Klopt er iets niet?
 

Hallo allemaal,

Ik heb sinds twee maanden een relatie met X. Het gaat erg goed, ondanks dat hij niet zo lief en aanhankelijk is als anderen waarmee ik relatie heb gehad. Hij vindt het moeilijk om zich over te geven aan mij. Hij heeft weinig ervaring met relaties. Ik vertrouw hem en leer hem beetje bij beetje om een ander te geven. Hij woont in plaats A en ik in B. Vorige week was ik bij hem in A. We zaten een film te kijken en plotseling kreeg hij telefoon. Hij liep al pratend naar beneden en nieuwsgierig als ik was liep ik hem zachtjes achterna. Ik kon hem niet verstaan want hij liep een andere kamer in, maar des te beter hoorde ik hoe hij het gesprek afsloot: 'slaaplekker, en tot morgen schatje.' Ik glipte snel weer naar boven en eenmaal boven kon ik het niet laten hem te vragen wie hij aan de telefoon had gehad. Dat bleek vriend Y. Ik vroeg hem waarom hij vriend Y een schatje zou noemen. Hij zei nonchalant dat hij hem zovaak een schatje noemde, maar het gevoel dat er iets niet klopte bleef zeuren. De manier waarop hij het telefoongesprek had afgesloten was namelijk identiek aan de manier waarop hij gesprekken met mij afsloot. Ook krijgt hij smsjes op zijn mobiel van meisjes die zeggen dat ze hem missen of een date met hem willen. Als ik hem ermee confronteer doet hij het echter af als iets dat normaal is en dat ik degene ben die gek wordt en fout zit.

Wat denken jullie, klopt er iets niet of zie ik spoken?:confused:

Je weet zeker dat hij dat soort sms'jes krijgt van andere meisjes én hij doet alsof het heel normaal is? Dan zie je geen spoken en moet je hem dumpen. En al helemaal omdat hij het zaakje omdraait en doet alsof jij gek bent.

lijkt er idd op alsof hij je nou niet heel serieus neemt.
Confronteer hem, vraag duidelijke eerlijke antwoorden, en niet van jij bent achterdochtig etc. en wil of kan hij dat niet dan zou ik toch een vriendje zoeken die wel voor jou gaat

Hij vraagt zich vast ook af wat jij nog bij hem doet.

Bedankt voor de snelle reacties, ik zit er namelijk nogal mee.

Toen ik hem ermee confronteerde zei hij dat het nog lastig voor mij ging worden als ik dingen als deze al lastig vond om mee om te gaan. Maar het lijkt mij onjuist wanneer je zulke smsjes krijgt. Het lijkt mij dat er dan iets niet goed is afgesloten tussen hem en zijn ex(en). Bovendien ontdekte ik gelijktijdig met die smsjes dat zijn verzonden berichten verwijderd waren terwijl dit eerst niet het geval was. Duidelijk dus dat ik iets niet mocht lezen. Verder chat hij op camsites (waar ik hem ook van ken, maar dat terzijde) naar eigen zeggen om een date te vinden voor vriend Y. Vandaag is hij in stad C om 'mee te gaan' naar een date voor vriend Y. Dit in combinatie met het idee dat ik gisteren ineens niet meer mocht blijven slapen omdat vriend Y langskwam. Hij gaf echter geen reden aan waarom ik niet mocht blijven slapen, het kon gewoon niet. En vandaag dus samen naar die date. Ik heb het vage idee dat er dingen achter mijn rug om gebeuren.

Op wat voor manier moet ik dat interpreteren?

Het vage idee? Understatement of the century? :D

Ik zou het al hebben uitgemaakt door het verhaal in de OP. Maar nu met de rest van dit verhaal erbij snap ik niet dat je überhaupt nog bij hem bent..

Dumpen die handel. Serieus.

Die jongen belazert je. En of dat nou met een ander meisje is of alleen maar door te liegen over vanalles maakt niet uit. Jij verdient veel beter dan dit

Volgens mij lacht hij er zich kapot om dat je nog steeds een mogelijkheid ziet dat hij je niet belazerd. Lees je eigen verhaal eens na, het is wel héél duidelijk. Aangezien je aan zoveel dingen merkt dat hij vreemd gaat, neemt hij je volgens mij totaal niet serieus...

