer ziet zitten, maar je hebt twijfels. En bij twijfel, niet doen! Over een paar jaar, en je voelt je weer goed (of misschien zelfs al eerder) ben je blij dat je het niet hebt gedaan. En mijn helpende gedachte is: Het komt altijd goed! Er is altijd wel een manier te vinden om het op te lossen.Tenzij je ongeneeslijk ziek bent, maar dat is een ander verhaal. Maar dan nog kun je alles uit het leven halen wat erin zit.

ik word over een week of twee 15 jaar.
Mijn vader mishandeld me. Zoals vandaag. Ik moest opeens mijn mobiel inleveren en gelijk oprotten.. Ikvroeg; Waarom moet ik mn mobiel inleveren? Hij schreeuwde; IK ZEI DAT JE JE MOBIEL MOET INLEVEREN EN WEGWEZEN!! dus ik vroeg weer; maar waarom moet ik hem inleveren dan? Hij stond op en begon me te slaan op mijn achterhoofd en armen.
Mijn vader gebruikt drugs. Al 3 jaar. (ikweet niet of hij het nogsteeds gebruikt) Door de drugs is mijn leven kapot gegaan.. En ook die van mijn moeder.. Er is echt heel veel gebeurd.. ;c
Hij is erg agressief en ik voel me niet veilig thuis. Ik ben altijd bang en voel me heel slecht.. Ik heb vreselijke dingen gezien. Mijn vader heeft mijn moeder bijna 2x vermoord..
Op school gaat het ook al niet goed. Ik word al jaren lang gepest en ik ga elke dag met een heel angstig gevoel naar school.. Ik word dan wakker, ga met een angstig gevoel naar school, dan met een angstig gevoel naar huis.,
Ik voel me alleen veilig bij mijn nicht. Maar mijn vader vind het niet goed dat ik haar vaak zie.. Vandaag zag ik haar eindelijk weer eens, want ik zie haar maar 1x per week, en soms 1x om de 2 weken.. Maar hij werd dus boos omdat ik wel met haar wil winkelen maar niet even wil opruimen thuis.. Ja sorry hoor, maar ik heb ook een leven.. ;/
Ik en mijn nicht hadden al heel lang niks samen gedaan dus ik wou echt even graag winkelen met haar.. ;c
Ik wou vandaag weglopen, maar heb besloten om te blijven.. Maar ik wil aangifte doen,, maar ik twijfel heel erg..
Ik weet gewoon niet meer wat ik kan doen :(

Nou, om het heel simpel te stellen: je vader gaf je eigenlijk al de oplossing: wegwezen.
Als bovenstaande waar is, moet je geen seconde meer aarzelen, en gewoon maken dat je daar wegkomt.
Kies voor jezelf, ga naar de politie, doe aangifte. Hulp komt er dan meteen bij. Niemand in Nederland hoeft op een plek te wonen waar hij/zij mishandelt wordt.

Ik denk dat je het beste aangifte kunt doen. Zo te horen is je situatie knap ernstig, dus er zullen genoeg instanties zijn die je zouden willen helpen. Het kan moeilijk echt veel erger worden, lijkt me.

Inderdaad, doe aangifte. Zo kan het niet langer. En over dat pesten op school: Ga naar je mentor, misschien kan die je helpen. En als hij niks doet (zoals veel leraren, echt belachelijk), ga dan naar een andere leraar of vertrouwenspersoon. Er is altijd iemand die je gelooft en die je wilt helpen. Succes! :)

Goed dat je toch je verhaal doet :y

Jouw situatie thuis is zó erg dat je denkt aan zelfmoord. Ik snap dat het heel moeilijk is om aangifte te doen tegen je vader, maar denk je dat je minder gelukkig wordt bij pleegouders/tehuis? Of misschien kun je wel bij je nicht wonen? Ik denk dat het niet veel erger kan, als je zelfmoord wilt plegen. Echt waar, doe aangifte, want dit gaat misschien nog jaren door! Alles is beter dan zelfmoord want het gaat echt allemaal goed komen wanneer jij verlost bent van je vader.
Ook het pesten gaat goed komen. Hoe ouder je wordt, hoe minder er gepest wordt.

Doe wel aangifte. Dat is beter voor iedereen, inclusief je vader. Hij zoekt niet uit zichzelf hulp voor zijn drugsprobleem (want hij zit fout, niet jij) en pas als iemand anders het duidelijk heeft gemaakt dat het er is, kan er iets aan gedaan worden.

loop weg en ga naar de politie desnoods met je nicht wat zij weet er vast ook wel van denk ik?

