Mijn gedicht(en)
 

Hey mensjes, ik schrijf soms wat gedichten, ik ben niet echt heel goed, maar vind het gewoon leuk om te doen ;)

Dit gedicht heb ik geschreven toen ik niet lekker in mijn vel zat, als ik hem nu lees denk ik ook wel dat er dingen anders moeten of niet lekker lopen, maar ik wil er niets aan veranderen. Dit gedicht hoort echt bij dat moment en het hielp me mijn gevoelens te uiten, als ik er nu aan ga prutsen wordt het te gemaakt en echt zo'n gedicht die perfect moet zijn, omdat er mensen naar kijken en zo, maar het is echt mijn gevoel en daarom laat ik het zo met zijn plus- en minpunten. Net zoals mensen ook plus- en minpunten hebben. Genoeg gezeurd hier is hij:

Chaos,
chaos in mijn hoofd
Ik weet het niet meer
Ik weet niet wat te doen
Ik weet niet wat belangrijk is
of wat juist niet
Ik weet niet wie ik kan vertrouwen
en wie ik moet wantrouwen
Het enige dat ik weet is dat ik eenzaam ben
Ik voel me leeg van binnen
De holte in mij is gevuld door niets
De grote eenzaamheid wordt met de dag groter
En vreet mij vanbinnen op
Totdat ik het niet meer aankan
En ik val
Val in het zwarte gat
Het zwarte gat van leegte
Dan ben ik waar ik thuishoor
Eenzaam en onwetend
Chaos,
Chaos in mijn hoofd

Tips zijn welkom voor als ik meer gedichten ga schrijven ;)

Wel eerlijk gezegd had ik de titel meer gemaakt als eenzaam. Ik vind de chaos niet bepaald op het gedicht slaan. Eigenlijk kan ik je gedicht door midden hakken:

chaos in mijn hoofd
Ik weet het niet meer
Ik weet niet wat te doen
Ik weet niet wat belangrijk is
of wat juist niet
Ik weet niet wie ik kan vertrouwen
en wie ik moet wantrouwen


___________________________________________________

Het enige dat ik weet is dat ik eenzaam ben
Ik voel me leeg van binnen
De holte in mij is gevuld door niets
De grote eenzaamheid wordt met de dag groter
En vreet mij vanbinnen op
Totdat ik het niet meer aankan
En ik val
Val in het zwarte gat
Het zwarte gat van leegte
Dan ben ik waar ik thuishoor
Eenzaam en onwetend

Verder mooi gemaakt!

Net gemaakt, zit weer beetje in de knoop met mezelf.. Ik heb het niet meer nagelezen, ik post het gewoon hier ;)

Lieve ...
Ik weet niet hoe ik dit zeggen moet
Maar jij hebt me pijn gedaan
Je hebt me geraakt in het diepste van mijn ziel
En ik voelde het maar al te goed
Maar zelfs na dat je me raakte
Zelfs nadat je me zoveel pijn hebt gedaan
Mis ik je
Zo ontzettend erg
En ik snap het niet
Ik zou blij moeten zijn dat je weg bent
Dat je me niet meer pijn kan doen
Maar toch kan ik niet meer stoppen met denken aan je
Toch blijf je steeds in mijn geheugen zitten
En ik blijf hopen dat je terug komt
Maar dat kom je toch niet
Ik zal je nooit meer zien
Dag

Ik heb een paar woorden aangepast wat ik hem mooier vind maken. Verder vind ik dit een mooi gedicht het zegt wat en verteld een verhaal. Het is geen gedwongen rijm,! Ga zo door

Ik vind het wel mooi. Ga er mee door!

Dankje, het is inderdaad zo wel beter.
Dit zijn echt de betere gedichten van me.
Deze gedichten schreef ik spontaan, het was niet geforceerd, daarom is het denk ik ook echt mijn gevoel op dat moment ;) (<--- Rare zin 0.o)
Andere gedichten van me zijn wat minder, misschien kan ik daar ook eens wat van posten, ik moet maar weer eens tussen mijn bestanden gaan zoeken ;)

@Calense Dankje ;)

Dit net gevonden op mijn computer, het is niet echt... super of zo. Ik weet niet... Vooral die laatste zin komt er wat raar achteraan ;p Ik post hem gewoon ;)

Altijd dat ene meisje
Altijd die ene
Die ene die mijn leven verpest
Vergalt
Verknalt
Zonder medelijden
Zonder spijt
Maar eens
Eens zal ik wraak nemen
Misschien niet nu
Misschien niet morgen
Maar ooit
Ooit zal zij spijt krijgen
Spijt krijgen van wat ze mij aandeed
Mijn leven wordt de hare
Een hel op aarde

Ik heb even heel erg in je gedicht gehakt tot in de stukjes overhield die ik interessant vond. Als je die stukjes zo achter elkaar leest (je merkt niet eens op dat er enorme lappen tekst zijn weggehaald, het is niet alsof er gaten inzitten) dan krijg je echt het gevoel mee dat je beschrijft. De leegte, de eenzaamheid. Door beelden te gebruiken laat je zien hoe je je voelt en dat is mooi en daardoor kun je met iemand meevoelen.