Hee allemaal,

Bedankt voor jullie reacties. Ik loop er al de hele dag over te malen en daarom is het fijn dat jullie meedenken. Ik herinner me net dat hij gisteren zei dat 'het morgen een lange dag zou worden (vandaag dus) en dat hij onrustig sliep met mij naast zich'. Ik vroeg waarom het een lange dag zou worden en hij zei dat hij immers naar stad C moest voor die date. Ik vroeg wat daar zo vermoeiend aan was gezien de date niet voor hem bedoeld was en hij zei: als ik werk, dan doe ik iets. als ik niet werk, doe ik niets. en dat is nog vermoeiender. Dit snapte ik niet en ik zei: vandaag doe je ook niets, maar vannacht heb ik toch naast je gelegen. En dat is dan weer anders, zei hij. Dit is een typisch voorbeeld van een conversatie tussen ons, of eerder een discussie. Zo eentje waar je niet uitkomt en die zo vaag is dat het frustrerend is. Goed. Ik zal nog goed moeten nadenken over wat ik nu ga doen.

Kijk je heel erg tegen hem op ofzo dat je nog steeds bij hem bent? Heb je geen zelfrespect? Aan je verhaal is te zien dat hij je totaal niet respecteert en jou steeds voorliegt. Wat de fuck moet hij bij die date van een vriend van hem? Wat een superslecht excuus, het lijkt er wel op alsof hij het erom doet :p

Dat hij nou niet bepaalt geïnteresseerd is in jouw welzijn of mening en het liefst andere bitches doet. Waarschijnlijk heeft hij geen zin in gezeik en is hij te bang om er een punt achter te zetten.

Maar ik spreek ook maar uit mijn eigen ervaring. Zo zou ik in ieder geval niet met mijn vriendin omgaan. In tegendeel zelfs. Wat jullie nu 'doen' kan ik lastig als relatie zien.

Goed, en nu neemt hij zijn telefoon dus niet op... Damn, hier word ik onrustig van.

Wat wil je zeggen dan? Vragen of die je belazerd? En als hij weer een smoesje verzint, denk je dat je hem dan wel gelooft? Wat heeft het voor zin? Je wilt dat het tegendeel bewezen wordt, maar aan je verhaal is af te leiden dat dat zeer onwaarschijnlijk zal gebeuren.

Jezus, dump die gast nou gewoon.

Ik ben een persoon die oordeelt naar feiten. Ik zal dus eerst met hem moeten praten. Ik bedank jullie in ieder geval voor de moeite.

Denk je dat hij die feiten aan je zal vertellen?

Alles alleen op feiten baseren werkt niet. Soms is het zo dat je iets niet met feiten kan vaststellen, maar wanneer het wel zeer, zeer waarschijnlijk zo is. Als hij altijd smoesjes blijft vertellen dan is dit zo'n geval.
Je bent echt naïef bezig als je nog denkt dat het wel goed zit.

Ik snap niet wat je hiermee bedoelt.. Het feit is dat hij sms'jes krijgt van andere dames met een inhoud die niet door de beugel kan. Het feit is dat hij domme verhaaltjes verzint (zoals meegaan op een date voor een vriend, like wtf?) en van jou verwacht dat je te dom bent om ze te doorzien. Het feit is dat hij alles omdraait, doet alsof dit normaal is en jou het idee geeft dat jíj gek bent.

Dat zijn allemaal al feiten. Als je serieus denkt dat hij jou letterlijk gaat vertellen dat hij vreemd gaat of zo, dan denk ik dat je wel eens zwaar teleurgesteld gaat worden, want hij heeft nu al in de gaten dat jij toch wel rond blijft hangen zodra hij een leuk verhaal ophangt en niet echt "de feiten" weet.