^daar...
Kun je anders niet bij je nicht wonen??
Pleeg geeen zelfmoord !! Ik hoor vaker verhalen van mensen, die zich uit hun lijden wilden verlossen, maar die zijn verstandig genoeg om het niet te doen, dus een jaar later zeggen ze: gelukkig dat ik geen zelfmoord heb gepleegd, het leven is toch heel leuk !!
Kun je geen afleiding zoeken, dat je niet meer zo vaak thuis bent ???
En als ik jouw was, zou ik gewoon proberen te luisteren wat jr vader zegt...
Ga duszeker wel naar de politie, en bekijk het leven van een positieve kant, ook die, is er altijd well..
Als iemand je pest, is hij ze gene die onzeker is

Naar de politie gaan is zowieso, als het zo ernsitg is, een noodzaak inderdaad.
Daar is ook een kind en gezin afdeling die zich specialiseerd in helpen in gezinssituaties.(y)

Ik was van plan om naar de politie te gaan, maar ben uiteindelijk toch niet gegaan. Ikweetniet waarom, maar ik durf het gewoon niet. Mijn nicht durfde niet mee omdat ze denkt dat alles dan erger word. Nja ik laat het nu maar zo. Het gaat al iets beter de afgelopen 2 dagen. Maar als hij me nog 1 keer slaat, dan ga ik direct naar de politie en dan blijf ik bij mijn nicht. Zij is al volwassen en woont samen met haar vriend en hun weten allebei wat er aan de hand is thuis dus vinden ze het niet erg dat ik daar ben. Nouja aan 1 kant durf ik daar niet te blijven.. Mijn nicht begint me de laatste tijd te negeren of dan zegt ze dat ze moet gaan maar dan gaat ze een spel spelen ofzo ;c Ze kan dan gewoon eerlijk tegen me zijn ipv tegen me te gaan liegen. Maar ik heb gewoon iemand nodig, en zij is er nu niet voor me :(
Nja ik zie wel, als ik 18 ben dan ga ik gewoon weg van huis. Ik begin op mijn 16e met sparen voor een eigen huisje. Ik hoop dat ik later geen spijt krijg voor het niet zelfmoord plegen en dat ik dan een mooi leven krijg ^^

Goedzo, zo mogen we het horen. Kun je je nicht niet vragen wat er aan de hand is?

Goed om te horen dat je afstapt van het idee van zelfmoord plegen. Je krijgt er sowieso geen spijt van, omdat de redenen waarom je zelfmoord wilt plegen, in de nabije toekomst verwijdenen :)
Ik vind het heel erg voor je dat zelfs je nicht er niet voor je is... Terwijl je juist iemand nodig hebt. Als ik miljonair was mocht je wel in me huis wonen, hahaha. Maar even serieus, ik had begrepen dat je vader je regelmatig mishandeld? Je zegt nu dat je de volgende keer aangifte gaat doen wanneer hij je slaat, maar het lijkt me dan dat dat sowieso gaat gebeuren? Bedenk je dat wel, en hou je ook aan je voornemen om dan wel aangifte te doen.

Als je niet naar de politie wil kun je ook op school naar de vertrouwenspersoon, op mijn school heeft die er ook voor gezorgd dat een meisje uit huis mocht en bij een pleeggezin wonen en daarna is pas de politie ingelicht.

Mooi om te horen dat toekomst plannen maakt , Jij bent degenen die voor je toekomst zorgt..elke dag, elk moment .

Ik denk niet dat het helpt als je je tot je 18e zorgen moet maken of je vader je gaat slaan...

ik zou als ik jou was ook aangifte doen, en naar jeudzorg gaan.
een jongen uit mijn straat(13) maakte ongeveer precies het zelfde mee en nu is hij overgeplaatst naar een ander gezin.
zelf zegt hij dat hij nu veel gelukkiger is dan eerst en er geen spijt van heeft gehad

Als je zelfmoord wil plegen dan voel je je zo shit.. Ik herken dat!

Soms ervaar je heel veel pijn en narigheid. Het is moeilijk om hiermee om te gaan. Maar zonder verdriet is er geen blijdschap. Soms heb je slechte momenten nodig om de mooie dingen in het leven meer te gaan waarderen.