Dat in tegenstelling tot hele stukken die ik weggesnoeid heb. Stukken als:

Ik weet het niet meer
Ik weet niet wat te doen
Ik weet niet wat belangrijk is
of wat juist niet
Ik weet niet wie ik kan vertrouwen
en wie ik moet wantrouwen
Het enige dat ik weet is dat ik eenzaam ben

... omdat je daar niets vertelt zijn ze voor mij niet interessant en brengen ze geen gevoel over. Door alleen te zeggen 'ik voel dit en dat' krijg je nog geen interessant iets.

Stel dat je een boek leest. En de hoofdpersoon is verliefd. Dat weet je doordat de schrijver vertelt dat ze verliefd is, de schrijver schrijft op 'Leila is verliefd. Ze vindt Mark een hele knappe jongen. Ze krijgt vlinders in zijn buik als ze hem ziet.' - als ik dat zou lezen, en ik zou op gegeven moment lezen dat Mark en Leila elkaar ontmoeten zou ik niet heel hard hopen dat het iets wordt, omdat ik door zulke verwoordingen niet met Leila ga meeleven of haar verliefdheid voel. Terwijl er genoeg boeken zijn die mij wél weten mee te slepen, dat ik echt ga hopen dat de hoofdpersoon iets lukt of samen komt met de leuke jongen/dat geweldige meisje. En dat komt omdat ik meeleef met dat verhaal, het gevoel heb dat ik het zelf ben! Dat ik de hoofdpersoon ken en zijn of haar gedachten en gevoelens meemaak. Dat komt doordat de schrijver daar laat zien wat er gebeurt, die laat zien hoe Leila en Mark of wie dan ook verliefd op elkaar worden, die laat zien hoe leuk die jongen is en hoe het voelt voor Leila om in zijn ogen te kijken.

En zo werkt het met boeken/verhalen, maar ook met gedichten. Als je wil dat je lezer met je meeleeft/voelt/beleeft moet je het laten zien, niet simpelweg opschrijven dat iets er is. Niet 'ik ben boos' maar de woede laten zien! (Met woorden dan.) En dus niet opschrijven 'ik ben heel erg eenzaam' maar 'De holte in mij is gevuld door niets / De grote eenzaamheid wordt met de dag groter / En vreet mij vanbinnen op'

Overigens is het niet verkeerd om met je verstand op nul (en je gevoel op honderd, als toevallig zo is) heel veel te gaan schrijven, maar dan is het ook zeker niet verkeerd om achteraf eens dramatisch te gaan schrappen. Het levert bij mij vaak wel gave dingen op om zomaar eindeloos te schrijven zonder na te denken, maar dan moet ik meestal wel 90% weggooien en over de rest even goed nadenken hoe ik het opschrijf.

Het is trouwens ook niet verkeerd je gevoel te uiten door je gedichten, maar dat is weer iets heel anders (iets heel anders omdat ik puur reageer op het gedicht als kunstwerk en niet als uitingsvorm).


En oja! Gaaf om hier weer eens een nieuw iemand te zien. (Y) Vooral blijven hangen!

@Em. Haha, was scholieren alweer bijna vergeten, maar ik bleef hangen ;)
En dankje voor de info, ik schrijf

Sorry accu leeg!
ga morgen verder ;)

Als ik eerlijk ben dan zal ik lekker de laatste twee regels weg laten! Want mijn leven word de hare en een hel op aarde het kan wel maar ik denk dat je doel met het gedicht al duidelijk is.

Groeten,

@Em. Ik ben vergeten wat ik zeggen wou xD
@liefdesvraag Ja, is denk ik wel beter. Die 2 zinnen vond ik zelf ook al niet echt... super ;p

Randomness, net geschreven, ik slaap half xD

Mijn mooiste knuffel
ik weet het nog zo goed
ik nam hem mee op reis
zoals ieder kindje doet

Hij sleepte over de grond
door het vieze stof
langzaam slijtend
en helemaal dof

Ik kon er niet door slapen
mijn knuffel, die was zoek
en samen met mijn billen
was hij klaar voor billenkoek

Ik moest gaan slapen
zonder mijn beste maatje
de volgende dag kreeg ik een nieuwe
dit keer was het een paardje

Lees het nu even over, maar... nee.
Het loopt niet helemaal lekker ;p

Je gedicht heeft weer vooral te maken met gedwongen rijm. Verder snap ik je 3e alinea niet... Maar als ik straks op de laptop zit zal ik wat beter commentaar geven!

Ik kon er niet door slapen
mijn knuffel, die was zoek
en samen met mijn billen
was hij klaar voor billenkoek

Deze alinea is een beetje een doorn in het oog als je kijkt naar je gehele gedicht. Het princiepe van het gedicht is heel leuk alleen waarom billenboek en zijn je billen zoek? Dat zal wel moeilijk zitten? Het hoeft niet persse te rijmen op zoek. Je kan dat ook veranderen in:

Ik kon er niet door slapen
mijn knuffel, die was weg
ogen vol met tranen
huilend van de pech

Dit kwam even snel in me op maar het past beter bij je gedicht al zeg ik het zelf.