En even iets anders: denk je niet dat (los van de rest van dit verhaal) het complete gebrek aan vertrouwen dat jij nu hebt, de achterdochtigheid en de twijfels, er samen al voor zorgen dat dit überhaupt nooit meer goed komt? Want als ik mijn vriend niet zou vertrouwen (zoals jij nu) dan had het in principe niet eens meer uitgemaakt of hij daadwerkelijk liegt of vreemd gaat of andere dingen achter mijn rug om doet.. zonder vertrouwen is het sowieso over.

Je kunt het inderdaad niet als feit stellen dat hij vreemdgaat, je kunt het wel als feit stellen dat ie een lul is.

Ik zal mijn mening er ook even bijvoegen: dumpen, als een hete aardappel, voordat je een SOA oploopt..

Zelfs als ik hem aan een stevig gesprek zou willen onderwerpen krijg ik daar nog de kans niet voor gezien hij zijn telefoon al sinds gisteren niet meer beantwoord... ik zou zo graag geloven dat er niets aan de hand is. Voor hetzelfde geld was hij inderdaad mee met een vriend voor zijn date om hem te steunen en doet hij niets verkeerd. Ik wil het zo graag geloven. Wat als ik hem vals beschuldig? Vriend Y weet van mijn bestaan af en hij kent me zelfs een beetje, dan zou hij toch niet toelaten dat mijn vriend waar hij bij is met een ander gaat? Dat is toch irrationeel?

Vriend Y kent jou "een beetje"? Maar het is een echte vriend van jouw vriendje? Dan vind ik het helemaal niet raar dat hij niets tegen je zegt.
Volgens mij ben je supernaïef ;)

bro's before ho's.

Dat is dus het probleem. Je wilt het geloven, maar je gelooft het niet. Anders zou je dit topic niet hebben. Je wéét dat er iets niet klopt en gelijk heb je. Moet je nu echt letterlijk horen dat hij "iets" heeft gedaan voordat je het uit gaat maken? Dat gaat zeer waarschijnlijk toch niet gebeuren en als je er dan voor kiest om te "geloven" dat er niets aan de hand is zul je de rest van de tijd dat deze relatie nog duurt met het gevoel rondlopen dat je nu hebt.

Goed, jullie hebben gelijk. Hoe moet ik dit aanpakken?

Ik heb echt geen idee, maar volgens mij kun je gewoon vrij direct zijn en zeggen waar het op staat, want er is een grote kans dat het hem toch weinig kan schelen (of dat hij het al heeft zien aankomen en zich afvraagt waarom het in godsnaam zo lang geduurd heeft..).

Dat je het nog niet inziet, allemachtig :D Laat je gezonde verstand nog even werken, die stumper zit je keihard te bedriegen en je nu zelfs te mijden.

Ik zou hem sms'en dat het uit is. Gewoon, omdat het kan. Hij geeft er toch niks om.

Ik zou gewoon geen contact meer zoeken. Krijgt hij meteen de message.

Ik denk dat hij het wel verdient, maar ik zou dan toch de eer aan mezelf houden en het face to face uitmaken.. :o

Ja dat zal wel als hij al die dingen geheim probeert te houden, hij slaapt zeker met ze telefoon onder ze kussen en op codeslot ofzo?

dus dit doen dan maar

Zelfs als die knul je niet belazert, gedraagt hij zich dan op een manier waar jij gelukkig van wordt? Zo'n knul ben je beter kwijt dan rijk.
Hoe pak je dat aan? Ik heb het idee dat het hem niet zo veel zou kunnen schelen, ik zou als ik jou was gewoon tegen hem zeggen dat ie zich gedraagt als een laffe hond en jij wel beter verdient en het dus uitmaakt. Als hij z'n telefoon niet eens opneemt verdient ie al niet meer dan een SMSje om te laten weten dat je het uitmaakt, dus je kan in dat opzicht weinig fout doen.

Nee, dat is het nu juist. Zijn telefoon zit meestal gewoon in zijn broekzak en 's nachts ligt hij onder zijn kussen maar ik mag best in zijn telefoon kijken als dat echt nodig is, maar dat gaat dan wel gepaard met de nodige afwijzing omdat het toch niet nodig zou zijn om in zijn mobiel te snuffelen. En op die manier bezorgt hij mij dus weer een naar gevoel omdat ik nu degene zou zijn die fout zit. Zo werkt het een beetje.