Zelfmoord is een permanente oplossing voor een tijdelijk probleem. Soms is een probleem niet tijdelijk, bijvoorbeeld wanneer iemand ongeneeslijk ziek is. Maar meestal is het probleem WEL tijdelijk. Hoe uitzichtloos de nare situatie waar je in zit misschien ook lijkt. Er zullen betere tijden komen.

Een mens is in staat om dingen te bereiken waarvan van tevoren werd gedacht dat ze onmogelijk waren. Ik weet zeker dat jij de kracht kunt vinden om met deze moeilijke omstandigheden om te gaan. Dingen zullen veranderen.

Ik lees dat je een goede band met je nicht hebt. Goed dat je steun bij haar zoekt. Zijn er geen andere familieleden, zoals ooms, tantes, oma, opa of kennissen die je om hulp kunt vragen? Ik zou zelf niet direct naar de politie gaan. Ik zou eerst vragen of de mensen die dichtbij je staan je willen steunen en met je vader willen gaan praten.

Je zegt ook dat je gepest wordt op school. Kun je daar iets meer over vertellen? Waarom pesten ze jou dan?

Heel veel sterkte in deze situatie! En denk eraan: Dingen zullen veranderen!

Aangifte doen !

Zoek hulp, het leven kan ook mooi zijn!

p.s praat met je nicht samen sta je sterker!

Mensen hier doen veel te moeilijk.... Bel een psychiater.

Doe aangifte. Zo zonde..

Je kan ook in eerste instantie de kindertelefoon bellen.

Pygiater ?

Om nog een aantal jaar te wachten met het uit huis gaan, lijkt me geen goed idee. Waarom denk je dat het beter is om nog een paar jaar te wachten ? Het leven kan voor jou veel mooier zijn, zonder je vader. Neem iemand in vertrouwen, buiten je nicht om. Iemand die je kan helpen en dingen voor je kan regelen.

En goed van je dat je van je zelfmoordplan bent afgestapt. Juiste beslissing !

Ja, ik ben het volkomen met dit advies eens. Wij geloven in je! Wij geloven dat jij een aangifte ga doen!

De stap om direct naar de politie te gaan is nogal groot.
Ik denk dat het verstandig is om met een vertrouwenspersoon op jouw school te praten,
zij kunnen je helpen en eventueel begeleiden om de eerste stappen te zetten om aangifte te doen.
Ik heb op deze manier ook ooit aangifte gedaan en het voelde heel vertrouwd omdat ik niet op het politiebureau hoefde te verschijnen, maar het gebeurde gewoon allemaal op school, zonder dat iemand ervan wist.
Vraag hulp een laat je vooral helpen, want leven in deze situatie verdien je niet.

Pff wat lastig...maar ik herken het. Gek worden van jezelf,geen uit weg meer zien...en dan toch dat laatste beetje lef missen om door te zetten...

Idd wat Afrodiete zegt.
Het is niet zo simpel om even langs het pliesie bureau te gaan, vaak een te grote stap omdat je niet weet wat erna gaat gebeuren en je geen overzicht op de situatie hebt. Is een terechte enge gedachte.

Wat je beter wel eerst kunt doen is met iemand praten, een vertrouwenspersoon op school, of je mentor, maakt niet uit. Je MOET aan de bel trekken! Echtwaar.. ik heb dit trouwens ook gedaan.

Kort mijn verhaaltje..
Een paar jaar terug ging het thuis niet goed (nu nog steeds niet trouwens).
Ik was vaak ziek en miste veel op school, toen besloot ik met mijn mentor te praten.
Ik vertelde haar wat me dwarszat.. ik barste in tranen, ze zag hoe moeilijk ik het had. Toen bood ze aan om hulp voor mij te zoeken, ik wilde dit eerst niet.. nooit had ik zelf hulp gevraagd.
Maar ze overtuigde me dat het beter was om met iemand te praten.. dus ik zag de kwaad er niet van in en ze oke.

Later had ik een afspraak met een jonge man van ongeveer 25, een maatschappelijke hulpverlener.
We hebben ongeveer een uur gepraat, heb mijn thuis situatie vertelt en de dingen waar ik mee zat.
Toen ging het een stapje verder.. hij schakelde een sterkere hulpverlener in van het GGZ.
Die kwam toen ook met mij praten en toen spraken we af dat ik naar zijn kantoor in het ggz gebouw zou komen om te praten, iedere 2 weken ging ik een uur met hem praten.. ik kreeg meer duidelijkheid en inzicht. Uiteindelijk ging het thuis zo slecht dat ik een zelfmoord poging deed

Toen ben ik een halfjaar in groepstherapie gegaan met anderen jongeren en daar ben ik nu dikke vrienden mee geworden. Ik heb daar veel over mezelf geleerd en het heeft me sterker en wijzer gemaakt dan ik jaren geleden was.. toen ik somber naar school ging.
Nu heb ik controle op me eigen leventje.. en het fijne is, diezelfde hulpverlener van het GGZ heeft me geholpen bij een belangrijke uwv zaak, waar ik ongelijk kreeg maar met zijn hulp heb ik het eindelijk gekregen.
Zonder hem en de andere hulpverleners was ik nu nog steeds alleen geweest..

