Onmogelijk gelukkig leven
 

Hey.
Ik ben 16 en mijn moeder is een jaar terug gestorven. Ik heb 2 broers en een zus. Maar elke dag wordt er ruzie gemaakt bij ons thuis, zelf voor de kleinste dingen. Meestal dan ook door mijn pa. We kunnen ook onze hobby's niet uitoefenen en hij beschuldigt ons van alles. Als we hem dan daarop wijzen is het van: het ene oor in, langs het andere er weer uit.

Ik wil stoppen met atletiek en gaan boksen omdat ik dat toffer vind dan atletiek. Natuurlijk hoef ik dat al niet te vragen omdat ik weet wat het antwoord is.

Ik mag zo goed als nooit naar fuiven, waardoor mijn vriendenkring beperkt blijft. Ik ken wel voldoende mensen op school en zo en weet wel wat te doen in de vakantie. Maar in vergelijking met anderen, heb ik niet ZO veel vrienden.

Ook wil ik stoppen met mijn vakantiejob bij mijn pa, want het is echt saai werk en ik doe het echt niet graag en wordt constant afgeblaft.

Mijn broer doet dwarsfluit en wordt ook constant afgeblaft en als hij even weg is om zijn hobby uit te oefenen, is er al weer ruzie.

Ik zou graag mijn leven kunnen leven en niet constant doen wat mijn pa zegt wat ik moet doen. Ik laat soms wel eens mijn stem horen en als het hem niet aanstaat loopt hij als een gek achter mij aan (ooit heeft hij mij eens achtervolgt met een auto en was ik net kunnen ontsnappen aan een ongeval).

Ik ben soms echt bang van hem, echt onwaarschijnlijk.

Hoe kan ik dit oplossen? Ik wil mijn leven leiden en niet lIJden.

Als je pa niet naar jou en je broer wil luisteren, dan moet je zorgen dat er iemand met hem gaat praten waar hij wél naar luistert. Dus vraag het eens aan een oom of tante of een vriend van je vader die jij ook vertrouwt. Over zo iemand is je pa namelijk niet te baas dus dan moet hij op z'n minst het verhaal aanhoren ipv afkappen en afsnauwen.

Hoe oud ben je? Je kan natuurlijk overwegen om op jezelf te gaan wonen, of om even te wachten tot het zover is. Wellicht wordt de relatie met je pa etc daar ook niet beter op, maar dan ben je in ieder geval van de hoofdpijn af.

16 jaar, kan dus onmogelijk op mezelf gaan wonen.

Je vindt sommige dingen absoluut terecht rot, maar je kunt ook nadenken over hoe puberaal je je opstelt in andere gevallen. Je vader betaalt je hobby en is je voogd, dus geen wonder dat hij boksen niet zomaar goed vindt. Je mag nauwelijks naar feesten? Dat is de insteek van sommige ouders. Kies de momenten dat je erom vraagt goed uit, en geniet daar extra van. (Vakantie)baantjes zijn vrijwel altijd saai. Stop er niet zomaar mee, maar vervang het door een ander baantje en onthoud waarom je zo hard werkt.

Vorm in elk geval geen front als kinderen tegen je vader, maar sta er ook eens bij stil dat zijn vrouw is overleden en hij nu in zijn eentje vier kinderen opvoedt. Natuurlijk doet hij niet alles goed, maar hij zal het ook geen feest vinden om ruzie met jullie te maken.

Ik denk dat t al veel scheelt als je je vader wat 'liever' benadert, dan is hij misschien ook wat relaxter voor jou/jullie.

Ja, eigenlijk is dat ook wel ergens waar, ik zal voorstellen aan mijn broers (en zus) om het anders aan te pakken

2 jaartjes volhouden (Y)

(Y) Verwacht alleen niet dat dat van de ene op de andere dag mogelijk is. Als jullie vanaf morgen aardiger en begrijpender tov jullie pa gaan staan, wil dat neit zeggen dat hij meteen anders gaat doen. Jullie zitten nu in een bepaald patroon en het is moeilijk om daar uit te stappen. Met wat doorzettingsvermogen moer het echter wel te doen zijn. Onthou wel dat je zestien bent en je je soms gewoon hoorrt aan te passen aan de regels van je pa.

Pfff, we doen ons best. Maar het komt erger en erger. Ik kan niets doen, een saai en nutteloos leven heb ik. Ik kan geen hobby beoefenen die ik graag doe omdat het 'geld kost'. Kan niet naar een fuif gaan omdat ik geen geld heb. Heb echt geen leven meer.

Waarom moet een fuif geld kosten? Als iemand een feestje geeft hoef je nog geen tientje kwijt te zijn aan een cadeau. En ben je handig ergens in, dan kun je ook een moeitecadeau geven. En een tijdje werken en weinig uitgeven, dan heb je weer wat geld!

Was het maar zo makkelijk. Even ter verduidelijking: wij mogen geen vakantiejob doen bij iemand anders dan mijn pa EN wij verdienen geen geld met onze 'vakantiejob' bij hem.

Dan is het tijd voor een rustig gesprek over loon of ergens anders werken.

Wat betreft niet naar feestjes gaan omdat je er geen geld voor hebt, blijf ik bij mij punt :)

Echt rot voor je. Volgens mij is dit iets anders dan het standaard 'ouders die hun kinderen streng opvoeden' patroon. Als ik jou was, zou ik eens een keer met een vertrouwd iemand hierover praten. En houd het zo rustig mogelijk thuis. Bedenk wel dat jij nog altijd je broers (en zusjes?) hebt, je vader heeft niemand.