Als ik hem face to face wil spreken zal ik eerst naar B moeten afreizen en ik weet niet of ik daar de moeite en het geld in in wil investeren. Ik wil enkel antwoord op één vraag en dat is waar en met wie hij gisteren heeft uitgehangen, maar zoals jullie ook al zeggen kan ik daarnaar verlangen tot ik een ons weeg. Ik twijfel tussen geen contact meer met hem zoeken of to the point zeggen dat het uit is. Ik denk dat het een grotere 'straf' is als ik geen contact meer zoek omdat ik altijd degene ben die contact zoekt. Misschien dat hij uiteindelijk zelf iets zal vertellen.

Nou, daar zie ik dan wel mogelijkheden om het netjes uit te maken; even een maand of twee geen contact opnemen, kijken of hij het merkt. Ik denk het wel, als hij even géén andere sloerie kon vinden kon hij tot nog toe altijd op jou rekenen.

Samen mee met een vriend om een date te zoeken, lamenielache..

Dat komt hard over maar je slaat wel de spijker op zijn kop. Als hij wil dat ik kom, kom ik altijd netjes opdraven. Ik ben ook wel erg aanhankelijk, ben het liefste bij hem maar is daar iets mis mee? Horen aandacht voor elkaar hebben en niet teveel moeite hoeven doen om iemand te spreken niet bij een relatie?
Ik maak nu overigens een pak nizza kokoskoekjes soldaat, anyone? _O_

Als ik jou was zou ik hem gewoon zeggen dat het uit is, via sms of een voicemail als ie verder niet te bereiken is. Niet te veel moeite in steken. Is misschien eerlijker dan hij verdiend heeft, maar het is gewoon voor jou dan ook duidelijker en dan kun je het meteen af gaan sluiten en door met je leven. Als je alleen maar geen contact gaat zoeken hoop je waarschijnlijk stiekem ook nog dat ie je toch gaat missen en wel weer contact zoekt. Kun je het beter meteen dumpen en er klaar mee zijn.

Hoe het simpel voor jezelf: pak nu je gsm en typ "schat, (of moet ik je zo wel nog noemen?), by gebrek aan vertrouwen en communicatie is het beter dat we uit elkaar gaan: de liefde kwam blykbaar maar van 1 kant."
En klaar is kees

Dumpen natuurlijk, ik vind het echt onvoorstelbaar dat je hier langer dan zes attoseconden over moet twijfelen.

In mijn vorige relatie ben ik ook degene geweest die knopen doorgehakt heeft door het uit te maken (daar waren dingen ook niet in de haak) en ik vind het naar dat ik het vuile werk moet opknappen door het uit te maken. Waarom is het voor hem zo moeilijk om mij de waarheid te vertellen op een heldere en duidelijke manier zodat ik daar vervolgens mij conclusies uit kan trekken? Heeft één van jullie wel eens in een vergelijkbare situatie gezeten?

"Het vuile werk"? Het is nooit leuk om het uit te maken, maar blijkbaar wil je niet hard genoeg van je vriend af. Als je echt van hem af zou willen (en dat zou je moeten willen in deze situatie, wat een achterlijke hork), zie je het niet als het vuile werk maar iets dat ervoor zorgt dat je eindelijk weer een beetje normaal kunt gaan functioneren ipv je druk heoven te maken over of je vent zijn ranzige poten wel thuis houdt. Het vuile werk... Ik snap niet dat je het zo kunt zien.