Hoe ik terugkijk naar de zelfmoord? Ik zat hier jarenlang mee.. ik wilde zo graag verdwijnen, weg van alles.
Maar ik heb nu toch wel geleerd dat ik hier moet blijven en doorgaan waar je gebleven bent.. het is geen oplossing.
Het is geen uitweg.. je moet vechten. Want als je overlijd na een zelfmoord krijg je daarboven ook GEEN rust.
Het is niet aan jou bestemd om te bepalen wanneer je leeft, dat heeft god voor jou bepaald (of je in hem gelooft ofniet) Hij bepaalt wel wanneer jou einde komt.. en dat is nu nog zeker niet, maar over tientallen jaren.
Je moet nu eerst je eigen leven op orde krijgen en het geluk vinden.
Hoe? Zoek hulp zoals ik dat deed en zorg ervoor dat je vader je niet meer pijn kan doen, ook je moeder niet.
Red jezelf en je moeder van de drugs, maar ook je vader. Iemand moet het doen.. anders gaat het dalijk flink mis!

Vriendin van me werd ook mishandeld en verwaarloosd thuis door haar vader, moeder was overleden.
Ze is begin dit jaar uit huis geplaatst in een pleeggezin en ik heb haar nooit zo gelukkig gezien.
Ze heeft nu alle rust die ze nodig had.. jij verdiend dat ook, het kan!

Knuffel x

Het is dus niet alleen jouw probleem, maar ook je moeder heeft het niet goed, dus wees er ook voor haar in plaats voor je problemen weg te lopen, heeft geen enkele zin, zoveel verdriet doe je de mensen die van je houden toch niet aan.
Ga naar bureau Jeugdzorg, ga met je moeder samen bij een vriendin van je moeder, zus of iets anders 'onderschuilen' en ondertussen een scheiding aanvragen etc.

Ik begrijp het wel hoor, Aangifte doen tegen je vader is niet zo makkelijk.

Heb je geen vrienden waarmee je het er over kunt hebben?

Nu heb je gezegd dat als hij je nog 1x slaat je aangifte gaat doen, Maar dan moet je het ook doen!

Beloofd?

Dan komt alles goed :)

Hoi,

Het klinkt ongelooflijk onveilig waar jij doorheen gaat. Ik lees dat je al niet meer het idee hebt om zelfmoord te plegen, daar ben ik blij om.

Volgens mij heb je inderdaad een aantal mogelijkheden. Je kunt niks doen, het je laten overkomen en ondertussen hard sparen om op je 18e op jezelf te gaan wonen. Dit duurt alleen nog wel jaren waarin je dingen moet zien en voelen die heel veel pijn moeten doen. Maar je hebt iig wel een plan.

Je zou aangifte kunnen doen. Je komt daarmee voor jezelf én je gezin op. Bovendien zal de politie vermoed ik - wel met jouw medeweten - een melding doen bij jeugdzorg. Met jou en je gezin kan dan gekeken worden wat nodig en wenselijk is voor jou. Dat kan, zoals sommigen al schrijven, betekenen dat er op zoek moet worden gegaan naar een betere, veiligere plek om op te groeien. Dit kan (bij voorkeur) bij mensen die je kent. Soms kunnen zij formeel pleegouder worden. Echter, er kan ook gesproken worden over therapie voor jullie hele gezin of bijv. Dat je aangemeld wordt voor een kamertrainingscentrum. Je woont al vanaf je 16e met hulp zelfstantig (en daarna zonder hulp). Dit soort zaken gaan vaak via bureau jeugdzorg uit jouw buurt, maar in steeds meer gemeentrn kunnen ook de cjg's verwijzen.

Je zou ook de kindertelefoon eens kunnen bellen om te bespreken wat je bezighoudt en op een rijtje te zetten wat voor jou de beste optie is.

Hoe zit het met het pesten? Heb je dit al met mentor of vertrouwenspersoon besproken?

Xx