![]() |
Enkele gedichten van mij
Okee, ik heb net mijn gedichtenschrift eens ontdaan van kladblaadjes en heb de mooiste uitgekozen. Commentaar en tips zijn welkom. Graag zelfs. Zou je ook gelijk kunnen stemmen op de mooiste? Hier komen ze:
**************** De Val koude voeten van het staan op het kille torendak in de gloed van de volle maan een blik over de rand zwart een leegte zonder eind eindeloos treden de eindeloze diepte in binnen in de toren een wenteltrap de eerste tree net zo kil als het torendak de volgende, en weer steeds verder de diepte in de treden blijven koud en houden op een gapend gat een stap en een val ****************** Silhouet zwart overal in de duisternis is er een gedaante een silhouet steekt zwart af tegen de donkerte omgeven door duisternis en oneindigheid een windvlaag steekt op zijn mantel vangt wind en wappert langzaam maar zeker wordt zwart grijs en het silhouet verdwijnt net als de verbeelding *************** Meppende vlammen vlammen vretend aan de duisternis brandend raam zich overgevend aan het geel luik opengeklapt door vluchtende bewoners muurlamp zich angstvallig verbergend uithangbord de hitte dapper trotserend letters die het vuur smeken te stoppen donkerte waaruit ik sta te kijken **************** En nog een nieuwe van vandaag(13 juni 2012): Herfst van Alice Oranje Glitters Dwarrelen van de takken Voor mijn ogen langs Rood-gele strepen Komen uit de horizon Doorklieven de lucht Mijn blote voeten Huppelen over het gras Het beeld beweegt mee |
Ik vind dat je goed schrijft voor je leeftijd! Wel een beetje donker/eindeloos/zwart allemaal, het hangt een beetje in hetzelfde thema (dat is trouwens niet meteen een negatief punt of zoiets, het viel me gewoon op). Ik heb ook niet echt een favoriet, want ik vind geen één gedicht echt heel veel anders of beter dan de andere.
Misschien kun je er wel op letten dat je niet teveel herhaalt? Tenminste, herhaling die expres is toegepast kan heel mooi en effectief zijn, maar als je per ongeluk steeds dezelfde woorden gebruikt om dingen te beschrijven is dat vaak juist weer wat minder. Dat heb jij bijvoorbeeld bij dit stukje: "een leegte zonder eind eindeloos treden de eindeloze diepte in" Ten eerste lijkt het me een beetje dubbelop om te zeggen dat iets 'zonder eind' is en het daarna 'eindeloos' te noemen, maar vooral gebruik je twee keer eindeloos/eindeloze heel dicht op elkaar. En verder vind ik een stukje als dit een beetje verwarrend: "zwart overal in de duisternis is er een gedaante een silhouet steekt zwart af tegen de donkerte" Je maakt de omgeving daar heel erg donker/zo'n beetje zwart, en dan weet ik niet meer hoe iets/iemand daar zwart tegen kan afsteken. Ik kan me dat niet zo heel goed voorstellen, dus dat vind ik dan een beetje raar. Maarrrr ik vind wel dat je het goed doet! Je bent beeldend en alles, dat is al heel goed. Je neemt mensen mee een wereld in. Dat moeten heel veel mensen leren als ze beginnen met dichten (en ik vind het altijd heel belangrijk) en jij kunt/doet het al. Dat is mooi. |
Dank je! En ja, ik was toevallig op stoom in dt thema, maar ik heb ook vrolijke gedichten hoor :)
Bedankt voor de tips! Ik zal ze zeker meenemen in mijn volgende gedichten. |
Ik heb het halve forum af moeten zoeken voor je leeftijd, maar ik heb uiteindelijk gevonden dat je dertien jaar bent! :) Ik vind je nieuwste gedicht het leukst en verder ben ik het eigenlijk eens met zo ongeveer alles wat Em. heeft gezegd. Misschien kun je iets meer gebruik maken van interpunctie (punten & komma's)?
|
Citaat:
|
Okee, mijn eerste gedicht met punten en komma's:
*tromgeroffel* D agen heb ik hier staan wachten, E n niemand zal ooit weten, hoe moe ik daar van werd. Z o dichtbij was jij, maar ik durfde niet. E n je kwam maar niet. E indelijk werd het vloed, en kwam de zee naar mij. |
Schrijf meer! Dit gaat een hele goede kant op.
|
Citaat:
|
Na een lange stilte weer een nieuwe gedicht, het zijn twee haiku's die een egeltje beschrijven. Ik ben niet gestopt met dichten, maar heb hier gewoon een tijdje niets geplaatst.
********** Oortjes overeind Voeten tussen de blaadjes Ontspannen stekels 'T snuitje omhoog En twinkelende oogjes Lopend in het bos ********* Dit is een gedicht dat weer donker is, maar voor mij een nieuw soort gedicht, wat ik wel interessant vond. "Het begin" is een soort brug tussen twee stukjes en kan je ook twee keer achter elkaar lezen om het wat beter te begrijpen *********** Jij vloog Naar die boom Voor jou Het begin Van verdriet Voor ons |
Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 19:32. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.8
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.