Nou, ik snap het wel een beetje. Er zijn genoeg mensen die het zelf niet willen uitmaken en het dan zo bont mogelijk maken om ervoor te zorgen dat de ánder het uitmaakt. Dan laat je dus inderdaad de ander "het vuile werk" doen. Dat is volgens mij precies wat haar vriend nu heeft gedaan, want het lijkt er niet op dat het hem echt iets kan schelen. :o

Dat betekent trouwens niet dat je helemaal ongelijk hebt hoor, want waar de TS zich druk om moet maken is dat ze eindelijk van die gast af kan zijn. ;)

Mjuh. Ik weet dat dat gebeurt en vind het eigenlijk gewoon bijzonder schofterig, ben van mening dat iedereen dan gewoon ballen moet kweken en moet melden dat het over is. Dat over andere situaties. In geval van de TS ben ik van mening dat ze blij mag zijn dat ze van hem af is en zou ik hem met alle plezier dumpen. Dat hij dan ook maar ergens in de goot gaat liggen ofzo, wat denktie zich wel niet. Ik snap niet zo goed dat je je als eerste zo laat behandelen en ten tweede ook nog niet gewoon recht in zijn gezicht wil zeggen dat je hem zat bent. Ik zou er geloof ik heel veel voldoening uit halen om hem te vertellen dat ik me niet zo laat behandelen en wat voor achterlijke lul hij dan wel niet is enzo. Maargoed. Dat ben ik wel weer :o

Ik kan jullie beide goed volgen in jullie idee over het uitmaken maar ik vind inderdaad dat ik nu degene ben die de relatie op zijn kop gaat zetten door mijn (sterke) vermoedens van vreemdgaan naar buiten te brengen. Probleem is dus dat ik niet naar hem toe ga omdat hij zo'n 100 km verderop woont en bovendien niet weet of ik mij wel tegen hem weet te verdedigen omdat hij al mijn beweringen met één argument vaak van de tafel kan schuiven. Ik zal dus moeten bellen maar meneer neemt zijn telefoon niet op en ik zal dus moeten wachten. Al heb ik misschien nog wel veel meer zin om naar hem toe te gaan en een flinke scene te schoppen ;)

`ga gewoon weg bij hem

Oh, in dat geval moet je inderdaad niet naar hem toe. Hij is de tijd, het geld en de moeite niet waard hoor.

En hij kan jouw argumenten niet "van de tafel schuiven". Het enige dat hij doet is een lulverhaal bedenken en dan doen alsof jij gek bent. Manipuleren heet dat en daar ben je (als het goed is) niet van gediend. ;)

Als hij morgen nog niet opneemt moet je hem gewoon een e-mail sturen of een sms. Want hij maakt het je gewoon onmogelijk om het op een "fatsoenlijke" manier uit te maken (niet dat hij dat überhaupt verdient :p). Dan kan 'ie toch ook lekker in de stront zakken, lijkt me.

ik weet niet hoe oud je bent, maar lijkt me toch echt duidelijk dit.
Spreek gewoon ze voicemail in, als hij echt ze best wil doen dan neemt hij vast contact op. maar hou de eer aan jezelf en zoek een vriend die wel om je geeft.

Allright. Ik ben zeventien en word over 2 weken achttien, om de vraag van Bierkoning maar even te beantwoorden. Ik denk dat we nu wel genoeg hebben gebakkeleid over dit onderwerp dus ik zal jullie er verder ook niet meer mee vervelen ;) Het is me nu vrij duidelijk wat me te doen staat. Bedankt :)

we zijn blij dat je voor jezelf kiest en hem lekker achter je laat. Het klinkt in ieder geval niet echt vriendelijk en eerlijk tegenover jou. Maar we kennen natuurlijk alleen maar jou verhaal :)

Dat is zo. Misschien voelt hij zich wel in het nauw gedreven omdat hij, zoals ik in het begin zei, niet gewend is aan relaties en het voor hem dus moeilijk is om zich als het ware over te geven. Omdat ik zo aanhankelijk ben heeft dat misschien wel een vluchtreactie veroorzaakt en is hij daarom misschien naar een ander meisje gegaan. Joost mag het weten.

Ik weet niet hoe aanhankelijk je precies bent, maar een beetje aanhankelijk zijn hoort (naar mijn idee) sowieso geen probleem te zijn en het is al helemaal geen excuus voor dit soort gedrag (en zelfs als hij niet is vreemdgegaan is hij gewoon een ontzettende lul). Dan had hij het ook netjes kunnen uitmaken als hij toch geen relatie wilde.

Maar inderdaad, mooi dat je het kunt afsluiten en dan kom je vanzelf een jongen tegen die niet zo'n lul is. ;)