Kan niet meer eten
 

Hey,

ik heb hele erge slikangst. Maar normaal gesproken kon ik nog wel eten, sinds nu. Nu durf ik het helemaal niet meer want het blijft allemaal in me keel hangen...ik heb hier al therapie voor maar het werkt niet echt. wat moet ik nu doen?

Omdat dit probleem toch meer over angst gaat (fysiek is er, vermoed ik, vast niks mis met je keel) verplaats ik dit topic naar psychologie.

Waarom vind je het eng?

Ik herken dit wel. :o Ik heb ook periodes met zoiets. Niet precies slikangst, maar gewoon, een soort van afkeer van eten terwijl ik wel gewoon honger heb. Meestal gaat het na een weekje over (en dan kom ik daarna heel veel aan. :d).

Beter dan je therapie zullen wij je niet kunnen helpen. Maar ik kan over het algemeen sommige dingen wel eten - brood met jam niet, maar licht brood met gekookte worst ofzo wel. Misschien moet je gewoon goed over verschillende soorten eten nadenken en beslissen welke het makkelijkste/fijnste zijn, en dat dan eten.

omdat het allemaal in me keel blijft hangen

Ik heb dit ook gehad (en nu soms nog wel eens) en het is echt heel vermoeiend. Bij mij is het ontstaan doordat ik erg veel last van mijn maag&buik had en daarop reageerde mijn keel door als het ware te proberen te voorkomen dat er nog meer eten naar binnen kwam. Dan kneep mijn keel idd samen en bleef het eten hangen (of zo voelde het althans). De eerste keer dacht ik echt dat ik stikte en dat was heel eng. En langzaam maar zeker ontwikkel je dan een slikangst. Je komt dan natuurlijk in een vicieuze cirkel terecht; want op een gegeven moment is het juist door de angst dat je keelspieren samenknijpen en het eten blijft hangen. Die cirkel moet je proberen te doorbreken en dat is waarschijnlijk ook wat je bij je therapie doet..

Wat mij in ieder geval hielp was om telkens in mijn hoofd te herhalen dat slikken iets volkomen normaals en natuurlijks is. Iedereen doet het, de hele dag door! En het is grotendeels een reflex. Alleen het eerste gedeelte van het slikproces (het eten naar achteren in je keelholte verplaatsen met je tong) doe je bewust. Maar als je er teveel bij nadenkt, gig het bij mij vaak fout. Dus je kunt misschien proberen om jezelf af te leiden tijdens het eten?
Mijn ervaring is ook dat je jezelf steeds verder moet 'trainen'. Begin bijv. met een glas water. Als je dat heel snel achter elkaar opdrinkt, heb je gewoonweg geen tijd om je te verslikken. En als je water weg krijgt, kun je ook vla proberen. En daarna misschien aardappelpuree of zoiets.
Verder vond ik het fijn om in de buurt van iets of iemand te eten, zodat, mocht ik me verslikken, iemand me kon helpen. Later probeerde ik dan om ook alleen te eten, of in het midden van de kamer. Je moet jezelf dan bewust helemaal ontspannen en in je hoofd houden dat het eigenlijk gewoon ónzin is, dat het 'maar' een angst is en dat je best kunt slikken.
En wat Etmakas ook zegt; zoek uit welk eten je gemakkelijk weg krijgt. Ik word vaak ziek van brood en daar reageerde mijn keel dan ook het sterkst op. En de eerste keer dat ik me zo heftig verslikte, at ik pizza en ik merk dat ik dat nog steeds een beetje eng vind om te eten. In het begin deed ik dat dan ook niet; nu wel en dat gaat eigenlijk best goed! Je kunt er namelijk helemaal overheen komen; onthoud dat ook vooral!
Oh, en nog één dingetje. Ik heb ooit op een site het verhaal gelezen van iemand die dit ook had en daarvoor naar een logopediste ging. Hij/zij kreeg de tip de keelspieren te trainen door heel bewust de slikbeweging te maken: met de tong tegen de voortanden en dan een soort golfbeweging maken met de tong. Dat moest hij/zij een paar keer per maaltijd doen en op die manier het steeds iets opbouwen. Dat zou je misschien ook kunnen proberen? Bij mij werkte dat wel goed. Je zou zelfs nog zelf eens bij een logopediste kunnen informeren...

Sterkte ermee iig :)

Ik heb soms dat het voelt alsof er iets vast zit als ik te snel eet (misschien omdat ik dan minder ka uw)

Hierdoor krijg ik ook het ook een beetje benauwd, maar dan drink ik altijd een hele beker melk ofzo.
Dan krijg je het heel even nog benauwd er, maar na een paar seconde zakt alles naar beneden.

Maar als je ook moeite hebt met drinken wordt dit lastig.

Op korte termijn moet je zorgen dat je wel nog eet, dus dingen met minder gedoe eten, dingen die niet zo snel blijven hangen of waar je dat idee minder bij hebt. Op termijn is het toch beter om een andere therapieplek te zoeken.

als je nou een fatsoendelijk zou slikken...?

Heb je het alleen met eten of ook met drinken?
Ik kan me er wel iets bij voorstellen, ik had het altijd met medicijnen (paracetamol etc) dat durfde ik nooit door te slikken. Toen ik aan de pil ging wende ik er aan en omdat de pil klein is lukte dat makkelijk, op een gegeven moment gewoon geprobeerd om paracetamol door te slikken. En dat lukte gelukkig steeds beter. Misschien is het een idee om klein te beginnen. Maar je zei dat je al in therapie was dus ik vraag me af of wij jou wel kunnen helpen.. Succes!